Where does Cat go at noon? At brea

Where does Cat go at noon?

At breakfast, Cat sits on the deck of the pool, outside the glass doors to the kitchen. Bang, bang. She hits the door with her paw. This means “Johnny, feed me” in Cat’s special language. I get up from my chair and feed Cat.

At dinner time, Cat shadow-boxes the door, with the glimmer of lights reflected in the pool behind her. Cat is saying, “I’m hungry. Let me in.” I know this, because I know everything about Cat.

Except, I do not know where Cat goes at noon.

After breakfast, Cat curls up in the sunshine and sleeps. When I get home from school, Cat trots down the road to meet me and tries to trip me by winding her sleek black and white body around and around my legs.

“Did you see her at noon?” I ask my mom as I empty my bookbag.

“No sign of her,” says my mom, handing me a glass of milk. She frowns at the three cookies I have taken from the box. There is a strict two-cookie rule in our house. I put one back.

“I’ll find out,” I say confidently.

Tomorrow is Saturday. I will be home at noon.

At eleven-thirty Saturday morning, I lurk outside in the space under the deck. I can see Cat above me, lying on the sun-warmed boards. She is fast asleep. Time passes very slowly. While I look at my watch, Cat disappears. Where did she go?

Then I spot her trotting down the street towards town. I quickly follow.

“Hiya Johnny!” calls Mr. Gonnella from across the street.

“Sh! I’m following Cat,” I call back.

Mr. Gonnella nods seriously. He knows about our mystery. At noon, his daughter’s cat disappears too.

Cat has turned the corner, and is walking down the block towards the traffic light. It is red. Cat stops, licks a paw thoughtfully, and crosses when it is green. Cat passes the corner store. She walks behind the small strip mall, and I think I know where she is going.

The smell of fish is strong in the air. I wrinkle my nose. Mr. Johnston’s Fresh Fish Market is in a small, white building at the back of the strip mall. Cat has joined several of her cat colleagues. There is my buddy Tom’s black cat. And Emily, the cat belonging to Tracey Gonnella. There are a few other cats as well, but I do not know them.

Mr. Johnston comes out of the back door, carrying several black trash bags. He piles them into the dumpster, and then pulls out a small, clear plastic bag full of fish heads. He scatters these on the ground and watches the cats pounce on them. He spies me lurking by the corner of the strip mall.

“Hi Johnny,” he calls in his thick Brooklyn accent.

“So this is where Cat comes at noon,” I say, walking towards him.

Mr. Johnston laughs.

“Yep. All the cats come to visit me at noon. They used to tear up my garbage, so now I just put the fish heads on the ground for them. Is that your cat?”

Cat ignores me. The fish head is more interesting at the moment.

“That’s my Cat,” I say.

“She’s here every day,” says Mr. Johnston.

He goes back inside his store.

I wait until Cat finishes her fish head, and we walk home together.

“You know Cat,” I say in my sternest voice. “There is a two-fish-head rule in this house.”

Cat blinks up at me and purrs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่แมวไม่ไปเที่ยง

เช้า แมวอยู่บนดาดฟ้าสระว่ายน้ำ นอกประตูกระจกไปในครัว บางบาง เธอฮิตประตูกับตีนเธอ นี้หมายถึง "จอห์น ตัวดึงข้อมูลของฉัน" ในแมวภาษาพิเศษ ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ของฉัน และเลี้ยงแมว

ที่ค่ำ แมวประตู มีน้อยนิดของไฟสะท้อนในสระน้ำหลังเธอกล่องเงา แมวบอกว่า "ฉันหิว ให้ฉัน" ฉันรู้ว่านี้ เพราะฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับแมว

ยกเว้น ไม่รู้ที่แมวไปที่เที่ยง

หลังจากอาหารเช้า แมว curls ขึ้นในแสงแดด และนอน เมื่อฉันได้รับบ้านจากโรงเรียน แมว trots ถนนการฉัน และพยายามที่จะใช้บริการฉัน โดยขดลวดเงาขาวดำร่างกายของเธอรอบ ๆ และ รอบ ๆ ขาของฉัน

"ดูเธอเที่ยง" ฉันถามแม่ของฉันเป็นฉันว่างเปล่าฉัน bookbag.

"ไม่มีสัญญาณของเธอ กล่าวว่า แม่ของฉัน ฉัน handing แก้วนม เธอ frowns ที่ได้จากกล่องคุกกี้สาม ยังมีกฎเข้มงวดสองคุกกี้ในบ้านเรา ผมใส่หนึ่งกลับ

"ฉันจะค้นหา ฉันว่า ความ

พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ฉันจะมีบ้านที่เที่ยง

ที่สามสิบเอ็ดวันเสาร์เช้า ฉัน lurk ด้านนอกในพื้นที่ภายใต้ดาดฟ้า สามารถเห็นแมวข้างฉัน อยู่บนบอร์ด warmed ซัน เธอจะหลับอย่างรวดเร็ว เวลาผ่านไปช้ามาก ในขณะที่ฉันมองไปที่นาฬิกา แมวหายไป ไปไหน?

แล้วผมจุดของเธอ trotting ลงบนถนนทางการเมือง ฉันได้อย่างรวดเร็วตามด้วย

"โรงจอห์นนี่" เรียกนาย Gonnella จากข้ามถนน

"ดี ผมกำลังต่อแมว ฉันโทรกลับ

Gonnella นาย nods อย่างจริงจัง เขารู้เรื่องลึกลับของเรา เที่ยง แมวเป็นลูกสาวของเขาหายไป

แมวได้เปิดมุม และเดินลงบล็อคต่อไฟ เป็นสีแดง แมวหยุด licks ตีนห้าง แล้วตัดเป็นสีเขียว แมวผ่านไปเก็บมุม เธอเดินอยู่หลังเดอะมอลล์เล็ก และฉันคิดว่า ฉันรู้ว่าเธอจะไปไหน

กลิ่นปลาจะแข็งแรงในอากาศ ผมย่นจมูก นายอภิรักษ์โกษะโยธิน ตลาดปลาสดของจอห์นสตันเป็นอาคารขนาดเล็ก สีขาวด้านหลังของห้างแถบ แมวเข้าร่วมหลายเพื่อนแมวของเธอ มีเพื่อนสนิทของฉันต้มของแมวดำ และ เอมิลี่ แมวของ Gonnella แทรคเซย์ มีไม่กี่อื่น ๆ แมวเช่นกัน แต่ฉันรู้

นายจอห์นสตันมาจากประตูหลัง แบกถุงขยะสีดำหลาย เขา piles เข้าใน dumpster แล้ว ดึงออกขนาดเล็ก ล้างถุงพลาสติกเต็มหัวปลา เขา scatters เหล่านี้บนพื้นดินและนาฬิกาแมวโฉบได้ เขา spies ฉันซุ่มซ่อนตามมุมของแถบห้าง

"จอห์น Hi ที่เขาเรียกในเขาหนา Brooklyn เน้น

"เพื่อเป็นที่แมวมาเที่ยง ฉันพูด เดินต่อเขา

นายจอห์นสตันหัวเราะที

"ฮ่ะ แมวทั้งหมดมาเยี่ยมฉันเที่ยง พวกเขาใช้ฉีกขึ้นขยะของฉัน ดังนั้น ตอนนี้ฉันเพียงใส่หัวปลาบนพื้นดินสำหรับพวกเขา ว่าแมวของคุณ"

แมวละเว้นฉัน หัวปลาเป็นที่น่าสนใจมากในขณะนี้

"ซึ่งเป็นแมวของฉัน ที่ผมพูด

"เธออยู่ที่นี่ทุกวัน กล่าวว่า นายจอห์นสตัน

เขาเข้าไปภายในร้านค้าของเขา

ฉันรอจนแมวเสร็จหัวปลาของเธอ และเราเดินกลับกัน

"คุณรู้จักแมว"ฉันพูดในเสียง sternest ของฉัน"มีอยู่สองหัวปลากฎบ้าน"

แมวกะพริบขึ้นที่ฉันและ purrs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ไม่แมวไปตอนเที่ยง? อาหารเช้าที่แมวนั่งอยู่บนดาดฟ้าของสระว่ายน้ำนอกประตูกระจกไปที่ห้องครัว ปังปัง เธอโดนประตูด้วยตีนของเธอ ซึ่งหมายความว่า "จอห์นนี่กินฉัน" ในภาษาพิเศษของแมว ฉันจะได้รับเพิ่มขึ้นจากเก้าอี้และอาหารแมวของฉันในช่วงเวลาอาหารค่ำ, แมวเงากล่องประตูที่มีริบหรี่ของไฟสะท้อนอยู่ในสระว่ายน้ำที่อยู่เบื้องหลังของเธอ แมวบอกว่า "ฉันหิว ให้ฉันค่ะ "ฉันรู้ว่านี้เพราะฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับแมวยกเว้นผมไม่ทราบว่าแมวไปตอนเที่ยงหลังอาหารเช้าแมวหยิกขึ้นในแสงแดดและนอน เมื่อฉันได้รับบ้านจากโรงเรียน, แมว trots ลงที่ถนนเพื่อให้ตรงกับฉันและพยายามที่จะเดินทางโดยม้วนผมสีดำและสีขาวของเธอมันเงารอบและรอบขาของฉัน"คุณเห็นเธอตอนเที่ยง?" ผมขอให้แม่ของฉันเป็นฉันที่ว่างเปล่า กระเป๋าหนังสือของฉัน"สัญญาณของเธอไม่มี" กล่าวว่าแม่ของฉันส่งฉันแก้วนม เธอบึ้งกลับสามคุกกี้ที่ผมได้นำมาจากกล่อง มีกฎสองคุกกี้เข้มงวดในบ้านเราคือ ฉันใส่กลับ"ฉันจะหา" ฉันพูดได้อย่างมั่นใจในวันพรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ ฉันจะเป็นบ้านตอนเที่ยงที่ 1130 เช้าวันเสาร์ผมแฝงตัวอยู่นอกในพื้นที่ภายใต้ดาดฟ้า ฉันสามารถดูแมวข้างต้นผมนอนอยู่บนกระดานดวงอาทิตย์อุ่น เธอจะหลับเร็ว เวลาผ่านไปช้ามาก ในขณะที่ฉันมองไปที่นาฬิกาของฉัน, แมวหายไป เธอไปที่ไหนแล้วฉันเห็นเธอวิ่งเหยาะลงถนนตรงไปยังเมือง ผมรีบทำตาม"Hiya จอห์นนี่" เรียกนาย Gonnella จากฝั่งตรงข้ามถนน"Sh! ต่อไปนี้ฉันแมว "ฉันโทรกลับนาย gonnella พยักหน้าอย่างจริงจัง เขารู้เกี่ยวกับความลึกลับของเรา ตอนเที่ยงแมวลูกสาวของเขาหายไปด้วยแมวได้เปิดมุมและเดินลงบล็อกต่อสัญญาณไฟจราจร มันเป็นสีแดง แมวหยุดเลียตีนคิดและข้ามเมื่อมันเป็นสีเขียว แมวผ่านร้านมุม เธอเดินอยู่ด้านหลังห้างสรรพสินค้าแถบขนาดเล็กและฉันคิดว่าฉันรู้ว่าเธอกำลังจะมีกลิ่นหอมของปลามีความแข็งแกร่งในอากาศ ฉันย่นจมูกของฉัน ตลาดปลานายจอห์นสตันสดที่อยู่ในอาคารขนาดเล็กสีขาวที่ด้านหลังของห้างสรรพสินค้าแถบ แมวได้เข้าร่วมหลายของเพื่อนร่วมงานของเธอแมว มีเพื่อนของฉันเป็นแมวดำของทอม และเอมิลี่แมวที่เป็น Tracey Gonnella มีแมวตัวอื่น ๆ ไม่กี่เช่นกัน แต่ผมไม่ทราบว่าพวกเขานาย จอห์นสตันออกจากประตูกลับมาดำเนินการหลายถุงขยะสีดำ เขากองไว้ในถังขยะแล้วดึงออกขนาดเล็กถุงพลาสติกใสที่เต็มไปด้วยหัวปลา เขาโปรยเหล่านี้บนพื้นดินและนาฬิกาแมวโผเข้าหาพวกเขา เขาสายลับฉันที่ซุ่มซ่อนตามมุมของห้างสรรพสินค้าแถบ"สวัสดีจอห์นนี่" ที่เขาเรียกในสำเนียงบรูคลิเขาหนา"ดังนั้นนี่คือที่แมวมาตอนเที่ยง" ผมบอกว่าเดินไปทางเขานาย จอห์นสตันหัวเราะ"อ๋อ แมวทั้งหมดมาเยี่ยมชมเราในเวลาเที่ยง พวกเขาใช้ในการฉีกขยะของฉันดังนั้นตอนนี้ฉันเพียงแค่ใส่หัวปลาบนพื้นดินสำหรับพวกเขา คือแมว "ของคุณแคทไม่สนใจฉัน หัวปลาเป็นที่น่าสนใจมากขึ้นในขณะนี้"นั่นคือแมวของฉัน" ผมบอกว่า"เธอเป็นที่นี่ทุกวัน" นายจอห์นสตันกล่าวว่าเขาไปกลับภายในร้านของเขาฉันรอจนกว่าจะเสร็จสิ้นแมวหัวปลาของเธอและเราเดิน บ้านด้วยกัน"คุณจะรู้ว่าแมว" ฉันพูดในเสียง sternest ของฉัน "มีกฎสองปลาหัวในบ้านหลังนี้คือ." แมวกระพริบขึ้นที่ผมและ purrs

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แล้วแมวไปตอนเที่ยงล่ะ

อาหาร แมวนั่งอยู่บนดาดฟ้าของสระว่ายน้ำนอกประตูกระจกเข้ามาในครัว ปัง ปัง เธอตีประตูด้วยเท้าของเธอ ซึ่งหมายความว่า " จอห์นนี่ ให้อาหารแมวพิเศษ " ในภาษา ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้ และ แมว อาหาร

เวลาอาหารค่ำ , แมวเงากล่องประตู กับแสงสลัวของไฟสะท้อนในสระน้ำหลังเธอ แมวบอกว่า " ฉันหิวแล้วให้ฉันเข้าไปเถอะ ผมรู้ เพราะผมรู้ว่าทุกอย่างเกี่ยวกับแมว

แต่ไม่รู้ว่าแมวไปตอนเที่ยง

หลังจากอาหารเช้า แมว หยิกขึ้นในแสงแดดและนอนหลับ เมื่อผมกลับมาจากโรงเรียน แมวท้องเสียลงถนนจะพบฉันและพยายามให้ฉันเดินทางโดยการม้วนร่างกายสีดำและสีขาวเงารอบ ๆขา

" เห็นเธอตอนเที่ยงล่ะ " ฉันถามแม่ของฉันเป็นฉันว่างเปล่า

กระเป๋าไว้ของฉัน" ไม่มีวี่แววของเธอว่า " แม่ของฉันส่งฉันนมหนึ่งแก้ว เธอขมวดคิ้วที่สามคุกกี้ ผมได้จากกล่อง มีกฎเข้มงวดสองคุกกี้ในบ้านของเรา ฉันใส่กลับ

" ผมจะหา " ฉันพูดอย่างมั่นใจ

พรุ่งนี้ก็วันเสาร์ ผมจะกลับบ้านตอนเที่ยง

ที่ 11 30 เช้าวันเสาร์ ผมแฝงตัวอยู่ในพื้นที่ใต้เตียง ผมเห็นแมวข้างบนผมโกหกบนดวงอาทิตย์ วอร์มบอร์ด เธอกำลังหลับอยู่ เวลาผ่านไปช้ามาก ในขณะที่ฉันมองไปที่นาฬิกา แมวของฉันจะหายไป เธอไปที่ไหน ?

แล้วฉันมองเห็นเธอ trotting ลงถนนเข้าเมือง ผมรีบตาม

" เฮ้ย จอห์นนี่ " เรียกคุณ gonnella จากข้ามถนน

" ชิ ! ผมตามแมว " ผมโทรกลับ

คุณ gonnella พยักหน้าอย่างจริงจัง เขารู้เกี่ยวกับความลึกลับของเรา ตอนเที่ยงแมวของลูกสาวของเขาหายไปด้วย

แมวได้เปิดมุมและเดินลงบล็อกที่มีไฟจราจร มันเป็นสีแดง หยุดแมวเลียอุ้งเท้าอย่างครุ่นคิด และตัดเมื่อมันเป็นสีเขียว แมวเดินผ่าน ร้านตรงหัวมุม เธอเดินอยู่ด้านหลังแถบห้างสรรพสินค้าขนาดเล็กและฉันคิดว่าฉันรู้ว่าเธอกำลังจะไปไหน

กลิ่นปลาแข็งแรงในอากาศ ฉันย่นจมูก คุณจอห์นสตันเป็นตลาดสดปลาในขนาดเล็ก อาคารสีขาวที่ด้านหลังของห้างสรรพสินค้า แมวได้เข้าร่วมหลายเพื่อนร่วมงานแมวของเธอ มีเพื่อนเป็นทอม แมวดำ และเอมิลี่ แมวของ Tracey gonnella . มีเพียงไม่กี่อื่น ๆแมวเช่นกัน แต่ผมไม่ทราบ

นายจอห์นสตัน ออกมาจากหลังประตู แบกถุงขยะสีดำหลาย เขาตอกไว้ในกองขยะแล้วดึงออกเล็กน้อย พลาสติกใสถุงเต็มรูปแบบของหัวปลา เขาสหภาพแรงงานเหล่านี้บนพื้นดินและนาฬิกาแมวตะปบพวกเขา ท่านสายลับผมซุ่มอยู่ที่มุมของห้าง

" สวัสดีจอห์นนี่ " เขาเรียกของเขาหนา Brooklyn สำเนียง

" นี่คือที่ที่แมวมาตอนเที่ยงนะ " ผมพูด เดินมาหาเขา

นายจอห์นสตันหัวเราะ

" ครับ แมวทั้งหมดมาหาฉันตอนเที่ยงพวกเขาเคยฉีกขยะของฉัน ตอนนี้ฉันใส่แค่หัวปลา บนพื้นดินของพวกเขา คือว่า แมวของคุณ ? "

แมวไม่สนใจหนู หัวปลา เป็นที่น่าสนใจมากขึ้นในขณะนี้ . . .

" เป็นแมวของฉัน " ผมพูด

" เธอมาที่นี่ทุกๆ วัน กล่าวว่า นายจอห์นสตัน

เขากลับไปในร้านของเขา

ผมรอจนกว่าแมวจะหัวปลาของเธอ และเราก็เดินกลับบ้านด้วยกัน

" คุณรู้จักแมว" ฉันพูดในเสียง sternest ของฉัน " มีปลาสองหัวกฎในบ้านหลังนี้ "

แมวกระพริบตาที่ฉันและ purrs .