IntroductionSugarcane is a highly p

Introduction

Sugarcane is a highly productive crop used for centuries as the main source of sugar and of late to produce ethanol, a renewable bio-fuel energy source. There is an increased interest in this crop due to the impending need to decrease fossil fuel usage. Sugarcane is cultivat on more than 20


S. T. Mahajan R. M. Naik U. S. Dalvi (&)
Department of Biochemistry, M.P.K.V, Rahuri 413 722, India e-mail: [e-mail]

million hectares in tropical and subtropical regions of the world, producing up to 1.3 billion metric tons of crushable stalks (Menossi et al. 2008). Sugarcane crop shows high sensitivity to salinity at various growth stages. Salinity is one of the major abiotic stresses that adversely affect crop productivity and crop quality. Attempting increased sugar production by using marginal lands requires sugarcane cultivars which are tolerant to stress due to drought or salinity. The soil reclamation measures are highly crop and capital intensive. The complementary strategy should be taken for modification of plants to suit the imposed envi- ronment. Sugarcane cultivars differ in their capacity to accumulate sucrose so that breeding programme should be more strengthened to evolve high sugar varieties. Gene regulation studies for sucrose accumulation is an important step to expedite breeding programme for sugar yield improvement. It is also important to understand the impact of environmental stresses on sucrose accumulation and the role of hormones in integrating stress signaling and development (Papini-Terzi et al. 2009). A complementary strategy would be required to modify plants to suit the imposed environment. Germplasm evaluation, breeding for drought resistance and biotechnological approaches are being used to develop salt tolerant plants (Saif-ur-Rasheed et al. 2001). The responses of transgenic plants to stress demonstrated that genetic engineering for synthesis of glycine betaine increased the ability of the plants to tolerate a variety against environmental stresses (Sakamoto and Murata 2002). Salt tolerant plants adapt strategies that range from morphoanatomical, physiological to biochem- ical levels. Tolerant plant species adjust osmotically by the synthesis of high water soluble compatible osmotica for osmotic protection such as glycine betaine, free proline and low molecular weight sugars and sugar alcohols. Free proline ameliorates salts induced oxidative damage to




membrane, whereas glycine betaine buffers the cellular redox potential. The presence of high proportion of salts in soil profile adversely affects the availability and uptake of mineral nutrients and consequently the crop growth and quality. Nitrate uptake and reduction is also affected by salinity stress. Nitrate Reductase is the first enzyme in the process of nitrate assimilation, catalyses the reduction of nitrate to nitrite while Pyrroline 5 Carboxylate Synthase enzyme increases the proline synthesis in stress conditions.


Materials and Methods

The sugarcane genotypes viz., CoM-0265, Co-740, Co-62175, Co-94012, CoC-671, Co-86032, CoM-08026, CoM-08086, CoM-08011 and MS-08002 were selected for the present investigation. Planting material of different genotypes was obtained from Central Sugarcane Research Station, Padegaon, Maharashtra state. The sets of sugarcane were planted in normal soils. After 1 month, the seedlings were transplanted in bigger earthen pots in normal, saline and sodic soils. The initial analysis of soil for pH, EC and exchangeable sodium (ESP) were carried out as per the standard methods. The leaves from
75 days old plants were excised for the estimation of various biochemical parameters such as proline, glycine betaine, sol- uble protein, in vivo NR activity, activity of P5CS.
Proline content in leaf tissues of sugarcane genotypes grown on normal, saline and sodic soil were determined by using the acid ninhydrin reagent as per the method descri- bed by Bates et al. (1973). The proline content was expressed as nmol g-1 fr. wt. Glycine betaine content in leaves of sugarcane genotypes was determined by using the Dragendorff reagent as per the method described by Stumpf (1984). Soluble proteins in the leaves were determined by the colorimetric method of Lowry et al. (1951) using bovine serum albumin as the standard protein. The in vivo nitrate reductase assay under anaerobic conditions was performed with modifications as per the method described earlier by Sawhney et al. (1978) and reaction mixture contains 2.5 ml of phosphate buffer (0.1 M, pH 7.5) 0.2 ml of n-propanol and 1.8 ml of distilled water and 0.5 ml of 1 M KNO3. The activity of D1-pyrroline-5-carboxylate synthase was assayed according to the method of Hayzer and Leisinger (1980) and reaction mixture contains 50 mM L-glutamate,
10 mM adenosine triphosphate, 20 mM MgC12, 100 mM hydroxylamine hydrochloride and 50 mm Tris–HC1 buffer, pH 7.0 in a total volume of 50 ml.



Results and Discussion

The association of free proline with salt stress has been reported by Chu et al. (1976) and Stewart and Lee (1974).

Among the cultivar, Co-740 is statistically superior over all cultivars except CoM-0265 and MS-08002. The leaves of sugarcane genotypes in sodic soil contained highest proline followed by saline and normal soil. The proline content of sugarcane genotypes in normal soil varied from 93.20 in CoM-0265 to 107.60 in Co-94012 with a mean value of
99.97 mol g-1 fr. wt. The free proline content increased in
saline soil which ranged from 110.01 in Co-94012 to 118.20 in Co-740 with a mean value of 114.43 mol g-1 fr. wt. Thus, an increase of 1.05-fold in mean proline content was observed when the plants were grown on saline soils. Free proline content varied from 118.20 in Co-94012 to 140.18 in Co-740 with a mean value 122.76 mol g-1 fr. wt. when the plants were grown in sodic soils. There was 1.23-fold increase in mean proline content from normal soil condition to sodic soil condition. The highest fold increase in free proline content of 1.26 in saline soil over normal soil was recorded in CoM-0265 and the lowest of 1.02-fold in Co-94012. In sodic soil also the highest fold increase of
1.49 (over normal soil) was recorded in Co-740 and the lowest increase of 1.09 in Co-94012. The association of free proline with salt stress has been reported by Chu et al. (1976) and Stewart and Lee (1974). Lu et al. (1986) reported an increase in the proline content in wheat seed- lings as the osmotic potential of salt was increased from -5 to -15 bars. Krishnamurthy and Anabazhganand Bhaswaty (1987) reported that the soil salinization with NaCl (100 mM) increased the level of free proline and protein bound proline in the shoots of rice. Sharma et al. (1990) reported that both the chloride and sulphate types of salinity increased the proline content in the leaves of chickpea as the
salinity level was increased from 0 to 10 ± 0.2 dSm-1 at
25 C (Table 1).
The glycine betaine content of control (unstressed) plants varied from 85.40 in CoM-0265 to 235.70 lg g-1 fr. wt. in CoM-08011 with a mean value of 139.44 lg g-1 fr. wt. The glycine betaine content increased significantly under stressed conditions. In saline soil, it ranged from 277.00 in CoM-08011 to 891.80 in CoM 0265 with a mean value of
504.97 lg g-1 fr. wt. whereas in sodic soil, it ranged from
1133.00 in CoM-08011 to 4360.50 in CoM-0265 with a mean value of 1,889.92. The highest fold increase of 10.44 was recorded in CoM-0265 and the lowest of 1.17 in CoM-
08011 with the mean fold increase of 4.34 under saline soil
condition over normal soil condition. In sodic soil, the highest fold increase of 51.06 was observed in CoM-0265 and the lowest of 4.81 in CoM-08011 with the mean fold increase of 16.63. The genotypes CoM-0265, Co-740 and Co-62175 appeared to be promising salt tolerant ones based on the glycine betaine accumulation under stress condition (Table 2).
The soluble protein content of leaves of control i.e. unstressed plant varied from 4.47 in CoM-0265 to 9.75 in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำอ้อยเป็นพืชสูงที่ใช้มานานหลายศตวรรษเป็นแหล่งหลัก ของน้ำตาล และของสาย การผลิตเอทานอล แหล่งพลังงานเชื้อเพลิงชีวภาพทดแทน มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในพืชนี้เนื่องจากจำเป็นต้องใกล้เพื่อลดการใช้เชื้อเพลิงฟอสซิล อ้อยเป็น cultivat มากกว่า 20S. ต. Mahajan R. M. Naik สหรัฐ Dalvi s ได้ (และ)ภาควิชาชีวเคมี M.P.K.V, Rahuri 413 722 อินเดียอีเมล์: [e-mail] ล้านไร่ในภาค ร้อนของโลก ผลิตถึง 1.3 พันล้านตัน crushable stalks (Menossi et al. 2008) อ้อยพืชแสดงความไวสูงจะเค็มในขั้นตอนต่าง ๆ ของการเจริญเติบโต เค็มเป็นหนึ่งเครียด abiotic สำคัญที่ส่งผลต่อผลผลิตพืชพืช และคุณภาพ พยายามผลิตน้ำตาลเพิ่มขึ้น โดยใช้ที่ดินกำไรต้องใช้พันธุ์อ้อยที่มีความอดทนความเครียดเนื่องจากภัยแล้งหรือเค็ม ถมดินสูงเป็นพืชมาตรการและทุนเร่งรัด กลยุทธ์เสริมควรนำมาปรับเปลี่ยนพืชตามกำหนดสามารถ ronment พันธุ์อ้อยที่แตกต่างในความสามารถในการสะสมซูโครสเพื่อให้โครงการปรับปรุงพันธุ์ควรจะเพิ่มเติมมากขึ้นพัฒนาพันธุ์น้ำตาลสูง ศึกษาการควบคุมยีนสำหรับสะสมซูโครสเป็นขั้นตอนสำคัญเพื่อเร่งโครงการปรับปรุงพันธุ์การปรับปรุงผลผลิตน้ำตาล ก็ควรทำความเข้าใจผลกระทบของความเครียดสิ่งแวดล้อมในการสะสมซูโครสและบทบาทของฮอร์โมนในการรวมสัญญาณความเครียดและการพัฒนา (Papini Terzi et al. 2009) กลยุทธ์การเสริมจะต้องปรับเปลี่ยนพืชให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมที่กำหนด มีการใช้พันธุ์ทนแล้งและวิธี biotechnological, Germplasm ประเมินพัฒนาพืชทนกับเกลือ (Saif-คุณอับ et al. 2001) การตอบสนองของพืชถั่วเหลืองความเครียดแสดงว่าพันธุวิศวกรรมสำหรับสังเคราะห์ glycine betaine เพิ่มความสามารถของพืชที่ทนต่อความหลากหลายกับความเครียดด้านสิ่งแวดล้อม (สตรีและ 2002 แห่ง) พืชทนกับเกลือปรับกลยุทธ์ที่อยู่ในช่วงตั้งแต่ morphoanatomical สรีรวิทยา biochem - ical ระดับ ชนิดพืชทนกับปรับ โดยสังเคราะห์ของน้ำละลายเข้ากันได้กับ osmotica เพื่อป้องกันการออสโมติก glycine betaine, proline ฟรี และน้ำหนักโมเลกุลต่ำน้ำตาล และน้ำตาล alcohols osmotically Proline ฟรี ameliorates เกลือเกิด oxidative ความเสียหาย เมมเบรน ขณะ glycine betaine buffers redox โทรศัพท์เคลื่อนที่อาจเกิดขึ้น ของสัดส่วนของเกลือในดินค่ามีผลกระทบพร้อมการดูดซับแร่ธาตุสารอาหารดังนั้นการเจริญเติบโตของพืช และคุณภาพ ยังดูดซับไนเตรตและลดลงเป็นผลจากความเครียดเค็ม ไนเตรต Reductase เป็นเอนไซม์แรกกำลังผสมไนเตรต catalyses ลดไนเตรตไนไตรต์ในขณะที่เอนไซม์ Pyrroline 5 Carboxylate Synthase เพื่อเพิ่มการสังเคราะห์ proline ในเงื่อนไขที่ความเครียดวัสดุและวิธีการได้แก่การศึกษาจีโนไทป์อ้อย CoM-0265, Co-740, Co 62175, Co-94012, CoC-671, Co-86032, CoM 08026, CoM-08086, CoM-08011 และ MS-08002 ถูกเลือกสำหรับการตรวจสอบอยู่ ปลูกวัสดุของต่าง ๆ ที่ได้จากอ้อยสถานีวิจัย Padegaon รัฐมหาราษฎระ ชุดของอ้อยที่ปลูกในดินเนื้อปูนปกติ หลังจาก 1 เดือน กล้าไม้ถูก transplanted ในดินเนื้อปูนปกติ saline และ sodic หม้อใหญ่ การวิเคราะห์เริ่มต้นของดินค่า pH, EC และโซเดียมกำนัล (ESP) ที่ดำเนินตามวิธีการมาตรฐาน ออกจาก75 วันพืชเก่าถูก excised สำหรับการประเมินของพารามิเตอร์ต่าง ๆ ชีวเคมี proline, glycine betaine โปรตีน uble โซล กิจกรรม NR ในสัตว์ทดลอง การ P5CSเนื้อหา proline ในเนื้อเยื่อใบอ้อยที่ปลูกในดินปกติ saline และ sodic ศึกษาจีโนไทป์ถูกกำหนดโดยรีเอเจนต์ ninhydrin กรดตามวิธี descri-นอนโดยเบตส์ et al. (1973) Proline เนื้อหาถูกแสดงเป็นปริมาณ g 1 คุณพ่อ nmol Glycine กำหนดเนื้อหา betaine ในใบของอ้อย โดยใช้รีเอเจนต์ Dragendorff ตามวิธีที่อธิบาย โดย Stumpf (1984) ละลายโปรตีนในใบถูกกำหนด โดยวิธีเทียบเคียงของ Lowry et al. (1951) ใช้วัว serum albumin เป็นโปรตีนมาตรฐาน ทำการทดสอบ reductase ไนเตรตในสัตว์ทดลองภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช้ออกซิเจน ด้วยแก้ไขตามวิธีที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้โดย Sawhney et al. (1978) และ 2.5 ml ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ (0.1 M, pH 7.5) ประกอบด้วยส่วนผสมของปฏิกิริยา n อย่างไร propanol และ 1.8 ml ของน้ำกลั่น และ 0.5 ml 1 M KNO3 0.2 ml กิจกรรมของง 1-pyrroline-5-carboxylate synthase ถูก assayed ตามวิธีของ Hayzer และ Leisinger (1980) และ 50 มม. L-glutamate ประกอบด้วยส่วนผสมของปฏิกิริยา10 มม.อะดีโนซีนไตรฟอสเฟต 20 มม. MgC12, 100 มม. hydroxylamine ไฮโดรคลอไรด์ และ 50 มม.ตรี – HC1 บัฟเฟอร์ ค่า pH 7.0 ปริมาณรวมของ 50 mlผลและการสนทนาสมาคม proline ฟรีกับความเครียดเกลือได้ถูกรายงาน โดยชู et al. (1976) และสจ๊วต และลี (1974) ระหว่าง cultivar, Co-740 ได้เหนือกว่าทางสถิติมากกว่าพันธุ์ทั้งหมดยกเว้น CoM-0265 และ MS-08002 ใบของอ้อยในดิน sodic ประกอบด้วย proline สูงสุดตาม ด้วยดิน saline และปกติ เนื้อหา proline ของอ้อยในดินปกติหลากหลาย 93.20 ใน CoM-0265 107.60 ใน Co-94012 มีค่าเฉลี่ยของโมล 99.97 คุณพ่อ g-1 wt เนื้อหา proline ฟรีเพิ่มขึ้นในดิน saline ซึ่งอยู่ในช่วงจาก 110.01 ในบริษัท 94012 เพื่อ 118.20 ใน Co-740 กับค่าเฉลี่ยของ wt คุณพ่อ g-1 โมล 114.43 ดังนั้น เพิ่มเนื้อหา proline เฉลี่ยใน 1.05-fold ถูกตรวจสอบเมื่อมีปลูกพืชในดินเนื้อปูน saline Proline ฟรีเนื้อหาแตกต่างกันจาก 118.20 ในบริษัท 94012 เพื่อ 140.18 ใน Co-740 กับมีมูลค่าเฉลี่ย 122.76 โมล g-1 คุณพ่อน้ำหนักเมื่อพืชที่ปลูกในดินเนื้อปูน sodic มีการเพิ่ม 1.23-fold proline หมายถึงเนื้อหาจากสภาพดินปกติเพื่อสภาพดิน sodic พับเพิ่มสูงสุดในเนื้อหาของ 1.26 saline ดินเหนือดินปกติ proline ฟรีถูกบันทึกไว้ใน CoM-0265 และต่ำสุดใน 1.02-fold 94012 Co ในดิน sodic ยังพับสูงเพิ่มของ1.49 (กว่าดินปกติ) ถูกบันทึกในบริษัท 740 และเพิ่มราคา 1.09 ในบริษัท 94012 สมาคม proline ฟรีกับความเครียดเกลือได้ถูกรายงาน โดยชู et al. (1976) และสจ๊วต และลี (1974) Lu et al. (1986) รายงานการเพิ่มเนื้อหา proline ในข้าวสาลีเมล็ด lings เป็นศักย์ของเกลือเพิ่มขึ้นจาก -5 บาร์-15 Krishnamurthy และ Anabazhganand Bhaswaty (1987) รายงานว่า salinization ดินกับ NaCl (100 mM) เพิ่มระดับของ proline ฟรี และโปรตีนผูก proline ยอดข้าว Sharma และ al. (1990) รายงานว่า ชนิดคลอไรด์และซัลเฟตของเค็มเพิ่มเนื้อหา proline ในแกงถั่วเขียวเป็นใบไม้ขาวสามารถเพิ่มขึ้นจาก 0 ถึง 10 ± 0.2 dSm-125 C (ตาราง 1)เนื้อหา betaine glycine (unstressed) ควบคุมพืชหลากหลายจาก 85.40 ใน CoM-0265 235.70 lg g-1 คุณพ่อน้ำหนักใน CoM-08011 กับค่าเฉลี่ยของ 139.44 lg คุณพ่อ g-1 wt เนื้อหา betaine glycine เพิ่มสภาวะเครียดมาก ในดิน saline มันอยู่ในช่วงจาก 277.00 ใน CoM-08011 เพื่อ 891.80 ใน CoM 0265 มีค่าเฉลี่ยของ504.97 lg g-1 คุณพ่อน้ำหนักในขณะที่ในดิน sodic มันอยู่ในช่วงจาก1133.00 ใน CoM-08011 เพื่อ 4360.50 ใน CoM-0265 กับค่าเฉลี่ยของ 1,889.92 บันทึกใน CoM-0265 และต่ำสุดของความ 1.17 ใน CoM เพิ่มพับสูงสุด 10.4408011 กับเพิ่มพับเฉลี่ย 4.34 ใต้ดิน salineเงื่อนไขผ่านสภาพดินปกติ ดิน sodic, 51.06 เพิ่มพับสูงสุดถูกตรวจสอบใน CoM-0265 และต่ำสุดของ 4.81 ใน CoM-08011 กับเพิ่มหมายถึงพับ 16.63 การศึกษาจีโนไทป์ CoM-0265, Co 740 และ Co-62175 ปรากฏ ว่าเกลือสัญญาทนกับคนตามสะสม betaine glycine ภายใต้เงื่อนไขความเครียด (ตาราง 2)โปรตีนละลายน้ำใบไม้ควบคุมเช่น unstressed พืชหลากหลาย 4.47 ใน CoM-0265 ใน 9.75

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ

อ้อยเป็นพืชประสิทธิภาพสูงใช้มานานหลายศตวรรษเป็นแหล่งที่มาหลักของน้ำตาลและสายการผลิตเอทานอลเป็นพลังงานทดแทนน้ำมันชีวภาพแหล่งพลังงาน มีความสนใจที่เพิ่มขึ้นในพืชนี้เนื่องจากต้องการที่จะลดการใช้เชื้อเพลิงซากดึกดำบรรพ์ อ้อยเป็น cultivat มากกว่า 20


S . T . mahajan ร. ม. โดย U . S . dalvi ( & )
m.p.k.v , ภาควิชาชีวเคมีrahuri 413 722 e-mail อินเดีย : ไร่ [e-mail]

ล้านในภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลก , การผลิตได้ถึง 1.3 พันล้านตันของ crushable ดอก ( menossi et al . 2008 ) อ้อยปลูกให้สูงไวต่อความเค็มที่ระยะการเจริญเติบโตต่างๆ ความเค็มเป็นหลักที่ส่งผลกระทบต่อผลผลิตพืชและสิ่งมีชีวิต เน้นคุณภาพการส่ง .พยายามเพิ่มการผลิตน้ำตาลของอ้อยพันธุ์โดยการใช้ที่ดินต้องที่ใจกว้างความเครียดเนื่องจากภัยแล้ง หรือความเค็ม ดินถมสูง และมาตรการตัดทุนเข้มข้น กลยุทธ์เสริมควรปรับปรุงให้เหมาะสมกับพืชที่เรียก ENVI - สิ่งแวดล้อม .พันธุ์อ้อยที่แตกต่างกันในความสามารถของพวกเขาเพื่อสะสมน้ำตาลซูโครสเพื่อให้ผสมพันธุ์ควรมีโครงการพัฒนาพันธุ์น้ำตาลสูง การศึกษายีนควบคุมการสะสมน้ำตาลซูโครสเป็นขั้นตอนสำคัญที่จะเร่งโครงการปรับปรุงพันธุ์ให้ผลผลิตน้ำตาลนอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจผลกระทบของสิ่งแวดล้อมต่อความเครียดสะสมน้ำตาลซูโครสและบทบาทของฮอร์โมนความเครียดในการส่งสัญญาณ และการพัฒนา ( papini Terzi et al . 2009 ) กลยุทธ์เสริมจะต้องปรับเปลี่ยนพืชให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมที่เรียก . การประเมินพันธุกรรมการปรับปรุงพันธุ์พืชให้ต้านทานความแห้งแล้ง และวิธีการทางเทคโนโลยีชีวภาพที่ถูกใช้ในการพัฒนาพืชทนเค็ม ( Saif ur ราส์ชีด et al . 2001 ) การตอบสนองของพืชดัดแปรพันธุกรรม ความเครียด พบว่า พันธุวิศวกรรมเพื่อการสังเคราะห์ไกลซีนบีเทน เพิ่มความสามารถของพืชทนต่อความหลากหลายกับความเครียดด้านสิ่งแวดล้อม ( ซากะโมะโตะ และ มุราตะ 2002 )พืชทนเค็มปรับกลยุทธ์ช่วงจาก morphoanatomical สรีรวิทยา ชีวเคมี จะเกี่ยวกับระดับ ชนิดพืชใจกว้างปรับ osmotically โดยการสังเคราะห์สูงละลายน้ำได้ osmotica เพื่อการคุ้มครอง เช่น ไกลซีนบีเทน โพรลีนฟรีและต่ำและน้ำตาลโมเลกุลน้ำตาลแอลกอฮอล์ การเกิดออกซิเดชันเกลือฟรี ameliorates เสียหาย




เยื่อ และไกลซีนบีเทน บัฟเฟอร์เซลล์ไฟฟ้าที่มีศักยภาพ มีสัดส่วนของเกลือในดินมีผลกระทบต่อความพร้อมและการดูดใช้ธาตุอาหารจากพืชการเจริญเติบโต และคุณภาพ การใช้ไนเตรท และลดผลกระทบจากความเค็มของความเครียด เป็นเอนไซม์ไนเตรตรีดักเทสในกระบวนการของไนเตรท ผสมผสานทางวัฒนธรรมการลดลงของไนเตรทไนไตรพันธุ์ ในขณะที่ pyrroline 5 เอนไซม์คาร์บอกซิเลต เพิ่มการสังเคราะห์โพรลีนและในภาวะเครียด


วัสดุและวิธีการ

อ้อยพันธุ์ ได้แก่ , com-0265 co-740 co-62175 co-94012 , , , , co-86032 coc-671 com-08026 com-08086 , , , , และ com-08011 ms-08002 ถูกเลือกสำหรับการสอบสวนในปัจจุบันวัสดุปลูกของพันธุ์ต่าง ๆ ที่ได้รับจากสถานีวิจัยอ้อยกลาง padegaon รัฐมหาราษฏระรัฐ ชุดของอ้อยที่ปลูกในดินปกติ หลังจาก 1 เดือน ต้นกล้าปลูกในกระถางในดินและใหญ่กว่าปกติ และดินเค็มโซดิกดิน การวิเคราะห์เริ่มต้นของดิน pH , EC และโซเดียมที่แลกเปลี่ยนได้ ( ESP ) ได้ดำเนินการตามวิธีมาตรฐานใบพืชที่อายุ 75 วัน
ตัดสำหรับการประมาณค่าพารามิเตอร์ทางชีวเคมีต่าง ๆเช่น ไกลซีนบีเทน โพรลีน , โซล - Concepcin โปรตีนในยางธรรมชาติที่ตัวกิจกรรม กิจกรรมของ p5cs .
ปริมาณโพรลีนในใบของอ้อยพันธุ์เนื้อเยื่อปลูกในดินเค็มโซดิกดินปกติ และวิเคราะห์โดยใช้กรด ninhydrin รีเอเจนต์เป็น ต่อวิธี descri - เตียงโดยเบตส์ et al . ( 1973 )ซึ่งปริมาณโพรลีนจะแสดงเป็นไกลซีนบีเทนซึ่ง G-1 เ โดยเนื้อหาในใบของอ้อยพันธุ์ ถูกกำหนดโดยการใช้ dragendorff รีเอเจนต์ตามวิธีที่อธิบายไว้โดยสตัมป์ฟ ( 1984 ) ปริมาณโปรตีนในใบที่ถูกกำหนดโดยวิธีวัดสีของโลว์รีย์ et al . ( 1951 ) การใช้อัลบูมินเป็นโปรตีนมาตรฐานในการทดสอบภายใต้สภาวะไร้อากาศซึ่งไนเตรตรีดักเตสได้มีการปรับเปลี่ยนตามวิธีที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ โดย sawhney et al . ( 1978 ) และส่วนผสมของปฏิกิริยาที่มี 2.5 มิลลิลิตร ( 0.1 M ฟอสเฟตบัฟเฟอร์ พีเอช 7.5 ) 0.2 มิลลิลิตร น โพรพานและ 1.8 มล. น้ำกลั่นและ 0.5 มิลลิลิตร 1 M kno3 .กิจกรรมของ d1-pyrroline-5-carboxylate และซีรั่มตามวิธีการของ hayzer และ leisinger ( 1980 ) และปฏิกิริยาที่มีส่วนผสมของอะดีโนซีนไตรฟอสเฟต 50 mm
10 มม. mgc12 20 มม. และ 100 มม. และ 50 มม. โดยมีน–ภาวะบัฟเฟอร์ pH 7.0 ในปริมาณ 50 มล.



ผลและการอภิปราย

สมาคมการฟรีกับความเครียดเกลือได้รับการรายงานโดยชู et al . ( 1976 ) และ สจ๊วร์ต ลี ( 2517 ) .

ระหว่างพันธุ์ co-740 เป็นสถิติที่เหนือกว่าทุกพันธุ์ ยกเว้น com-0265 และ ms-08002 . ใบของพันธุ์อ้อยในดินโซดิกที่มีอยู่สูงสุดตามด้วยเกลือโพรลีนและดินปกติปริมาณโพรลีน อ้อยพันธุ์ในดินปกติแตกต่างจาก 93.20 ใน com-0265 เพื่อ 107.60 ใน co-94012 กับค่าเฉลี่ย
99.97 mol G-1 เ โดยเนื้อหาการฟรีเพิ่มขึ้น
ดินเค็ม ซึ่งอยู่ระหว่าง 110.01 ใน co-94012 เพื่อ 118.20 ใน co-740 กับค่าเฉลี่ยของ 114.43 mol G-1 เ น้ำหนักจึงเพิ่มขึ้น 1 .05 พับในเนื้อหาการหมายถึงพบว่าเมื่อปลูกในดินเค็ม . ปริมาณโพรลีน ฟรีหลากหลายจาก 118.20 ใน co-94012 เพื่อ 140.18 ใน co-740 กับค่าเฉลี่ย 122.76 mol G-1 Fr . โดยเมื่อปลูกในดินโซดิก . มีการเพิ่มเนื้อหา 1.23-fold หมายถึงสภาพของดิน ปกติ สภาพดินโซดิก .สูงสุดในการพับเพิ่มเนื้อหาฟรี 1.26 ในดินเค็มกว่าดินปกติ ถูกบันทึกใน com-0265 และต่ำสุดของ 1.02-fold ใน co-94012 . ดินโซดิกยังสูงพับเพิ่ม
1.49 ( กว่าดินปกติ ) ถูกบันทึกไว้ใน co-740 และต่ำสุดเพิ่มขึ้น 1.09 ใน co-94012 . สมาคมการฟรีกับความเครียดเกลือได้รับการรายงานโดยชู et al .( 1976 ) และ สจ๊วร์ต ลี ( 1974 ) Lu et al . ( 1986 ) ได้รายงานการเพิ่มขึ้นใน ปริมาณโพรลีนในเมล็ด - ข้าวสาลีจากศักยภาพการเป็นเกลือที่เพิ่มขึ้นจาก - 5 ถึง - 15 บาร์ และ krishnamurthy anabazhganand bhaswaty ( 1987 ) รายงานว่าดินกลุ่มดาวยีราฟกับเกลือ ( 100 มม. ) เพิ่มระดับของโพรลีนและโพรลีนฟรีจับโปรตีนในใบของข้าว Sharma et al .( 1990 ) ได้รายงานว่า ทั้ง คลอไรด์ และซัลเฟต และความเค็มของน้ำเพิ่มปริมาณโพรลีนในใบของถั่วเขียวเป็น
ระดับความเค็มที่เพิ่มขึ้นจาก 0 ถึง 10 ± 0.2 dsm-1 ที่
25 C ( ตารางที่ 1 ) .
ไกลซีนบีเทน เนื้อหาของการควบคุม ( เปลี่ยนแปลงทางเสียง ) พืชที่หลากหลายจากใน com-0265 85.40 เพื่อ 235.70 แอลจี ผลของน้ำหนักใน com-08011 G-1 กับค่าเฉลี่ยของ 139.44 LG G-1 น้ำหนักเที่เพิ่มขึ้นอย่างมาก ภายใต้ปริมาณไกลซีนบีเทน ย้ำเงื่อนไข ในดินเค็ม ตั้งแต่ 277.00 ใน com-08011 เพื่อ 891.80 ใน com 0265 กับหมายถึงค่า
504.97 LG G-1 Fr . น้ำหนักในขณะที่ในดินโซดิกก็มีค่า
1133.00 ใน com-08011 เพื่อ 4360.50 ใน com-0265 กับค่าเฉลี่ยของ 1889.92 . สูงสุดพับเพิ่ม 10.44 ถูกบันทึกใน com-0265 และต่ำสุดของ 117 ใน com -
ทําการนับด้วยหมายถึงพับเพิ่มขึ้นภายใต้เงื่อนไขและดินเค็ม
กว่าสภาพดินปกติ ดินโซดิก , สูงสุดพับเพิ่มขึ้น 51.06 พบว่าใน com-0265 และต่ำสุด 4.81 ใน com-08011 กับหมายถึงพับเพิ่มขึ้น 16.63 . การ com-0265 พันธุ์ ,และ co-740 co-62175 ปรากฏเป็นแววทนเค็มที่ขึ้นอยู่กับการสะสมไกลซีนบีเทนภายใต้ภาวะความเครียด ( ตารางที่ 2 ) .
ปริมาณโปรตีนของพืชเช่นใบควบคุมเปลี่ยนแปลงทางเสียงที่หลากหลายจาก 4.47 ใน com-0265 ถึง 9.75 ใน