The trio sonata is a musical form t

The trio sonata is a musical form that was popular in the 17th and early 18th centuries.

A trio sonata is written for two solo melodic instruments and basso continuo, making three parts in all, hence the name trio sonata. However, because the basso continuo is usually made up of at least two instruments (typically a cello or bass viol and a keyboard instrument such as the harpsichord), performances of trio sonatas typically involve at least four musicians, and some 18th-century published editions have duplicate partbooks for the bass (Mangsen 2001). The trio sonatas by Arcangelo Corelli (opus 1, 1681, opus 3, 1689) were of unparalleled influence during his lifetime and for a long time after, inspiring slavish imitation by composers whose numbers were legion (Talbot 2001).

The melody instruments used are often both violins. A well-known exception is the trio sonata in Johann Sebastian Bach's The Musical Offering, which is for violin and flute.

Johann Sebastian Bach's trio sonatas for organ (BWV 525–530) combine all three parts on one instrument. Typically the right hand, left hand and pedals will each take a different part thus creating the same texture as in a trio. A further innovation by Bach was the trio sonatas involving a concertante (obbligato) right-hand harpsichord part in addition to the bass line, plus one melodic instrument, thus for two players. Examples are the six sonatas for harpsichord and solo violin (BWV 1014–1019), three sonatas for harpsichord and viola da gamba (BWV 1027–1029), and three sonatas for harpsichord and flute (BWV 1030–1032).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Sonata ทริโอเป็นรูปแบบดนตรีที่เป็นที่นิยมในศตวรรษ 18 17 และต้นเขียน sonata ทริโอสำหรับเครื่องดนตรีเดี่ยวสองและ basso continuo ทำสามส่วนใน ดังนั้น sonata ทริโอชื่อ อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก basso continuo มักจะขึ้นเป็น ตราน้อยสอง (เชลโลโดยทั่วไป หรือเบส viol และเครื่องมือแป้นพิมพ์ฮาร์ปซิคอร์ด), ของทริโอ sonatas มักจะเกี่ยวข้องกับดนตรีน้อยสี่ และบางรุ่นประกาศศตวรรษ partbooks ซ้ำ (Mangsen 2001) เสียงเบส Sonatas ทรีโอ โดย Arcangelo Corelli (opus 1, 1681, opus 3 ค.ศ. 1689) ที่ระบุมีอิทธิพล ในชีวิตของเขา และเป็นเวลานานหลังจาก แรงบันดาลใจจาก slavish เทียม โดยคีตกวีที่มีหมายเลขถูกพยุหะ (เทลบอท 2001)เครื่องมือเมโลดี้ที่ใช้มัก violins ทั้ง ข้อยกเว้นที่รู้จักคือ sonata ทริโอใน Bach โยฮันน์เซบาสเตียนที่ดนตรีเสนอ ซึ่งเป็นขลุ่ยและไวโอลินโยฮันน์เซบาสเตียน Bach sonatas ทริโอสำหรับอวัยวะ (BWV 525 – 530) รวมทั้งหมด 3 ส่วนในหนึ่งเครื่อง โดยทั่วไปมือขวา มือซ้าย และคันเหยียบแต่ละจะส่วนอื่นจึง สร้างเนื้อเดียวกันในทริโอ นวัตกรรมเพิ่มเติม โดย Bach sonatas ทริโอที่เกี่ยวข้องกับส่วน (obbligato) ฮาร์ปซิคอร์ดขวา concertante นอกจากบรรทัดเบส บวกหนึ่งเครื่องดนตรี ดังนั้นสำหรับผู้เล่นทั้งสองได้ อย่าง sonatas หกสำหรับฮาร์ปซิคอร์ดและโซโล่ไวโอลิน (BWV 1014-1019), sonatas สามสำหรับฮาร์ปซิคอร์ดและวิโอลา da gamba (BWV 1027-1029), และสาม sonatas ฮาร์ปซิคอร์ดและขลุ่ย (BWV 1030-1032)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โซนาตาทั้งสามคนเป็นรูปแบบดนตรีที่ได้รับความนิยมในศตวรรษที่ 18 ที่ 17 และต้น. โซนาต้าทั้งสามคนถูกเขียนขึ้นสำหรับเครื่องมือสองไพเราะเดี่ยวและเบส continuo ทำให้สามส่วนในทุกเพราะฉะนั้นชื่อโซนาตาทั้งสามคน แต่เพราะเบส continuo มักจะทำขึ้นอย่างน้อยสองตราสาร (โดยปกติจะเป็นเชลโล่หรือเบสซอและคีย์บอร์ดเครื่องดนตรีเช่นเปียโน), การแสดงของเตสทั้งสามคนมักจะเกี่ยวข้องกับอย่างน้อยสี่นักดนตรีและบางส่วนในศตวรรษที่ 18 การตีพิมพ์ฉบับ มี partbooks ซ้ำกันสำหรับเบส (Mangsen 2001) เตทั้งสามคนโดย Arcangelo Corelli (บทประพันธ์ 1, 1681 บทประพันธ์ 3, 1689) เป็นของอิทธิพลที่เหนือชั้นในช่วงชีวิตของเขาและเป็นเวลานานหลังจากที่สร้างแรงบันดาลใจเลียนแบบทาสโดยนักประพันธ์เพลงที่มีตัวเลขอยู่พยุหะ (ทัลบอต 2001). เครื่องมือที่ใช้ทำนองเพลงที่ใช้เป็น มักไวโอลินทั้ง ยกเว้นที่รู้จักกันดีคือโซนาตาทั้งสามคนในโยฮันน์เซบาสเตียนบาคของการเสนอขายดนตรีซึ่งเป็นไวโอลินและขลุ่ย. โยฮันน์เซบาสเตียนบาคเตสทั้งสามคนสำหรับอวัยวะ (BWV 525-530) รวมทั้งสามส่วนหนึ่งเครื่องมือ โดยปกติทางขวามือซ้ายและเหยียบแต่ละคนจะใช้เวลาส่วนหนึ่งที่แตกต่างกันดังนั้นการสร้างพื้นผิวเช่นเดียวกับในสาม นวัตกรรมต่อไปโดยบาเตสเป็นสามคนที่เกี่ยวข้องกับการ Concertante (จำต้อง) เปียโนขวามือเป็นส่วนหนึ่งนอกเหนือไปจากสายเบสบวกเครื่องดนตรีไพเราะหนึ่งดังนั้นสำหรับผู้เล่นสอง เป็นตัวอย่างที่หกเตสสำหรับไวโอลินเปียโนและเดี่ยว (BWV 1014-1019) สามเตสสำหรับเปียโนและไวโอลินดาลา (BWV 1027-1029) และสามเตสสำหรับเปียโนและขลุ่ย (BWV 1030-1032)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทริโอโซนาตาเป็นรูปแบบดนตรีที่ได้รับความนิยมในศตวรรษที่ 17 และ 18 ก่อน

เป็นทริโอโซนาตาสำหรับเครื่องดนตรีสองเขียนเดี่ยว ไพเราะ และบาสโซคอนตินิวโอ ทำให้สามส่วนในทั้งหมด ดังนั้นชื่อทริโอโซนาตา . อย่างไรก็ตาม เพราะบาสโซคอนตินิวโอมักจะถูกสร้างขึ้นอย่างน้อยสองเครื่อง ( โดยปกติ เชลโล่ หรือแพ้ท้อง เบส และคีย์บอร์ด เครื่องดนตรี เช่น เปียโน )การแสดงของทริโอโซนาตามักจะเกี่ยวข้องกับที่นักดนตรีอย่างน้อยสี่ และบางรุ่นมีศตวรรษที่ 18 ตีพิมพ์ซ้ำ partbooks สำหรับเบส ( mangsen 2001 ) ทริโอโซนาตาโดย arcangelo คอเรลลี ( Opus 1 , 1545 Opus 3 , 615 ) ที่มีอิทธิพลเหนือในช่วงชีวิตของเขา และเป็นเวลานานหลังจากเลียนแบบอย่างทาสสร้างแรงบันดาลใจโดยคีตกวีที่มีตัวเลขเป็นมรณะ ( ทัลบอต 2001 ) .

เพลงเครื่องมือที่ใช้มักจะเป็น ไวโอลิน ข้อยกเว้นที่รู้จักกันดีคือทริโอโซนาตาในโยฮันน์ เซบาสเตียน บาคเป็นเสนอดนตรี ซึ่งสำหรับไวโอลินและขลุ่ย

โยฮันน์ เซบาสเตียน บาคเป็นทริโอโซนาตาสำหรับออร์แกน ( bwv 525 ( 530 ) รวมทั้งสามส่วนในหนึ่งเครื่องมือ โดยปกติมือขวามือซ้ายและ pedals จะคนละส่วนต่างๆ ดังนั้น การสร้างพื้นผิว เหมือนเป็นวง 3 คน นวัตกรรมเพิ่มเติมโดย Bach เป็นทริโอโซนาตาที่เกี่ยวข้องกับ concertante ( obbligato ) ส่วนเปียโนมือขวานอกเหนือไปจากสายเบส , บวกหนึ่งไพเราะเครื่องดนตรี ดังนั้นสำหรับผู้เล่นสองคน ตัวอย่างเป็นหกโซนาตาสำหรับเปียโน และไวโอลินเดี่ยว ( bwv 1014 ( 1019 )สามโซนาตาสำหรับเปียโน และเครื่องดนตรีประเภท viol ( bwv 1 – 1 ) และสามโซนาตาสำหรับเปียโนและขลุ่ย ( bwv 1030 ( 1032 )