Nearly all well-established morphos

Nearly all well-established morphospecies in the subgenus Trichodagmia formed well-defined groups in the
Neighbour Joining (NJ) tree based on DNA barcodes (Fig. 1). Genetic divergence between morphospecies
averaged 11.2% (range 2.8–19.5%), whereas intraspecific genetic divergence within morphologically distinct
species averaged 0.5% (range 0–1.28%) (Table 1). In known species complexes, maximum values of genetic
divergence (3.28–3.79%) indicated the presence of cryptic diversity (Table 4), and these values agree with those
observed by Rivera and Currie (2009) for Nearctic Simuliidae, and those observed by Cywinska (2006) for
Nearctic mosquitoes. The existence of well defined groups in the NJ tree within S. payneiis concordant with its
putative status as a sibling species complex, and similarly well defined groups within the morphospecies S. piperi,
S. duodenicornium, S. canadense,S. rostratumand S. tarsatum indicated cryptic variation and the possible
existence of species complexes (especially S. tarsatum with high levels of within-species diversity).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Morphospecies ดีขึ้นเกือบทั้งหมดใน subgenus Trichodagmia ก่อตั้งกลุ่มโดยในการ
ต้นไม้เพื่อนบ้านเข้าร่วม (NJ) อยู่บนดีเอ็นเอบาร์โค้ด (Fig. 1) Divergence พันธุกรรมระหว่าง morphospecies
averaged 11.2% (ช่วง 2.8-19.5%), ในขณะที่ intraspecific divergence พันธุกรรมภายในหมด morphologically
พันธุ์ averaged 0.5% (ช่วง 0 – ถึง 1.28%) (ตาราง 1) ในรู้จักพันธุ์คอมเพล็กซ์ ค่าสูงสุดของพันธุกรรม
divergence (3.28-3.79%) ระบุสถานะของความหลากหลายระทม (ตาราง 4), และค่าเหล่านี้ตกลงกับ
สังเกตสำหรับ Nearctic Simuliidae ริเวอราและเอ็มบาสซี่ (2009) และผู้ตรวจสอบ โดย Cywinska (2006) สำหรับ
Nearctic ยุง การดำรงอยู่ของกลุ่มที่กำหนดไว้ในต้น NJ ภายใน payneiis S. concordant กับของ
สถานะ putative เป็นแบบพี่น้องพันธุ์ซับซ้อน และในทำนองเดียวกันที่กำหนดไว้กลุ่มภายใน morphospecies S. พิเพอรี,
S. duodenicornium, S. canadense, S. rostratumand S. tarsatum ระบุความผันแปรระทมและสุด
คอมเพล็กซ์ชนิด (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง S. tarsatum ระดับสูงของความหลากหลายในสายพันธุ์) ที่มีอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

morphospecies เกือบทั้งหมดดีขึ้นใน Trichodagmia subgenus เกิดกลุ่มดีที่กำหนดใน
การเข้าร่วมกับเพื่อนบ้าน (NJ) ต้นไม้ขึ้นอยู่กับบาร์โค้ดดีเอ็นเอ (รูปที่ 1) ความแตกต่างทางพันธุกรรมระหว่าง morphospecies
เฉลี่ย 11.2% (ช่วง 2.8-19.5%) ในขณะที่ความแตกต่างทางพันธุกรรมที่แตกต่างสำนวนภายใน morphologically
ชนิดเฉลี่ย 0.5% (ช่วง 0-1.28%) (ตารางที่ 1) ในคอมเพล็กซ์ชนิดที่รู้จักกันค่าสูงสุดของพันธุกรรม
แตกต่าง (3.28-3.79%) แสดงให้เห็นการแสดงตนของความหลากหลายคลุมเครือ (ตารางที่ 4) และค่านิยมเหล่านี้ผู้ที่เห็นด้วยกับ
ข้อสังเกตจากริเวร่าและกะหรี่ (2009) เพื่อ Nearctic Simuliidae และผู้ที่ตั้งข้อสังเกตโดย Cywinska (2006) กับ
ยุง Nearctic การดำรงอยู่ของกลุ่มที่กำหนดไว้ในต้นไม้นิวเจอร์ซีย์ในเอ payneiis พ้องกับ
สถานะสมมุติเป็นสายพันธุ์ที่ซับซ้อนพี่น้องและกลุ่มภายใน morphospecies เอ Piperi คล้ายกำหนดไว้อย่างดี
เอส duodenicornium, S. canadense, S. rostratumand เอ tarsatum ชี้ให้เห็นการเปลี่ยนแปลงที่เป็นความลับและเป็นไปได้
การดำรงอยู่ของสายพันธุ์คอมเพล็กซ์ (โดยเฉพาะอย่างยิ่ง tarsatum เอสที่มีระดับสูงของความหลากหลายในสายพันธุ์)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกือบทั้งหมดที่มีชื่อเสียง morphospecies ใน trichodagmia subgenus ตั้งกลุ่มไว้ใน
เพื่อนบ้านร่วม ( NJ ) ตามต้นไม้บนดีเอ็นเอบาร์โค้ด ( รูปที่ 1 ) ความแตกต่างทางพันธุกรรมระหว่าง morphospecies
เฉลี่ย 11.2 % ( ช่วง 2.8 – 19.5 % ) ส่วนความแตกต่างทางพันธุกรรมภายในแตกต่างจากเซ็นต์
ชนิดเฉลี่ย 0.5% ( ช่วง 0 - 1.28 % ) ( ตารางที่ 1 ) ในสารประกอบเชิงซ้อนชนิดที่รู้จัก ,คุณค่าสูงสุดของความแตกต่างทางพันธุกรรม ( 3.28 %
( 3.79 ) พบการปรากฏตัวของความหลากหลายที่คลุมเครือ ( ตารางที่ 4 ) ค่าเหล่านี้เห็นด้วยกับผู้สังเกต และกะหรี่
ริเวร่า ( 2009 ) สำหรับ nearctic simuliidae และผู้สังเกตโดย cywinska ( 2006 )
nearctic ยุง การดำรงอยู่ของความชัดเจนในกลุ่มต้นไม้ NJ ภายใน payneiis และด้วย
.ซึ่งสถานะเป็นพี่น้องชนิดซับซ้อน และในทำนองเดียวกันก็กำหนดกลุ่มภายใน morphospecies Piperi
S . duodenicornium s , S canadense เอส rostratumand S . tarsatum พบการเปลี่ยนแปลงที่คลุมเครือและการดำรงอยู่ของสปีชีส์เชิงซ้อนเป็นไปได้
( โดยเฉพาะเอส tarsatum ระดับสูงภายในความหลากหลาย )