Production practices and characteri

Production practices and characteristics used within the 1944 dairy model were determined and validated by examination of scientific literature from 1935 to 1955. Additional sources included the annual USDA Year-book of Agriculture series and extension bulletins from Cornell University and the Universities of Missouri, Minnesota, and Wisconsin (1940 to 1950). Modeling procedures were as described previously in Capper et al. (2008) with inputs adjusted for characteristics of 1944 production systems. The dairy cow population in 1944 comprised 54% small breeds (Jersey, Guernsey, Ayrshire) and 46% large breeds (Holstein, Brown Swiss) (http://www.agnr.umd.edu/DairyKnowledge/dairy/status_of_United_States_dairy_cattle.html). Two sub-models based on milk yield and nutrient requirements for small or large breeds were therefore employed to estimate the environmental impact of the 2 groups, with the population results weighted accordingly for the proportion of each group within the total US herd. The average US milk yield/cow in 1944 was 2,074 kg/ yr (http://www.nass.usda.gov/Data_and_Statistics/Quick_Stats), adjusted for a 14-mo calving interval (426 d) and a 60-d dry period (VanDemark and Salisbury, 1950); this was equivalent to 5.6 kg/d for small breeds and 7.8 kg/d for large breeds according to the Jersey-Holstein differential reported by Copeland (1939). Milk composition was characteristic of the breeds used, at 4.20% fat and 3.60% protein for small breeds, and 3.50% fat and 3.20% protein for large breeds (Davis et al., 1947). Lactating and dry cows averaged 45 mo of age, with BW of 439 kg (small breeds) or 610 kg (large breeds; Davis et al., 1943). Rations were formulated for replacement heifers at a median BW of 187 kg (small) or 255 kg (large) BW and with growth rates of 416 and 589 g/d for small and large breeds, respectively (Plum and Lush, 1934; Seath, 1940; Nevens, 1944). The number of heifers within the population were calculated using the existing model (Capper et al., 2008), modified for a 27-mo age at first calving (Bayley and Heizer, 1952), to give a ratio of 0.89 heifers/cow. Use of AI was rare in 1944, so all pregnancies were assumed to result from natural service. Bulls were therefore added to the population model at a ratio of 1 bull per 25 cows (Overton, 2005), with rations formulated (NRC, 2001) for 557 kg (small) and 774 kg (large) bulls at 45 mo of age. Adolescent replacement bulls were included in the population at a ratio of 0.89 replacements per adult bull, with rations formulated to fulfill nutrient requirements for small (238 kg of BW, 594 g/d growth rate) and large (330 kg of BW, 826 g/d growth rate) breeds. Pasture was the predominant forage source on dairy farms in the 1940s; therefore diets were formulated based on 40% of daily DMI from grass and the remainder from grass hay, corn, and soybean meal (Crandell and Turk, 1945). The nutrient composition of fresh pasture and hay was adjusted to reflect grass species of the time (Archibald et al., 1946), with reduced ME (7.5 MJ/ kg of DM for grass, 6.9 MJ/kg of DM for hay) and CP (9.7% of DM for grass, 8.1% of DM for hay), and a digestibility coefficient of 55% for pasture (AFRC, 1996). Manure output was calculated according to diet digestibility, with a 15% DM content (Dado and Allen, 1995). Emissions of CH4 and N2O from manure were estimated as per the 2007 system using CH4 emission factors of 1.5% (pasture) and 4.0% (solid storage), and N2O emission factors of 0.02 kg of N2O-N/kg for direct deposition onto pasture during grazing (IPCC, 2006). The model did not include N2O emissions from inorganic fertilizers because these were not widely used in US agriculture until the late 1940s when ammonia synthesis technologies developed for ammunition production in World War II were adapted for agricultural chemical production (Smil, 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปฏิบัติการผลิตและลักษณะที่ใช้ภายในแบบนม 1944 ถูกกำหนด และถูกตรวจสอบ โดยการตรวจสอบเอกสารประกอบการวิทยาศาสตร์จาก 1935 1955 เพิ่มเติมแหล่งรวมจากปีหนังสือรายปีของกระดานชุดและส่วนขยายของเกษตรจาก Cornell University และมหาวิทยาลัยมิสซูรี มินเนโซต้า และวิสคอนซิน (๒๔๘๓-1950) ขั้นตอนการสร้างโมเดลได้ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ใน Capper et al. (2008) ด้วยปัจจัยการผลิตปรับปรุงลักษณะของระบบผลิต 1944 ประชากรวัวนมในปี 1944 ประกอบด้วยสายพันธุ์ขนาดเล็ก 54% (Jersey เกิร์น Ayrshire) และ 46% สายพันธุ์ขนาดใหญ่ (โฮลชไตน์ สวิสสีน้ำตาล) (http://www.agnr.umd.edu/DairyKnowledge/dairy/status_of_United_States_dairy_cattle.html) 2 รุ่นย่อยตามความผลผลิตและสารอาหารของนมสำหรับสายพันธุ์เล็ก หรือใหญ่ถูกจ้างดังนั้นการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมของกลุ่ม 2 มีประชากร ผลการถ่วงน้ำหนักตามลำดับสำหรับสัดส่วนของแต่ละกลุ่มภายในยอดรวมเรากวาดต้อน การเฉลี่ยสหรัฐฯ ผลผลิต/โคนมในปี 1944 เป็น 2,074 กิโลกรัม/ปี (http://www.nass.usda.gov/Data_and_Statistics/Quick_Stats), การปรับปรุงสำหรับ 14 หม้อ calving ช่วง (426 d) และ 60 d แห้งระยะ (VanDemark และซอลส์บรี 1950); นี่คือเท่ากับ 5.6 kg/d สำหรับสายพันธุ์เล็กและ 7.8 kg/d สำหรับสายพันธุ์ขนาดใหญ่ตามแตกต่างกันนิวเจอร์ซีย์-โฮลชไตน์ที่รายงาน โดย Copeland (1939) องค์ประกอบของนมเป็นลักษณะของสายพันธุ์ที่ใช้ 4.20% ไขมันและโปรตีนสาย พันธุ์ขนาดเล็ก และไขมัน 3.50% เป็น 3.60% และ 3.20% โปรตีนสำหรับสายพันธุ์ขนาดใหญ่ (Davis et al., 1947) โคศึกษา และแห้ง averaged หม้อ 45 อายุ กับ BW 439 กก. (ขนาดเล็กสายพันธุ์) หรือ 610 กิโลกรัม (สายพันธุ์ขนาดใหญ่ Davis et al., 1943) ได้ถูกเหมาะสำหรับใช้แทน heifers ที่มีค่ามัธยฐาน BW 187 กก. (ขนาดเล็ก) หรือ 255 kg BW (ใหญ่) และ มีอัตราการขยายตัวของ 416 และ 589 g/d สำหรับขนาดเล็ก และใหญ่และขยาย พันธุ์ ตามลำดับ (พลัมและลัช 1934 Seath ๒๔๘๓ Nevens, 1944) หมายเลข heifers ภายในประชากรที่มีคำนวณโดยใช้โมเดลที่มีอยู่ (Capper et al., 2008), การปรับเปลี่ยนสำหรับอายุ 27 หมอที่แรก calving (Bayley และ Heizer, 1952), ให้อัตราส่วนของวัว 0.89 heifers ใช้ AI หายากในปี 1944 เพื่อตั้งครรภ์ทั้งหมดถูกถือว่าเป็นผลจากธรรมชาติบริการ ดังนั้นวัวถูกเพิ่มแบบจำลองประชากรที่อัตราส่วนของวัว 1 ต่อ 25 วัว (โอ 2005), กับได้สูตร (NRC, 2001) 557 กก. (ขนาดเล็ก) และวัว (ใหญ่) 774 กิโลกรัมที่หมออายุ 45 วัวแทนวัยรุ่นรวมอยู่ในประชากรที่มีอัตราส่วนของแทน 0.89 ต่อวัวผู้ใหญ่ กับได้สูตรเพื่อตอบสนองความต้องการธาตุอาหารสำหรับขนาดเล็ก (238 กิโลกรัมของ BW อัตราการเติบโต 594 g/d) และใหญ่ (330 กก.ของ BW, 826 g/d อัตราการเติบโต) สายพันธุ์ พาสเจอร์เป็นแหล่งอาหารสัตว์กันในฟาร์มโคนมในทศวรรษ 1940 โดย อาหารจึง มีสูตรตาม 40% ทุกวัน DMI จากหญ้าและส่วนเหลือจากหญ้าอาหารเฮย์ ข้าวโพด และถั่วเหลือง (Crandell และเติร์ก 1945) มีการปรับปรุงองค์ประกอบธาตุอาหารสดพาสเจอร์และเฮย์ถึงลดหญ้าพันธุ์ (Archibald et al., 1946), เวลากับฉัน (7.5 MJ / kg DM สำหรับหญ้า MJ 6.9 กก.ของ DM ในเฮย์) และ CP (9.7% ของ DM หญ้า 8.1% ของ DM เฮย์), และสัมประสิทธิ์ digestibility 55% สำหรับพาสเจอร์ (AFRC, 1996) มีคำนวณผลผลิตมูลตามอาหาร digestibility กับเนื้อหา DM 15% (Dado และอัลเลน 1995) ปล่อย CH4 และ N2O จากมูลถูกประเมินตามระบบ 2007 โดยใช้ตัวปล่อยก๊าซ CH4 (พาสเจอร์) 1.5% และ 4.0% (ทึบเก็บ), และ N2O เล็ดรอดปัจจัยของกก. 0.02 ของ N2O-N/kg สำหรับสะสมโดยตรงไปยังทุ่งหญ้าระหว่าง grazing (IPCC, 2006) แบบไม่มีปล่อย N2O จากปุ๋ยอนินทรีย์เนื่องจากเหล่านี้ไม่ใช้ในเกษตรสหรัฐฯ จนถึง 2483 เมื่อเทคโนโลยีการสังเคราะห์แอมโมเนียที่พัฒนาสำหรับการผลิตกระสุนในสงครามโลกครั้งที่สองถูกดัดแปลงสำหรับการผลิตสารเคมีเกษตร (รอยยิ้ม 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติที่ผลิตและใช้ในลักษณะรูปแบบนม 1944 ได้รับการพิจารณาและตรวจสอบโดยการตรวจสอบของวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์จาก 1935 เพื่อ 1955 แหล่งที่มาเพิ่มเติมรวมประจำปีของ USDA ปีหนังสือของซีรีส์เกษตรและประกาศขยายจากมหาวิทยาลัยคอร์เนลและมหาวิทยาลัยมิสซูรีมินนิโซตา และวิสคอนซิน (1940-1950) ขั้นตอนการสร้างแบบจำลองที่ได้รับตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ใน Capper และคณะ (2008) ที่มีปัจจัยการผลิตที่ปรับลักษณะของระบบการผลิต 1944 ประชากรโคนมในปี 1944 ประกอบด้วย 54% สายพันธุ์ที่มีขนาดเล็ก (นิวเจอร์ซีย์เกิร์นซีไอ) และ 46% สายพันธุ์ขนาดใหญ่ (โฮลบราวน์สวิส) (http://www.agnr.umd.edu/DairyKnowledge/dairy/status_of_United_States_dairy_cattle.html) . สองรุ่นย่อยขึ้นอยู่กับผลผลิตน้ำนมและความต้องการสารอาหารสำหรับสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กหรือขนาดใหญ่ที่ถูกว่าจ้างดังนั้นในการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมของ 2 กลุ่มที่มีผลประชากรถ่วงน้ำหนักตามสัดส่วนของแต่ละกลุ่มที่อยู่ในฝูงทั้งหมดของสหรัฐ ผลผลิตเฉลี่ยนมสหรัฐฯ / วัวในปี 1944 เป็น 2,074 กก. / ปี (http://www.nass.usda.gov/Data_and_Statistics/Quick_Stats) ปรับช่วงคลอด 14-Mo (426 ง) และ 60-D แห้ง งวด (VANDEMARK และซูเปอร์มาร์เก็ต, 1950); นี้เท่ากับ 5.6 กก. / วันสำหรับสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กและ 7.8 กก. / วันสำหรับสายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่เป็นไปตามค่าย์โฮลรายงานโดยโคป (1939) องค์ประกอบของน้ำนมเป็นลักษณะของสายพันธุ์ที่ใช้ที่ 4.20% ไขมันและโปรตีน 3.60% สำหรับสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กและไขมัน 3.50% และโปรตีน 3.20% สำหรับสายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่ (เดวิส et al., 1947) นมและวัวแห้งเฉลี่ย 45 โมอายุกับ BW 439 กก. (สายพันธุ์เล็ก) หรือ 610 กก. (สายพันธุ์ขนาดใหญ่. เดวิส, et al, 1943) ปันส่วนเป็นสูตรสำหรับสาวทดแทนที่แบ่ง BW 187 กก. (ขนาดเล็ก) หรือ 255 กก. (ขนาดใหญ่) BW และมีอัตราการเจริญเติบโตของ 416 และ 589 กรัม / วันสำหรับสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กและขนาดใหญ่ตามลำดับ (พลัมและเขียวชอุ่ม, 1934; Seath, 1940; Nevens 1944) จำนวนโคภายในประชากรจะถูกคำนวณโดยใช้แบบจำลองที่มีอยู่ (Capper et al., 2008) การปรับเปลี่ยนสำหรับอายุ 27-Mo ที่คลอดก่อน (เบย์ลีย์และ Heizer 1952) เพื่อให้อัตราส่วนของ 0.89 โค / วัว การใช้ AI เป็นที่หายากในปี 1944 เพื่อให้การตั้งครรภ์ทั้งหมดถูกสันนิษฐานว่าเป็นผลมาจากการบริการที่เป็นธรรมชาติ บูลส์ถูกเพิ่มดังนั้นรูปแบบของประชากรในอัตราส่วน 1 ต่อ 25 วัววัว (โอเวอร์ 2005) ที่มีการปันส่วนสูตร (NRC, 2001) สำหรับ 557 กก. (ขนาดเล็ก) และ 774 กก. (ขนาดใหญ่) วัวที่ 45 โมอายุ วัวทดแทนวัยรุ่นถูกรวมอยู่ในจำนวนประชากรในอัตราส่วน 0.89 ทดแทนต่อวัวผู้ใหญ่ด้วยปันส่วนสูตรที่จะตอบสนองความต้องการสารอาหารสำหรับธุรกิจขนาดเล็ก (238 กิโลกรัม BW, 594 กรัม / วันอัตราการเจริญเติบโต) และขนาดใหญ่ (330 กิโลกรัม BW, 826 กรัม / วันอัตราการเจริญเติบโต) สายพันธุ์ ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์เป็นแหล่งอาหารสัตว์เด่นในฟาร์มโคนมในปี 1940; จึงเป็นสูตรอาหารที่ขึ้นอยู่กับ 40% ของทุกวัน DMI จากหญ้าและส่วนที่เหลือจากหญ้าข้าวโพดและกากถั่วเหลือง (Crandell และเติร์ก 1945) องค์ประกอบของสารอาหารของทุ่งหญ้าสดและหญ้าแห้งมีการปรับเพื่อให้สอดคล้องกับสายพันธุ์หญ้าของเวลา (มิสซิส et al., 1946) โดยลดลง ME (7.5 MJ / Kg ของ DM สำหรับหญ้า 6.9 MJ / Kg ของ DM สำหรับฟาง) และซีพี (9.7% ของ DM สำหรับหญ้า 8.1% ของ DM สำหรับฟาง) และค่าสัมประสิทธิ์การย่อยได้ของ 55% สำหรับทุ่งหญ้า (AFRC, 1996) เอาท์พุทปุ๋ยคอกที่คำนวณตามการย่อยอาหารที่มีเนื้อหา DM 15% (Dado และอัลเลน, 1995) การปล่อยมลพิษของ CH4 และ N2O จากมูลประมาณตามระบบ 2007 โดยใช้ปัจจัยการปล่อย CH4 1.5% (ทุ่งหญ้า) และ 4.0% (การเก็บรักษาที่มั่นคง) และ N2O ปัจจัยการปล่อย 0.02 กิโลกรัม N2O-N / กก. สำหรับการสะสมโดยตรงลงบนทุ่งหญ้า ในระหว่างการแทะเล็ม (IPCC, 2006) รูปแบบไม่ได้รวมการปล่อย N2O จากปุ๋ยอนินทรีเพราะสิ่งเหล่านี้ไม่ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในภาคเกษตรของสหรัฐจนถึงปลายปี 1940 เมื่อเทคโนโลยีการสังเคราะห์แอมโมเนียพัฒนาสำหรับการผลิตกระสุนในสงครามโลกครั้งที่สองได้รับการปรับให้เหมาะสมกับการผลิตสารเคมีทางการเกษตร (Smil, 2001)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การผลิตและลักษณะการใช้ใน 1944 นมแบบวิเคราะห์และตรวจสอบโดยการตรวจสอบวรรณกรรมทางวิทยาศาสตร์ พ.ศ. 2498 . แหล่งข้อมูลเพิ่มเติมรวมปี USDA ปีหนังสือชุดเกษตรและส่งเสริม แถลงการณ์จากมหาวิทยาลัยคอร์เนลล์และมหาวิทยาลัยมิสซูรี , มินนิโซตาและวิสคอนซิน ( 1940 ถึง 1950 )แบบจำลองขั้นตอนตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ใน Capper et al . ( 2008 ) กับปัจจัยการปรับลักษณะของ 1944 ระบบการผลิต มีประชากรโคนมใน 1944 ประกอบด้วย 54 พันธุ์เล็ก ( Jersey , เกิร์นซีย์ , และไอร์ ) 46% ขนาดใหญ่พันธุ์ ( โฮลสไตน์ บราวน์สวิส ) ( http : / / www.agnr . UMD . edu / dairyknowledge / นม / status_of_united_states_dairy_cattle . html )สองรุ่นย่อย ตามผลผลิตน้ำนมและความต้องการสารอาหารสำหรับสุนัขพันธุ์เล็กหรือใหญ่ ดังนั้น เพื่อใช้ประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อมของ 2 กลุ่ม ประชากรผลถ่วงน้ำหนักตามสัดส่วนของแต่ละกลุ่มภายในทั้งหมดเราต้อน โดยเราน้ำนม / วัว 1 ตัวเป็นกิโลกรัม / ปี ( http : / / www.nass . USDA . gov / data_and_statistics / quick_stats )ปรับเป็น 14 โมมีช่วงเวลา ( 1 D ) และ 60-d ระยะเวลาแห้ง ( vandemark และ Salisbury , 1950 ) ; นี้เท่ากับ 5.6 กิโลกรัม / วัน สำหรับพันธุ์เล็กและ 7.8 กิโลกรัม / วัน สำหรับพันธุ์ใหญ่ตามแบบเสื้อที่มีรายงานโดย โคปแลนด์ ( 1939 ) องค์ประกอบของน้ำนม ลักษณะของพันธุ์ที่ใช้ ที่ 4.20 % ไขมันและ 3.60 % โปรตีนสำหรับสุนัขพันธุ์เล็กและ 3.50 % ไขมัน และ 3 .โปรตีน 20 % สำหรับพันธุ์ใหญ่ ( Davis et al . , 1947 ) และให้นมวัวแห้งเฉลี่ย 45 โม อายุ กับน้ำหนักตัวของ 439 กิโลกรัม ( พันธุ์เล็ก ) หรือ 610 kg ( ขนาดใหญ่พันธุ์ ; Davis et al . , 1943 ) อาหารเป็นสูตรทดแทนตัวที่น้ำหนักตัวเฉลี่ย 187 กก. ( เล็ก ) หรือ 255 kg ( ขนาดใหญ่ ) และน้ำหนักตัวด้วยอัตราการเติบโตและคุณ G / D สำหรับสุนัขพันธุ์เล็กและใหญ่ ตามลำดับ ( พลัมและเขียวชอุ่ม , 1934 ; seath 1940 ;เนเวิ่นส์ 1944 ) หมายเลขของตัวภายในประชากรคำนวณโดยใช้แบบจำลองที่มีอยู่ ( Capper et al . , 2008 ) , การปรับเปลี่ยนอายุ 27 โมเมื่อให้ลูกตัวแรก ( Bayley และไฮเซอร์ , 1952 ) ให้เท่ากับ 0.89 ตัว / วัว ใช้ AI ได้ยากใน 2487 ดังนั้นการตั้งครรภ์เป็นสันนิษฐานว่าเป็นผลมาจากบริการธรรมชาติเย็นจึงเพิ่มประชากรแบบในอัตราส่วน 1 ต่อ 25 วัว ( วัว โอเวอร์ตัน , 2005 ) ด้วยอาหารสูตร ( NRC , 2001 ) 557 กิโลกรัม ( เล็ก ๆ ) และเป็นกิโลกรัม ( ขนาดใหญ่ ) วัวที่ 45 โม อายุ วัยรุ่นแทนวัวอยู่ในประชากรในอัตราส่วน 0.89 แทนต่อวัวผู้ใหญ่ , ด้วยอาหารสูตรเพื่อตอบสนองความต้องการสารอาหารขนาดเล็ก ( 238 กิโลกรัม น้ำหนักตัว594 กรัม / วันอัตราการเติบโต ) และขนาดใหญ่ ( 330 กิโลกรัม น้ำหนักตัว และ G / D อัตราการเจริญเติบโต ) สายพันธุ์ ทุ่งหญ้าเป็นแหล่งอาหารสัตว์ที่เด่นในฟาร์มโคนม ในอังกฤษ ดังนั้น สูตรที่ 1 จาก 40 % ของทุกวันดีจากหญ้าและส่วนที่เหลือจากฟาง หญ้า ข้าวโพด และกากถั่วเหลือง ( crandell และเติร์ก , 1945 )คุณค่าทางโภชนาการของอาหารที่สดและแห้งมีการปรับเพื่อสะท้อนให้เห็นหญ้าชนิดของเวลา ( Archibald et al . , 1946 ) , ลด ( 7.5 MJ / kg ของ DM หญ้า , 6.9 MJ / kg ของ DM หญ้า ) และ CP ( 9.7% ของ DM หญ้าร้อยละ 8.1 ของ DM สำหรับ เฮย์ ) และสัมประสิทธิ์การย่อยได้ของ 55% สำหรับทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ ( afrc , 1996 ) ปุ๋ยคอกผลผลิตคำนวณตามอาหาร การย่อยได้ ,กับเนื้อหา DM 15% ( ดาโด และอัลเลน , 1995 ) และปล่อยร่าง N2O จากมูลประมาณตามระบบการใช้ปัจจัยของ 2007 ร่าง 1.5% ( หญ้า ) และร้อยละ 4.0 ( แข็งกระเป๋า ) และปัจจัยของการปล่อย N2O 0.02 กิโลกรัมของ n2o-n / kg สำหรับการสะสมโดยตรงลงในการแทะเล็มหญ้า ( IPCC , 2006 )แบบไม่รวมก๊าซ N2O จากปุ๋ยเคมี เพราะคนเหล่านี้ไม่ได้ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายในสหรัฐฯการเกษตรจนสาย 1940 เมื่อเทคโนโลยีการสังเคราะห์แอมโมเนียพัฒนาเพื่อผลิตกระสุนในสงครามโลกครั้งที่สองถูกดัดแปลงทางเคมีเพื่อการผลิตทางการเกษตร ( สมิล , 2001 )