Trafficked into slavery on Thai tra

Trafficked into slavery on Thai trawlers to catch food for prawns
The Thai fishing industry is built on slavery, with men often beaten, tortured and sometimes killed - all to catch 'trash fish' to feed the cheap farmed prawns sold in the west
• Revealed: Asian slave labour producing prawns for supermarkets in US, UK
• Thailand's seafood industry: a case of state-sanctioned slavery?
Burmese migrant workers leave the port
Burmese migrant workers leave the port at Mahachai after unloading their catch Photograph: Chris Kelly/theguardian.com
Modern-day slavery in focus is supported by
Humanity United About this content
Kate Hodal and Chris Kelly
Tuesday 10 June 2014 12.05 BST
There is nothing but a jagged line of splinters where Myint Thein’s teeth once stood – a painful reminder, he says, of the day he was beaten and sold on to a Thai fishing boat.

The tattooed Burmese fisherman, 29, bears a number of other “reminders” of his life at sea: two deep cuts on each arm, calloused fingers contorted like claws and facial muscles that twitch involuntarily from fear. For the past two years, Myint Thein has been forced to work 20-hour days as a slave on the high seas, enduring regular beatings from his Thai captain and eating little more than a plate of rice each day. But now that he’s been granted a rare chance to come back to port, he’s planning something special to mark the occasion: his escape.

Using a pair of rusty scissors, Myint Thein chops off his long, scraggly locks. He rinses himself down with a hose, slips on his only pair of trousers and, peering out at his surroundings, remembers not to open his mouth too wide. A man with no teeth is easy to remember.


0:00

Facebook Twitter Pinterest
How slaves help put cheap prawns on our supermarket shelves
WARNING: some may find elements of this film distressing.
Under the tinny roof of Songkhla’s commercial port, on Thailand’s south-east coast, the imperial-blue cargo boat that brought Myint Thein back to shore is unloading its catch, barrel by barrel. The day’s international fish trading has just begun, and buyers are milling about in bright yellow rubber boots, running slimy scales between their fingers, as hobbling cats nibble at the fishbones and guts strewn across the pavement.

Myint Thein doesn’t have much time to talk, so he tells us the basics. He paid a middleman two years ago to smuggle him across the border into Thailand and find him a job in a factory. After an arduous journey travelling through dense jungle, over bumpy roads and across rough waves, Myint Thein finally arrived in Kantang, a Thai port on its western, Andaman coast, where he discovered he’d been sold to a boat captain. “When I realised what had happened, I told them I wanted to go back,” he says hurriedly. “But they wouldn’t let me go. When I tried to escape, they beat me and smashed all my teeth.”

For the next 20 months, Myint Thein and three other Burmese men who were also sold to the boat trawled international waters, catching anything from squid and tuna to “trash fish”, also known as bycatch – inedible or infant species of fish later ground into fishmeal for Thailand’s multibillion-dollar farmed prawn industry. The supply chain runs from the slaves through the fishmeal to the prawns to UK and US retailers. The product of Myint Thein’s penniless labour might well have ended up on your dinner plate.

Thai 'trash fish' workers unload the catch at Songkhla port.
Facebook Twitter Pinterest
Thai 'trash fish' workers unload the catch at Songkhla port. Chris Kelly/Guardian
Despite public promises to clean up the industry, many Thai officials not only turn a blind eye to abuse, the Guardian found, they are often complicit in it, from local police through to high-ranking politicians and members of the judiciary – meaning that slaves often have nowhere to turn when they have the opportunity to run.

“One day I was stopped by the police and asked if I had a work permit,” says Ei Ei Lwin, 29, a Burmese migrant who was detained on the docks at Songkhla port. “They wanted a 10,000 baht (£180) bribe to release me. I didn’t have it, and I didn’t know anyone else who would, so they took me to a secluded area, handed me over to a broker, and sent me to work on a trawler.”

Brokers
Thailand produces roughly 4.2m tonnes of seafood every year, 90% of which is destined for export, official figures show. The US, UK and EU are prime buyers of this seafood – with Americans buying half of all Thailand’s seafood exports and the UK alone consuming nearly 7% of all Thailand’s prawn exports.

“The use of trafficked labour is systematic in the Thai fishing industry,” says Phil Robertson, deputy director of Human Rights Watch’s Asia division, who describes a “predatory relationship” between these migrant workers and the captains who buy them.

“The industry would have a hard time operating in its current form without it.”

Speaking on condition of anonymity, a high-r

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค้าเป็นทาสไทยอวนเพื่อจับอาหารสำหรับกุ้งอุตสาหกรรมประมงไทยสร้างบนทาส กับผู้ชายมักจะตี ทรมาน และบางครั้ง ฆ่า - ทั้งหมดจะจับ 'ถังขยะปลา' ให้อาหารกุ้งไร่ราคาถูกขายในตะวันตก•เปิดเผย: แรงงานทาสเอเชียผลิตกุ้งสำหรับซูเปอร์มาร์เก็ตในเรา สหราชอาณาจักรอุตสาหกรรมอาหารทะเลของประเทศไทย•: กรณีอนุมัติรัฐทาส แรงงานพม่าออกจากพอร์ต แรงงานพม่าออกจากพอร์ตที่มหาชัยหลังการจับภาพ: คริส Kelly/theguardian.comสมัยทาสในโฟกัสได้มนุษย์สหเกี่ยวกับเนื้อหานี้Kate Hodal และเคลลี่คริสวันอังคารที่ 10 2557 มิถุนายน 12.05 BSTมีแต่เส้นหยักของลูกธนูที่ฟัน Myint Thein ครั้งยืน – เตือนเจ็บปวด เขากล่าว วันเขาตี และขายบนเรือประมงไทยชาวประมงชาวพม่าที่แหก 29 หมีจำนวนอื่น ๆ "เตือน" ของชีวิตในทะเล: ตัดลึกสองบนแขน ผลัดนิ้ว contorted เช่นเล็บและกล้ามเนื้อใบหน้าที่ twitch ปรับจากความกลัว ผ่านมาสองปี Myint Thein ได้ถูกบังคับให้ทำงาน 20 ชั่วโมงวันเป็นทาสในทะเล ยืนยงเฆี่ยนปกติจากกัปตันของเขาไทย และกินแต่ละวันน้อยกว่าจานข้าว แต่หลังจากที่เขาได้รับโอกาสหายากที่จะกลับมาที่ท่าเรือ เขามีการวางแผนพิเศษเนื่องในโอกาส: หลบหนีของเขาใช้คู่ของกรรไกรสนิม Myint Thein สับปิดล็อคของเขายาว scraggly เขาล้างตัวเองลงกับท่อ หลุดบนคู่ของเขาเฉพาะกางเกง และ ทุกทีที่สภาพแวดล้อมของเขา การจดจำไม่ให้เปิดปากของเขากว้างเกินไป คนที่ มีฟันไม่ถูกจำง่าย0:00Pinterest Facebook Twitter วิธีทาสช่วยใส่กุ้งราคาถูกในซูเปอร์มาร์เก็ตของเรา คำเตือน: บางคนอาจพบองค์ประกอบของภาพยนตร์เรื่องนี้วิตกภายใต้หลังคากระป๋องของสงขลาท่าเรือพาณิชย์ บนชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศไทย เรือสินค้าบลูอิมพีเรียลที่นำ Myint Thein กลับไปยังฝั่งเป็นขนจับตัว ถังโดยถัง วันปลานานาชาติเทรดลเพิ่ง และผู้ซื้อจะกัดเกี่ยวกับในรองเท้ายางสีเหลืองสดใส วิ่งปลิ้นปล้อนชั่งระหว่างนิ้วมือของพวกเขา เป็น hobbling แมวแทะ fishbones และกล้าโรยบนทางเท้าMyint Thein ไม่มีเวลามากในการพูดคุย ดังนั้นเขาบอกเราพื้นฐาน เขาจ่ายคนกลางมาลักลอบนำเขาข้ามพรมแดนเข้าสู่ประเทศไทย และเขาหางานในโรงงาน หลังจากเดินทางลำบากเดินทางผ่านป่าหนาแน่น ถนนเป็นหลุมเป็นบ่อ และ ข้าม คลื่นขรุขระ Myint Thein สุดท้ายมาในกันตัง พอร์ตไทยในตะวันตก ชายฝั่งทะเลอันดามัน ที่เขาค้นพบเขาได้ถูกขายไปเป็นกัปตันเรือ "เมื่อฉันตระหนักว่าอะไรได้เกิดขึ้น ฉันบอกว่า อยากจะกลับไป เขากล่าวรีบ "แต่พวกเขาจะไม่ให้ฉันไป เมื่อฉันพยายามที่จะหลบหนี พวกเขาชนะฉัน และทุบฟันของฉัน"20 เดือนถัดไป Myint Thein และสามอื่น ๆ ผู้ชายพม่าที่ยังขายให้เรือ trawled น่านน้ำสากล จับอะไรจากปลาหมึกและปลาทูน่า "ปลาขยะ" หรือที่เรียกว่า bycatch – กินไม่ได้ หรือเด็กพันธุ์ปลาหลังบดเป็นปลาป่นอุตสาหกรรมกุ้งดอลลาร์ multibillion เชื้อไทย ห่วงโซ่อุปทานจะจากทาสผ่านการปลาป่นเพื่อกุ้งเพื่อร้านค้าปลีกในสหราชอาณาจักรและสหรัฐอเมริกา ผลิตภัณฑ์ของแรงฉุนเฉียว Myint Thein อาจดีได้สิ้นสุดในจานอาหารค่ำ แรงงานไทย 'ขยะปลาขนจับที่ท่าเรือสงขลาPinterest Facebook Twitter แรงงานไทย 'ขยะปลาขนจับที่ท่าเรือสงขลา เคลลี่คริส/ผู้ปกครองแม้ มีสัญญาสาธารณะสะอาดอุตสาหกรรม เจ้าหน้าที่ไทยจำนวนมากไม่เพียงตาตาบอดโจมตี ผู้ปกครองที่พบ พวกเขามักคคือในนั้น จากตำรวจท้องถิ่นผ่านการนักการเมืองระดับสูง และสมาชิกของศาลยุติธรรม – ความหมาย ที่มักจะถูกทำโทษที่ไม่มีที่เปิดเมื่อพวกเขามีโอกาสที่จะเรียกใช้"หนึ่งวันฉันหยุด โดยตำรวจ และถามถ้า ได้รับ work permit กล่าวว่า Ei Ei Lwin, 29 แรงงานชาวพม่าที่ถูกกักตัวบนท่าท่าเรือสงขลา "พวกเขาต้องการสินบน 10,000 บาท (180 บาท) จะปล่อยฉัน ฉันไม่ได้ และฉันไม่รู้ว่า บุคคลอื่นที่จะ ดังนั้นพวกเขาพาผมไปบริเวณเงียบสงบ มอบฉันให้นายหน้า และส่งฉันอวนที่ทำงาน"โบรกเกอร์ประเทศไทยสามารถผลิตประมาณ 4.2 มตันอาหารทะเลทุกปี 90% ของที่ destined สำหรับส่งออก แสดงตัวเลขอย่างเป็นทางการ สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร และสหภาพยุโรปผู้ซื้อที่สำคัญของทะเลนี้มีชาวอเมริกันซื้อครึ่งหนึ่งของอาหารทะเลของไทยทั้งส่งออกและสหราชอาณาจักรคนเดียวบริโภคเกือบ 7% ของการส่งออกกุ้งของไทยทั้งหมด"การใช้แรงงานถูกหลอกไปขายเป็นระบบในอุตสาหกรรมประมงไทย กล่าวว่า Phil โรเบิร์ตสัน รองผู้อำนวยการฝ่ายเอเชียของ Human Rights Watch ที่อธิบายถึงความสัมพันธ์ล่า" ระหว่างกัปตันที่ซื้อพวกเขาและแรงงานเหล่านี้"อุตสาหกรรมจะมีเวลาทำงานในรูปแบบปัจจุบันโดยไม่ได้"การพูดในสภาพของตัวตน สูง-r

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค้าเป็นทาสในไทยอวนลากจับอาหารสำหรับกุ้งอุตสาหกรรมประมงที่สร้างขึ้นเป็น ทาส กับผู้ชายมักจะถูกทุบตี และทรมาน บางครั้งฆ่า - จับ ' ขยะ ' เลี้ยงปลาราคาถูก ฟาร์มกุ้งขายในเวสต์เปิดเผย : เอเชีย - ทาสแรงงานการผลิตกุ้งให้ซูเปอร์มาร์เก็ตในสหรัฐอเมริกา , สหราชอาณาจักรอุตสาหกรรมอาหารทะเลของแต่ละสังคมไทย : กรณีรัฐอนุมัติเป็นทาส ?แรงงานพม่าออกจากพอร์ตแรงงานพม่าที่มหาชัย หลังออกจากท่าเรือขนถ่ายตนจับถ่ายภาพ : คริสเคลลี่ / theguardian.comโมเดิร์นวันมุ่งเน้นการสนับสนุนจากความเป็นทาสมนุษยชาติสหเกี่ยวกับเนื้อหานี้เคท hodal และคริสเคลลีวันอังคารที่ 10 มิถุนายน 2014 12.05 BSTไม่มีอะไรแต่เส้นหยักไม้เต็งที่มิ้นฟันเมื่อยืน–เตือน เจ็บปวด เขากล่าวว่า ในวันที่เขาถูกตีและขายให้กับเรือประมงไทยที่มีรอยสักชาวประมงพม่า อายุ 29 ปี มีจำนวนการแจ้งเตือนอื่น ๆ " ของชีวิตในทะเล : สองตัดลึกในแต่ละแขน นิ้วมือบิดเบี้ยวเหมือนกรงเล็บกล่าว และว่า กล้ามเนื้อใบหน้ากระตุกรัวจากความกลัว สำหรับที่ผ่านมาสองปี , มินท์ เทียน ถูกบังคับให้ทำงาน 20 วัน ชั่วโมง เป็นทาสในทะเลสูง ทนทาน ทุบตีเป็นประจำ จากกัปตันไทยของเขารับประทานมากกว่าข้าวหนึ่งจานในแต่ละวัน แต่ตอนนี้เขาได้รับโอกาสที่หายากที่จะกลับมาที่ท่าเรือ เขาวางแผนบางอย่างพิเศษเพื่อเป็นการฉลองโอกาส : การหลบหนีโดยใช้กรรไกรขึ้นสนิม มินท์ เทียน สับออกของเขายาวล็อคไม่สม่ำเสมอ . เขา rinses ตัวเองลงกับท่อ แล้วคู่ของกางเกงของเขาเท่านั้น และเครื่องจักรที่สภาพแวดล้อมของเขา จำได้ไม่ต้องอ้าปากกว้างเกินไป คนที่ไม่มีฟัน ทำให้จำได้ง่าย4 ทุ่มFacebook Twitter Pinterestยังไงช่วยใส่กุ้งราคาถูกทาสบนชั้นวางของซุปเปอร์มาร์เก็ตของเราคำเตือน : บางส่วนอาจหาองค์ประกอบของภาพยนตร์เรื่องนี้น่าวิตกใต้หลังคาไม่แข็งแรง สงขลา เป็นพอร์ตการค้า บนชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศไทย อิมพีเรียล เรือที่นำสินค้าสีฟ้ามิ้น เต็งกลับฝั่งก็ขนของมันจับกระบอกโดยกระบอก วันระหว่างประเทศของปลาการซื้อขายได้เพิ่งเริ่มต้นและผู้ซื้อจะกัดเกี่ยวกับรองเท้าบูทยางสีเหลืองสดใส วิ่งลื่นเกล็ดระหว่างนิ้วมือของพวกเขาเป็น hobbling แมวตอดที่ก้างและไส้เกลื่อนทั่วพื้นมินท์ เทียน ไม่มีเวลาคุยกัน เค้าบอกเราว่า พื้นฐาน เขาจ่ายเงินให้ คนกลาง เมื่อ 2 ปีก่อน นำพาเขาข้ามชายแดนเข้ามาในประเทศไทย และพบว่าเขาได้งานในโรงงาน หลังจากการเดินทางลำบากเดินทางผ่านป่าหนาแน่นกว่าถนนเป็นหลุมเป็นบ่อและข้ามคลื่นขรุขระ มินท์ เทียน จนมาถึงในกันตัง , การท่าเรือไทยกับตะวันตก ชายฝั่งทะเลอันดามัน ซึ่งเขาพบว่าเขาจะถูกขายไปเป็นกัปตันเรือ " เมื่อฉันตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น ผมบอกพวกเขาว่า ผมต้องการกลับมา " เขากล่าวอย่างรีบร้อน . " แต่พวกเขาไม่ยอมให้ผมไป เมื่อฉันพยายามที่จะหลบหนีพวกเขาเอาชนะผมและทุบฟันของฉัน " .สำหรับถัดไป 20 เดือน เทียน มินท์ และสามอื่น ๆพม่าคนที่ยังขายเรือป่นที่น่านน้ำสากล จับอะไรจากปลาหมึกและปลา " ปลา " ขยะ หรือที่เรียกว่า bycatch –กินไม่ได้ หรือ ทารก ชนิดของปลา ภายหลังพื้นดินในปลาป่นสำหรับทรัพย์สินหลายล้านดอลลาร์ ) อุตสาหกรรมฟาร์มกุ้ง โซ่วิ่งจากทาสผ่านปลาป่นกับกุ้ง สหราชอาณาจักร และค้าปลีกสหรัฐ ผลิตภัณฑ์ของมิ้น เต็งจนกรอบแรงงานอาจจะสิ้นสุดขึ้นบนจานอาหารค่ำของคุณแรงงานไทย ' ขยะ ' ขนปลาจับที่ อ.หาดใหญ่ จ. สงขลา ท่าเรือFacebook Twitter Pinterestแรงงานไทย ' ขยะ ' ขนปลาจับที่ อ.หาดใหญ่ จ. สงขลา ท่าเรือ คริสเคลลี่ / ผู้ปกครองแม้จะมีข่าวสัญญาว่าจะทำความสะอาดอุตสาหกรรม เจ้าหน้าที่ไทยหลายไม่เพียง แต่ปิดหูปิดตาละเมิด ผู้ปกครองพบว่า พวกเขามักจะสมรู้ร่วมคิดในมันจากตำรวจท้องถิ่นผ่านนักการเมืองระดับสูงและสมาชิกของตุลาการฯ หมายความ ว่า ทาสมักจะมีไม่มีที่ไหนเลยที่จะเปิดเมื่อพวกเขามีโอกาสที่จะเรียกใช้" วันหนึ่งผมถูกหยุดโดยตำรวจ และถามว่า ฉันมีใบอนุญาต กล่าวว่า EI EI Lwin , 29 , แรงงานข้ามชาติชาวพม่าที่ถูกกักตัวอยู่ในท่าเรือที่ อ.หาดใหญ่ จ. สงขลา ท่าเรือ " พวกเขาต้องการ 10 , 000 บาท ( ลดลงจาก 180 ) สินบนให้ปล่อยผม ผมไม่มี และผมก็ไม่รู้ว่าใคร เขาเอาฉันไปเป็นบริเวณที่เงียบสงบ มือฉันให้กับนายหน้า และส่งฉันไปทำงานบนเรืออวนลาก .โบรกเกอร์ประเทศไทยผลิตประมาณ 4.2m ตันของอาหารทะเลทุกปี , 90% ซึ่งเป็น destined สำหรับการส่งออก ตัวเลขอย่างเป็นทางการแสดง สหรัฐ อังกฤษ และสหภาพยุโรปมีผู้ซื้อท่านนี้ อาหารทะเล และคนอเมริกันซื้อครึ่งหนึ่งของทั้งหมดของการส่งออกอาหารทะเลไทยและอังกฤษคนเดียวนานเกือบ 7 % ของทั้งหมดของไทย กุ้งส่งออก" การใช้ระบบการค้าแรงงานในอุตสาหกรรมประมง กล่าวว่า ฟิล โรเบิร์ตสัน รองผู้อำนวยการกองเอเชียสิทธิมนุษยชน ที่อธิบายเป็น " นักล่าความสัมพันธ์ " ระหว่างแรงงานข้ามชาติและผู้ที่ซื้อพวกเขา" อุตสาหกรรมจะมีเวลายากที่ปฏิบัติการในรูปแบบปัจจุบันโดยไม่มันพูด เขียน