Dog ChanceOffering Thailand's Stree

Dog Chance
Offering Thailand's Street dogs a Second Chance
Through Immunzation, Neutering and Adoption Program

Life is tough for the street dogs of Thailand. It is hard for anyone who hasn't visited Thailand to understand the full scale of the stray dog problem .It is not just that hundreds of thousands of dogs are living on the streets [Bangkok alone has a conservative estimate of 150,000 strays] but it is the condition in which they are forced to live. Frightened, riddled with parasites , hairless with mange, most are hungry, many are starving, and hundreds live with fractured bones or are paralyzed because of car accidents. It is a national tragedy, and adding to Thailand's disgrace is the fact there are no humane shelters, no effective SPCA-type organizations as yet where animals can be taken or abuse reported, no well-run Government adoption facilities, no animal rights, no sensible laws governing pet ownership and certainly no animal law enforcement, no educational programmed or Government campaigns, and sadly euthanasia is practiced only rarely due to religious beliefs.
Shamefully, Thailand numbers among those countries labeled internationally as 'cruel to animals'. This label may have stuck due to Thailand's lack of action, funding and know how in tackling animal issues rather than by active abuse, but it is nevertheless harmful to the country's image. Gratefully though,in2001 Thailand's dog-lovers received a large bone from Bangkok's new Governor, Mr.Samak Suntornavej: there were to be no more mass exterminations [Cruelly administered by strychnine poisoning].Instead mass neutering was proposed with an initial target of 100,000 sterilizations per year in Bangkok alone. The policy is well meaning, but in program is rather barbaric. Meeting targets is often the drive behind the daily sterilizations at the Bangkok Metropolitan's Din Daeng Dog Pound, not the welfare and well-being of the dogs.

No funding is available for medicines to aid recovery, no treatment given for illnesses, no isolation facilities for dogs obviously suffering from contagious diseases [distemper, parvo virus, mange] and no vaccinations other than for rabies. The dogs are piled onto wheelbarrows, dumped in holding pens, and left to lie in their own urine, blood and faeces. Many trample over other sedated dogs as they stumble back into consciousness. Not surprisingly, many wounds get infected. Some dogs die. The programme will have to be radically altered before any civilized society can accept it as an effective and humane solution to Thailand's street dogs problem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุนัขมีโอกาสเสนอขายสุนัขถนนของประเทศไทยมีโอกาสที่สองผ่านImmunzation, ทำหมันและการยอมรับโครงการชีวิตเป็นสิ่งที่ยากสำหรับสุนัขถนนแห่งประเทศไทย มันเป็นเรื่องยากสำหรับทุกคนที่ยังไม่ได้เดินทางมาเยือนประเทศไทยในการทำความเข้าใจในระดับเต็มรูปแบบของปัญหาสุนัขจรจัดมันไม่ได้เป็นเพียงที่หลายร้อยหลายพันของสุนัขที่อาศัยอยู่บนท้องถนน [กรุงเทพมหานครเพียงอย่างเดียวมีประมาณการอนุรักษ์ 150,000 สุนัขเร่ร่อน] แต่มัน เป็นเงื่อนไขในการที่พวกเขาจะถูกบังคับให้อาศัยอยู่ กลัวเต็มไปด้วยพยาธิโรคเรื้อนของสุนัขที่มีขนส่วนใหญ่กำลังหิวหลายคนกำลังจะอดตายและร้อยอยู่กับกระดูกหักหรือเป็นอัมพาตเพราะอุบัติเหตุรถ มันเป็นโศกนาฏกรรมแห่งชาติและการเพิ่มความอับอายขายหน้าของประเทศไทยคือความจริงที่ไม่มีที่พักอาศัยอย่างมีมนุษยธรรมไม่มีประสิทธิภาพองค์กร SPCA ชนิดยังที่สัตว์สามารถนำหรือการละเมิดรายงานไม่ดีทำงานสิ่งอำนวยความสะดวกการยอมรับรัฐบาลไม่มีสิทธิสัตว์ไม่มี กฎหมายปกครองที่เหมาะสมของเจ้าของสัตว์เลี้ยงและแน่นอนไม่มีการบังคับใช้กฎหมายสัตว์ไม่มีแคมเปญโปรแกรมหรือรัฐบาลการศึกษาและเศร้านาเซียมีประสบการณ์น้อยมากอันเนื่องมาจากความเชื่อทางศาสนา. ประเจิดประเจ้อประเทศไทยตัวเลขในหมู่ประเทศเหล่านั้นที่มีข้อความจากนานาชาติว่าเป็น 'โหดร้ายกับสัตว์ ป้ายนี้อาจจะติดอยู่เนื่องจากการขาดของไทยในการดำเนินการระดมทุนและรู้วิธีในการแก้ปัญหาปัญหาสัตว์มากกว่าโดยการละเมิดการใช้งาน แต่มันก็ยังคงเป็นอันตรายต่อภาพของประเทศ สุดซึ้ง แต่ in2001 ไทยคนรักสุนัขได้รับกระดูกขนาดใหญ่จากกรุงเทพฯของผู้ว่าราชการใหม่ Mr.Samak Suntornavej: มีจะไม่มี exterminations มวลมากขึ้น [การบริหารงานอย่างโหดร้ายโดยพิษสตริกนิน] มวล .Instead ทำหมันเสนอที่มีเป้าหมายเริ่มต้น 100,000 ทำหมัน ต่อปีในกรุงเทพฯเพียงอย่างเดียว นโยบายคือความหมายดี แต่ในโปรแกรมค่อนข้างป่าเถื่อน เป้าหมายการประชุมมักจะเป็นไดรฟ์ที่อยู่เบื้องหลังการทำหมันทุกวันที่กรุงเทพมหานครของเขตดินแดงปอนด์สุนัขไม่สวัสดิการและความเป็นอยู่ของสุนัขที่. เงินทุนไม่มียาที่จะช่วยให้การกู้คืนไม่มีการรักษาที่ได้รับสำหรับการเจ็บป่วยไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกแยก เห็นได้ชัดว่าสุนัขที่ทุกข์ทรมานจากโรคติดต่อ [อารมณ์ร้ายไวรัส Parvo, โรคเรื้อนของสุนัข] และการฉีดวัคซีนไม่มีอื่น ๆ กว่าโรคพิษสุนัขบ้า สุนัขที่มีการซ้อนลงบนโป่งทิ้งปากกาในการถือครองและที่เหลือจะอยู่ในปัสสาวะของตัวเองเลือดและอุจจาระ เหยียบย่ำมากมายกว่าสุนัขผ่อนคลายอื่น ๆ ที่พวกเขาสะดุดกลับเข้ามาในจิตสำนึก ไม่น่าแปลกใจหลายแผลติดเชื้อ สุนัขบางตัวตาย โปรแกรมจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงก่อนที่สังคมอารยะใด ๆ ที่สามารถยอมรับว่ามันเป็นวิธีการแก้ปัญหาที่มีประสิทธิภาพและมีมนุษยธรรมไปที่ถนนของประเทศไทยปัญหาสุนัข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุนัขไทยสุนัขถนนเสนอโอกาส

ผ่านอีกครั้ง immunzation neutering และการยอมรับ , โปรแกรม

ชีวิตเป็นเรื่องที่ยากสำหรับถนน หมาไทย มันเป็นเรื่องยากสำหรับทุกคนที่ไม่ได้มาเยือนไทยเพื่อที่จะเข้าใจเต็มรูปแบบของสุนัขจรจัด ปัญหา มันไม่ได้เป็นแค่ที่หลายร้อยหลายพันของสุนัขข้างถนน [ กรุงเทพคนเดียวมีประมาณการอนุรักษ์นิยมของ 150000 แล้ว ] แต่มันเป็นเงื่อนไขที่พวกเขาถูกบังคับให้อยู่ กลัว , เต็มไปด้วยปรสิต โล้นกับกลาก ส่วนใหญ่จะหิวมาก หิว และร้อยอยู่กับกระดูกแตกหรือเป็นอัมพาตเพราะอุบัติเหตุรถยนต์ มันเป็นโศกนาฏกรรมแห่งชาติ และเพิ่มให้ประเทศไทยเสื่อมเสียนั้น จริงๆ แล้วไม่มีผู้เมตตาไม่มีประสิทธิภาพ SPCA ประเภทองค์กรเป็นยังที่สัตว์สามารถถ่ายหรือรายงานการรุกราน ไม่ก็วิ่งเครื่องยอมรับรัฐบาล ไม่มีสิทธิสัตว์ ไม่มีสติสัมปชัญญะ กฎหมายว่าด้วยความเป็นเจ้าของสัตว์เลี้ยงและแน่นอนสัตว์ไม่มีกฎหมาย ไม่มีการศึกษาโปรแกรมหรือแคมเปญรัฐบาล และเศร้าการุณยฆาตเป็นท่าน้อยมาก เนื่องจากความเชื่อทางศาสนา น่าอัปยศอดสู
,ประเทศไทยตัวเลขของประเทศเหล่านั้นมีป้ายใน ' โหดร้ายกับสัตว์ ป้ายนี้จะติดอยู่ เนื่องจากประเทศไทยขาดของการกระทำ การระดมทุน และรู้วิธีในการแก้ปัญหาเรื่องสัตว์มากกว่า โดยการใช้งาน แต่มันยังคงเป็นอันตรายต่อภาพลักษณ์ของประเทศ สุดซึ้ง แต่คนรักหมา in2001 ประเทศไทยได้รับกระดูกขนาดใหญ่จากกรุงเทพใหม่ รัฐบาลนายสมัคร suntornavej :มีจะไม่มีมวล exterminations [ มหาโหดใช้ยาเบื่อยาพิษ ] แทนมวล neutering เสนอมีเป้าหมายเริ่มแรกของ 100000 หมันต่อปีในกรุงเทพคนเดียว นโยบายคือ ความหมายดี แต่ในโปรแกรมค่อนข้างป่าเถื่อน การประชุมเป้าหมายมักจะเป็นขับหลังหมันทุกวันที่กรุงเทพมหานครดินแดงสุนัขปอนด์ไม่มีสวัสดิการและความเป็นอยู่ของสุนัข

ไม่มีทุนสามารถใช้ได้สำหรับยาที่จะช่วยกู้ ไม่มีการรักษาสำหรับโรคที่ไม่มีการแยกเครื่องสําหรับสุนัขอยู่แล้วทุกข์ทรมานจากโรคติดต่อ [ โรคติดเชื้อพาร์โวไวรัส , หลาย , และไม่มีการฉีดวัคซีนนอกจากโรคพิษสุนัขบ้า สุนัขจะซ้อนลงโป่ง ถูกทิ้งในการจับปากกา แล้วนอนในปัสสาวะของตนเองเลือดและอุจจาระ หลาย ๆอย่างไม่รีบร้อน เหยียบสุนัขพวกเขาสะดุดกลับสู่สติ ไม่น่าแปลกใจมาก แผลติดเชื้อ สุนัขบางตัวตาย โปรแกรมจะต้องมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงก่อนที่อารยะ สังคมก็ยอมรับ มันเป็นโซลูชั่นที่มีประสิทธิภาพ และมีมนุษยธรรม ประเทศไทยถนนปัญหาสุนัข