Nobody can reproach psychology with

Nobody can reproach psychology with having discovered too few facts. A psychologist who knew
all the facts that have been brought to light by experimental methods would indeed know much,
very much. And such knowledge is today regarded as an aim in its own right. "Find facts, facts, and
again facts; when you are sure of your facts try to build theories. But your facts are more
important." This slogan expresses the creed of a philosophy which is widely accepted today. And
indeed it seems very plausible. On the one side are the objective facts, independent of the
scientist who investigates them; on the other are Ills hypotheses, his theories, pure products of his
mind. Naturally we should attribute more value to the former than to the latter. In psychology
such a view can claim a particular justification. For this science consisted of a number of simple
and comprehensive theories and few scientifically, established facts before the beginning of the
new era. With the advent of experiment more and more facts were discovered which played
havoc with the old theories. Only when psychology determined to become a fact-finding science
did it begin to become a real science. From the state in which it knew little and fancied a great
deal it has progressed to a state where it knows a lot and fancies little - at least consciously and
with a purpose, though unawares it contains more fancy than many psychologists are aware of. To
evaluate this progress we have to examine what it means to know much. The Latin adage multum
non multa distinguishes between two meanings of the word "much." The one which it discards in
favour of the other is purely quantitative. According to the latter a person who knows twenty
items knows ten times as much as the person who knows only two items. But in another sense the
latter person, if he knows those two items in their intrinsic relation, so that they are no longer two
but one with two parts, knows a great deal more than the former, if he knows just twenty items in
pure aggregation. Although from the point of multa this person would be superior, he would be
inferior from the point of multum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครสามารถตำหนิจิตวิทยาที่มีการค้นพบข้อเท็จจริงที่น้อยเกินไป นักจิตวิทยาที่รู้ข้อเท็จจริงทั้งหมดที่ได้รับมาให้แสงโดยวิธีการทดลองจริง ๆ จะรู้มากมาก และความรู้ดังกล่าวในวันนี้ถือได้ว่าเป็นจุดมุ่งหมายในตัวของมันเอง "หาข้อเท็จจริงข้อเท็จจริงและข้อเท็จจริงอีกครั้งเมื่อคุณแน่ใจว่าข้อเท็จจริงของคุณพยายามที่จะสร้างทฤษฎี แต่ข้อเท็จจริงของคุณมีมากขึ้น. ที่สำคัญ." สโลแกนนี้เป็นการแสดงออกถึงความเชื่อของปรัชญาที่เป็นที่ยอมรับกันอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน และแน่นอนมันดูเหมือนว่าเป็นไปได้มาก ในอีกด้านหนึ่งเป็นข้อเท็จจริงที่มีวัตถุประสงค์ที่เป็นอิสระของนักวิทยาศาสตร์ที่สำรวจพวกเขา; ที่อื่น ๆ เป็นสมมติฐาน Ills ทฤษฎีของเขาบริสุทธิ์ของผลิตภัณฑ์ของเขาใจ ธรรมชาติที่เราควรแอตทริบิวต์มูลค่ามากขึ้นกว่าในอดีตหลัง ในด้านจิตวิทยาเช่นมุมมองที่สามารถอ้างเหตุผลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับวิทยาศาสตร์นี้ประกอบด้วยจำนวนของง่ายทฤษฎีและครอบคลุมและไม่กี่ทางวิทยาศาสตร์ข้อเท็จจริงที่จัดตั้งขึ้นก่อนที่จุดเริ่มต้นของยุคใหม่ กับการถือกำเนิดของการทดลองมากขึ้นมากขึ้นและข้อเท็จจริงที่ถูกค้นพบซึ่งเล่นความเสียหายกับทฤษฎีเก่า เฉพาะเมื่อจิตวิทยามุ่งมั่นที่จะกลายเป็นวิทยาศาสตร์ค้นหาความจริงมันไม่ได้เริ่มต้นที่จะกลายเป็นวิทยาศาสตร์ที่แท้จริง จากรัฐในการที่จะรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ และจินตนาการที่ดีการจัดการที่จะได้ก้าวหน้าไปรัฐที่มันรู้มากและเพ้อฝันเล็กๆ น้อย ๆ - อย่างน้อยมีสติและมีวัตถุประสงค์แต่ไม่รู้จะมีจินตนาการมากกว่านักจิตวิทยาหลายคนมีความตระหนักใน เพื่อประเมินความคืบหน้านี้เราจะต้องตรวจสอบสิ่งที่มันหมายถึงการรู้มาก สุภาษิตละติน multum ไม่ Multa แตกต่างระหว่างสองความหมายของคำว่า "มาก". หนึ่งที่มันทิ้งในความโปรดปรานของอื่น ๆ ที่เป็นเชิงปริมาณอย่างหมดจด ตามหลังคนที่รู้ยี่สิบรายการรู้สิบเท่าของคนที่รู้เพียงสองรายการ แต่ในความรู้สึกของอีกคนหลังถ้าเขารู้ว่าทั้งสองรายการอยู่ในความสัมพันธ์ที่แท้จริงของพวกเขาเพื่อที่ว่าพวกเขาจะไม่เป็นสองต่อไปแต่อย่างหนึ่งที่มีสองส่วนรู้การจัดการที่ดีมากขึ้นกว่าเดิมถ้าเขารู้เพียงยี่สิบรายการในการรวมบริสุทธิ์. แม้ว่าจากมุม Multa คนนี้จะเป็นที่เหนือกว่าเขาจะด้อยกว่าจากมุมmultum

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีใครสามารถตำหนิจิตวิทยากับการค้นพบข้อเท็จจริงเช่นกัน นักจิตวิทยาที่รู้
ทั้งหมดข้อเท็จจริงที่ถูกเปิดโปงโดยวิธีการทดลองจะทราบแน่นอนว่ามาก
มากครับ และความรู้ดังกล่าวในวันนี้ถือเป็นจุดมุ่งหมายในสิทธิของตนเอง " หาข้อมูลและข้อเท็จจริง
อีกครั้ง เมื่อคุณแน่ใจว่าข้อเท็จจริงของคุณพยายามที่จะสร้างทฤษฎี แต่ข้อเท็จจริงมีมากขึ้น
ที่สำคัญ" สโลแกนนี้เป็นการแสดงออกถึงความเชื่อของปรัชญา ซึ่งวันนี้ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง
จริงๆและดูเหมือนว่ามันเป็นไปได้ ข้างหนึ่งมีวัตถุประสงค์ข้อเท็จจริง , อิสระของนักวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาพวกเขา
; ในอื่น ๆเป็นเช่นนี้สมมติฐาน ทฤษฎีของเขา ผลิตภัณฑ์ที่บริสุทธิ์ของจิตใจของเขา

ธรรมชาติที่เราต้องค่าแอตทริบิวต์มากกว่าอดีตกว่าหลัง จิตวิทยา
เช่นมุมมองที่สามารถอ้างเหตุผลโดยเฉพาะอย่างยิ่ง วิทยาศาสตร์มีหลายทฤษฎีและไม่น่าง่าย
และครอบคลุม , ข้อเท็จจริงที่สร้างขึ้นก่อนที่จะเริ่มต้นของ
ยุคใหม่ กับการมาถึงของข้อมูลการทดลองเพิ่มเติม และเพิ่มเติมถูกค้นพบซึ่งเล่น
ความเสียหายกับทฤษฎีเก่า เมื่อตัดสินใจจะเป็นจิตวิทยาวิทยาศาสตร์
หาข้อเท็จจริงนี่มันเริ่มจะเป็นวิทยาศาสตร์ที่แท้จริง จากรัฐซึ่งมันรู้เล็ก ๆน้อย ๆและปลื้มมาก
มันมีความก้าวหน้าไปยังสถานะที่รู้มากและจินตนาการเล็กน้อย อย่างน้อยก็มีสติและ
ด้วยวัตถุประสงค์ แต่หารู้ไม่มันมีแฟนมากกว่าหลายนักจิตวิทยาจะตระหนักถึง

ประเมินความคืบหน้านี้เราต้องศึกษาว่ามันหมายถึงรู้มาก ภาษิตภาษาละติน multum
ค่าปรับไม่แตกต่างระหว่างสองความหมาย ของคำว่า " มาก " ซึ่งมันทิ้งในความโปรดปรานของอื่น
เป็นแบบเชิงปริมาณ ตามไปหลังคนที่รู้ว่ายี่สิบ
รายการรู้สิบเท่าของคนที่รู้จักแค่สองรายการ แต่ในความรู้สึกอีก
หลังคน ถ้าเขารู้ว่าทั้งสองรายการในความสัมพันธ์ที่แท้จริงของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจะไม่สอง
แต่หนึ่งกับสองส่วน รู้จักการจัดการที่ดีมากขึ้นกว่าเดิม ถ้าเขารู้ว่าแค่ยี่สิบรายการใน
บริสุทธิ์รวม . แม้ว่าจากจุดของบุคคลนี้จะเป็นค่าปรับที่เหนือกว่าเขาจะ
ด้านล่างจากจุดของ multum .