The most recent and dramatic exampl

The most recent and dramatic example of what can happen to an overfished population is provided by the anchovy These fish congregate in the cool coastal currents off the coast of Peru. During the summer, these regions are very narrow and the anchovies pack together in this restricted zone Dozens of tons of them can be taken in this zone at one so it is not surprising that, from a modest time beginning in the 1950's, the anchovy catch rose to over 10 million tons a year in the late 1960's. This amount was greater than that of all other fish caught ali by Westem nations combined. The fishmeal made from the Peruvian anchovies is exported as livestock feed: the oil goes margarine, paint, and even lipstick. into In 1972, the anchovy catch plummeted to 4 million tons, a disaster for the Peruvian economy. Why did it occur? First, because the coastal waters had warmed up, and this lowered the anchovies survival and reproduction Second, biologists had warned that, to ensure survival of the anchovy during these climatic changes, which occur regularly near Peru, the annual catch should not exceed 10 million tons per year. This limit had been exceeded in the two years before the 1972 disaster Biologists are uncertain whether the anchovy population will ever recover

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างล่าสุด และน่าทึ่งของสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นกับประชากรที่ควรได้รับจากปลาปลาชุมนุมในกระแสน้ำชายฝั่งทะเลเย็นปิดชายฝั่งเปรู ช่วงฤดูร้อน ภูมิภาคเหล่านี้จะแคบมาก และบุกบรรจุกันในโซนนี้จำกัดหลายสิบตันของพวกเขาสามารถนำมาในโซนนี้ที่หนึ่งดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่า จากเริ่มต้นเวลาเจียมเนื้อเจียมตัวในปี 1950 ปลาที่จับดอกกุหลาบไปกว่า 10 ล้านตันต่อปีในช่วงปลายปี 1960 เงินจำนวนนี้ถูกมากกว่าว่า ปลาอื่นจับอาลี Westem ชาติรวม ปลาป่นทำจากปลากะตักเปรูถูกส่งออกเป็นอาหารสัตว์: น้ำมันไปมาการีน สี และลิปสติกแม้ ใน 1972 ปลาจับ plummeted เป็น 4 ล้านตัน ภัยพิบัติสำหรับชาวเปรูเศรษฐกิจ ทำไมมันไม่เกิดขึ้นหรือไม่ ครั้งแรก เพราะน่านน้ำชายฝั่งได้อุ่นขึ้น และนี้ลดลงปลากะตักอยู่รอดและสืบพันธุ์สอง ชีววิทยาได้เคยเตือน ให้ความอยู่รอดของตัวปลาระหว่างภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ ซึ่งเกิดขึ้นเป็นประจำใกล้เปรู จับประจำปีไม่ควรเกิน 10 ล้านตันต่อปี มีเกินขีดจำกัดนี้ในสองปีก่อนภัยพิบัติ 1972 ที่นักชีววิทยาไม่แน่ใจว่าจะเคยกู้ประชากรปลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างล่าสุดและที่น่าทึ่งของสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นกับประชากร overfished ให้บริการโดยแอนโชวี่ปลาเหล่านี้ชุมนุมกันในกระแสน้ำชายฝั่งเย็นนอกชายฝั่งของเปรู ในช่วงฤดู​​ร้อนภูมิภาคเหล่านี้จะแคบมากและปลากะตักแพ็คร่วมกันในโซน จำกัด นี้นับสิบตันของพวกเขาได้รับในโซนนี้ที่หนึ่งดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจว่าจากเวลาที่เจียมเนื้อเจียมตัวเริ่มต้นในปี 1950 จับปลากะตัก เพิ่มขึ้นเป็นกว่า 10 ล้านตันต่อปีในช่วงปลายปี 1960 เงินจำนวนนี้ได้รับมากกว่าที่ปลาอื่น ๆ ทั้งหมดจับอาลีโดยประเทศ Westem รวม ปลาป่นที่ทำจากปลากะตักเปรูมีการส่งออกเป็นอาหารสัตว์: น้ำมันไปมาการีน, สี, และแม้กระทั่งลิปสติก เข้ามาในปี 1972 จับปลากะตักดิ่งลงถึง 4 ล้านตันภัยพิบัติสำหรับเศรษฐกิจของเปรู มันไม่ได้เกิดขึ้นเพราะเหตุใด? ประการแรกเพราะน้ำชายฝั่งทะเลได้อุ่นขึ้นและนี้ลดลงปลากะตักการอยู่รอดและการทำสำเนาที่สองนักชีววิทยาได้เตือนว่าเพื่อให้แน่ใจว่าการอยู่รอดของปลากะตักในช่วงการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศเหล่านี้ซึ่งเกิดขึ้นเป็นประจำอยู่ใกล้กับเปรูจับประจำปีไม่ควรเกิน 10 ล้าน ตันต่อปี ข้อ จำกัด นี้ได้รับเกินในช่วงสองปีก่อน 1972 นักชีววิทยาภัยพิบัติมีความไม่แน่นอนว่าประชากรปลากะตักที่เคยจะกู้คืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล่าสุดและภาพตัวอย่างของสิ่งที่สามารถเกิดขึ้นได้กับ overfished ประชากรโดยปลากะตัก เหล่านี้ชุมนุมกันในชายฝั่งทะเลเย็นสบายกระแสน้ำชายฝั่งของเปรู ในช่วงฤดูร้อนของภูมิภาคเหล่านี้จะแคบมาก และแอนโชวี่แพ็คกันในโซนนี้ จำกัด หลายสิบตันของพวกเขาสามารถได้รับในโซนนี้ที่หนึ่ง ดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจเลยว่า จากเจียมเนื้อเจียมตัว เวลาเริ่มในทศวรรษ 1950 , ปลากะตักจับเพิ่มขึ้นเป็นกว่า 10 ล้านตันต่อปี ในช่วงปลายทศวรรษ 1960 " s เงินจำนวนนี้เป็นมากขึ้นกว่าที่ของอื่น ๆทั้งหมด โดยปลาที่จับได้ อาลี westem ประเทศรวมกัน ส่วนปลาป่นที่ผลิตจากปลาแอนโชวี่เปรูคือส่งออกเป็นอาหารสัตว์ : น้ำมันไปเนยเทียม , สี และลิปสติก เข้าไปใน 1972 , ปลากะตักจับดิ่งลงถึง 4 ล้านตัน หายนะเศรษฐกิจชาวเปรู ทำไมมันถึงเกิดขึ้นได้ ? ก่อน เพราะน้ำบริเวณชายฝั่งมีการอุ่นขึ้นและลดลง แองโชวี่ การอยู่รอดและการสืบพันธุ์สอง นักชีววิทยา ได้เตือนว่า เพื่อให้อยู่รอดในช่วงการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศของปลาเหล่านี้ ซึ่งเกิดขึ้นเป็นประจำ ใกล้กับเปรูจับปีไม่ควรเกิน 10 ล้านตันต่อปี ขีดจำกัดนี้ได้เกินใน 2 ปีก่อน 1972 ภัยพิบัตินักชีววิทยาไม่แน่ใจว่าปลาแอนโชวี่ประชากรจะกู้คืน