History, Uses, &c.—In Hindu mytholo

History, Uses, &c.—In Hindu mythology Sesamum seed is symbolic of immortality. According to the "Brahma purana," Tila was created by Yama, the " king of death," after prolonged penance. The Grihyasutra of Āśvalāyana directs that in funeral ceremonies in honour of the dead, Sesamum seeds be placed in the three sacrificial vessels containing Kusa grass and holy water, with the following prayer : "O Tila, sacred to Soma, created by the gods during the Gosava (the cow-sacrifice, not now permitted), used by the ancients in sacrifice, gladden the dead, these worlds and us!" Sesamum seeds with rice and honey are used in preparing the funereal cakes called Pindas, which are offered to the Manes in the Sraddh ceremony by the Sapindas "or relations" of the deceased.

On certain festivals six acts are performed with Sesamum seeds, as an expiatory ceremony of great efficacy, by which the Hindus hope to obtain delivery from sin, poverty, and other evils, and secure a place in Indra's heaven. These acts are, tilodvarti, "bathing in water containing the seeds" ; tilasnayi, "anointing the body with the pounded seeds" ; tilahomi, "making a burnt offering of the seeds" ; tilaprada, "offering the seeds to the dead"; tilabhuj, "eating the seeds"; and tilavapi, "throwing out the seeds." Water and Sesamum seeds are offered to the Manes of the deceased. In the first act of Sakuntala this practice (called Til-anjli) is alluded to by the anchorite's daughter in love with King Dushyanta, when she tells her companions that if they do not give their assistance, they will soon have to offer her water and Sesamum seeds. (De Gubernatis.) In proverbial language a grain of Sesamum signifies the least quantity of anything—Til chor so bajjar chor, "who steals a grain will steal a sack" ; Til til ka hisab, "to exact the uttermost farthing."

A worthless person is compared to wild Sesamum (Jartila, Sans.) which yields no oil—In tilon men tel nahin, "there is no good in him." Dutt remarks:—"The word Taila, the Sanskrit for oil, is derived fromTila; it would therefore seem that Sesamum oil was one of the first, if not the first oil manufactured from oil-seeds by the ancient Hindus. The Bhavaprakasa describes three varieties of Til seeds, namely, black, white, and red. Of these the black is regarded as the best suited for medicinal use; it yields also the largest quantity of oil. White Til is of intermediate quality. Til of red or other colours is said to be inferior and unfit for medicinal use. Sesamum seeds are used as an article of diet, being made into confectionery with sugar or ground into meal. Sesamum oil forms the basis of most of the fragrant or scented oils used by the natives for inunction before bathing, and of the medicated oils prepared with various vegetable drugs. It is preferred for these purposes from the circumstance of its being little liable to turn rancid or thick, and from its possessing no strong taste or odour of its own. Sesamum seeds are considered emollient, nourishing, tonic, diuretic, and lactagogue. They are said to be especially serviceable in piles, by regulating the bowels and removing constipation. A poultice made of the seeds is applied to ulcers. Both the seeds and the oil are used as demulcents in dysentery and urinary diseases in combination with other medicines of their class." (Mat. Med. of the Hindus, p. 216.)

Mahometan writers describe the seed under the Arabic name of Simsim. In Africa it is called Juljulān, and in Persia Kunjad. The Mahometan bakers always sprinkle the seeds upon their bread, the sweetmeat-makers mix them with their sweets. The following Delhi street-cry indicates the properties attributed to them by the latter class of people: —

"Til, tikhur, tisi, dana,
Ghi, shakkar men sana,
Khae buddha, hoe javana."

"Sesamum, tikhur, and linseed,
Butter and sugar, poppy seed,
Old men it makes quite young with speed." (Fallon.)

The oil, which is called in Arabic Duhn-el-hal, is used for the same purpose as olive oil is in Europe. Sesamum is considered fattening, emollient, and laxative. In decoction it is said to be emmenagogue; the same preparation sweetened with sugar is prescribed in cough; a compound decoction with linseed is used as an aphrodisiac; a plaster made of the ground seeds is applied to burns, scalds, &c.; a lotion made from the leaves is used as a hair-wash, and is supposed to promote the growth of the hair and make it black; a decoction of the root is said to have the same properties; a powder made from the roasted and decorticated seed is called Rāhishi in Arabic and Arwah-i-Kunjad in Persian; it is used as an emollient, both externally and internally.

Sesamum (σησαμον) is frequently mentioned by Greek and Latin authors. Lucian (Pisc. 41) speaks of a σησαμαιος πλχους: this was probably similar to the til ka laddu of India.

Sesame oil was an export from Sind to Europe, by way of the Red Sea, in the days of Pliny. In the Middle Ages the plant was known as Suseman or Sempsen, a corruption of the Arabic Simsin or Samsim. It is now called by Europeans, both in India and Europe, Jinjili, Jugeoline, Gigeri, Gengeli, or Gingelly, which appear to be corruptions of the word Juljulān. The oil is one of the most valuable of Indian vegetable oils; it keeps for a long time without becoming rancid, and is produced in large quantities in almost every part of the Peninsula. The following mode of preparation is described in the Jury reports of the Madras Exhibition:—"The method sometimes adopted is that of throwing the fresh seeds, without any cleansing process, into the common mill, and expressing in the usual way. The oil thus becomes mixed with a large portion of the colouring matter of the epidermis of the seed, and is neither so pleasant to the eye nor so agreeable to the taste as that obtained by first repeatedly washing the seeds in cold water, or by boiling them for a short time, until the whole of the reddish-brown colouring matter is removed and the seeds have become perfectly white. They are then dried in the. sun, and the oil expressed as usual. The process yields from 40 to 44 per cent, of a very pale straw-coloured sweet-smelling oil, an excellent substitute for olive oil."

Hydraulic presses are now in use in the more civilized parts of India for extracting the oil, but have as yet by no means superseded the native oil mill.

Sesamum oil may be used for plaster-making, but it takes more oxide of lead than groundnut oil, and does not make so light-coloured or so hard a plaster. After a prolonged trial at the Government Medical Store Department in Bombay, its use was abandoned in favour of the latter oil for the following reasons:—The rolls of Sesame oil plaster soften in hot weather. The plaster has a disagreeable odour. It darkens in colour when kept for any time. For liniments and ointments, except Ung. Hydr. Nitratis, it appears to be a perfectly satisfactory substitute for olive oil. F. H. Alcock (Pharm. Joum. [3], xv., 282) recommends its use in making Lin. Ammoniae B. P. Sesame or Benne leaves, preferably in the fresh state, are much used in America as a demulcent in disorders of the bowels; they yield an abundant mucilage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประวัติ การใช้ และ c. — เทพปกรณัมในศาสนาฮินดู Sesamum เมล็ดเป็นสัญลักษณ์ความเป็นอมตะ ตาม "พระพรหม purana ทีสร้าง โดยยามา "พญาตาย หลัง penance นาน Grihyasutra ของ Āśvalāyana นำว่า ในพิธีงานศพในเกียรติของคนตาย Sesamum เมล็ดวางในเรือบูชาสาม Kusa หญ้าและน้ำบริสุทธิ์ มีสวดมนต์ต่อไปนี้: "โอที ศักดิ์สิทธิ์โซมาเบิร์ดส์ สร้างขึ้น โดยพระเจ้าในระหว่าง Gosava (วัวเสียสละ ตอนนี้ไม่ ได้รับอนุญาต), ใช้ฟดิแอนเชียนส์ในบูชา แกลดเดนตาย โลกนี้ และเรา" Sesamum เมล็ดข้าวและน้ำผึ้งใช้ในการเตรียมเค้ก funereal Pindas ซึ่งนำเสนอการ Manes ในพิธี Sraddh โดย Sapindas เรียกว่า "หรือความสัมพันธ์" ของชีวิตในบางเทศกาล 6 กระทำดำเนินการกับ Sesamum เมล็ด เป็นพิธีดีประสิทธิภาพ ซึ่งฮินดูที่หวังว่าจะได้รับจากความบาป ความยากจน และความชั่วร้ายอื่น ๆ และรักษาความปลอดภัยที่ในสวรรค์ของพระอินทร์ที่ expiatory กิจการเหล่านี้มี tilodvarti "การอาบน้ำประกอบด้วยเมล็ด" tilasnayi "ปีกตัว มีเมล็ดแว่นๆ" tilahomi "การทำเสนอเจ้าของเมล็ดพันธุ์" tilaprada "เสนอเมล็ดตาย" tilabhuj "กินเมล็ด" และ tilavapi "โยนออกเมล็ดพันธุ์" น้ำและ Sesamum เมล็ดจะแก่ Manes ของผู้ตาย ในการกระทำครั้งแรกของ Sakuntala แบบฝึกหัดนี้ (เรียกว่า Til anjli) เป็น alluded ไป โดยลูกสาวของ anchorite รักคิง Dushyanta เมื่อเธอบอกสหายของเธอว่า ถ้าพวกเขาไม่ให้ความช่วยเหลือของพวกเขา พวกเขาเร็ว ๆ นี้จะให้น้ำและเมล็ดพืช Sesamum ของเธอ (De Gubernatis) สุภาษิตภาษา เม็ด Sesamum หมายถึงปริมาณน้อยที่สุดของสิ่ง — Til ช.ช. bajjar ดังนั้น "ผู้ steals เม็ดจะขโมยเป็นกระสอบ" Til til ka hisab, "ไปแน่นอน uttermost farthing"A worthless person is compared to wild Sesamum (Jartila, Sans.) which yields no oil—In tilon men tel nahin, "there is no good in him." Dutt remarks:—"The word Taila, the Sanskrit for oil, is derived fromTila; it would therefore seem that Sesamum oil was one of the first, if not the first oil manufactured from oil-seeds by the ancient Hindus. The Bhavaprakasa describes three varieties of Til seeds, namely, black, white, and red. Of these the black is regarded as the best suited for medicinal use; it yields also the largest quantity of oil. White Til is of intermediate quality. Til of red or other colours is said to be inferior and unfit for medicinal use. Sesamum seeds are used as an article of diet, being made into confectionery with sugar or ground into meal. Sesamum oil forms the basis of most of the fragrant or scented oils used by the natives for inunction before bathing, and of the medicated oils prepared with various vegetable drugs. It is preferred for these purposes from the circumstance of its being little liable to turn rancid or thick, and from its possessing no strong taste or odour of its own. Sesamum seeds are considered emollient, nourishing, tonic, diuretic, and lactagogue. They are said to be especially serviceable in piles, by regulating the bowels and removing constipation. A poultice made of the seeds is applied to ulcers. Both the seeds and the oil are used as demulcents in dysentery and urinary diseases in combination with other medicines of their class." (Mat. Med. of the Hindus, p. 216.)Mahometan writers describe the seed under the Arabic name of Simsim. In Africa it is called Juljulān, and in Persia Kunjad. The Mahometan bakers always sprinkle the seeds upon their bread, the sweetmeat-makers mix them with their sweets. The following Delhi street-cry indicates the properties attributed to them by the latter class of people: —"Til, tikhur, tisi, dana, Ghi, shakkar men sana, Khae buddha, hoe javana.""Sesamum, tikhur, and linseed, Butter and sugar, poppy seed,Old men it makes quite young with speed." (Fallon.)The oil, which is called in Arabic Duhn-el-hal, is used for the same purpose as olive oil is in Europe. Sesamum is considered fattening, emollient, and laxative. In decoction it is said to be emmenagogue; the same preparation sweetened with sugar is prescribed in cough; a compound decoction with linseed is used as an aphrodisiac; a plaster made of the ground seeds is applied to burns, scalds, &c.; a lotion made from the leaves is used as a hair-wash, and is supposed to promote the growth of the hair and make it black; a decoction of the root is said to have the same properties; a powder made from the roasted and decorticated seed is called Rāhishi in Arabic and Arwah-i-Kunjad in Persian; it is used as an emollient, both externally and internally.Sesamum (σησαμον) is frequently mentioned by Greek and Latin authors. Lucian (Pisc. 41) speaks of a σησαμαιος πλχους: this was probably similar to the til ka laddu of India.
Sesame oil was an export from Sind to Europe, by way of the Red Sea, in the days of Pliny. In the Middle Ages the plant was known as Suseman or Sempsen, a corruption of the Arabic Simsin or Samsim. It is now called by Europeans, both in India and Europe, Jinjili, Jugeoline, Gigeri, Gengeli, or Gingelly, which appear to be corruptions of the word Juljulān. The oil is one of the most valuable of Indian vegetable oils; it keeps for a long time without becoming rancid, and is produced in large quantities in almost every part of the Peninsula. The following mode of preparation is described in the Jury reports of the Madras Exhibition:—"The method sometimes adopted is that of throwing the fresh seeds, without any cleansing process, into the common mill, and expressing in the usual way. The oil thus becomes mixed with a large portion of the colouring matter of the epidermis of the seed, and is neither so pleasant to the eye nor so agreeable to the taste as that obtained by first repeatedly washing the seeds in cold water, or by boiling them for a short time, until the whole of the reddish-brown colouring matter is removed and the seeds have become perfectly white. They are then dried in the. sun, and the oil expressed as usual. The process yields from 40 to 44 per cent, of a very pale straw-coloured sweet-smelling oil, an excellent substitute for olive oil."

Hydraulic presses are now in use in the more civilized parts of India for extracting the oil, but have as yet by no means superseded the native oil mill.

Sesamum oil may be used for plaster-making, but it takes more oxide of lead than groundnut oil, and does not make so light-coloured or so hard a plaster. After a prolonged trial at the Government Medical Store Department in Bombay, its use was abandoned in favour of the latter oil for the following reasons:—The rolls of Sesame oil plaster soften in hot weather. The plaster has a disagreeable odour. It darkens in colour when kept for any time. For liniments and ointments, except Ung. Hydr. Nitratis, it appears to be a perfectly satisfactory substitute for olive oil. F. H. Alcock (Pharm. Joum. [3], xv., 282) recommends its use in making Lin. Ammoniae B. P. Sesame or Benne leaves, preferably in the fresh state, are much used in America as a demulcent in disorders of the bowels; they yield an abundant mucilage.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติความเป็นมา, ใช้, และ C. ในฮินดู Sesamum เมล็ดเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นอมตะ ตามที่ "ปุรณะพรหม" Tila ถูกสร้างขึ้นโดยยมราช "ราชาแห่งความตาย" หลังจากตบะเป็นเวลานาน Grihyasutra ของĀśvalāyanaชี้นำว่าในพิธีงานศพเพื่อเป็นเกียรติแก่ความตายเมล็ด Sesamum อยู่ในสามลำเสียสละที่มีหญ้า Kusa และน้ำศักดิ์สิทธิ์มีการสวดมนต์ต่อไปนี้: "โอทิลา, โสมศักดิ์สิทธิ์ที่สร้างขึ้นโดยพระเจ้าในช่วง Gosava (วัวเสียสละไม่ได้รับอนุญาตในขณะนี้) ที่ใช้โดยคนโบราณในการเสียสละทำให้ปลื้มปีติตายโลกเหล่านี้และเรา! " sesamum เมล็ดข้าวและน้ำผึ้งถูกนำมาใช้ในการจัดเตรียมเค้กเศร้าที่เรียกว่า Pindas ซึ่งมีการเสนอให้วิญญาณในพิธี Sraddh โดย Sapindas "หรือความสัมพันธ์" ของผู้ตาย. ในเทศกาลบางหกกระทำจะต้องดำเนินการด้วยเมล็ด Sesamum เป็น พิธีล้างบาปของประสิทธิภาพที่ดีโดยที่ชาวฮินดูหวังว่าจะได้รับการส่งมอบจากบาปความยากจนและความชั่วร้ายอื่น ๆ และการรักษาความปลอดภัยสถานที่ในสวรรค์ของพระอินทร์ การกระทำเหล่านี้เป็น tilodvarti "อาบน้ำในน้ำที่มีเมล็ด"; tilasnayi "เจิมร่างกายด้วยเมล็ดโขลก"; tilahomi "ทำให้เป็นเครื่องเผาบูชาของเมล็ด"; tilaprada "นำเสนอเมล็ดพันธุ์ที่จะตาย"; tilabhuj "กินเมล็ด"; และ tilavapi "ขว้างปาออกเมล็ด." น้ำและเมล็ด Sesamum มีการเสนอให้วิญญาณของผู้ตาย ในการกระทำครั้งแรกของศกุนตลาการปฏิบัตินี้ (เรียกว่า Til-anjli) จะพูดพาดพิงถึงโดยลูกสาวของโยคีในความรักกับกษัตริย์ Dushyanta เมื่อเธอบอกว่าเพื่อนของเธอว่าถ้าพวกเขาไม่ได้ให้ความช่วยเหลือพวกเขาเร็ว ๆ นี้จะมีให้น้ำของเธอและ เมล็ด sesamum (. De Gubernatis) ในภาษาสุภาษิตเม็ด Sesamum หมายถึงปริมาณที่น้อยที่สุดของอะไร-Til ชเพื่อ bajjar ช "ที่ขโมยข้าวที่จะขโมยกระสอบ"; Til til กา Hisab "ไปแน่นอนนิดเดียวเต็มที่." คนไร้ค่าเมื่อเทียบกับป่า Sesamum (Jartila, Sans.) ที่ทำให้น้ำมันในทิโลนไม่มีคนโทร Nahin "มีไม่ดีในตัวเขา." พูดดัทท์: - "คำ taila สันสกฤตน้ำมันมา fromTila มันจึงดูเหมือนว่า Sesamum น้ำมันเป็นหนึ่งในครั้งแรกหากไม่ได้น้ำมันที่ผลิตจากน้ำมันเมล็ดโดยชาวฮินดูโบราณ Bhavaprakasa อธิบายสาม. . ของเมล็ดพันธุ์ Til คือสีดำสีขาวและสีแดงสีดำของเหล่านี้ถือได้ว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเหมาะสำหรับการใช้ยาก็ยังมีอัตราผลตอบแทนที่ใหญ่ที่สุดของปริมาณน้ำมันสีขาว Til มีคุณภาพกลาง Til ของสีแดงหรือสีอื่น ๆ .. มีการกล่าวถึงจะด้อยกว่าและไม่เหมาะสำหรับการใช้ยา. เมล็ด Sesamum จะถูกใช้เป็นบทความของอาหารถูกทำให้เป็นขนมที่มีน้ำตาลหรือบดเป็นอาหาร. น้ำมัน Sesamum รูปแบบพื้นฐานของที่สุดของน้ำมันหอมหรือกลิ่นหอมที่ใช้โดยชาวพื้นเมืองสำหรับ inunction ก่อนอาบน้ำและน้ำมันยากับยาเสพติดเตรียมผักต่างๆ. เป็นที่ต้องการเพื่อวัตถุประสงค์เหล่านี้จากกรณีของเล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นของระวางเหม็นเปรี้ยวหรือหนาและจากการครอบครองของมันไม่รสชาติที่แข็งแกร่งหรือกลิ่นของมันเอง. Sesamum เมล็ด จะถือว่าทำให้ผิวนวลบำรุง, ยาชูกำลังขับปัสสาวะและ lactagogue พวกเขาจะกล่าวว่าเป็นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการให้ความช่วยเหลือกองบาดาลโดยการควบคุมและขจัดอาการท้องผูก ยาพอกที่ทำจากเมล็ดนำมาใช้กับแผล ทั้งเมล็ดและน้ำมันที่ใช้เป็น demulcents ในโรคบิดและโรคทางเดินปัสสาวะร่วมกับยาอื่น ๆ ในชั้นเรียนของพวกเขา. "(จ้า. Med. ฮินดูสพี. 216) นักเขียนอธิบายศาสนามะหะหมัดเมล็ดพันธุ์ภายใต้ชื่ออาหรับ Simsim . ในแอฟริกามันถูกเรียกว่าJuljulānและในเปอร์เซีย Kunjad. ขนมปังศาสนามะหะหมัดเสมอโรยเมล็ดเมื่อขนมปังของพวกเขามีอำนาจขนมผสมกับขนมของพวกเขา. ต่อไปนิวเดลีถนนหนทางบ่งชี้คุณสมบัติประกอบกับพวกเขาโดยชั้นหลัง ของผู้คน - "Til, tikhur, สมอ, dana, Ghi, shakkar คน sana, บางแคพระพุทธรูป, จอบ javana. " "Sesamum, tikhur และเมล็ดเนยและน้ำตาลเมล็ดงา, คนเก่ามันทำให้หนุ่มสาวมากกับความเร็ว "(ฟอลลอน.) น้ำมันซึ่งเรียกในภาษาอาหรับ Duhn เอ-ห้องโถงถูกนำมาใช้เพื่อวัตถุประสงค์เดียวกับน้ำมันมะกอกเป็นในยุโรป. Sesamum ถือว่าเป็นขุนทำให้ผิวนวลและยาระบาย. ในการต้มมันก็บอกว่าจะ emmenagogue ; เตรียมเดียวกันหวานกับน้ำตาลที่มีการกำหนดในไอ; ต้มผสมกับเมล็ดใช้เป็นยาโป๊; พลาสเตอร์ที่ทำจากเมล็ดพื้นดินที่นำมาใช้กับการเผาไหม้ scalds & c .; โลชั่นที่ทำจากใบใช้เป็นผมล้างและควรจะส่งเสริมการเจริญเติบโตของเส้นผมและทำให้มันดำ ยาต้มของรากจะกล่าวว่ามีคุณสมบัติเดียวกัน; ผงที่ทำจากเมล็ดคั่วและ decorticated เรียกว่าRāhishiในภาษาอาหรับและ arwah-I-Kunjad เปอร์เซีย; มันถูกใช้เป็นผิวนวลทั้งภายนอกและภายใน. Sesamum (σησαμον) เป็นที่กล่าวถึงบ่อยครั้งโดยกรีกและเขียนภาษาละติน ลูเชีย (. Pisc 41) พูดถึงσησαμαιοςπλχουςนี้อาจจะคล้ายกับ til กา Laddu อินเดีย. น้ำมันงาเป็นการส่งออกจากซินด์ไปยังยุโรปโดยวิธีการของทะเลแดงในสมัยของพลิ ในยุคกลางพืชที่เป็นที่รู้จักกัน Suseman หรือ Sempsen, ความเสียหายของอาหรับ Simsin หรือ Samsim มันถูกเรียกว่าตอนนี้โดยชาวยุโรปทั้งในอินเดียและยุโรป Jinjili, Jugeoline, Gigeri, Gengeli หรือ gingelly ซึ่งดูเหมือนจะเป็นความเสียหายของคำJuljulān น้ำมันเป็นหนึ่งในที่สุดที่มีคุณค่าของน้ำมันพืชอินเดีย; มันทำให้เป็นเวลานานโดยไม่ต้องกลายหืนและมีการผลิตในปริมาณมากในเกือบทุกส่วนหนึ่งของคาบสมุทร โหมดของการเตรียมการดังต่อไปนี้อธิบายไว้ในรายงานของคณะกรรมการตัดสินการแสดงนิทรรศการผ้าฝ้าย: - "บางครั้งวิธีการที่นำมาใช้ก็คือการขว้างปาเมล็ดสดโดยไม่ต้องกระบวนการทำความสะอาดใด ๆ เข้าไปในโรงสีที่พบบ่อยและการแสดงในทางปกติจึงน้ำมัน. กลายเป็นผสมกับส่วนใหญ่ของเรื่องสีของผิวหนังชั้นนอกของเมล็ดและไม่เป็นที่น่าพอใจจึงได้ด้วยตาไม่เห็นด้วยที่จะเป็นรสชาติที่ได้รับโดยครั้งแรกซ้ำล้างเมล็ดในน้ำเย็นหรือโดยการต้มพวกเขา ระยะเวลาสั้น ๆ จนทั้งเรื่องสีสีน้ำตาลแดงจะถูกลบออกและเมล็ดได้กลายเป็นสีขาวอย่างสมบูรณ์แบบ. พวกเขาจะแห้งแล้วในดวงอาทิตย์. และน้ำมันที่แสดงออกตามปกติ. อัตราผลตอบแทนกระบวนการ 40-44 ร้อยละของ ฟางสีซีดมากน้ำมันหอมฉุย, ทดแทนที่ดีสำหรับน้ำมันมะกอก. " กดไฮโดรลิคอยู่ในขณะนี้ในการใช้งานในส่วนอารยะมากขึ้นของอินเดียสำหรับการสกัดน้ำมัน แต่มีที่ยังไม่ได้หมายความว่าแทนที่โรงงานสกัดน้ำมันพื้นเมืองน้ำมัน sesamum อาจจะใช้สำหรับพลาสเตอร์ทำ แต่จะใช้เวลามากขึ้นออกไซด์ของตะกั่วกว่าน้ำมันถั่วลิสงและไม่ได้ทำให้เพื่อให้แสงสีหรืออย่างหนักเพื่อที่พลาสเตอร์ หลังจากการพิจารณาคดีเป็นเวลานานที่รัฐบาลห้างสรรพสินค้าทางการแพทย์ในบอมเบย์การใช้งานที่ถูกทอดทิ้งในความโปรดปรานของน้ำมันหลังด้วยเหตุผลต่อไปนี้: ม้วน -The ของปูนน้ำมันงาอ่อนตัวลงในสภาพอากาศร้อน พลาสเตอร์มีกลิ่นไม่ถูกใจ มันมืดลงในสีเมื่อเก็บไว้ตลอดเวลา สำหรับ liniments และขี้ผึ้งยกเว้นอุ๋ง ไฮดรอลิ Nitratis ก็ดูเหมือนจะเป็นที่น่าพอใจเป็นตัวแทนที่ดีเลิศสำหรับน้ำมันมะกอก FH คอค (Pharm. Joum. [3], สิบห้า. 282) แนะนำให้ใช้ในการทำให้หลิน Ammoniae BP งาหรือ Benne ใบโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพที่สดใหม่จะมีการใช้มากในอเมริกาเป็น demulcent ในความผิดปกติของลำไส้; พวกเขาผลเมือกที่อุดมสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์การใช้ & C - ฮินดูตำนาน sesamum เมล็ดเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นอมตะ ตามที่ " พรหมปุราณะ " ทีลาถูกสร้างขึ้นโดยยามะ , " ราชาแห่งความตาย " หลังจากยืดเยื้อการสำนึกบาป การ grihyasutra ของĀśวาลอุบาสก Yana ชี้ทางในการจัดงานศพให้คนตาย , sesamum เมล็ดถูกวางไว้ในภาชนะที่มีหญ้ากูซ่า และ สาม การที่น้ำศักดิ์สิทธิ์กับคำอธิษฐานต่อไปนี้ : " โอทีลา ศักดิ์สิทธิ์กับโซมะ ที่สร้างขึ้นโดยพระเจ้าใน gosava ( วัว เสียสละ ไม่ได้รับอนุญาตในขณะนี้ ) ที่ใช้โดยคนโบราณในการเสียสละ ทำให้ดีใจตายโลกเหล่านี้และเรา ! " เมล็ด sesamum ด้วยข้าวและน้ำผึ้งที่ใช้ในการเตรียมงานศพเค้กเรียก pindas ซึ่งมีให้กับวิญญาณใน sraddh พิธีโดย sapindas " ความสัมพันธ์ " ของผู้ตาย

ในเทศกาลการกระทำบางอย่าง 6 จะดำเนินการกับเมล็ด sesamum เป็นพิธี expiatory ดีประสิทธิภาพ ซึ่งชาวฮินดูหวังที่จะได้รับการส่งมอบจากบาป ความยากจน และความชั่วร้ายอื่น ๆและความปลอดภัยสถานที่ในอินทร์สวรรค์ การกระทำเหล่านี้ tilodvarti " อาบน้ำในน้ำที่มีเมล็ด " ; tilasnayi " เจิมร่างกายกับ tilahomi โขลกเมล็ด " ," การถวายเครื่องเผาบูชาของเมล็ดพันธุ์ " ; tilaprada " เสนอเมล็ดตาย " ; tilabhuj " กินเมล็ด " และ tilavapi " ทิ้งเมล็ด น้ำและเมล็ด sesamum จะให้วิญญาณของผู้ตาย ในบทแรกของศกุนตลา การปฏิบัตินี้ ( เรียกว่าจน anjli ) เป็น alluded เพื่อโดยของอิสิสาวรัก dushyanta กษัตริย์ ,เมื่อเธอบอกเพื่อนๆ ว่า ถ้าเขาไม่ให้ความช่วยเหลือของพวกเขา พวกเขาจะต้องมีน้ำและเมล็ด sesamum ของเธอ ( เดอ gubernatis ) ในสุภาษิตภาษาเม็ด sesamum หมายถึงปริมาณน้อยที่สุดเลย จน bajjar ช่อแล้วช่อ " ใครขโมยจะขโมยข้าวกระสอบ " จนถึงกะ hisab " แน่นอน

เงินเต็มที่ "คนไม่มีค่ากับป่า sesamum ( jartila นิย ) ซึ่งผลผลิตไม่มีน้ำมันในทิโลนผู้ชายเรา Nahin , " ไม่มีดีในตัวเขา " ดัต หมายเหตุ : - " คำว่า taila , ภาษาสันสกฤตสำหรับน้ำมันที่ได้มา fromtila ; มันจึงดูเหมือนว่า sesamum น้ำมันเป็นหนึ่งในแรก ถ้าไม่มีน้ำมัน แรกที่ผลิตจากเมล็ดพืชน้ำมัน โดยโบราณของชาวฮินดูการ bhavaprakasa อธิบายสามสายพันธุ์ของเมล็ด จนกระทั่ง ได้แก่ ดำ ขาว และ แดง ของเหล่านี้ดำถือเป็นที่ดีที่สุดเหมาะสำหรับการใช้ยา จะทำให้ได้ปริมาณที่ใหญ่ที่สุดของน้ำมัน จนขาวมีคุณภาพระดับกลาง จนแดง หรือ สีอื่น ๆกล่าวจะด้อยกว่าและไม่เหมาะสมสำหรับการใช้ยา sesamum เมล็ดใช้เป็นบทความของอาหารการทำขนมที่มีน้ำตาลหรือพื้นดินเป็นอาหาร sesamum น้ำมันเป็นพื้นฐานที่สุดของหอม หรือหอมน้ำมันที่ใช้โดยชาวพื้นเมืองสำหรับ inunction ก่อนอาบน้ำ และเตรียมยา Medicated น้ำมันผักต่าง ๆ มันเป็นที่ต้องการสำหรับวัตถุประสงค์เหล่านี้ จากสถานการณ์ของการเล็ก ๆน้อย ๆระวางเหม็นเปรี้ยว หรือหนาและจากความครอบครองไม่แข็งแรงรสชาติหรือกลิ่นของตัวเอง sesamum เมล็ดเป็น emollient , บํารุงผิว , ยา ขับปัสสาวะ และ lactagogue . พวกเขากล่าวว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นประโยชน์ในการลุ้น โดยการควบคุมจิตใจและขจัดอาการท้องผูก ยาพอกทำจากเมล็ดพืชที่ใช้กับแผลทั้งเมล็ดและน้ำมันที่ใช้เป็นยาบรรเทาอาการระคายเคืองในกระเพาะปัสสาวะ โรคท้องร่วง และผสมกับตัวยาอื่น ๆของชั้นเรียนของพวกเขา . " ( เสื่อ ทางการแพทย์ ของชาวฮินดู , หน้า 216 )

mahometan นักเขียนอธิบายเมล็ดภายใต้ชื่อภาษาอาหรับของ simsim . ในแอฟริกาเรียกว่า juljul อุบาสก N และเปอร์เซีย kunjad . การ mahometan ขนมปังมักจะโรยเมล็ดบนขนมปังของพวกเขาขนมที่ผู้ผลิตผสมขนมของพวกเขา ต่อไปนี้ถนนนิวเดลีร้องไห้บ่งบอกคุณสมบัติประกอบกับพวกเขาโดยชั้นเรียนหลังคน : -

" ของเรา tikhur มอก. , Dana ,
วิธี shakkar ผู้ชาย , SANA
พระพุทธเจ้า จอบ , javana แค "

" sesamum tikhur ลินสีด , และ , เนยและน้ำตาล

, เมล็ดป๊อบปี้ คนแก่มันทำให้ค่อนข้างหนุ่มด้วยความเร็ว " ( ฟอลลอน )

น้ำมันซึ่งเรียกในภาษาอาหรับ duhn เอลฮาล ถูกใช้เพื่อวัตถุประสงค์เดียวกัน เช่น น้ำมันมะกอก อยู่ยุโรป sesamum ถือว่าขุน , ครีมบำรุงผิว , ยาระบาย ในยาต้ม มันเป็นอย่างนั้น emmenagogue ; เดียวกันเตรียมหวานกับน้ำตาลไว้ในไอ เป็นยาต้มผสมกับเมล็ดใช้เป็นยาโป๊ ; ปูนปลาสเตอร์ ทำจากดิน เมล็ด ใช้ scalds & C ; , เบิร์น