to brahman as part to whole; while,

to brahman as part to whole; while, for Madhva, it is entirely different
from but completely dependent on brahman.
Ignorant of the true nature of the self, one wrongly identifies
it with the body and mind, imposes the limitations of these on the
self, and becomes subject to insatiable greed and want. To obtain
the objects of greed, one puts forth actions (karma) of various kinds.
Greed-prompted actions generate results for which the performer of
actions is responsible and which lead to subsequent rebirths in order to
experience the consequences of these actions. All traditions of Hinduism
adhere firmly to a belief in the doctrine of karma as a law of cause
and effect that includes the moral dimensions of human life.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การ brahman เป็น part ทั้งหมด ในขณะที่ สำหรับ Madhva แตกต่างจากทั้งหมดแต่ขึ้นอยู่กับบน brahmanไม่รู้ธรรมชาติแท้จริงของตนเอง หนึ่งผิดระบุด้วยร่างกายและจิตใจ กำหนดข้อจำกัดเหล่านี้ตนเอง และกลายเป็นความโลภประเทศไม่เพียงพอและต้องการ จะได้รับวัตถุของความโลภ หนึ่งวางไว้การกระทำ (กรรม) ของชนิดต่าง ๆให้ความโลภการสร้างผลลัพธ์ที่จังหวะของการดำเนินการรับผิดชอบ และนำไป rebirths ต่อมาเพื่อพบผลของการกระทำเหล่านี้ ประเพณีของศาสนาฮินดูปฏิบัติตามความเชื่อในลัทธิของกรรมเป็นกฎหมายของสาเหตุอย่างแน่นหนาและผลที่มีมิติทางศีลธรรมของมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพื่อพราหมณ์เป็นส่วนหนึ่งที่จะทั้ง; ในขณะที่สำหรับ Madhva มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
จาก แต่สมบูรณ์ขึ้นอยู่กับพราหมณ์.
โง่เขลาของธรรมชาติที่แท้จริงของตัวเองหนึ่งผิดระบุ
กับร่างกายและจิตใจ, การกำหนดข้อ จำกัด ของเหล่านี้ใน
ตัวเองและกลายเป็นเรื่องความโลภไม่รู้จักพอ และต้องการ ที่จะได้รับ
วัตถุของความโลภหนึ่งทำให้การกระทำที่ออกมา (กรรม) หลายชนิด.
การกระทำของความโลภ-รับแจ้งสร้างผลลัพธ์ที่นักแสดงของ
การกระทำที่จะเป็นผู้รับผิดชอบและที่นำไปสู่การเหม่อลอยตามมาเพื่อที่จะ
ได้สัมผัสกับผลของการกระทำเหล่านี้ ประเพณีทั้งหมดของศาสนาฮินดู
ยึดมั่นในความเชื่อในหลักคำสอนของกรรมเป็นกฎหมายของสาเหตุ
และผลกระทบที่มีมิติทางศีลธรรมของชีวิตมนุษย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ให้พราหมณ์เป็นส่วนหนึ่งทั้งหมด ; ในขณะที่สำหรับ madhva มันแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
จาก แต่ทั้งหมดขึ้นกับ พราหมณ์
ไม่รู้ธรรมชาติที่แท้จริงของตนเอง หนึ่งผิดระบุ
มันด้วยร่างกาย และจิตใจ เรียกเก็บข้อ จำกัด ของเหล่านี้บน
ด้วยตนเอง และจะกลายเป็นเรื่องละโมบโลภและต้องการ . เพื่อขอรับ
วัตถุของความโลภ หนึ่งทำให้การกระทำ ( กรรม ) ออกมาหลายชนิด
ความโลภทำให้การสร้างผลลัพธ์ที่ชัดเจนของการกระทำที่เป็นผู้รับผิดชอบและที่รอคอย

ตามมาไปเพื่อประสบการณ์การกระทำเหล่านี้ ประเพณีทั้งหมดของศาสนาฮินดู
ยึดมั่นกับความเชื่อในลัทธิของกรรมเป็นกฎหมายของเหตุและผล รวมถึง
มิติทางจริยธรรมของมนุษย์