The use of the word “may” with rega

The use of the word “may” with regard to the willfulness standard was, at most, a case of awkward grammar.   Even if the terminology could be said to constitute error, we would find the error harmless because the jury had an adequate factual basis from which to arrive at a finding of willfulness.  

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้คำว่า "อาจ" ตามก็มาตรฐานได้ ที่สุด กรณีของไวยากรณ์ตกใจ   แม้ว่าคำศัพท์อาจจะกล่าวได้ว่าเป็นข้อผิดพลาด เราจะพบข้อผิดพลาดอันตรายเนื่องจากคณะลูกขุนมีมูลเพียงพอที่จะมาค้นหาของก็  

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้คำว่า "อาจจะ" ไม่คำนึงถึงมาตรฐานความจงใจกับเป็นที่มากที่สุดกรณีของไวยากรณ์ที่น่าอึดอัดใจ แม้ว่าคำศัพท์ที่จะได้รับการกล่าวว่าจะเป็นข้อผิดพลาดเราจะหาข้อผิดพลาดที่ไม่เป็นอันตรายเพราะคณะลูกขุนมีมูลเพียงพอที่จะประสบความสำเร็จในการค้นพบของจงใจ  

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การใช้คำว่า " อาจจะ " ในเรื่องมาตรฐานซึ่งมีความตั้งใจคือ มากที่สุด ในกรณีของไวยากรณ์ที่กระอักกระอ่วน  แม้ศัพท์ที่ได้กล่าวว่า เป็นข้อผิดพลาด เราก็จะพบข้อผิดพลาดที่ไม่เป็นอันตราย เพราะคณะลูกขุนมีเพียงพอมูลความที่จะมาถึงการหาพินัยกรรม .