For Menya’s Kids, French photograph

For Menya’s Kids, French photographer Myriam Abdelaziz bears witness to the child labor that persists in the limestone quarries of the city. Situated along the Nile River’s western bank, Menya is host to over 300 quarries employing an estimated 15,000 individuals, many of whom are children who have left school in hopes of pulling their families out of poverty.

From the inexperienced age of ten, youngsters enter the quarries to collect bricks carved from the mines, facing both short and longterm dangers. Many are killed or electrocuted by elementary machinery, their limbs severed by the stone-cutting blades. Others face lifelong respiratory illness from limestone dust inhalation. For a $15 weekly salary, the kids awake at dawn and are shuttled to the worksites in darkness so as to avoid the brutal heat of midday. In summer, the temperatures exceed 100 degrees fahrenheit, and the children work from 4:00 in the afternoon to 3:00 in the morning. In the winter, they work in below freezing temperatures from 7:00 AM to 4:00 PM, with little protection from the elements.

In the wake of the global financial crisis, child labor in Egypt has reached critical levels, with approximately 1-3 million children entering the work force in fields ranging from farming to mechanics. Though the use of child workers is illegal and NGO organizations have attempted to mitigate the problem, the number of child laborers has not fallen in recent years.

Illegal child labor has prevailed under the veil of secrecy that surrounds the mines. Abdelaziz was denied access by the mines’ owners for fear that her images might expose the corrupt industry to the global public; only with the assistance of local contacts did she ultimately gain entry. Through her lens, the limestone dust itself acts as a curtain, obscuring and masking much of the backbreaking labor under a film of powdery white. Like ghosts, her young subjects emerge from haze resilient and vulnerable, at last given the chance to recount their stories.

After speaking with the kids and their families, Abdelaziz explains that the locals maintain a bleak outlook on their circumstances, seeing child labor as the only means of survival. The children themselves have in many ways surrendered to their condition, believing their suffering to be inevitable and unchangeable. At the close of Menya’s Kids, Abdelaziz gifted her images to a local charity in hopes of challenging the despairing and resigned attitudes of the people and of promoting awareness for a better future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับเด็ก Menya ของช่างภาพชาวฝรั่งเศส Myriam Abdelaziz เป็นพยานในการใช้แรงงานเด็กที่ยังคงอยู่ในเหมืองหินปูนของเมือง ตั้งอยู่ริมฝั่งตะวันตกของแม่น้ำไนล์ Menya เป็นเจ้าภาพมากกว่า 300 เหมืองจ้างประมาณ 15,000 บุคคลหลายคนเป็นเด็กที่ได้ออกจากโรงเรียนในความหวังของการดึงครอบครัวของพวกเขาออกจากความยากจน. จากอายุที่ไม่มีประสบการณ์สิบเยาวชนป้อน เหมืองในการเก็บรวบรวมอิฐแกะสลักจากการทำเหมืองแร่ที่หันหน้าไปทางอันตรายทั้งในระยะสั้นและระยะยาว หลายคนถูกฆ่าหรือดูดโดยเครื่องจักรประถมแขนขาของพวกเขาโดยการตัดใบมีดตัดหิน อื่น ๆ ต้องเผชิญกับโรคทางเดินหายใจตลอดชีวิตจากการสูดดมฝุ่นหินปูน สำหรับ 15 $ เงินเดือนรายสัปดาห์เด็กตื่นขึ้นมาในยามเช้าและมีการมอบหมายให้กับหน่วยงานที่อยู่ในความมืดเพื่อหลีกเลี่ยงความร้อนที่โหดร้ายของเที่ยง ในช่วงฤดูร้อนที่มีอุณหภูมิเกิน 100 องศาฟาเรนไฮต์และเด็กทำงานจาก 04:00 ในช่วงบ่ายเพื่อ 03:00 ในตอนเช้า ในช่วงฤดูหนาวที่พวกเขาทำงานในด้านล่างอุณหภูมิแช่แข็ง 7:00-04:00, เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีการป้องกันจากองค์ประกอบ. ในการปลุกของวิกฤตการเงินโลกแรงงานเด็กในอียิปต์ได้ถึงระดับที่สำคัญที่มีประมาณ 1 3 ล้านเด็กเข้าสู่การทำงานในสาขาที่หลากหลายจากการทำฟาร์มกลศาสตร์ แม้ว่าการใช้แรงงานเด็กที่ผิดกฎหมายและองค์กรที่องค์กรพัฒนาเอกชนได้พยายามที่จะบรรเทาปัญหาจำนวนแรงงานเด็กไม่ได้ลดลงในปีที่ผ่านมา. แรงงานเด็กที่ผิดกฎหมายได้ตระหนักภายใต้ม่านของความลับที่อยู่รอบ ๆ เหมือง Abdelaziz ถูกปฏิเสธการเข้าถึงโดยเจ้าของเหมือง 'เพราะกลัวว่าภาพของเธออาจจะเปิดเผยอุตสาหกรรมเสียหายให้กับประชาชนทั่วโลก เพียง แต่ด้วยความช่วยเหลือของรายชื่อผู้ติดต่อในท้องถิ่นเธอไม่ได้เข้าในท้ายที่สุด ผ่านเลนส์ของเธอหินปูนฝุ่นที่ตัวเองทำหน้าที่เป็นม่านปิดบังและกำบังมากของแรงงานเหนื่อยภายใต้ฟิล์มแป้งสีขาว เหมือนกับปีศาจอาสาสมัครหนุ่มของเธอโผล่ออกมาจากหมอกควันมีความยืดหยุ่นและความเสี่ยงที่ล่าสุดได้รับโอกาสที่จะเล่าเรื่องราวของพวกเขา. หลังจากที่พูดกับเด็ก ๆ และครอบครัวของพวกเขา Abdelaziz อธิบายว่าชาวบ้านรักษาแนวโน้มเยือกเย็นอยู่กับสถานการณ์ของพวกเขาได้เห็นการใช้แรงงานเด็กเป็น เพียง แต่หมายถึงการอยู่รอด เด็กตัวเองมีในหลายวิธีที่ยอมจำนนต่อสภาพของพวกเขาเชื่อว่าความทุกข์ทรมานของพวกเขาจะหลีกเลี่ยงไม่ได้และเปลี่ยนไม่ได้ ที่ใกล้ชิดของเด็ก Menya ของ Abdelaziz พรสวรรค์ภาพของเธอเพื่อการกุศลท้องถิ่นในความหวังของความท้าทายทัศนคติและความหวังของผู้คนที่ลาออกและการส่งเสริมความตระหนักสำหรับอนาคตที่ดีกว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับเมงเป็นเด็กฝรั่งเศสช่างภาพมีเรียม แอ๊บดีลาซิซเป็นพยานเพื่อแรงงานเด็กที่ยังคงอยู่ในหินปูนเหมืองของเมือง ตั้งอยู่ตามแม่น้ำแม่น้ำไนล์ตะวันตกธนาคาร เมง เป็นเจ้าภาพมากกว่า 300 quarries การประมาณ 15 , 000 คน หลายคนเป็นเด็กที่ต้องออกจากโรงเรียน เพื่อหวังดึงครอบครัวของพวกเขาออกจากความยากจน .

จากอายุที่ไม่มีประสบการณ์สิบ เยาวชนเข้าเหมืองไปเก็บอิฐแกะสลักจากเหมืองทั้งในระยะสั้นและระยะยาว เผชิญกับอันตราย ส่วนมากจะฆ่า หรือไฟฟ้าช็อต โดยเครื่องจักรเบื้องต้น , แขนขาขาด โดยหินตัดใบมีด คนอื่นหน้าตลอดชีวิตการเจ็บป่วยทางเดินหายใจจากการสูดดมฝุ่นหินปูน . สำหรับ $ 15 สัปดาห์เงินเดือนเด็ก ๆตื่นแต่เช้าและจะ shuttled ไปยังหน่วยงานที่อยู่ในความมืดเพื่อหลีกเลี่ยงความร้อนโหดร้ายของเที่ยงวัน ในฤดูร้อน อุณหภูมิเกิน 100 องศา ฟาเรนไฮท์ และเด็กจากการทำงานในช่วงบ่าย 4 โมงถึงตี 3 ในฤดูหนาวที่พวกเขาทำงานในอุณหภูมิแช่แข็งด้านล่างจากตอน 7 โมงเช้าถึง 4 โมงเย็น ที่มีการป้องกันจากองค์ประกอบ

ในการปลุกของวิกฤตการเงินโลก แรงงานเด็กในอียิปต์ ได้ถึงระดับวิกฤต ประมาณ 1-3 ล้านคนเข้ามาทำงานในเขตข้อมูลตั้งแต่ไร่กลศาสตร์ แม้ว่าการใช้แรงงานเด็กผิดกฎหมาย และองค์กรเอ็นจีโอ ได้พยายามที่จะลดปัญหาจำนวนแรงงานเด็กได้ลดลงในปีที่ผ่านมา .

แรงงานเด็กผิดกฎหมาย ได้ตระหนักในม่านของความลับที่อยู่รอบเหมือง แอ๊บดีลาซิซก็ปฎิเสธโดยเจ้าของเหมือง เพราะกลัวว่าเธอจะเปิดเผยภาพอุตสาหกรรมเสียหายให้ประชาชนทั่วโลก แต่ด้วยความช่วยเหลือของผู้ติดต่อในท้องถิ่นเธอในที่สุดได้รับรายการ เธอผ่านเลนส์ ฝุ่นหินปูนเองทำหน้าที่เป็นม่านปิดบังและกาวมากของเหนื่อยมากแรงงานภายใต้ฟิล์มของทรายละเอียดสีขาว เหมือนผี , คนยองเธอโผล่ออกมาจากหมอกควันที่ยืดหยุ่นและเปราะบาง ที่ล่าสุดได้รับโอกาสเพื่อเล่าขานเรื่องราวของพวกเขา .

หลังจากพูดกับเด็ก ๆและครอบครัวของพวกเขา , แอ๊บดีลาซิซอธิบายว่าชาวบ้านรักษาแนวโน้มเยือกเย็นในสถานการณ์ของพวกเขา , เห็นเด็กคลอดเป็นวิธีเดียวของการอยู่รอดเด็กตัวเองได้หลายวิธี ยอมจำนนต่อสภาพของตน , เชื่อว่าความทุกข์ทรมานของพวกเขาที่จะหลีกเลี่ยงไม่ได้ และเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ที่ปิดของเมงคือเด็กแอ๊บดีลาซิซพรสวรรค์รูปภาพของเธอเพื่อการกุศลท้องถิ่นในหวังของการท้าทายสิ้นหวังและลาออก ทัศนคติของประชาชน และการส่งเสริมความรู้เพื่ออนาคตที่ดีกว่า