3.2. Changes in nicotine withdrawal

3.2. Changes in nicotine withdrawal and craving by asthma status Results revealed a significant effect of asthma group status on quit day (intercept; b = 3.95, p = 0.021), such that smokers without asthma had significantly higher quit day subjective ratings of nicotine withdrawal relative to smokers with asthma (see Table 2). There were no significant effects on quit-day withdrawal by race, but there was a significant effect for level of nicotine dependence with higher pre-quit levels of nicotine dependence being associated with higher quit day levels of nicotine withdrawal (b = 0.82, p = 0.018). Nicotine withdrawal significantly decreased over time during the quit period. The rate of change for smokers with asthma was not significant, but was significant for smokers without asthma. To test if reductions in withdrawal over time differed as a function of asthma status, the interaction of group × time was examined. A plot of the interaction and test of differences in slope effects (Fig. 1) reveled a significant interaction effect (b = −1.16, p = 0.027), indicating that the rate of decline in withdrawal was steeper (faster) for smokers without asthma relative to those with asthma. Results indicated that there were no significant effects of the covariates or significant group differences in terms of quit day desire to smoke (see Table 2). There was a significant decrease in desire to smoke during the quit period. Here, both smokers without asthma (b = −7.88, p b 0.001) and smokers with asthma (b = −4.59, p b 0.001) evidenced significant reductions in desire to smoke over time. The test of the group × time interaction revealed a significant interaction effect (b = −3.29, p = 0.026), indicating that the rate of decline in desire to smoke occurred more quickly over time for smokers without asthma, relative to those with asthma (see Fig. 2). In terms of urges to smoke to reduce negative affect, results revealed no significant group differences in terms of quit day urges to smoke to alleviate negative affect, nor were there significant effects for the covariates (see Table 2). There was a significant main effect of time; both smokers without asthma (b = −3.74, p b 0.001) and smokers with asthma (b = −3.23, p = 0.002) reported reductions in urges to smoke to alleviate negative affect over time. The test of the interaction revealed that the rate of change in urges to smoke to alleviate negative affect did not significantly differ as a function of asthma group status (b = −0.51, p = 0.721).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.2. การเปลี่ยนแปลงในการถอนนิโคตินและอยากตามสถานะหืดผลเปิดเผยผลกระทบของโรคหอบหืดสถานะกลุ่มบนปิดวัน (ตัด b = 3.95, p = 0.021), ที่สูบบุหรี่ โดยไม่มีโรคหอบหืดได้คะแนนอัตนัยวันออกจากนัยของการถอนนิโคตินเมื่อเทียบกับผู้สูบบุหรี่มีโรคหอบหืด (ดูตารางที่ 2) มีไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวกับการถอนเงินออกจากวันโดยแข่งขัน แต่มีผลกระทบสำหรับระดับของนิโคตินพึ่งพาที่มีระดับสูงกว่าก่อนเลิกพึ่งพานิโคตินที่จะเชื่อมโยงกับสูงออกจากวันระดับของการถอนนิโคติน (b = 0.82, p = 0.018) ถอนนิโคตินลดลงตลอดเวลาช่วงเลิกกัน อัตราการเปลี่ยนแปลงสำหรับผู้สูบบุหรี่มีโรคหอบหืดไม่สำคัญ แต่มีนัยสำคัญสำหรับผู้สูบบุหรี่โดยไม่มีโรคหอบหืด การทดสอบถ้าลดในถอนเงินช่วงเวลาที่แตกต่างเป็นฟังก์ชันของสถานะโรคหอบหืด การโต้ตอบของกลุ่ม×เวลายาน ผลการติดต่อที่สำคัญมี reveled พล็อตของการโต้ตอบและการทดสอบความแตกต่างในลักษณะความลาดชัน (รูปที่ 1) (b = −1.16, p = 0.027), ระบุว่า อัตราการลดลงของการถอนคือกรอง (เร็ว) สำหรับผู้สูบบุหรี่โดยไม่หอบหืดเมื่อเทียบกับผู้ที่มีโรคหอบหืด ผลระบุว่า มีไม่มีผลกระทบสำคัญของการ covariates หรือความแตกต่างของกลุ่มที่สำคัญในแง่ของวันเลิกต้องสูบ (ดูตาราง 2) ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่ในระหว่างรอบระยะเวลาที่เลิกได้ ที่นี่ ทั้งผู้สูบบุหรี่ โดยไม่มีโรคหอบหืด (b = −7.88, p b 0.001) และผู้สูบบุหรี่ มีโรคหอบหืด (b = −4.59, p b 0.001) หลักฐานสำคัญในความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่ตลอดเวลาการลด การทดสอบของการโต้ตอบเวลา×กลุ่มเปิดเผยผลการติดต่อที่สำคัญมี (b = −3.29, p = 0.026), เพื่อระบุว่า อัตราการลดลงของความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วตลอดเวลาสำหรับผู้สูบบุหรี่โดยไม่มีโรคหอบหืด เมื่อเทียบกับผู้ที่มีโรคหอบหืด (ดูรูปที่ 2) ในแง่ของหรือที่เรียกร้องการสูบบุหรี่เพื่อลดผลกระทบ ผลเปิดเผยไม่มีความแตกต่างสำคัญกลุ่มหรือที่เรียกร้องวันที่เลิกการสูบบุหรี่เพื่อบรรเทาผลกระทบในแง่ หรือมีผลสำคัญสำหรับ covariates (ดูตารางที่ 2) มีผลกระทบหลักเวลา ผู้สูบบุหรี่ทั้งสอง โดยไม่มีโรคหอบหืด (b = −3.74, p b 0.001) และผู้สูบบุหรี่ มีโรคหอบหืด (b = −3.23, p = 0.002) รายงานลดการสูบบุหรี่เพื่อบรรเทาผลกระทบตลอดเวลาหรือที่เรียกร้อง การทดสอบของการโต้ตอบที่เปิดเผยว่า อัตราการเปลี่ยนแปลงในหรือที่เรียกร้องการสูบบุหรี่เพื่อบรรเทาผลกระทบได้ไม่มากแตกต่างเป็นฟังก์ชันของสถานะกลุ่มโรคหอบหืด (b = −0.51, p = 0.721)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.2 การเปลี่ยนแปลงในการถอนนิโคตินและความอยากโดยผลสถานะหอบหืดเปิดเผยผลอย่างมีนัยสำคัญของสถานะของกลุ่มโรคหอบหืดในเลิกวัน (ตัดข = 3.95, P = 0.021) เช่นว่าผู้สูบบุหรี่ได้โดยไม่ต้องเป็นโรคหอบหืดอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นออกจากวันที่การให้คะแนนอัตนัยของการถอนนิโคตินเมื่อเทียบกับ ผู้สูบบุหรี่ที่มีโรคหอบหืด (ดูตารางที่ 2) ไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในการเลิกวันถอนตัวจากการแข่งขัน แต่ก็มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญในระดับของการพึ่งพาสารนิโคตินที่มีระดับก่อนออกจากที่สูงขึ้นของการพึ่งพาสารนิโคตินการเชื่อมโยงกับเลิกระดับวันที่สูงขึ้นของการถอนนิโคติน (B = 0.82, P = 0.018) ถอนนิโคตินลดลงอย่างมีนัยสำคัญในช่วงเวลาในช่วงเวลาเลิก อัตราการเปลี่ยนแปลงสำหรับผู้สูบบุหรี่ที่มีโรคหอบหืดไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญ แต่อย่างมีนัยสำคัญสำหรับผู้สูบบุหรี่ได้โดยไม่ต้องเป็นโรคหอบหืด เพื่อทดสอบว่าการลดลงของการถอนตัวในช่วงเวลาที่แตกต่างกันเป็นหน้าที่ของสถานะโรคหอบหืดปฏิสัมพันธ์ของกลุ่ม×เวลาที่ถูกตรวจสอบ พล็อตของการปฏิสัมพันธ์และการทดสอบความแตกต่างในลักษณะลาดชัน (รูปที่ 1). ปลื้มผลปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญ (B = -1.16, P = 0.027) แสดงให้เห็นว่าอัตราการลดลงในการถอนตัวเป็นทางลาดชัน (เร็วกว่า) สำหรับผู้สูบบุหรี่ได้โดยไม่ต้องเป็นโรคหอบหืด เมื่อเทียบกับผู้ที่มีโรคหอบหืด ผลการศึกษาพบว่ามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญไม่มีของตัวแปรหรือความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกลุ่มในแง่ของการเลิกปรารถนาวันกับควัน (ดูตารางที่ 2) มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่ในช่วงระยะเวลาออกจากการเป็น ที่นี่ทั้งผู้สูบบุหรี่ได้โดยไม่ต้องเป็นโรคหอบหืด (B = -7.88, PB 0.001) และผู้สูบบุหรี่ที่มีโรคหอบหืด (B = -4.59, PB 0.001) หลักฐานสำคัญในการลดความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่เมื่อเวลาผ่านไป การทดสอบของกลุ่ม×ปฏิสัมพันธ์เวลาเปิดเผยผลปฏิสัมพันธ์ที่สำคัญ (B = -3.29, P = 0.026) แสดงให้เห็นว่าอัตราการลดลงของความปรารถนาที่จะควันที่เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วในช่วงเวลาสำหรับผู้สูบบุหรี่ได้โดยไม่ต้องเป็นโรคหอบหืดเมื่อเทียบกับผู้ที่มีโรคหอบหืด ( ดูรูปที่. 2) ในแง่ของการเรียกร้องที่จะสูบบุหรี่เพื่อลดเชิงลบส่งผลกระทบต่อผลการศึกษาพบไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญกลุ่มในแง่ของการเลิกเรียกร้องให้วันที่จะสูบบุหรี่เพื่อบรรเทาผลกระทบต่อการลบมิได้อยู่ที่นั่นมีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญสำหรับตัวแปร (ดูตารางที่ 2) มีผลกระทบหลักที่สำคัญของเวลาคือ; ทั้งผู้สูบบุหรี่ได้โดยไม่ต้องเป็นโรคหอบหืด (B = -3.74, PB 0.001) และผู้สูบบุหรี่ที่มีโรคหอบหืด (B = -3.23, P = 0.002) รายงานการลดลงของการสูบบุหรี่ขอเรียกร้องให้เพื่อบรรเทาเชิงลบส่งผลกระทบต่อเมื่อเวลาผ่านไป การทดสอบการทำงานร่วมกันเปิดเผยว่าอัตราการเปลี่ยนแปลงในการเรียกร้องที่จะสูบบุหรี่เพื่อบรรเทาผลกระทบต่อเชิงลบไม่ได้แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญเป็นหน้าที่ของสถานะของกลุ่มโรคหอบหืด (B = -0.51, P = 0.721)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.2 . การเปลี่ยนแปลงในการถอนนิโคตินและความอยาก โดยโรคหืดสภาพพบว่าอิทธิพลของกลุ่มโรคหอบหืดสถานะเลิกวัน ( สกัดกั้น ; b = 3.95 , p = 0.021 ) เช่นว่าผู้สูบบุหรี่โดยไม่หืดได้สูงกว่าคะแนนอัตนัยออกวันถอนนิโคตินญาติผู้ที่มีโรคหอบหืด ( ดูตารางที่ 2 ) ไม่มีอิทธิพลในหยุดวันถอนจากการแข่งขัน แต่จะมีผลให้ระดับของนิโคตินพึ่งพากับสูงกว่าระดับของนิโคตินก่อนเลิกพึ่งพาการเกี่ยวข้องกับระดับที่สูงเลิกวันถอนนิโคติน ( B = 3 , p = 0.018 ) ถอนนิโคตินลดลงในช่วงเวลาระหว่างออกจากระยะเวลา การเปลี่ยนแปลงอัตราสำหรับผู้ที่มีโรคหอบหืดไม่แตกต่างกัน แต่สำคัญสำหรับคนสูบบุหรี่โดยไม่หืด เพื่อทดสอบว่าระบบการถอนเงิน ช่วงเวลาที่แตกต่างเป็นฟังก์ชันของสถานะหืด ปฏิสัมพันธ์ของเวลา×กลุ่มตรวจสอบ พล็อตของปฏิสัมพันธ์ และทดสอบความแตกต่างของผล ( รูปที่ 1 ) ลาด reveled โต้ตอบผล ( B = − 1.16 , p = 0.027 ) บ่งชี้ว่า อัตราการลดลงของการถอนกำลังชัน ( เร็ว ) สำหรับผู้สูบบุหรี่ได้โดยไม่หืดเมื่อเทียบกับผู้ที่มีโรคหอบหืด ผลการศึกษาพบว่า ไม่มีอิทธิพลของความรู้ หรือกลุ่มที่มีความแตกต่างกันในด้านความปรารถนาวันสูบออก ( ดูตารางที่ 2 ) มีการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่ในช่วงปิดสมัย ที่นี่ทั้งการสูบบุหรี่โดยไม่หืด ( B = − 7.88 , P B 0.001 ) และการสูบบุหรี่กับโรคหืด ( B = − 4.59 , P B อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.001 ) หลักฐานการความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่ตลอดเวลา การทดสอบของกลุ่ม×เวลาปฏิสัมพันธ์พบว่าปฏิสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ( B = − 3.29 , p = 0.026 ) บ่งชี้ว่า อัตราการลดลงของความปรารถนาที่จะสูบบุหรี่ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วตลอดเวลาสำหรับผู้สูบบุหรี่ได้โดยไม่หืด เมื่อเทียบกับผู้ที่มีโรคหอบหืด ( ดูรูปที่ 2 ) ในแง่ของการเรียกร้องให้สูบบุหรี่เพื่อลดผลด้านลบ ผลการศึกษาไม่พบความแตกต่างในแง่ของการออกจากกลุ่มควัน วันให้บรรเทาส่งผลลบ หรือมีความสัมพันธ์กับความรู้ ( ดูตารางที่ 2 ) มี Effect หลักสําคัญของเวลา ; smokers โดยไม่หืด ( B = − ( , p ) 0.001 ) และการสูบบุหรี่กับโรคหืด ( B = − 3.23 , p = 0.002 ) รายงานการคะยั้นคะยอให้สูบเพื่อบรรเทาส่งผลลบตลอดเวลา การทดสอบปฏิสัมพันธ์ พบว่า อัตราของการเปลี่ยนแปลงในความอยากสูบเพื่อบรรเทาส่งผลลบไม่มีความแตกต่างเป็นฟังก์ชันของสถานะกลุ่มโรคหืด ( B = − 0.51 , p = ยาทั้งหมด )