The upper quadrant posture is compr

The upper quadrant posture is comprised of alignment of head, cervical and
thoracic spine, shoulder and scapular position in relation to each other. Poor posture has
been defined in terms of Forward Head Rounded Shoulder posture (FHRSP) by one
author (Thigpen, 2006) or as increased thoracic angle by another (Kebaetse, McClure, &
Pratt, 1999). Thigpen categorized subjects with FHRSP posture as those with average of
46 degrees or greater of Forward Head (FH) angle and 52 degrees or greater of Forward
Shoulder (FS) angle, versus those without FHRSP having an average of 36 degrees or
lesser of FH angle and 22 degrees or lesser of FS angle. FH angle reflects the amount of
cervical flexion (Thigpen & Padua, 2006) while FS posture is defined as a position of
abduction and elevation of scapula, which may appear as winging of scapula, and medial
rotation of humerus (Kendall et al., 1993). Kebaetse et al described subjects with
slouched posture as having a mean thoracic angle of 38.5 degrees as compared to mean
6
thoracic angle of 26.4 degrees in erect posture (Kebaetse et al., 1999). Hence ‘Poor’ or
slouched posture can be described as the position of increased thoracic spine flexion,
forward head (FH) posture, and forward shoulder (FS) posture. However, a postural
study on 160 asymptomatic subjects revealed that all three components of slouched
posture (increased thoracic spine flexion, FH posture, and FS posture) may not be present
or occur concurrently (Raine & Twomey, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ท่าควอดร้อนท์ด้านบนประกอบด้วยการจัดตำแหน่งของหัว ปากมดลูก และกระดูกสันหลังทรวงอก ไหล่ และตำแหน่ง scapular เกี่ยวกับแต่ละอื่น ๆ ท่าทางไม่ดีได้กำหนดไว้ในหน้าหัวปัดไหล่ท่า (FHRSP) โดยผู้เขียน (Thigpen, 2006) หรือ เป็นมุมเพิ่มทรวงอกโดยอีก (Kebaetse, McClure, &คิด 1999) Thigpen แบ่งเรื่องกับท่า FHRSP เป็นผู้ที่มีค่าเฉลี่ยของ46 องศา หรือมากกว่ามุมไปข้างหน้าศีรษะ (FH) และ 52 องศา หรือมากกว่าไปมุมไหล่ (FS) และไม่ FHRSP ที่มีค่าเฉลี่ย 36 องศา หรือน้อยกว่าของ FH มุม 22 องศา หรือน้อยกว่ามุม FS FH มุมสะท้อนให้เห็นถึงจำนวนกำหนดเป็นตำแหน่งของปากมดลูก flexion (Thigpen & ปาดัว 2006) ในขณะที่ท่า FSลักพาตัวและยกระดับกระดูกสะบัก ซึ่งอาจปรากฏเป็น winging ของกระดูกสะบัก และด้านใกล้กลางหมุนของกระดูกต้นแขน (เคนดัล et al., 1993) Kebaetse et al อธิบายเรื่องด้วยท่า slouched มีมุมทรวงอกเฉลี่ย 38.5 องศาเป็นเปรียบเทียบกับความหมาย 6มุมทรวงอก 26.4 องศาในท่าตรง (Kebaetse et al., 1999) ดังนั้น 'ไม่ดี' หรือสามารถอธิบายท่า slouched เป็นตำแหน่งของกระดูกสันหลังทรวงอกเพิ่ม flexionส่งต่อท่าหัว (FH) และส่งต่อท่าไหล่ (FS) อย่างไรก็ตาม เป็นเนื้อ posturalศึกษาเรื่อง 160 แสดงอาการเปิดเผยส่วนประกอบสามทั้งหมดของ slouchedท่า (flexion กระดูกสันหลังทรวงอกเพิ่มขึ้น ท่า FH และท่า FS) อาจไม่ปรากฏหรือเกิดขึ้นพร้อม (Raine & Twomey, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ท่าด้านบนประกอบด้วยการจัดตำแหน่งของหัวปากมดลูกและ
กระดูกสันหลังไหล่และตำแหน่งเซนต์จู๊ดในความสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ ท่าไม่ดีได้
รับการกำหนดในแง่ของการไปข้างหน้าหัวโค้งท่าไหล่ (FHRSP) โดยหนึ่งใน
ผู้เขียน (Thigpen 2006) หรือเป็นมุมทรวงอกเพิ่มขึ้นอีก (Kebaetse, McClure และ
แพรตต์, 1999) Thigpen แบ่งวิชาที่มีท่า FHRSP เป็นผู้ที่มีค่าเฉลี่ยของ
46 องศาหรือมากกว่าจากหัวไปข้างหน้า (FH) มุม 52 องศาหรือมากกว่าของไปข้างหน้า
ไหล่ (FS) มุมเมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี FHRSP มีค่าเฉลี่ยของ 36 องศาหรือ
น้อยกว่าของมุม FH และ 22 องศาหรือน้อยกว่าของมุม FS มุม FH สะท้อนให้เห็นถึงปริมาณการ
งอปากมดลูก (Thigpen และปาดัว 2006) ในขณะที่ท่า FS ถูกกำหนดให้เป็นตำแหน่งของ
การลักพาตัวและระดับความสูงของกระดูกสะบักซึ่งอาจปรากฏเป็น winging ของกระดูกสะบักและอยู่ตรงกลาง
หมุนของกระดูก (เคนดอล et al., 1993 ) Kebaetse et al, อธิบายวิชาที่มี
ท่า slouched มีมุมทรวงอกเฉลี่ย 38.5 องศาเมื่อเทียบกับหมายถึง
6
มุมทรวงอกของ 26.4 องศาในท่าตั้งตรง (Kebaetse et al., 1999) ดังนั้น 'ไม่ดี' หรือ
slouched ท่าที่สามารถอธิบายได้ว่าตำแหน่งของกระดูกสันหลังงอทรวงอกที่เพิ่มขึ้น
ไปข้างหน้าหัว (FH) ท่าและไหล่ไปข้างหน้า (FS) ท่า อย่างไรก็ตามการทรงตัว
การศึกษา 160 อาสาสมัครที่ไม่มีอาการแสดงให้เห็นว่าทั้งสามองค์ประกอบของการ slouched
ท่า (กระดูกสันหลังงอเพิ่มขึ้นท่า FH และท่า FS) อาจไม่มี
หรือเกิดขึ้นพร้อมกัน (เรนและทูเมย์, 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท่า Quadrant บนประกอบด้วยตำแหน่งของศีรษะ คอและ
กระดูกสันหลัง , ไหล่และตำแหน่งการในความสัมพันธ์กับแต่ละอื่น ๆ ท่าไม่ดี
นิยามในแง่ของไปข้างหน้าหัวไหล่กลมท่า ( fhrsp ) โดยหนึ่ง
เขียน ( ทิกเพิน , 2006 ) หรือเพิ่มทรวงอก อีกมุม ( kebaetse เมิกคลูร์ , ,
&แพรตต์ , 1999 )ทิกเพินแบ่งวิชาที่มี fhrsp ท่าเป็นผู้ที่มีเฉลี่ย
46 องศาหรือมากกว่าไปข้างหน้าหัว ( FH ) มุม 52 องศาหรือมากกว่าข้างหน้า
ไหล่ ( FS ) มุม เมื่อเทียบกับผู้ที่ไม่มี fhrsp มีเฉลี่ย 36 องศาหรือน้อยกว่ามุม
FH 22 องศาหรือน้อยกว่าของ FS มุม มุมกระจกสะท้อนปริมาณ
ปากมดลูกงอ ( ทิกเพิน& Padua ,2006 ) ในขณะที่ FS ท่าหมายถึงตำแหน่งของ
ลักพาตัวและระดับความสูงของกระดูกสะบักซึ่งอาจปรากฏเป็น winging ของกระดูกสะบักและหมุนอยู่ตรงกลาง
ของกระดูกต้นแขน ( Kendall et al . , 1993 ) kebaetse et al อธิบายวิชากับ
โก่งท่ามีหมายถึง thoracic มุม 38.5 องศา เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ย
6
ทรวงอกมุม 26.4 องศาในท่าตรง ( kebaetse et al . , 1999 )ดังนั้น ' ยากจน ' หรือ
โก่งท่าสามารถอธิบายเป็นตำแหน่งเพิ่มกระดูกสันหลังงอ ,
ไปข้างหน้าหัว ( FH ) ท่าและไปข้างหน้าไหล่ ( FS ) ท่า อย่างไรก็ตาม การศึกษาพัฒนาการ
บน 160 หรือวิชา พบว่า ทั้งสามองค์ประกอบของ
ท่าโก่ง ( เพิ่มกระดูกสันหลังงอ , 4 ท่า และท่า FS ) อาจไม่เป็นปัจจุบัน
หรือเกิดขึ้นพร้อมกัน ( เรนทูเมย์& ,2540 )