abstractWith improved obstetrical m

abstract
With improved obstetrical management and evidence-based use of
intrapartum antimicrobial therapy, early-onset neonatal sepsis is becoming
less frequent.

However, early-onset sepsis remains one of the
most common causes of neonatal morbidity and mortality in the preterm
population.

The identification of neonates at risk for early-onset
sepsis is frequently based on a constellation of perinatal risk factors
that are neither sensitive nor specific.

Furthermore, diagnostic tests for neonatal sepsis have a poor positive predictive accuracy.
As a result, clinicians often treat well-appearing infants for extended periods of time,
even when bacterial cultures are negative.

The optimal treatment of infants with suspected early-onset sepsis is broad-spectrum antimicrobial agents (ampicillin and an aminoglycoside).
Once a pathogen is identified, antimicrobial therapy should be narrowed (unless synergism is
needed).

Recent data suggest an association between prolonged empirical treatment of preterm infants (≥5 days) with broad-spectrum antibiotics and higher risks of late onset sepsis, necrotizing enterocolitis, and mortality.

To reduce these risks, antimicrobial therapy should be discontinued at 48 hours in clinical situations in which the probabilityof sepsis is low.

The purpose of this clinical report is to provide a practical and, when possible, evidence-based approach to the management of infants with suspected or proven early-onset sepsis. Pediatrics
2012;129:1006–1015

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อปรับปรุงการจัดการทางสูติกรรมและตามหลักฐานการใช้จำแนกจุลินทรีย์บำบัด sepsis ทารกแรกเกิดโจมตีในช่วงต้นกลายเป็นน้อยบ่อย อย่างไรก็ตาม ก่อนเริ่มมีอาการ sepsis ยังคงเป็นหนึ่งในสาเหตุของการเจ็บป่วยทารกแรกเกิดและการตายใน preterm ที่ประชากร รหัสของทารกแรกเกิดที่มีความเสี่ยงสำหรับการโจมตีก่อนsepsis บ่อยอิงกลุ่มปัจจัยเสี่ยงปริกำเนิดที่ไม่ใช่ความลับ หรือเฉพาะ นอกจากนี้ การทดสอบวินิจฉัยสำหรับทารกแรกเกิด sepsis มีไม่บวกทำนายแม่น เป็นผล แพทย์มักจะรักษาคนดีปรากฏระยะเวลานานของเวลาวัฒนธรรมแม้ว่าแบคทีเรียจะเป็นค่าลบ การรักษาที่ดีที่สุดของทารกที่มี sepsis ต้นเดือนเริ่มมีอาการสงสัยว่าเป็นตัวแทนต้านจุลชีพปก (โกคอและ aminoglycoside เป็น) เมื่อเชื้อโรคมีระบุ จุลินทรีย์บำบัดควรจำกัด (เว้นแต่เป็นพ.ศ.จำเป็น) ข้อมูลล่าสุดแนะนำความสัมพันธ์ระหว่างการรักษาเชิงประจักษ์ของทารกคลอดบุตรก่อนกำหนด (≥5 วัน) กับยาปฏิชีวนะและความเสี่ยงที่สูงขึ้นของสายเริ่มมีอาการ sepsis ลำ enterocolitis และการตาย เพื่อลดความเสี่ยงเหล่านี้ จุลินทรีย์บำบัดควรยกเลิกเวลาในสถานการณ์ทางคลินิกที่มี probabilityof sepsis ต่ำ 48 ชั่วโมง วัตถุประสงค์ของรายงานนี้ทางคลินิกจะให้การใช้งานจริง และ เมื่อเป็นไปได้ ตามหลักฐานวิธีการบริหารกับสงสัย หรือพิสูจน์ก่อนเริ่มมีอาการ sepsis กุมารเวชศาสตร์2012; 129:1006 – 1015

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรม
ด้วยการจัดการการคลอดบุตรที่ดีขึ้นและการใช้งานตามหลักฐานของ
การรักษาด้วยยาต้านจุลชีพคลอดต้นที่เริ่มมีอาการติดเชื้อในทารกแรกเกิดจะกลายเป็น
บ่อยน้อย.

อย่างไรก็ตามการติดเชื้อในช่วงต้นที่เริ่มมีอาการคงเป็นหนึ่งใน
สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของการเจ็บป่วยของทารกแรกเกิดและการตายในคลอดก่อนกำหนด
ประชากร.

บัตรประจำตัว ของทารกแรกเกิดที่มีความเสี่ยงในช่วงต้นที่เริ่มมีอาการ
ติดเชื้อจะขึ้นบ่อยในกลุ่มของปัจจัยเสี่ยงปริ
ที่มีค่าที่มีความสำคัญไม่เฉพาะเจาะจง.

นอกจากนี้การตรวจวินิจฉัยการติดเชื้อของทารกแรกเกิดมีความยากจนความถูกต้องของการคาดการณ์ในเชิงบวก.
เป็นผลให้แพทย์มักจะรักษาอย่างดีปรากฏ ทารกสำหรับการขยายระยะเวลา
แม้ในขณะที่การเพาะเชื้อเป็นลบ.

การรักษาที่ดีที่สุดของทารกที่มีผู้ต้องสงสัยในช่วงต้นที่เริ่มมีอาการติดเชื้อเป็นวงกว้างสเปกตรัมยาต้านจุลชีพ (ampicillin และ aminoglycoside).
เมื่อเชื้อโรคจะถูกระบุ, การรักษาด้วยยาต้านจุลชีพควรจะลดลง ( เว้นแต่จะเสริมฤทธิ์เป็น
จำเป็น).

ข้อมูลล่าสุดชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างการรักษาเป็นเวลานานเชิงประจักษ์ของทารกคลอดก่อนกำหนด (≥5วัน) ด้วยยาปฏิชีวนะในวงกว้างสเปกตรัมและความเสี่ยงที่สูงขึ้นของสายการติดเชื้อเริ่มมีอาการ necrotizing enterocolitis และการตาย.

เพื่อลดความเสี่ยงเหล่านี้การรักษาด้วยยาต้านจุลชีพที่ควร ถูกยกเลิกใน 48 ชั่วโมงในสถานการณ์ทางคลินิกที่ติดเชื้อ probabilityof อยู่ในระดับต่ำ.

วัตถุประสงค์ของการรายงานทางคลินิกนี้คือการจัดให้มีการปฏิบัติและเมื่อเป็นไปตามหลักฐานวิธีการเพื่อการจัดการของทารกที่สงสัยหรือได้รับการพิสูจน์แล้วติดเชื้อในช่วงต้นที่เริ่มมีอาการ กุมารเวชศาสตร์
2012; 129: 1006-1015

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทคัดย่อด้วยการปรับปรุงการจัดการและการใช้หลักฐานเชิงประจักษ์ในการใช้สูติศาสตร์intrapartum จุลชีพบำบัดก่อนวัยเกิดการติดเชื้อเป็นถี่น้อยลงอย่างไรก็ตาม ก่อนวัยต้องยังคงเป็นหนึ่งของที่พบบ่อยที่สุดสาเหตุของการเจ็บป่วยและการตายในผู้ป่วยทารกแรกเกิดประชากรตัวของทารกแรกเกิดความเสี่ยงก่อนวัยการติดเชื้อมักขึ้นอยู่กับกลุ่มของปัจจัยความเสี่ยงที่ทารกในครรภ์ที่ไม่อ่อนไหว ไม่เฉพาะเจาะจงนอกจากนี้ การทดสอบวินิจฉัยสำหรับทารกแรกเกิด ต้องมีไม่ดีบวกเพื่อความถูกต้องผล แพทย์มักจะรักษาดีปรากฏทารกเป็นระยะเวลานานของเวลาแม้ว่าวัฒนธรรมของแบคทีเรียจะเป็นลบการรักษาที่ดีที่สุดของทารกด้วย สงสัยต้องมีตัวแทนต้านจุลชีพเหล่านี้ก่อนวัย ( แอมพิซิลิน และกลุ่มอะมิโนกลัยโคไซด์ )เมื่อเชื้อโรคจะระบุ , ยาต้านจุลชีพควรแคบ ( นอกจากการเป็นต้องการ )ข้อมูลล่าสุดชี้ให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่างการรักษาเชิงประจักษ์นานของทารกคลอดก่อนกำหนด ( ≥ 5 วัน ) ด้วยยาปฏิชีวนะสเปกตรัมและความเสี่ยงที่สูงขึ้นของสายการโจมตีในคนไร้ค่า และอัตราการตายเพื่อลดความเสี่ยงเหล่านี้ ควรหยุดยาต้านจุลชีพที่ 48 ชั่วโมงในคลินิกสถานการณ์ซึ่งในตัวแปรระดับการติดเชื้อต่ำวัตถุประสงค์ของรายงานทางคลินิกนี้คือให้ปฏิบัติ และเมื่อเป็นไปได้ ตามแนวทางการจัดการของทารกที่สงสัย หรือพิสูจน์ก่อนวัยในกระแสเลือด กุมารเวชศาสตร์ลอง 129:1006 – 2012 ;