Pumpkin looked into the water. It l

Pumpkin looked into the water. It lapped gently against the breakwater of piled rocks,pulsing in and out,regular as a metronome. It has its own way of speaking ,and that particular day Pnmpkin heard its voice. Cool water,it bubbled. Lovely,cool water. Pumpkin dropped one foot over the side to feel the water against her skin. It was smooth,like pressed satin straight from the bolt. Her foot glided through it. Tears filled Pumpkin's eyes,and she shuddered.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฟักทองที่มองเข้าไปในน้ำ มันยินดีเบา ๆ กับเขื่อนหินโลหะที่วางทับ โหยหวนเข้าและออก ปกติเป็นจังหวะ มันมีวิธีการพูดของตัวเอง และลง Pnmpkin ได้ยินเสียงของ น้ำเย็น มันแสดงข้อความ น้ำเย็น น่ารัก ฟักทองลดลงหนึ่งฟุตมากกว่าด้านสัมผัสน้ำกับผิวของเธอ มันนุ่มนวล เช่นกดตรงซาตินจากสายฟ้า เท้าของเธอทะยานผ่านมัน น้ำตาเต็มตาของฟักทอง และเธอแค่สั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟักทองมองลงไปในน้ำ มันซัดเบา ๆ กับเขื่อนหินซ้อน, การเต้นในและนอกปกติเช่นเครื่องเมตรอนอม มันมีวิธีการของตัวเองของการพูดและวันนั้น Pnmpkin ก็ได้ยินเสียงของมัน น้ำเย็นก็ฟอง น่ารักน้ำเย็น ฟักทองลดลงเท้าข้างหนึ่งมากกว่าด้านที่จะรู้สึกน้ำกับผิวของเธอ มันเป็นไปอย่างราบรื่นเช่นผ้าซาตินกดตรงจากสายฟ้า เท้าของเธอเดินผ่านมัน น้ำตาที่เต็มไปด้วยสายตาของฟักทองและเธอสั่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฟักทองมองลงไปในน้ำ มันซัดเบา ๆ กับเขื่อนซ้อนของหิน และชีพจรปกติ เป็นเครื่องให้จังหวะ มันมีวิธีการพูดของมันเอง และวันนั้น pnmpkin ได้ยินเสียงของมัน เย็นน้ำมันฟอง . น้ำเย็นน่ารัก . ฟักทองหลุดเท้าไปด้านข้างรู้สึกน้ำกับผิวของเธอ มันเรียบ เหมือนกดตรงซาตินจากสายฟ้า เท้าของเธอกไลดิดผ่านมัน น้ำตาเต็มฟักทองตา เธอตัวสั่น