Hedley et al. [56] proposed a compr

Hedley et al. [56] proposed a comprehensive scheme to fractionate soil inorganic and organic phosphorus based on chemical solubility. The scheme was based in part on the earlier work of Chang and Jackson [53] and involved sequential extraction of soil with anion-exchange resin, 0.5 M NaHCO3 at pH 8.5, 0.1 M NaOH, 0.1 M NaOH with ultrasonic dispersion, and 1.0 M HCl. A ‘residual’ fraction was determined by digestion of the residue in hydrogen peroxide and sulphuric acid. Plant availability was inferred on the basis of chemical stability. Thus, the weakly held organic phosphorus extracted in sodium bicarbonate was assumed to be more bioavailable than the strongly held organic phosphorus extracted by sodium hydroxide. The fraction extracted in sodium hydroxide after sonication was considered to be organic phosphorus held within soil aggregates, while the most stable forms of organic phosphorus were assumed to remain in the residual (unextracted) fraction. The original Hedley fractionation scheme has been extensively modified for use in different soils [10], but has been criticised for application to organic phosphorus (see below).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Hedley et al. [56] เสนอแผนครอบคลุมการ fractionate ดินอนินทรีย์ และอินทรีย์ฟอสฟอรัสอิงเคมีละลาย โครงร่างถูกอ้างอิงงานก่อนหน้าของช้าง และแจ็กสัน [53] และเกี่ยวข้องกับลำดับสกัดดินด้วยเรซิ่นแลกเปลี่ยนไอออน 0.5 M NaHCO3 ที่ pH 8.5, 0.1 M NaOH, 0.1 M NaOH มีการกระจายตัวอัลตราโซนิก และ 1.0 M HCl มีกำหนดเศษส่วน 'ตกค้าง' โดยย่อยสารไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และกรดซัลฟุริก โรงงานพร้อมแก้ไขสรุปบนพื้นฐานของความคงตัว ดังนั้น ฟอสฟอรัสอินทรีย์ weakly held สกัดในโซเดียมไบคาร์บอเนตถูกถือว่าเป็น bioavailable มากขึ้นกว่าฟอสฟอรัสอินทรีย์จัดขอสกัด โดยโซเดียมไฮดรอกไซด์ เศษส่วนขยายในโซดาหลังจาก sonication ถือเป็นขึ้นภายในมวลดิน ในขณะที่รูปแบบเสถียรที่สุดของฟอสฟอรัสอินทรีย์ฟอสฟอรัสอินทรีย์แทบจะยังคงอยู่ในเศษส่วนตกค้าง (unextracted) แยกร่างเดิมของ Hedley ได้รับการแก้ไขอย่างกว้างขวางสำหรับการใช้ในดินที่แตกต่างกัน [10], แต่ได้ถูกวิจารณ์สำหรับการอินทรีย์ฟอสฟอรัส (ดูด้านล่าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Hedley et al, [56] เสนอโครงการที่ครอบคลุมเพื่อ fractionate ดินนินทรีย์และอินทรีย์ฟอสฟอรัสอยู่บนพื้นฐานของการละลายของสารเคมี โครงการที่มีพื้นฐานในส่วนที่เกี่ยวกับการทำงานก่อนหน้านี้ของช้างและแจ็คสัน [53] และการสกัดลำดับส่วนร่วมของดินด้วยเรซินไอออนแลกเปลี่ยน, 0.5 M NaHCO3 ที่ pH 8.5, 0.1 M NaOH 0.1 M NaOH กับการกระจายตัวอัลตราโซนิกและ 1.0 M HCl A 'ที่เหลือ' ส่วนถูกกำหนดโดยการย่อยสารตกค้างในไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และกรดซัลฟูริก การผลิตไฟฟ้าได้รับการสรุปบนพื้นฐานของความมั่นคงทางเคมี ดังนั้นการจัดขึ้นอย่างอ่อนฟอสฟอรัสอินทรีย์สกัดโซเดียมไบคาร์บอเนตถูกสันนิษฐานว่าจะเป็นทางชีวภาพมากกว่าฟอสฟอรัสอินทรีย์ที่จัดขึ้นอย่างยิ่งสกัดด้วยโซดาไฟ ส่วนที่สกัดโซเดียมไฮดรอกไซหลังจาก sonication ถือว่าเป็นฟอสฟอรัสอินทรีย์ที่จัดขึ้นภายในมวลดินในขณะที่รูปแบบที่มีเสถียรภาพมากที่สุดของฟอสฟอรัสอินทรีย์ถูกสันนิษฐานว่าจะยังคงอยู่ในส่วนที่เหลือ (unextracted) ส่วน เดิมโครงการแยก Hedley ได้รับการแก้ไขอย่างกว้างขวางสำหรับการใช้งานที่แตกต่างกันในดิน [10] แต่ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์การประยุกต์ใช้กับฟอสฟอรัสอินทรีย์ (ดูด้านล่าง)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Hedley et al . [ 56 ] เสนอวิธีการที่ครอบคลุมในการ fractionate ดินอนินทรีย์และอินทรีย์ฟอสฟอรัสจากการละลายของสารเคมี โครงการตั้งอยู่ในส่วนที่เกี่ยวกับก่อนหน้านี้การทำงานของช้างและแจ็คสัน [ 53 ] และเกี่ยวข้องกับการสกัดลำดับขั้นของดินกับเรซินแลกเปลี่ยนไอออนโซเดียมไบคาร์บอเนต 0.5 M พีเอช 8.5 , 0.1 M NaOH 0.1 M NaOH ด้วยเครื่องกระจาย และ 1.0 M HCl . " " ส่วนที่เหลือถูกกำหนดโดยย่อยสลายสารตกค้างในไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์และกรดซัลฟิว . โรงงานมีความพร้อมในพื้นฐานของเสถียรภาพทางเคมี ดังนั้น , อย่างอ่อนอินทรีย์ฟอสฟอรัสซึ่งสกัดในโซเดียมไบคาร์บอเนต เป็นสำคัญ มากกว่าการขอจัดในอินทรีย์ฟอสฟอรัสที่สกัดด้วยโซเดียมไฮดรอกไซด์ ส่วนสกัดในโซดาไฟ หลังจาก sonication ถือเป็นอินทรีย์ฟอสฟอรัส ที่จัดขึ้นภายในตัวอย่างดิน ในขณะที่รูปแบบที่มั่นคงที่สุดของฟอสฟอรัสอินทรีย์ สมมติให้ยังคงอยู่ในส่วนที่เหลือ ( unextracted ) เศษส่วน โครงการ Hedley ( เดิมได้ถูกดัดแปลงเพื่อใช้ในที่แตกต่างกันอย่างกว้างขวางดิน [ 10 ] แต่ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์การฟอสฟอรัสอินทรีย์ ( ดูด้านล่าง )