In this respect, the artist is seen

In this respect, the artist is seen as a collaborator and a co-producer of the situation (with the audience), and these situations can often have an unclear beginning or end. Participatory art has its origins in the futurist and dada performances of the early twentieth century, which were designed to provoke, scandalise and agitate the public. In the late 1950s the artist Allan Kaprow devised performances called happenings, in which he would coerce the audience into participating in the experience. The French film-maker and writer Guy Debord, founder of situationism, also promoted a form of participatory art in that he wished to eliminate the spectator’s position by devising industrial paintings: paintings created en masse. The contemporary artist Marvin-Gaye Chetwynd relies entirely on willing participants to create her performances, as does the activist artist Tania Bruguera. In her work Surplus Value, participants were asked to wait in line and then randomly selected into those who could enter the work and others who were submitted to lie detector tests, in order to highlight the problems of immigration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในแง่นี้ศิลปินถูกมองว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมและร่วมผลิตของสถานการณ์ (กับผู้ชม) และสถานการณ์เหล่านี้มักจะมีจุดเริ่มต้นหรือจุดสิ้นสุดไม่ชัดเจน
ศิลปะแบบมีส่วนร่วมมีต้นกำเนิดในลัทธิและการแสดงในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบซึ่งถูกออกแบบมาเพื่อกระตุ้น scandalise Dada และปั่นหัวประชาชน ในช่วงปลายปี 1950 ศิลปินอัลลัน Kaprow วางแผนการแสดงที่เรียกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในการที่เขาจะบีบบังคับให้ผู้ชมเข้ามามีส่วนร่วมในประสบการณ์ ฝรั่งเศสผลิตภาพยนตร์และนักเขียนคนบอร์ดผู้ก่อตั้ง situationism ยังการส่งเสริมรูปแบบของศิลปะแบบมีส่วนร่วมในการที่เขาอยากจะกำจัดตำแหน่งผู้ชมโดยการณ์ภาพวาดอุตสาหกรรม: ภาพวาดสร้าง en masse ศิลปินร่วมสมัยมาร์วิน-เย Chetwynd อาศัยทั้งหมดในการเข้าร่วมยินดีที่จะสร้างการแสดงของเธอเช่นเดียวกับกิจกรรมศิลปินทาเนียบรูเกรา ในการค่าการทำงานส่วนเกินของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในแง่นี้ศิลปินจะเห็นเป็น collaborator และผู้ผลิตร่วมของสถานการณ์ (กับผู้ชม) และสถานการณ์เหล่านี้มักจะมีจุดเริ่มต้นหรือจุดสิ้นสุดที่ไม่ชัดเจน
ศิลปะบรรยากาศมีต้นกำเนิดในการแสดงที่ยิ่งไปกว่าและ dada ของศตวรรษที่ยี่สิบที่ถูกออกแบบมาเพื่อกระตุ้นเรื่องอื้อฉาวและทำให้ประชาชน ในช่วงปลายทศวรรษ1950ศิลปิน Allan Kaprow สร้างการแสดงที่เรียกว่าเหตุการณ์ที่เขาจะบังคับให้ผู้ชมที่มีส่วนร่วมในประสบการณ์ ผู้สร้างภาพยนตร์ฝรั่งเศสและนักเขียน Guy Debord, ผู้ก่อตั้งของความนิยม, นอกจากนี้ยังส่งเสริมรูปแบบของศิลปะบรรยากาศในที่เขาปรารถนาที่จะกำจัดตำแหน่งของ spectator โดยทบทวนภาพวาดอุตสาหกรรม: ภาพวาดที่สร้างขึ้นมาใน. ศิลปินร่วมสมัยมาร์วิน Gaye Chetwynd อาศัยอยู่ทั้งหมดในผู้เข้าร่วมที่เต็มใจที่จะสร้างการแสดงของเธอเช่นเดียวกับศิลปินของเรา Tania Bruguera ในค่าส่วนเกินของงานของเธอ, ผู้เข้าร่วมจะถูกขอให้รอในบรรทัดและจากนั้นสุ่มเลือกในผู้ที่สามารถเข้าสู่งานและคนอื่นๆที่ถูกส่งไปทดสอบเครื่องตรวจจับโกหก, เพื่อเน้นปัญหาของการตรวจคนเข้าเมือง.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการนี้ศิลปินจะถือว่าเป็นผู้ร่วมงานและผู้ผลิตร่วมของสถานการณ์ที่มักจะมีจุดเริ่มต้นหรือจุดสิ้นสุดที่ไม่ชัดเจน
ศิลปะแบบมีส่วนร่วมเริ่มต้นในช่วงต้นศตวรรษที่ยี่สิบของลัทธิมาร์กซและการแสดงที่ออกแบบมาเพื่อยั่วหมิ่นประมาทและยุยงให้ประชาชน ในตอนท้ายของศตวรรษที่ยี่สิบศิลปินอลันคาโปรออกแบบการแสดงที่เรียกว่าเหตุการณ์ที่เขาบังคับให้ผู้ชมที่จะเข้าร่วมในประสบการณ์ ผู้ผลิตภาพยนตร์ฝรั่งเศสและนักเขียนและผู้ก่อตั้งของฉากก็สนับสนุนรูปแบบของศิลปะแบบมีส่วนร่วมซึ่งเขาหวังที่จะขจัดสถานะของผู้ชมผ่านภาพวาดอุตสาหกรรม มาร์วินเกย์เชตวินด์ศิลปินร่วมสมัยทั้งหมดขึ้นอยู่กับผู้เข้าร่วมโดยสมัครใจเพื่อสร้างการแสดงของเธอและนักเคลื่อนไหวศิลปินทาเนียบรูเกล ในส่วนที่เหลือของงานของเธอผู้เข้าร่วมถูกขอให้รอในบรรทัดและสุ่มเลือกผู้ที่สามารถเข้าถึงงานและคนอื่นๆที่ส่งเครื่องจับเท็จเพื่อเน้นปัญหาตรวจคนเข้าเมือง