Tomato (Lycopersicon esculentus), a

Tomato (Lycopersicon esculentus), a member of
Solanaceae, is consumed widely as a vegetable and as
processed tomato products (juice, sauce, soup and ketchup).
The active compounds isolated from tomatoes that have
anticarcinogenic properties include chlorogenic acid,
eugenol, quercetin, rutin, kaempferol, naringenin, alpha and
beta carotenes, phytoene, neurosporene and lycopene
(Beecher,1995). The latter, a hydrocarbon carotenoid, found
almost exclusively in tomatoes and tomato-based food
products, possesses exceptionally high antioxidant activity
and may be the most effective quencher of singlet oxygen
and other oxidizing species, thereby preventing further
promotion and replication of neoplastic cells (Khachik et
al,1995). Other carotenoids and flavanols present in tomato
are also associated with antioxidative properties ( Narisawa
et al,1996). HPLC analysis of flavanols in 20 varieties of
tomato have shown the presence of mainly quercetin,
kaempferol and rutin and among tomato based products
investigated, tomato juice and puree was found to be very
rich in these flavanols (Stewart et al,2000). Experimental
studies suggest a protective role of tomato and its
components during carcinogenesis. Narisawa et al (1998)
reported tomato juice, rich in lycopene, to have a protective
effect against colon carcinogenesis in F344/NSIC rats
receiving N-methyl-nitrosourea. Significant reduction both
in number and size of DMBA-induced rat mammary tumours
was observed following treatment with lycopene-enriched
tomato oleoresin (Sharoni et al, 1997). Atanasova-Goranova
et al (1997) demonstrated that tomato paste feeding in Wistar
rats inhibited endogenous generation of N-nitrosamine from
its precursors, amino-pyrine and sodium nitrite.
A recent population study established a close link between
dietary intake of tomatoes, a major source of the antioxidant
carotenoid lycopene, and lowered risk of cancer (Rao and
Agarwal, 1998). Epidemiological studies also suggested
beneficial effects of tomato against cancers of pancreas,
colon, rectum, esophagus, oral cavity, breast and cervix
though it is more effective against prostate, lung and stomach
cancers (Giovannucci et al, 1999).
DMBA induced skin carcinogenesis is an useful murine
model for screening of new cancer protective agents,
because this model displays a pre-neoplastic condition during
carcinogenesis in the form of papillomas which are
macroscopically visible and can be confirmed
histopathologically. Protective effects of tomato juice on
skin carcinogenesis have not yet been well documented.
The present report is possibly the first of its kind furnishing
observations on the effect of oral administration of tomatojuice during skin papillomagenesis and its possible mode of
action

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มะเขือเทศ (Lycopersicon esculentus) เป็นสมาชิกของSolanaceae ใช้กันอย่างแพร่หลาย เป็นผัก และเป็นผลิตภัณฑ์มะเขือเทศแปรรูป (น้ำ น้ำ น้ำซุป และซอสมะเขือเทศ)สารใช้งานอยู่แยกต่างหากจากมะเขือเทศที่มีคุณสมบัติ anticarcinogenic มีกรด chlorogenicยูเจนอล quercetin, rutin, kaempferol, naringenin อัลฟา และเบต้า carotenes, phytoene, neurosporene และ lycopene(Beecher, 1995) หลัง carotenoid เป็นไฮโดรคาร์บอน พบโดยเฉพาะในมะเขือเทศและอาหารที่ใช้มะเขือเทศผลิตภัณฑ์ มีกิจกรรมต้านอนุมูลอิสระสูงและอาจ quencher มีประสิทธิภาพสูงสุดของออกซิเจนเสื้อกล้ามและอื่น ๆ สามารถรวมกับออกซิเจน เพื่อป้องกันเพิ่มเติมส่งเสริมและการจำลองแบบเซลล์ neoplastic (Khachik etal, 1995) อื่น ๆ carotenoids และ flavanols ในมะเขือเทศมีคุณสมบัติ antioxidative (Narisawaet al, 1996) วิเคราะห์ HPLC flavanols ใน 20 พันธุ์มะเขือเทศมีแสดงสถานะของส่วนใหญ่ quercetinkaempferol และ rutin และระหว่างมะเขือเทศใช้ผลิตภัณฑ์สอบสวน น้ำมะเขือเทศและ puree พบมากอุดม flavanols เหล่านี้ (สจ๊วต et al, 2000) ทดลองการศึกษาแนะนำบทบาทป้องกันของมะเขือเทศและส่วนประกอบระหว่าง carcinogenesis Narisawa et al (1998)รายงานน้ำมะเขือเทศ อุดมไปด้วย lycopene มีการป้องกันผลกับ carcinogenesis ลำไส้ใหญ่ในหนู F344/NSICรับ N-methyl-nitrosourea อย่างมีนัยสำคัญลดทั้งสองในจำนวนและขนาดของเนื้องอกทางหน้าอกหนูเกิด DMBAwas observed following treatment with lycopene-enrichedtomato oleoresin (Sharoni et al, 1997). Atanasova-Goranovaet al (1997) demonstrated that tomato paste feeding in Wistarrats inhibited endogenous generation of N-nitrosamine fromits precursors, amino-pyrine and sodium nitrite. A recent population study established a close link betweendietary intake of tomatoes, a major source of the antioxidantcarotenoid lycopene, and lowered risk of cancer (Rao andAgarwal, 1998). Epidemiological studies also suggestedbeneficial effects of tomato against cancers of pancreas,colon, rectum, esophagus, oral cavity, breast and cervixthough it is more effective against prostate, lung and stomachcancers (Giovannucci et al, 1999). DMBA induced skin carcinogenesis is an useful murinemodel for screening of new cancer protective agents,because this model displays a pre-neoplastic condition duringcarcinogenesis in the form of papillomas which aremacroscopically visible and can be confirmedhistopathologically. Protective effects of tomato juice onskin carcinogenesis have not yet been well documented.The present report is possibly the first of its kind furnishingobservations on the effect of oral administration of tomatojuice during skin papillomagenesis and its possible mode ofaction

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะเขือเทศ (Lycopersicon esculentus) สมาชิกของ
Solanaceae
จะบริโภคกันอย่างแพร่หลายเป็นผักและมะเขือเทศประมวลผล(น้ำซอสซุปและซอสมะเขือเทศ).
สารที่ใช้งานที่แยกได้จากมะเขือเทศที่มีคุณสมบัติมะเร็งรวมถึงกรด chlorogenic, eugenol, quercetin, รูติน, เฟอรอล, naringenin, อัลฟาและแคโรทีนเบต้าphytoene, neurosporene และไลโคปีน(บีเชอร์, 1995) หลัง carotenoid ไฮโดรคาร์บอนพบเกือบเฉพาะในมะเขือเทศและมะเขือเทศตามอาหารผลิตภัณฑ์มีฤทธิ์ต้านอนุมูลอิสระสูงเป็นพิเศษและอาจจะดับมีประสิทธิภาพมากที่สุดของออกซิเจนเสื้อกล้ามสายพันธุ์และออกซิไดซ์อื่นๆ จึงช่วยป้องกันการต่อโปรโมชั่นและการจำลองแบบของเซลล์เนื้องอก(Khachik et al, 1995) นอยด์อื่น ๆ และ flavanols อยู่ในมะเขือเทศที่เกี่ยวข้องยังมีคุณสมบัติต้านอนุมูลอิสระ(Narisawa, et al, 1996) การวิเคราะห์ HPLC ของ flavanols ใน 20 สายพันธุ์ของมะเขือเทศได้แสดงให้เห็นการปรากฏตัวของส่วนใหญ่quercetin ที่เฟอรอลและรูตินและในหมู่ผลิตภัณฑ์จากมะเขือเทศตรวจสอบน้ำมะเขือเทศและน้ำซุปข้นพบว่ามีมากที่อุดมไปด้วยflavanols เหล่านี้ (สจ๊วต, et al, 2000) การทดลองการศึกษาพบว่ามีบทบาทป้องกันของมะเขือเทศและของชิ้นส่วนในระหว่างการเกิดมะเร็ง Narisawa, et al (1998) รายงานน้ำมะเขือเทศอุดมไปด้วยไลโคปีนที่จะมีการป้องกันผลกระทบต่อการเกิดมะเร็งลำไส้ใหญ่ใน F344 / หนู NSIC รับ N-methyl-nitrosourea ลดความสำคัญทั้งในจำนวนและขนาดของหนู DMBA เหนี่ยวนำให้เกิดเนื้องอกเต้านมพบว่าการรักษาต่อไปนี้ที่มีไลโคปีนที่อุดมด้วยมะเขือเทศoleoresin (Sharoni, et al, 1997) Atanasova-Goranova, et al (1997) แสดงให้เห็นว่าการให้อาหารวางมะเขือเทศในวิสตาร์หนูยับยั้งการสร้างภายนอกของN-ไนโตรซาจากสารตั้งต้นของอะมิโน pyrine และโซเดียมไนไตรท์. การศึกษาประชากรที่ผ่านมาสร้างความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดระหว่างการบริโภคสารอาหารของมะเขือเทศที่สำคัญแหล่งที่มาของสารต้านอนุมูลอิสระไลโคปีน carotenoid, และลดความเสี่ยงของโรคมะเร็ง (ราวและ Agarwal, 1998) การศึกษาระบาดวิทยายังชี้ให้เห็นผลประโยชน์ของมะเขือเทศกับโรคมะเร็งของตับอ่อนลำไส้ใหญ่ทวารหนักหลอดอาหารช่องปากเต้านมและปากมดลูกแม้ว่ามันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นกับต่อมลูกหมากปอดและกระเพาะอาหารมะเร็ง(Giovannucci, et al, 1999). DMBA การเกิดมะเร็งผิวหนังเหนี่ยวนำให้เกิดเป็น หมาที่มีประโยชน์แบบจำลองสำหรับการตรวจคัดกรองโรคมะเร็งของตัวแทนใหม่ป้องกันเพราะรุ่นนี้จะแสดงสภาพที่มีเนื้องอกในระหว่างการเกิดมะเร็งในรูปแบบของpapillomas ซึ่งเป็นmacroscopically ที่มองเห็นและได้รับการยืนยันhistopathologically ป้องกันผลกระทบของน้ำมะเขือเทศในการเกิดมะเร็งผิวหนังยังไม่ได้รับเอกสารอย่างดี. รายงานในปัจจุบันอาจจะเป็นครั้งแรกของตกแต่งชนิดข้อสังเกตเกี่ยวกับผลกระทบของการบริหารช่องปากของ tomatojuice ระหว่าง papillomagenesis ผิวและโหมดที่เป็นไปได้ของการดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มะเขือเทศ ( lycopersicon 4 ) สมาชิก
โซลานาซี มีการบริโภคกันอย่างแพร่หลายเป็นผักและเป็น
ผลิตภัณฑ์แปรรูปมะเขือเทศ ( น้ำซอส ซุป และซอส ) .
ใช้สารประกอบที่แยกได้จากมะเขือเทศที่มีคุณสมบัติรวมถึงการ

สำหรับ chlorogenic acid quercetin ทางแคมเฟอรอล , , ,
naringenin อัลฟาและ เบต้า แคโรทีน และไฟโทอีน neurosporene , ไลโคปีน
( บีเชอร์ , 1995 )หลัง , ไฮโดรคาร์บอนแคโรทีนอยด์ ที่พบ
เกือบเฉพาะในมะเขือเทศและมะเขือเทศใช้ผลิตภัณฑ์อาหาร

มีสารต้านอนุมูลอิสระสูงเป็นพิเศษ และอาจเป็นผู้ดับไฟที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดของ
ออกซิเจนเสื้อกล้ามและอื่น ๆชนิดออกซิไดซ์จึงป้องกันและส่งเสริมต่อไป
การเนื้องอกเซลล์ ( khachik et
ล , 1995 ) แคโรทีนอยด์อื่นๆ และปัจจุบันในมะเขือเทศ
flavanolsยังเกี่ยวข้องกับคุณสมบัติต้าน ( นาริซาว่า
et al , 1996 ) analysis hplc ของ flavanols in 20 varieties เก็บกวาด tomato ฉันจากปิดและเป้าของ mainly quercetin ,
kaempferol ( rutin ( among products based tomato
investigated , juice tomato ( puree เขาน่าจะไม่ very
rich in flavanols คลอง ( stewart et al , 2000 ) . การศึกษาทดลอง
แนะนำบทบาทการป้องกันของมะเขือเทศและ
ส่วนประกอบในมะเร็ง นาริซาว่า et al ( 1998 )
รายงานน้ำมะเขือเทศที่อุดมไปด้วยไลโคปิน ที่มีผลป้องกันมะเร็งในลำไส้ใหญ่
กับ f344 / nsic
รับหนู n-methyl-nitrosourea . ลดลงทั้งจำนวนและขนาดของ dmba

หนูเต้านมเนื้องอกและพบต่อไปนี้การรักษาด้วยไลโคปีนอุดม
Oleoresin มะเขือเทศ ( sharoni et al , 1997 )atanasova goranova
et al ( 2540 ) พบว่า มะเขือเทศวางอาหารในหนูพุกขาว

( ในรุ่นของ n-nitrosamine จากสารตั้งต้นของมัน , pyrine กรดอะมิโน และโซเดียมไนไตรท์ .
การศึกษาประชากรล่าสุดสร้างการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดระหว่าง
การบริโภคมะเขือเทศเป็นแหล่งของไลโคปีนในสารต้านอนุมูลอิสระ
, และลดความเสี่ยงของโรคมะเร็ง ( ราวและ
กลางวัน , 1998 )การศึกษาระบาดวิทยาชี้ให้เห็นประโยชน์ผลของมะเขือเทศกับ
โรคมะเร็งของตับอ่อน ,
ลำไส้ใหญ่ทวารหนัก ช่องปาก หลอดอาหาร เต้านม ปากมดลูก
ถึงแม้ว่ามันจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นต่อต่อมลูกหมาก ปอด และกระเพาะอาหาร
มะเร็ง ( giovannucci et al , 1999 ) .
dmba เกิดมะเร็งผิวเป็นแบบ ~
มีประโยชน์สำหรับการคัดเลือกตัวแทน
ป้องกันมะเร็งใหม่เพราะรุ่นนี้จะแสดงอาการในช่วงก่อนเนื้องอกมะเร็งในรูปแบบของ papillomas

ซึ่งจะมองเห็นซึ่งมองเห็นด้วยตาเปล่า และสามารถยืนยัน
histopathologically . ป้องกันผลของมะเขือเทศใน
มะเร็งผิวยังไม่ได้รับเอกสารดี
รายงานปัจจุบันอาจจะเป็นตัวแรกของชนิดการตกแต่ง
ข้อสังเกตเกี่ยวกับผลของการบริหารช่องปากของ tomatojuice ในระหว่าง papillomagenesis ผิวหนังและโหมดการกระทำที่เป็นไปได้ของ