Weirich et al. (1992) reported no o

Weirich et al. (1992) reported no osmoregulatory
dysfunction in hybrid white bass x striped bass M. chrysops x M.
saxatilis transported in 8.0 g.l-1 salt added water, contrarily to
what was observed in 1.0, 16.0 and 24 g.l-1. These authors
suggested that 8 g.l-1 is similar to the internal osmotic pressure of
that species, diminishing the ionic gradient between external
and internal environments. This fact allows the fish to save energy
that is used for ion balance during stressful situations. However,
every fish species present a different preference in terms of salinity
and Hattingh et al. (1975) suggested that salt concentrations
between 3 and 7 g.l-1 improve health conditions of several fish
species during transport. The present study showed that 6.0 g.l-
1 of salt can help matrinxã to maintain homeostasis after transport
stress, avoiding energetic spending as observed by the blood
glucose and liver glycogen profiles..

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Weirich et al. (1992) รายงาน osmoregulatory ไม่ความผิดปกติในเบสสีขาวไฮบริด x ลายเบส M. chrysops x Msaxatilis ขนส่งใน 8.0 g.l-1 เพิ่มน้ำเกลือ อุปสงค์การสิ่งที่ถูกสังเกตใน g.l 1.0, 16.0 และ 24-1 ผู้เขียนเหล่านี้แนะนำที่ 8 g.l-1 จะคล้ายกับแรงดันภายในของพันธุ์ที่ การไล่ระดับสีไอออนระหว่างภายนอกลดลงและสภาพแวดล้อมภายใน ความจริงข้อนี้ช่วยให้ปลาเพื่อประหยัดพลังงานใช้สำหรับสมดุลของประจุไอออนที่ในช่วงสถานการณ์ที่เครียด อย่างไรก็ตามทุกชนิดปลาปัจจุบันมีความต้องการแตกต่างกันในแง่ของความเค็มHattingh et al. (1975) แนะนำเกลือที่ความเข้มข้นระหว่าง 3 ถึง 7 g.l-1 ปรับปรุงสุขภาพของปลาหลายสายพันธุ์ระหว่างขนส่ง การศึกษาพบว่า 6.0 g.l -1 เกลือสามารถช่วย matrinxã เพื่อรักษาสภาวะสมดุลหลังจากขนส่งความเครียด หลีกเลี่ยงการใช้พลังเป็นการสังเกตโดยเลือดกลูโคสและตับโปรไฟล์เจน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Weirich et al, (1992) ไม่มีการรายงาน osmoregulatory
ความผิดปกติของไฮบริดสีขาวเบส x กะพง chrysops เมตร x เมตร
saxatilis ขนส่งใน 8.0 GL-1 เกลือเพิ่มน้ำตรงกันข้ามเพื่อ
สิ่งที่ถูกตั้งข้อสังเกตใน 1.0, 16.0 และ 24 GL-1 ผู้เขียนเหล่านี้
ชี้ให้เห็นว่า 8 GL-1 มีความคล้ายคลึงกับแรงดันภายในของ
สปีชีส์ที่ลดน้อยลงทางลาดไอออนิกระหว่างภายนอก
และสภาพแวดล้อมภายใน ความเป็นจริงนี้จะช่วยให้ปลาที่จะประหยัดพลังงาน
ที่ใช้สำหรับการสมดุลของประจุไอออนในช่วงสถานการณ์ที่เครียด อย่างไรก็ตาม
ปลาทุกชนิดที่นำเสนอการตั้งค่าที่แตกต่างกันในแง่ของความเค็ม
และ Hattingh et al, (1975) ชี้ให้เห็นว่ามีความเข้มข้นของเกลือ
ระหว่าง 3 และ 7 GL-1 ปรับปรุงสภาวะสุขภาพของปลาหลาย
สายพันธุ์ในระหว่างการขนส่ง การศึกษาครั้งนี้แสดงให้เห็นว่า 6.0 gl-
1 ของเกลือสามารถช่วยmatrinxãเพื่อรักษาสมดุลหลังจากขนส่ง
ความเครียดหลีกเลี่ยงการใช้จ่ายที่มีพลังเป็นข้อสังเกตจากเลือด
กลูโคสและไกลโคเจนที่ตับโปรไฟล์ ..