Tourism’s expansion has meant the i

Tourism’s expansion has meant the industry now represents the leading source of foreign
exchange in at least 38% of countries, and ranks in the top five industries for exports in 83% of
countries (WTO, 2005).
However, in addition to the cited economic indicators displaying the dominance of the tourism
industry, there has been a commensurate and almost equally well-publicized rise and recognition of the
potentially negative impacts of the burgeoning tourism industry (Archer et al., 2005).
Researchers have been critical of the pernicious social and environmental impacts the industry
can have from reinforcing western domination over developing countries through the ‘host/guest’
relationship (Smith and Brent, 2001) to the visual scars on the landscape caused by ski resorts or golf
courses (Hudson, 2000). This has led to calls for the industry to exercise greater responsibility and
‘‘professionalism' in order to protect the ‘‘golden goose’’ and mirrors the arguments for greater
corporate and social responsibility in other industries.
Corporate Social Responsibility (CSR) is a specific application of the notion of environmental
and social auditing to business practice. The technique is strongly promoted by Fair Trade in Tourism
(2002) which suggests that the technique of CSR emerged in the late 1990s out of NGO efforts to
create a more equitable international trade system. According to Mowforth and Munt (2003) the
tourism industry is well behind other industries in terms of CSR, and the absence of ethical leadership
in the tourism industry has been ‘astounding’5
.
However, in the last few decades, responsible tourism has emerged as a significant trend in the
western world, as wider consumer market trends towards lifestyle marketing and ethical consumption
have spread to tourism (Goodwin and Francis, 2003).
Tourism organizations are beginning to realize that promoting their ethical stance can be good
business as it potentially enhances a company’s profits, management effectiveness, public image and
employee relations (Fleckenstein and Huebsch, 1999; Hudson and Miller, 2005). Yet, although more
attention is now being paid to ethics in tourism (Holden, 2003; Kalisch, 2002) there is a very weak
foundation of research into tourism ethics studies to date (Fennell, 1999). The consequence is that the
arguments presented for and against CSR in tourism are often simplistic and largely without any
practical evidence6

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การขยายตัวของการท่องเที่ยวหมาย ถึงอุตสาหกรรมตอนนี้แสดงถึงแหล่งที่มาชั้นนำของต่างประเทศแลกเปลี่ยนน้อย 38% ของประเทศ และยศในห้าอันดับแรกส่งออก 83%ประเทศ (องค์การ 2005)อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากการอ้างอิงที่เศรษฐกิจที่แสดงการครอบงำของการท่องเที่ยวอุตสาหกรรม มีการเพิ่มขึ้นสอด และย้ำเกือบเท่า ๆ กันและการรับรู้ของการอาจลบผลกระทบของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวกำลังขยายตัว (Archer et al. 2005)นักวิจัยได้สำคัญของสังคมโทษ และผลกระทบสิ่งแวดล้อมอุตสาหกรรมได้จากการเสริมการปกครองแบบตะวันตกมากกว่าประเทศกำลังพัฒนาผ่าน 'โฮสต์/แขก'ความสัมพันธ์ (สมิธและเบรนท์ 2001) การแสดงรอยแผลเป็นบนภูมิทัศน์ที่เกิดจากสกีรีสอร์ทหรือสนามกอล์ฟหลักสูตร (ฮัดสัน 2000) นี้นำไปสำหรับอุตสาหกรรมการออกกำลังกายความรับผิดชอบมากขึ้น และ'' ความเป็นมืออาชีพ ' เพื่อปกป้อง ''ห่านทองคำ '' และอาร์กิวเมนต์สำหรับกระจกมากขึ้นความรับผิดชอบขององค์กร และสังคมในอุตสาหกรรมอื่น ๆรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กร (CSR) เป็นการใช้งานของของสิ่งแวดล้อมและสังคมตรวจสอบการดำเนินการทางธุรกิจ เทคนิคการขอเลื่อน โดยแฟร์เทรดในการท่องเที่ยว(2002) ซึ่งแสดงให้เห็นว่า เทคนิคของ CSR โผล่ออกมาในปลายปี 1990 จาก NGO พยายามสร้างระบบการค้าเป็นธรรมมากขึ้น ตาม Mowforth และยังคง (2003)อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวที่อยู่เบื้องหลังอุตสาหกรรมในแง่ของสังคม และการขาดผู้นำที่มีจริยธรรมดีในการท่องเที่ยว อุตสาหกรรมได้ ' น่าประหลาดใจกับ ' 5.อย่างไรก็ตาม ในไม่กี่สิบปี หนังสือได้กลายเป็นแนวโน้มสำคัญในการโลกตะวันตก เป็นแนวโน้มของตลาดผู้บริโภคกว้างขึ้นต่อการใช้การตลาด และจริยธรรมไลฟ์สไตล์มีกระจายการท่องเที่ยว (Goodwin และ Francis, 2003)องค์กรการท่องเที่ยวจะเริ่มตระหนักว่า การส่งเสริมประนามได้อย่างดีธุรกิจอาจช่วยส่งเสริมของบริษัทผลกำไร การจัดการประสิทธิภาพ ภาพสาธารณะ และพนักงาน (Fleckenstein และ Huebsch, 1999 ฮัดสันและมิลเลอร์ 2005) ยัง แม้เพิ่มเติมสนใจตอนนี้มีการชำระเงินหลักจรรยาบรรณในการท่องเที่ยว (โฮลเดน 2003 Kalisch, 2002) มีอ่อนมากมูลนิธิในการท่องเที่ยวการศึกษาจริยธรรมวัน (Fennell, 1999) ส่งผลเป็นการอาร์กิวเมนต์ที่แสดงการต่อ ต้านสังคม และการท่องเที่ยวมักง่าย และส่วนใหญ่ไม่evidence6 ปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การขยายตัวของการท่องเที่ยวได้หมายความว่าอุตสาหกรรมขณะนี้เป็นแหล่งชั้นนำจากต่างประเทศใน
การแลกเปลี่ยนอย่างน้อย 38% ของประเทศและอันดับในด้านบนห้าอุตสาหกรรมเพื่อการส่งออก 83% ของ
ประเทศ (WTO, 2005).
อย่างไรก็ตามในนอกจากนี้ยังมีการอ้างถึงเศรษฐกิจ ตัวชี้วัดที่แสดงการครอบงำของการท่องเที่ยว
อุตสาหกรรมได้มีการเพิ่มขึ้นอย่างสมน้ำสมเนื้อและเกือบจะเท่า ๆ กันทั้งประชาสัมพันธ์และการรับรู้ของ
ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นในเชิงลบของอุตสาหกรรมที่กำลังบูมการท่องเที่ยว (ยิงธนู et al., 2005).
นักวิจัยได้รับการวิจารณ์ของอันตรายทางสังคม และผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอุตสาหกรรม
สามารถมีจากการเสริมการปกครองตะวันตกมากกว่าประเทศกำลังพัฒนาผ่าน 'โฮสต์ / เกสต์'
ความสัมพันธ์ (สมิ ธ และ Brent, 2001) กับรอยแผลเป็นบนภูมิทัศน์ภาพที่เกิดจากการสกีรีสอร์ทหรือกอล์ฟ
หลักสูตร (ฮัดสัน, 2000) นี้ได้นำไปสู่การเรียกร้องให้อุตสาหกรรมที่จะออกกำลังกายความรับผิดชอบมากขึ้นและ
'' มืออาชีพ 'เพื่อปกป้อง' 'ห่านทองคำ' 'และกระจกอาร์กิวเมนต์สำหรับมากขึ้น
ความรับผิดชอบขององค์กรและสังคมในอุตสาหกรรมอื่น ๆ .
ความรับผิดชอบต่อสังคม (CSR) เป็น แอพลิเคชันที่เฉพาะเจาะจงของความคิดของสิ่งแวดล้อม
การตรวจสอบและสังคมเพื่อการดำเนินธุรกิจ เทคนิคที่ได้รับการสนับสนุนอย่างมากจากการค้ายุติธรรมในการท่องเที่ยว
(2002) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเทคนิคของความรับผิดชอบต่อสังคมโผล่ออกมาในปลายปี 1990 จากความพยายามขององค์กรพัฒนาเอกชนในการ
สร้างระบบการค้าระหว่างประเทศเท่าเทียมกันมากขึ้น ตามที่ Mowforth และไอ้ (2003) เดอะ
อุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นอย่างดีอยู่เบื้องหลังอุตสาหกรรมอื่น ๆ ในแง่ของความรับผิดชอบต่อสังคมและการขาดความเป็นผู้นำทางจริยธรรม
ในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้รับ 'astounding'5
.
อย่างไรก็ตามในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาการท่องเที่ยวที่รับผิดชอบได้โผล่ออกมา เป็นแนวโน้มที่สำคัญใน
โลกตะวันตกเป็นที่กว้างขึ้นแนวโน้มของตลาดผู้บริโภคที่มีต่อตลาดการดำเนินชีวิตและการบริโภคจริยธรรม
ได้แพร่กระจายไปยังการท่องเที่ยว (กูดวินและฟรานซิส, 2003).
องค์กรการท่องเที่ยวเป็นจุดเริ่มต้นที่จะตระหนักว่าการส่งเสริมจุดยืนทางจริยธรรมของพวกเขาสามารถที่ดี
ทางธุรกิจในขณะที่มันอาจเกิดขึ้น ช่วยเพิ่มผลกำไรของ บริษัท มีประสิทธิภาพการบริหารจัดการภาพของประชาชนและ
พนักงานสัมพันธ์ (Fleckenstein และฮิบส์ 1999; ฮัดสันและมิลเลอร์ 2005) แต่แม้จะมากขึ้น
ให้ความสนใจอยู่ในขณะนี้ถูกจ่ายให้กับจริยธรรมในการท่องเที่ยว (โฮลเดน, 2003 Kalisch, 2002) มีความอ่อนแอมาก
รากฐานของการวิจัยในการศึกษาจริยธรรมการท่องเที่ยววันที่ (Fennell, 1999) ผลที่ตามมาก็คือ
การขัดแย้งที่นำเสนอและต่อต้านความรับผิดชอบต่อสังคมในการท่องเที่ยวมักจะง่ายและส่วนใหญ่โดยไม่ต้องมี
evidence6 ปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การขยายตัวของอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้ตั้งใจ ตอนนี้เป็นแหล่งชั้นนำของต่างประเทศตราอย่างน้อยร้อยละ 38 ของประเทศ และอันดับในด้านบนห้าอุตสาหกรรมเพื่อการส่งออกใน 83 เปอร์เซ็นต์ประเทศ ( WTO , 2005 )อย่างไรก็ตาม นอกจากการอ้างเศรษฐกิจแสดงความเด่นของการท่องเที่ยวอุตสาหกรรมมีสมน้ำสมเนื้อพอๆ กัน รวมทั้งการเผยแพร่และเพิ่มขึ้นและการรับรู้ของผลกระทบเชิงลบของความสามารถอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว ( Archer et al . , 2005 )นักวิจัยได้รับการวิจารณ์ของความรุนแรงทางสังคม และผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมอุตสาหกรรมได้จากการเสริมตะวันตกการปกครองมากกว่าประเทศกำลังพัฒนาผ่านโฮสต์ / แขก " "ความสัมพันธ์ ( สมิ ธและ Brent , 2001 ) เป็นภาพในแนวนอนจากสกีรีสอร์ทหรือสนามกอล์ฟหลักสูตร ( ฮัดสัน , 2000 ) นี้ได้นำไปสู่การเรียกร้องให้อุตสาหกรรมเพื่อการออกกำลังกายมากขึ้นและรับผิดชอบ" "professionalism " เพื่อปกป้อง " "golden ห่าน " " และกระจกสำหรับการมากขึ้นองค์กรและความรับผิดชอบต่อสังคม ในอุตสาหกรรมอื่น ๆความรับผิดชอบต่อสังคม ( CSR ) เป็นโปรแกรมเฉพาะของความเชื่อในเรื่องของสิ่งแวดล้อมและสังคม การฝึกธุรกิจ เทคนิคขอเลื่อน โดยงานแสดงสินค้าในการท่องเที่ยว( 2002 ) ซึ่งแสดงให้เห็นว่าเทคนิคของผู้ชุมนุมในช่วงต้น 1990 ล่าช้าออกไปความพยายามที่จะสร้างระบบการค้าระหว่างประเทศเป็นธรรมมากขึ้น ตาม mowforth munt ( 2003 ) และอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเป็นอุตสาหกรรมอื่น ๆที่อยู่เบื้องหลังในแง่ของสังคม และการขาดจริยธรรมของผู้นำในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวได้รับ " ที่ " 5.อย่างไรก็ตาม ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมาการท่องเที่ยวที่รับผิดชอบได้กลายเป็นแนวโน้มที่สำคัญในตะวันตกโลก ตลาดกว้างแนวโน้มของผู้บริโภคต่อวิถีการบริโภคการตลาดและจริยธรรมมีการกระจายเพื่อการท่องเที่ยว ( กูดวินและฟรานซิส , 2003 )องค์กรการท่องเที่ยวเริ่มตระหนักว่าการส่งเสริมจริยธรรมของท่าทางได้ดีธุรกิจมันอาจช่วยเพิ่มผลกำไรของ บริษัท การจัดการประสิทธิภาพและพนักงานสัมพันธ์ ( fleckenstein และ huebsch , 1999 ; ฮัดสันและมิลเลอร์ , 2005 ) แต่แม้ว่าเพิ่มเติมความสนใจขณะนี้ถูกจ่ายเพื่อจริยธรรมในการท่องเที่ยว ( โฮลเดน , 2003 ; kalisch , 2002 ) มันอ่อนแอมากมูลนิธิวิจัยในการท่องเที่ยวจริยธรรมศึกษาวันที่ ( เฟนเนิลล์ , 1999 ) ผลก็คือการเสนอและต่อต้าน CSR ในการท่องเที่ยวมักจะง่ายและส่วนใหญ่โดยไม่ต้องใด ๆevidence6 ในทางปฏิบัติ