Braque believed that an artist expe

Braque believed that an artist experienced beauty "… in terms of volume, of line, of mass, of weight, and through that beauty [he] interpret[s] [his] subjective impression...”[15] He described "objects shattered into fragments… [as] a way of getting closest to the object…Fragmentation helped me to establish space and movement in space”.[16] He adopted a monochromatic and neutral color palette in the belief that such a palette would emphasize the subject matter.

Although Braque began his career painting landscapes, during 1908 he, alongside Picasso, discovered the advantages of painting still lifes instead. Braque explained that he “… began to concentrate on still-lifes, because in the still-life you have a tactile, I might almost say a manual space… This answered to the hankering I have always had to touch things and not merely see them… In tactile space you measure the distance separating you from the object, whereas in visual space you measure the distance separating things from each other. This is what led me, long ago, from landscape to still-life”[17] A still life was also more accessible, in relation to perspective, than landscape, and permitted the artist to see the multiple perspectives of the object. Braque's early interest in still lifes revived during the 1930s.

During the period between the wars, Braque exhibited a freer style of Cubism, intensifying his color use and a looser rendering of objects. However, he still remained committed to the cubist method of simultaneous perspective and fragmentation. In contrast to Picasso, who continuously reinvented his style of painting, producing both representational and cubist images, and incorporating surrealist ideas into his work, Braque continued in the Cubist style, producing luminous, other-worldly still life and figure compositions. By the time of his death in 1963, he was regarded as one of the elder statesmen of the School of Paris, and of modern art.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Braque เชื่อว่า ศิลปินมีความงาม "...ในปริมาตร บรรทัด มวล น้ำหนัก และที่ความงาม [เขา] แปล [s] [ของเขา] อิม...ตามอัตวิสัย" [15] เขาอธิบาย "วัตถุแตกเป็นเสี่ยง ๆ เป็นชิ้น ๆ... [เป็น] วิธีการใกล้เคียงกับวัตถุ... กระจายตัวช่วยในการสร้างและการเคลื่อนไหวในพื้นที่" [16] เขานำจานสีสีเดียว และเป็นกลางในความเชื่อที่ว่า สีดังกล่าวจะเน้นเรื่องการแม้ว่า Braque เริ่มเขาอาชีพวาดภาพภูมิทัศน์ ระหว่างค.ศ. 1908 เขา ควบคู่ไปกับปีกัสโซ ค้นพบข้อดีของการวาดภาพยังสิ่งมีชีวิตแทน Braque อธิบายว่า "...เริ่มเน้นยังสิ่งมีชีวิต เพราะในชีวิตยัง มีเพราะ ฉันอาจพูดเกือบพื้นที่ด้วยตนเอง... นี้ตอบไป hankering ที่ฉันมักจะมี การสัมผัสสิ่งที่ไม่เพียงแต่ดู... ในพื้นที่เพราะ คุณวัดระยะห่างแยกคุณจากวัตถุ ในขณะที่ในพื้นที่ภาพ ที่คุณวัดระยะที่แยกกิจกรรมกัน นี่คือสิ่งนำฉัน นาน จากแนวเพื่อชีวิตที่ยังคง "[17] A นิ่งยังเข้าถึงได้ เกี่ยวกับมุมมอง กว่าภูมิทัศน์ และศิลปินเห็นหลายมุมมองของวัตถุได้รับอนุญาต สนใจต้นของ Braque ในสิ่งมีชีวิตยังคงฟื้นฟูระหว่างช่วงทศวรรษ 1930ช่วงระหว่างสงคราม Braque จัดแสดง Cubism ทวีความรุนแรงเขาใช้สีและภาพ looser ของวัตถุรูปแบบอิสระ อย่างไรก็ตาม เขายังคงยังคงมุ่งมั่นที่จะวิธีทาวน์พร้อมมุมมองและการกระจายตัวของ ตรงข้ามปิ ที่นวัตกรรมใหม่ ๆ ของเขาลักษณะของ จิตรกรรม ผลิตทั้ง representational รูปทาวน์ และเพจคิด surrealist ในงานของเขาอย่างต่อเนื่อง Braque ยังคงสไตล์ ผลิตลูมินัส อื่น ๆ ทางนิ่งและรูปองค์ การตายของเขาใน 1963 เขาถูกถือเป็นหนึ่งมากรุ่นพี่โรงเรียนของปารีส และศิลปะสมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Braque ที่เชื่อกันว่าเป็นศิลปินที่มีประสบการณ์ความงาม "... ในแง่ของปริมาณของบรรทัดของมวลของน้ำหนักและผ่านความงามที่ [เขา] ตีความ [s] ความประทับใจส่วนตัว [ของ] ... " [15] เขาอธิบาย "วัตถุ แตกเป็นเศษเล็กเศษน้อย ... [เป็น] วิธีการรับใกล้เคียงกับวัตถุ ... การกระจายตัวช่วยให้ผมที่จะสร้างพื้นที่และการเคลื่อนไหวในพื้นที่. "[16] เขาเป็นลูกบุญธรรมจานสีเดียวและเป็นกลางในความเชื่อที่ว่าเช่นจานสีจะเน้นเรื่อง เรื่อง. แม้ว่า Braque ภูมิทัศน์ภาพวาดเริ่มอาชีพของเขาในช่วง 1908 เขาข้างปิกัสโซค้นพบข้อดีของการวาดภาพสิ่งมีชีวิตยังคงแทน Braque อธิบายว่าเขา "... เริ่มที่จะมีสมาธิในการยังคงมีสิ่งมีชีวิตเพราะในยังคงชีวิตคุณมีสัมผัสที่ผมเกือบอาจจะบอกว่าพื้นที่คู่มือ ... นี้ตอบความทะเยอทะยานที่ผมได้เคยไปสัมผัสสิ่งและไม่เพียง แต่เห็นพวกเขา ... ในพื้นที่สัมผัสคุณวัดระยะทางที่แยกคุณจากวัตถุในขณะที่ในพื้นที่ภาพคุณวัดระยะทางแยกสิ่งจากกันและกัน นี่คือสิ่งที่ทำให้ผมยาวที่ผ่านมาจากภูมิทัศน์ที่จะยังคงมีชีวิต "[17] เป็นยังคงมีชีวิตก็ยังเข้าถึงได้มากขึ้นในความสัมพันธ์กับมุมมองกว่าภูมิทัศน์และอนุญาตให้ศิลปินที่จะเห็นหลายมุมมองของวัตถุ ที่น่าสนใจในช่วงต้นของ Braque ในสิ่งมีชีวิตยังคงฟื้นขึ้นมาในช่วงทศวรรษที่ 1930. ในช่วงระยะเวลาระหว่างสงครามที่ Braque แสดงรูปแบบอิสระของ Cubism ทวีความรุนแรงการใช้สีของเขาและการแสดงผลโยกของวัตถุ แต่เขาก็ยังคงมุ่งมั่นที่จะวิธีการเขียนภาพแบบเหลี่ยมมุมมองพร้อมกันและการกระจายตัว ในทางตรงกันข้ามกับปีกัสโซที่นวัตกรรมใหม่อย่างต่อเนื่องสไตล์ของเขาในภาพวาด, ผลิตภาพทั้งสองดำเนินการและ cubist และผสมผสานความคิด surrealist ในการทำงานของเขา Braque อย่างต่อเนื่องในรูปแบบ Cubist ผลิตส่องสว่างยังคงคำอื่นชีวิตและองค์ประกอบรูป เมื่อถึงเวลาของการตายของเขาในปี 1963 เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในรัฐบุรุษอาวุโสของโรงเรียนของปารีสและศิลปะสมัยใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บราคเชื่อว่าศิลปินที่มีประสบการณ์ความงาม " . . . . . . . ในแง่ของปริมาณ ของบรรทัดของมวล น้ำหนัก และ ผ่านความงามที่ [ เขา ] แปล [ S ] [ ของเขา ] อัตนัยความประทับใจ . . . . . . . " [ 15 ] เขาอธิบายว่า " วัตถุที่แตกเป็นสะเก็ด . . . . . . . [ เป็น ] วิธีรับใกล้วัตถุ . . . . . . . การช่วยให้ฉันเพื่อสร้างพื้นที่และการเคลื่อนไหวในพื้นที่ "[ 16 ] เขาเป็นลูกบุญธรรมและจานสี monochromatic เป็นกลางในความเชื่อที่ว่า เช่นจานจะเน้นเรื่อง

แม้ว่าบราคเริ่มอาชีพของเขาภาพวาดภูมิทัศน์ใน 1908 เขาพร้อมกับปิกัสโซ่ค้นพบข้อดีของจิตรกรรมภาพนิ่งแทน บราคอธิบายว่าเขา " . . . . . . . เริ่มเน้นภาพนิ่ง เพราะในชีวิตเธอมีสัมผัส ,ผมอาจจะพูดเว้นวรรค . . . . . . . งานนี้ตอบไปนะฮะ ผมได้เคยสัมผัสสิ่งต่าง ๆ และไม่เพียงแค่เห็นพวกเขา . . . . . . . ในการสัมผัสพื้นที่วัดระยะทางแยกคุณจากวัตถุและพื้นที่ภาพที่คุณวัดระยะทางแยกสิ่งต่างๆ จากแต่ละอื่น ๆ นี่คือสิ่งที่ทำให้ผมยาวที่ผ่านมาจากภูมิชีวิต " [ 17 ] ชีวิตยังคงมีมากขึ้นสามารถเข้าถึงได้ในความสัมพันธ์กับมุมมองกว่าแนวนอน และอนุญาตให้ศิลปินที่จะเห็นมุมมองที่หลากหลายของวัตถุ บราคแรก ความสนใจในสิ่งมีชีวิตยังคงฟื้นตัวในช่วงทศวรรษที่ 1930 .

ในช่วงระหว่างสงคราม บราคและสไตล์อิสระของบาศกนิยม intensifying ใช้สีของเขาและการหลวมของวัตถุ อย่างไรก็ตามเขายังคงมุ่งมั่นที่จะลูกบาศก์วิธีมุมมองพร้อมกัน และกระจายตัว ในทางตรงกันข้ามกับปิกัสโซ่ที่ต่อเนื่องอัตชีวประวัติของเขาลักษณะของภาพวาด , การผลิตและดำเนินการลูกบาศก์ภาพ และผสมผสาน Surrealist แนวความคิดในการทำงานของเขา บราคอย่างต่อเนื่องในรูปแบบลูกบาศก์การผลิตเรืองแสง , อื่น ๆทางโลกยังชีวิตและองค์ประกอบรูปโดยเวลาของการตายของเขาในปี 1963 เขาถือเป็นหนึ่งในผู้อาวุโส รัฐบุรุษของโรงเรียนของปารีส และศิลปะสมัยใหม่