Food additives like colorants or pr

Food additives like colorants or preservatives are in common
use to preserve food and to inhibit the growth of micro-organisms.
Food colorants are also used to make food look better. The harmlessness
of such compounds is tested and therefore food additives
are generally recognized as safe (Parke and Lewis, 1992). Nevertheless,
their effect on health, especially on the immune system is
quite controversial. Synthetic food colorants in particular are very
often suspected to carry some risk for allergic responses (Lizaso
et al., 2000). Reactions to food additives are rare but should be suspected
in patients who report symptoms to either multiple unrelated
foods or to certain commercially prepared food and one
should be also aware of this in patients who are considered to have
idiopathic reactions (Sonin and Patterson, 1985; Vally et al., 2009).
Management consists mainly of avoidance of the chemical (Wilson
and Bahna, 2005). Recently, food preservatives sodium sulfite and
sorbic acid (Winkler et al., 2006) and popular colorant beet root extract
(Winkler et al., 2005) were found to possess suppressive
activities on Th1-type immunity in vitro. These observations,
although in vitro only, indicate that the employment of assays with

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุเจือปนอาหารเช่นสารกันบูดหรือ colorants อยู่เหมือนกันใช้ เพื่อรักษาอาหาร และยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ยังใช้ colorants อาหารเพื่อให้อาหารดูดีขึ้นด้วย ที่ไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมสารดังกล่าวผ่านการทดสอบ และวัตถุเจือปนอาหารดังนั้นโดยทั่วไปจะรับรู้เป็นที่ปลอดภัย (ชาวและลูอิส 1992) อย่างไรก็ตามมีผลกระทบต่อสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบภูมิคุ้มกันค่อนข้างขัดแย้ง Colorants สังเคราะห์อาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีมากสงสัยความเสี่ยงบางอย่างสำหรับการตอบสนองภูมิแพ้ (Lizasoet al. 2000) ปฏิกิริยาวัตถุเจือปนอาหารจะหายาก แต่อาจจะเกิดในผู้ป่วยที่รายงานอาการทั้งหลายที่เกี่ยวข้องอาหาร หรืออาหารสำเร็จรูปบางอย่างและอย่างใดอย่างหนึ่งควรระวังยังนี้ในผู้ป่วยที่จะเป็นปฏิกิริยาที่ไม่ทราบสาเหตุ (Sonin และแพตเตอร์สัน 1985 แวลเลย์ et al. 2009)การจัดการประกอบด้วยการหลีกเลี่ยงสารเคมี (วิลสันและ Bahna, 2005) เมื่อเร็ว ๆ นี้ อาหารสารกันบูดโซเดียมซัลไฟต์ และกรด sorbic (Winkler et al. 2006) และนิยมสารสีบีทรูทสารสกัดจาก(Winkler et al. 2005) พบว่ามี suppressiveกิจกรรมบนชนิด Th1 ภูมิคุ้มกันในหลอดทดลอง ข้อสังเกตเหล่านี้แม้ว่าในหลอดทดลองเท่านั้น บ่งชี้ว่า การจ้างงานของ assays ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สารเติมแต่งอาหารเช่นสีหรือสารกันบูดอยู่ในทั่วไป
ที่ใช้ในการเก็บรักษาอาหารและยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์.
สีอาหารยังใช้ในการทำให้อาหารดูดีขึ้น ไม่เป็นอันตราย
ของสารดังกล่าวได้รับการทดสอบและดังนั้นจึงวัตถุเจือปนอาหารที่
ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปเป็นที่ปลอดภัย (ปาร์กและลูอิส, 1992) อย่างไรก็ตาม
ผลกระทบต่อสุขภาพโดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย
ค่อนข้างแย้ง สีสังเคราะห์อาหารโดยเฉพาะอย่างยิ่งมากจะ
มักจะสงสัยว่าจะมีความเสี่ยงบางอย่างสำหรับการตอบสนองแพ้ (Lizaso
et al., 2000) ปฏิกิริยาที่วัตถุเจือปนอาหารที่เป็นของหายาก แต่ควรจะสงสัยว่า
ในผู้ป่วยที่รายงานอาการอย่างใดอย่างหนึ่งที่ไม่เกี่ยวข้องกันหลาย
อาหารหรือเตรียมอาหารในเชิงพาณิชย์บางอย่างและหนึ่ง
ควรจะยังตระหนักถึงเรื่องนี้ในผู้ป่วยที่ได้รับการพิจารณาที่จะมี
ปฏิกิริยาที่ไม่ทราบสาเหตุ (Sonin และแพตเตอร์สัน 1985; Vally et al., 2009).
การบริหารจัดการประกอบด้วยส่วนใหญ่ของการหลีกเลี่ยงสารเคมี (วิลสัน
และ Bahna 2005) เมื่อเร็ว ๆ นี้สารกันบูดอาหารซัลไฟต์โซเดียมและ
กรดซอร์บิก (เคลอร์ et al., 2006) และสารสกัดจากรากที่นิยมสีบีทรูท
(เคลอร์ et al., 2005) พบว่ามีการปราบปราม
กิจกรรม Th1 ชนิดภูมิคุ้มกันในหลอดทดลอง สังเกตเหล่านี้
แม้ว่าในหลอดทดลองเท่านั้นแสดงให้เห็นว่าการจ้างงานของการตรวจด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สารปรุงแต่งอาหาร เช่น สี สารกันบูด หรือในทั่วไปใช้ในการรักษาอาหารและยับยั้งการเจริญเติบโตของจุลินทรีย์ .สารแต่งสีอาหารนอกจากนี้ยังใช้เพื่อทำให้อาหารดูดีกว่า ส่วนความไม่เป็นอันตรายเช่น สารทดสอบ และสารปรุงแต่งอาหาร ดังนั้นได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่าปลอดภัย ( พาร์ค และ เลวิส , 1992 ) อย่างไรก็ตามผลกระทบต่อสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระบบภูมิคุ้มกันกันเลยทีเดียว สังเคราะห์อาหาร colorants โดยเฉพาะมีมากมักจะสงสัยว่ามีความเสี่ยงสำหรับการตอบสนองแพ้ ( lizasoet al . , 2000 ) ปฏิกิริยากับวัตถุเจือปนอาหารจะหายาก แต่ควรจะสงสัยในผู้ป่วยที่รายงานอาการทั้งหลาย ไม่เกี่ยวข้องกันอาหาร หรือบางอย่างในเชิงพาณิชย์เตรียมอาหารและหนึ่งควรทราบนี้ในผู้ป่วยที่ถือว่ามีปฏิกิริยาที่ไม่ทราบสาเหตุ ( โซนิน และ แพตเตอร์สัน , 1985 ; vally et al . , 2009 )การจัดการประกอบด้วยส่วนใหญ่ของการหลีกเลี่ยงสารเคมี ( วิลสันและ bahna , 2005 ) สารกันบูดในอาหารโซเดียมซัลไฟต์ และเมื่อเร็วๆ นี้กรดซอร์บิค ( Winkler et al . , 2006 ) และสารสกัดหัวบีทรูท สีนิยม( Winkler et al . , 2005 ) พบว่ามีปราบกิจกรรมบน th1 ประเภทภูมิคุ้มกันในหลอดทดลอง . ข้อสังเกตเหล่านี้แม้ว่าในหลอดทดลองเท่านั้น ระบุว่า การจ้างงานของยีนด้วย