Abdominal strength and endurance ha

Abdominal strength and endurance have been speculated upon
as a predictor of musculoskeletal pathology of the lower back and
lower extremity injuries. Leetun, Ireland, Willson, Ballantyne, and
Davis (2004) found that individuals experiencing low back and
lower extremity injuries over a two year period of time had lower
testing values for a double leg lowering test, side plank, and angle
sit test. While these differences did not achieve statistical significance,
injured athletes' testing values were approximately 10%
lower than their non-injured counterparts. Schellenberg, Lang,
Chan, and Burnham (2007) reported that individuals with chronic
low back pain had lower prone plank test scores than uninjured
control subjects and the subjects' prone plank test scores significantly
correlate with pain and disability scores. Lower trunk muscle
endurance, measured by the number of sit-ups performed in 1 min,
was associated with recurrent low back pain in adolescents (Jones,
Stratton, Reilly, & Unnithan, 2005). A more recent 10-year prospective
study concluded that absolute core strength, measured as

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หน้าท้องแข็งแรงและความอดทนมีการคาดการณ์ตามเป็น predictor ของพยาธิ musculoskeletal ของกลับลดลง และส่วนปลายล่างบาดเจ็บ Leetun ไอร์แลนด์ Willson, Ballantyne และDavis (2004) พบว่า บุคคลที่ประสบต่ำกลับ และส่วนปลายล่างการบาดเจ็บระยะเวลาสองปีที่เวลาได้ต่ำกว่าทดสอบค่าในเลกสองที่ลดทดสอบ แผ่นด้านข้าง และมุมนั่งทดสอบ ในขณะที่ความแตกต่างเหล่านี้ไม่ได้ให้นัยสำคัญทางสถิติค่าการทดสอบของนักกีฬาที่บาดเจ็บได้ประมาณ 10%ต่ำกว่าคู่ของพวกเขาไม่ได้รับบาดเจ็บ Schellenberg ทองหลางจันทร์ และเบิร์นแฮม (2007) รายงานว่า บุคคลที่ มีโรคปวดหลังมีแผ่นมักต่ำกว่าทดสอบคะแนนกว่า uninjuredควบคุมวิชาและหัวข้อแนวโน้มแผ่นทดสอบคะแนนอย่างมีนัยสำคัญสร้างความสัมพันธ์กับคะแนนความเจ็บปวดและความพิการ กล้ามเนื้อลำตัวด้านล่างความอดทน วัด ด้วยจำนวนไกล ๆ ใน 1 นาทีเชื่อมโยงกับการเกิดซ้ำปวดในวัยรุ่น (Jonesวิ Reilly, & Unnithan, 2005) สุด 10 ปีอนาคตการศึกษาสรุปว่า หลักแน่นอนความแข็งแรง วัดเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความแข็งแรงและความอดทนในช่องท้องได้รับการคาดการณ์เมื่อเป็นปัจจัยบ่งชี้ทางพยาธิวิทยาของกระดูกและกล้ามเนื้อของหลังส่วนล่างและต่ำสุดได้รับบาดเจ็บ Leetun, ไอร์แลนด์, วิลสัน, Ballantyne และเดวิส(2004) พบว่าผู้ประสบกลับต่ำและต่ำสุดได้รับบาดเจ็บในช่วงระยะเวลาสองปีของเวลาได้ต่ำกว่าค่าการทดสอบสำหรับขาคู่ลดการทดสอบไม้กระดานด้านข้างและมุมนั่งทดสอบ ในขณะที่ความแตกต่างเหล่านี้ไม่ได้บรรลุนัยสำคัญทางสถิติ, นักกีฬาที่ได้รับบาดเจ็บ 'ค่าการทดสอบประมาณ 10% ต่ำกว่าที่ไม่ได้รับบาดเจ็บของพวกเขา Schellenberg, หรั่งชานและอัม(2007) รายงานว่าบุคคลที่มีเรื้อรังอาการปวดหลังมีคะแนนการทดสอบไม้กระดานมีแนวโน้มต่ำกว่าที่ได้รับบาดเจ็บกลุ่มควบคุมและวิชา'คะแนนการทดสอบอย่างมีนัยสำคัญกระดานแนวโน้มที่มีความสัมพันธ์กับความเจ็บปวดและคะแนนความพิการ กล้ามเนื้อลำตัวที่ต่ำกว่าความอดทนวัดจากจำนวนของป๊นั่งดำเนินการใน 1 นาทีมีความสัมพันธ์กับอาการปวดหลังเกิดขึ้นอีกในระดับต่ำในวัยรุ่น(โจนส์, สแตรทตันลีและ Unnithan 2005) ในอนาคต 10 ปีเมื่อเร็ว ๆ นี้การศึกษาได้ข้อสรุปว่าแรงหลักแน่นอนวัด