Language teachers frequently use th

Language teachers frequently use the term 'motivation' when they describe successful or unsuccessful learners. This reflects our intuitive belief that during the lengthy and often tedious process of mastering a foreign/second language (L2), the learner's enthusiasm, commitment and persistence are key determinants of success or failure. Indeed, in the vast majority of cases learners with sufficient motivation can achieve a working knowledge of an L2, regardless of their language aptitude, whereas without sufficient motivation even the brightest learners are unlikely to persist long enough to attain any really useful language. This being the case, teacher skills in motivating learners should be seen as central to teaching effectiveness. Indeed, research has shown that for many teachers problems about motivating pupils are the second most serious source of difficulty (after maintaining classroom discipline), preceding other obviously important issues such as the effective use of different teaching methods, a knowledge of the subject matter, and the capable use of textbooks and curriculum guides. If you have ever tried to teach a language class with reluctant, lethargic or uncooperative students, you will know from bitter personal experience that researchers got it right this time (for a review of L2 motivation research, see Zoltán Dörnyei: Teaching and Researching Motivation; Longman, 2001).

In the light of the importance attached to motivation, it is hard to believe that until the end of the 1980's there had been hardly any attempts in the psychological literature to design motivational strategies for classroom application, and in language teaching methodology it was not until the mid-1990's that the first descriptions of practical classroom techniques started to appear in print. Obviously, researchers had been far more interested to find out what motivation was than how it could be promoted. During the past 6-8 years, however, things have finally started to change. More and more articles and books have been published with the word 'motivating' in their title, as if a new spirit had entered the profession, urging scholars to 'stick their neck out and see what we've got'. And, luckily, what we've got is nothing to be ashamed of. There is a growing set of core knowledge in motivation research that has stood the test of time and which can therefore be safely translated into practical terms. With this in mind, two years ago I set out to produce a summary of this practical knowledge, and the result has been a book entitled Motivational Strategies in the Language Classroom. In this, I provide a comprehensive review of the literature and summarise my own relevant experience as a language teacher, teacher trainer and researcher.

This book is the first of its kind in the second/foreign language (L2) field that is entirely devoted to discussing motivational strategies (i.e. methods and techniques to generate and maintain the learners' motivation). The book has been intended to be very practical in nature. An initial chapter on motivation theories is followed by four chapters focusing on different aspects of a motivational teaching practice, listing a wide range of classroom ideas:

Creating the basic motivational conditions.
Generating initial student motivation.
Maintaining and protecting motivation.
Encouraging positive retrospective self-evaluation.
These chapters are further broken down to more specific sections, ranging from "Making the teaching materials relevant to the learners" through "Setting specific learner goals" to "Increasing learner satisfaction".

The final, concluding chapter of the book pulls all the threads together and addresses the crucial question of what might be the best way of establishing a motivation-sensitive teaching practice. There is so much for L2 teachers to pay attention to in the classroom – language content, teaching methodology, timing, administration, discipline, etc. – that for many of us taking on another onerous 'burden' (i.e. to be on a constant 'motivational alert') may be asking for too much. So what do we do? I believe that what we should aim for is to become a 'good enough motivator' rather than striving unreasonably to achieve 'Supermotivator' status. Although Motivational strategies in the Language Classroom contains over 100 practical suggestions, I don't think that we have to apply all of them to do a decent job – personally, I have consistently used only a fraction of the strategies discussed. What we need is quality rather than quantity: A few well-chosen strategies that suit both us and our learners might take us beyond the threshold of the 'good enough motivator', creating an overall positive motivational climate in the classroom. Indeed, some of the most motivating teachers often rely on a few basic techniques! Therefore, the book ends with outlining a stepwise approach to select our own set of personalised motivational techniques that would suit our teaching style and the learner group well.

Obviously, as the author, it is difficult for me to judge how effectively the book does what it promises. I have tried to give the text three features that I feel are important, namely that it should be relatively short (because few of us have much time to read besides our main job), systematic (because there is not much point in providing background material if it needs to be supplemented with other sources to get the full picture) and interesting (because I dislike boring books – although I admit that it is not that easy to write a 'page-turner' on motivation…). And with regard to the motivational strategies presented, all I can say is that they have been found to work with many teachers and learner groups before and are therefore worthy of consideration. To finish with a quote on the possibility of a motivational teaching approach by two American researchers, McCombs and Pope, "We have seen this approach work, and we are excited about its possibilities. We invite you to explore this perspective with us".

Zoltan Dornyei ( Feb 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาษาใช้คำว่า 'จูง' บ่อยครั้งเมื่อพวกเขาอธิบายผู้เรียนที่ประสบความสำเร็จ หรือไม่สำเร็จ นี้สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อของเราง่ายระหว่างความยาว และมักจะน่าเบื่อของการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ/สอง (L2), ความกระตือรือร้นของผู้เรียน ความมุ่งมั่น และคงอยู่ที่คีย์ดีเทอร์มิแนนต์ของความสำเร็จหรือความล้มเหลว แน่นอน ในกรณีส่วนใหญ่ ผู้เรียน มีแรงจูงใจเพียงพอสามารถบรรลุความรู้ในการใช้งาน L2 การ โดยไม่คำนึงถึงความสามารถของภาษา ในขณะที่ไม่ มีแรงจูงใจเพียงพอแม้ เรียนสว่างมากที่สุดไม่น่าจะคงอยู่นานพอจะบรรลุทุกภาษามีประโยชน์จริง ๆ นี้เป็นกรณี ครูทักษะในการกระตุ้นผู้เรียนควรถือเป็นศูนย์กลางการสอนประสิทธิภาพ แน่นอน งานวิจัยได้แสดงว่า ปัญหาครูจำนวนมากเกี่ยวกับการจูงใจนักเรียน รุนแรงส่วนใหญ่สองแหล่งที่มาของปัญหา (หลังจากการรักษาระเบียบวินัยของห้องเรียน), ก่อนหน้าอื่น ๆ ประเด็นสำคัญอย่างชัดเจนเช่นการใช้ประสิทธิภาพของวิธีการสอนแตกต่างกัน สาระความรู้ และการใช้ความสามารถในการแนะนำหลักสูตรและตำราเรียน ถ้าคุณเคยพยายามสอนเรียนภาษากับนักเรียนหวงแหน ง่วง หรือ uncooperative คุณจะทราบจากประสบการณ์ส่วนตัวขมว่า นักวิจัยได้มันขวาเวลานี้ (ทบทวนงานวิจัยแรงจูงใจ L2 ดู Zoltán Dörnyei: การสอนและการวิจัยแรงจูงใจ Longman, 2001)

นี้สำคัญกับแรงจูงใจ ยากที่จะเชื่อว่าจนถึงสิ้นปี 1980 ได้มีความพยายามยังในวรรณคดีจิตวิทยาการออกแบบกลยุทธ์หัดสำหรับห้องเรียน และในวิธีการสอนภาษา ก็ไม่จนจะกลาง-1990 ของคำอธิบายแรกของเทคนิคการเรียนปฏิบัติเริ่มต้นให้ปรากฏในการพิมพ์ อย่างชัดเจน นักวิจัยได้รับความสนใจมากขึ้นเพื่อค้นหาแรงจูงใจอะไรที่มากกว่าว่าจะสามารถส่งเสริมให้เกิด ในช่วง 6-8 ปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม สิ่งสุดท้ายเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลง บทความและหนังสือ มากได้ถูกประกาศ ด้วยคำว่า 'จูงใจ' ในชื่อของพวกเขา ว่าวิญญาณใหม่ได้ป้อนอาชีพ กระตุ้นให้นักวิชาการ 'ติดคอของพวกเขาออก และดูสิ่งที่เราได้' และ โชคดี สิ่งที่เราได้คืออะไรต้องละอาย มีชุดความรู้หลักในการวิจัยแรงจูงใจที่มียืนการทดสอบของเวลาเติบโต และที่สามารถจึงปลอดภัยแปลเงื่อนไขปฏิบัติการ นี้ในจิตใจ สองปีที่ผ่านมาผมจะออกผลิตสรุปของความรู้นี้เป็นประโยชน์ และผลได้รับหนังสือได้รับกลยุทธ์หัดในห้องเรียนภาษา นี้ ฉันมีการตรวจสอบที่ครอบคลุมของวรรณคดี และ summarise ประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องของฉันเองเป็นครูภาษา ครูพี่เลี้ยง และนักวิจัย

หนังสือเล่มนี้เป็นงานแรกในฟิลด์ภาษาต่างประเทศ/สอง (L2) ที่ทั้งหมดเพื่อรองรับการสนทนากลยุทธ์หัด (เช่น วิธีการและเทคนิคการสร้าง และรักษาแรงจูงใจของผู้เรียน) หนังสือได้รับไว้จะเป็นประโยชน์มากในธรรมชาติ มีบทเริ่มต้นในทฤษฎีแรงจูงใจตามบทสี่เน้นปฏิบัติสอนหัด รายการห้องเรียนความคิดเห็นที่หลากหลายแตกต่างกันด้าน:

เครื่องหมายพื้นฐานหัดเงื่อนไข
สร้างแรงจูงใจของนักเรียนที่เริ่มต้น
รักษา และปกป้องแรงจูงใจ
ส่งเสริมตนเองคาดบวก-ประเมินการ
บทเหล่านี้จะเพิ่มเติมแบ่งเฉพาะส่วน ตั้งแต่ "ทำการสอนที่เกี่ยวข้องกับผู้เรียน" ผ่าน "การตั้งค่าเฉพาะผู้เรียนเป้าหมาย" "Increasing ผู้เรียนพึงพอใจ"

สุดท้าย บทสรุปของหนังสือดึงหัวข้อทั้งหมดเข้าด้วยกัน และคำถามสำคัญของสิ่งที่อาจเป็นวิธีที่ดีสุดของการสร้างฝึกสอนแรงจูงใจสำคัญอยู่ มีมากสำหรับครู L2 การในห้องเรียน – ภาษาเนื้อหา สอนวิธีการ เวลา บริหาร วินัย ฯลฯ -ที่สำหรับหลาย ๆ คน ข้างบน onerous อีก 'ภาระ' (เช่นอยู่ในตัวคง 'หัดเตือน') อาจจะขอมากเกินไปได้ ดังนั้น เราทำอะไร ผมเชื่อว่าสิ่งที่เราควรมุ่งมั่นในว่าเป็น 'motivator ดีพอ' แทนที่จะมุ่งมั่นท่องเพื่อให้สถานะ 'Supermotivator' แม้ว่ากลยุทธ์ในการเรียนภาษาหัดประกอบด้วยคำแนะนำทางปฏิบัติ 100 ไม่คิดว่า เราต้องใช้ทั้งหมดให้ทำงานดี – ตัว ฉันได้ใช้เพียงเศษเสี้ยวของกลยุทธ์ที่กล่าวถึงอย่างต่อเนื่อง สิ่งที่เราต้องมีคุณภาพมากกว่าปริมาณ: กลยุทธ์แห่งท่านกี่ที่เหมาะกับเราและเรียนอาจใช้เวลาเราเกินขีดจำกัดของการ 'ดีพอ motivator' สร้างสภาพการหัดบวกรวมในห้องเรียนได้ แน่นอน ของครูจูงใจมากที่สุดมักอาศัยเทคนิคพื้นฐานไม่กี่ ดังนั้น หนังสือจบกับเค้าร่างวิธี stepwise เพื่อเลือกชุดของเราเองหัดตามเทคนิคที่เหมาะกับสไตล์การสอนของเราแล้วผู้เรียนกลุ่มดี

อย่างชัดเจน เป็นผู้เขียน มันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะตัดสินได้อย่างมีประสิทธิภาพวิธีที่หนังสือไม่สัญญาอะไรไว้ ได้พยายามให้ข้อสามแบบที่รู้สึกว่ามีความสำคัญ คือ ว่ามันควรจะค่อนข้าง สั้น (เนื่องจากไม่กี่ของเรามีเวลาอ่านนอกเหนือจากงานหลักของเรา), ระบบ (เนื่องจากไม่มีจุดมากในการให้บริการวัสดุพื้นหลังถ้าต้องถูกเสริม ด้วยแหล่งอื่น ๆ จะได้รับภาพ) และที่น่าสนใจ (เพราะผมไม่ชอบน่าเบื่อหนังสือ – แม้ว่าข้าพเจ้ายอมรับว่า ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเขียนเป็น 'page-turner' ในแรงจูงใจ...) และตามกลยุทธ์หัดนำ เสนอ ทั้งสามารถพูดได้ว่า พวกเขาพบการทำงานกับหลายอาจารย์และกลุ่มผู้เรียนก่อน และจึงน่าพิจารณา เสร็จสิ้นกับเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของวิธีสอนหัดโดยสองอเมริกันนักวิจัย McCombs และสมเด็จพระสันตะปาปา "เราได้เห็นวิธีการนี้ทำงาน และเรากำลังตื่นเต้นเกี่ยวกับโอกาสของการ เราขอเชิญคุณมาสำรวจมุมมองนี้กับเรา"การ

Zoltan Dornyei (2002 feb)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ครูสอนภาษามักใช้ 'แรงจูงใจ' คำว่าเมื่อพวกเขาอธิบายผู้เรียนประสบความสำเร็จหรือไม่ประสบความสำเร็จ นี้สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อที่ใช้งานง่ายของเราว่าในช่วงกระบวนการที่ยาวและมักจะน่าเบื่อของการเรียนรู้ภาษาที่สองต่างประเทศ / (L2) ผู้เรียนมีความกระตือรือร้นมุ่งมั่นและความเพียรเป็นปัจจัยสำคัญของความสำเร็จหรือความล้มเหลว อันที่จริงในส่วนใหญ่ของผู้เรียนกรณีที่มีแรงจูงใจเพียงพอที่จะประสบความสำเร็จมีความรู้ในการทำงานของ L2 โดยไม่คำนึงถึงความถนัดทางภาษาของพวกเขาโดยไม่ต้องมีแรงจูงใจที่เพียงพอในขณะที่แม้แต่ผู้เรียนที่มีความสว่างไม่น่าจะยังคงมีอยู่นานพอที่จะบรรลุภาษาใด ๆ ที่มีประโยชน์จริงๆ นี้เป็นกรณีที่ครูมีทักษะในการสร้างแรงจูงใจผู้เรียนควรได้รับการมองว่าเป็นศูนย์กลางของการเรียนการสอนที่มีประสิทธิภาพ อันที่จริงการวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าครูจำนวนมากเกี่ยวกับปัญหาสร้างแรงจูงใจให้นักเรียนเป็นแหล่งที่ร้ายแรงที่สุดที่สองของความยากลำบาก (หลังจากการรักษาระเบียบวินัยในห้องเรียน) ก่อนหน้านี้ประเด็นสำคัญที่เห็นได้ชัดอื่น ๆ เช่นการใช้งานที่มีประสิทธิภาพของวิธีการสอนที่แตกต่างกันความรู้เกี่ยวกับเรื่องที่ และการใช้ความสามารถในการเรียนและคู่มือการเรียนการสอน หากคุณได้เคยพยายามที่จะสอนชั้นเรียนภาษากับนักเรียนไม่เต็มใจเซื่องซึมหรือความร่วมมือคุณจะรู้จากประสบการณ์ส่วนตัวขมที่นักวิจัยได้มันขวาในเวลานี้ (สำหรับการตรวจสอบของการวิจัยแรงจูงใจ L2 ดูZoltánDörnyei: การเรียนการสอนและการวิจัยการสร้างแรงจูงใจ; ลองแมน, 2001) ในแง่ของความสำคัญที่ติดอยู่กับแรงจูงใจที่มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อว่าจนถึงสิ้นปี 1980 ที่มีแทบจะไม่ได้รับความพยายามใด ๆ ในวรรณกรรมทางจิตวิทยาในการออกแบบกลยุทธ์การสร้างแรงบันดาลใจสำหรับการใช้งานในชั้นเรียนและวิธีการในการสอนภาษา มันไม่ได้จนกว่าจะถึงกลางปี ​​1990 ที่รายละเอียดแรกของเทคนิคในห้องเรียนจริงเริ่มปรากฏให้เห็นในการพิมพ์ เห็นได้ชัดว่านักวิจัยที่ได้รับความสนใจเท่าที่จะหาสิ่งที่เป็นแรงจูงใจกว่าว่ามันจะได้รับการเลื่อน ช่วงที่ผ่านมา 6-8 ปี แต่สิ่งที่ได้เริ่มต้นในที่สุดการเปลี่ยนแปลง บทความอื่น ๆ และอื่น ๆ และหนังสือที่ได้รับการตีพิมพ์คำว่า 'แรงจูงใจ' ในชื่อของพวกเขาราวกับว่าจิตวิญญาณใหม่เข้ามาในอาชีพที่เรียกร้องให้นักวิชาการที่ 'ติดคอของพวกเขาออกและดูสิ่งที่เรามี' และโชคดีที่สิ่งที่เรามีอะไรที่น่าละอายของ มีชุดที่เพิ่มขึ้นของความรู้หลักในการวิจัยแรงจูงใจที่ได้ยืนการทดสอบของเวลาและซึ่งสามารถจึงได้รับการแปลอย่างปลอดภัยในแง่การปฏิบัติเป็น กับในใจสองปีที่ผ่านมาฉันออกในการผลิตบทสรุปของความรู้ทางปฏิบัตินี้และผลที่ได้รับหนังสือเล่มหนึ่งชื่อกลยุทธ์การสร้างแรงจูงใจในการเรียนภาษา ในเรื่องนี้ผมให้ทานที่ครอบคลุมของวรรณกรรมและสรุปประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องของตัวเองเป็นครูสอนภาษาครูครูและนักวิจัยหนังสือเล่มนี้เป็นครั้งแรกของชนิดในด้านภาษาที่สอง / ต่างประเทศ (L2) ที่มีทั้งหมดทุ่มเทให้กับการ พูดถึงกลยุทธ์การสร้างแรงบันดาลใจ (เช่นวิธีการและเทคนิคในการสร้างและรักษาแรงจูงใจของผู้เรียน) หนังสือเล่มนี้ได้รับการตั้งใจที่จะปฏิบัติมากในธรรมชาติ บทเริ่มต้นของทฤษฎีแรงจูงใจที่จะตามมาด้วยสี่บทที่มุ่งเน้นไปในแง่มุมที่แตกต่างกันของการปฏิบัติการเรียนการสอนสร้างแรงบันดาลใจรายการที่หลากหลายของความคิดในห้องเรียน: การสร้างเงื่อนไขในการสร้างแรงจูงใจพื้นฐานการสร้างแรงจูงใจให้นักเรียนเริ่มต้นการรักษาและปกป้องแรงจูงใจส่งเสริมให้ตัวเองย้อนหลังบวก การประเมินผลบทเหล่านี้จะถูกแบ่งออกลงไปยังส่วนที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้นตั้งแต่ "การสร้างสื่อการสอนที่เกี่ยวข้องกับผู้เรียน" ผ่าน "การตั้งค่าเป้าหมายที่เฉพาะเจาะจงผู้เรียน" เพื่อ "การเพิ่มความพึงพอใจของผู้เรียน" สุดท้ายบทสรุปของหนังสือเล่มนี้ดึงทุก หัวข้อด้วยกันและอยู่ในคำถามสำคัญของสิ่งที่อาจจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดของการสร้างแรงจูงใจในการปฏิบัติงานการเรียนการสอนที่มีความไว มีมากสำหรับครูผู้สอน L2 ให้ความสนใจกับในห้องเรียน - เนื้อหาภาษาการเรียนการสอนวิธีการระยะเวลาการบริหารงานวินัย ฯลฯ - ที่สำหรับพวกเราหลายคนต้องเผชิญกับอีก 'ภาระ' ภาระ (คือจะอยู่คงที่ ' การแจ้งเตือนแรงจูงใจ ') อาจจะขอมากเกินไป ดังนั้นเราจะทำอย่างไร ผมเชื่อว่าสิ่งที่เราควรมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่จะกลายเป็นแรงผลักดันที่ดีพอมากกว่ามุ่งมั่นไม่มีเหตุผลที่จะบรรลุสถานะ 'Supermotivator' แม้ว่ากลยุทธ์การสร้างแรงจูงใจในการเรียนภาษามีกว่า 100 ข้อเสนอแนะในทางปฏิบัติผมไม่คิดว่าเราจะต้องใช้ทั้งหมดของพวกเขาจะทำอย่างไรได้งานที่ดี - ส่วนตัวผมได้ใช้อย่างต่อเนื่องเพียงเศษเสี้ยวของกลยุทธ์ที่กล่าวถึง สิ่งที่เราต้องมีคุณภาพมากกว่าปริมาณคือไม่กี่กลยุทธ์ดีเลือกที่เหมาะกับทั้งเราและผู้เรียนของเราอาจพาเราเกินเกณฑ์ของ 'แรงจูงใจที่ดีพอ', การสร้างสภาพภูมิอากาศที่สร้างแรงบันดาลใจโดยรวมในเชิงบวกในห้องเรียน อันที่จริงบางส่วนของการสร้างแรงจูงใจครูส่วนใหญ่มักจะพึ่งพาเทคนิคพื้นฐานไม่กี่! ดังนั้นหนังสือเล่มนี้จบลงด้วยการสรุปวิธีการขั้นตอนในการเลือกชุดของเราเองของเทคนิคการสร้างแรงบันดาลใจส่วนบุคคลที่จะเหมาะกับรูปแบบการเรียนการสอนของเราและกลุ่มผู้เรียนได้เป็นอย่างดีเห็นได้ชัดว่าเป็นผู้เขียนมันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะตัดสินว่ามีประสิทธิภาพหนังสือเล่มนี้ไม่สิ่งที่ มันสัญญา ฉันได้พยายามที่จะให้ข้อความสามคุณสมบัติที่ผมรู้สึกว่าเป็นสิ่งที่สำคัญคือว่ามันควรจะเป็นค่อนข้างสั้น (เพราะไม่กี่ของเรามีเวลามากที่จะอ่านนอกเหนือจากงานหลักของเรา) เป็นระบบ (เพราะไม่มีจุดมากในการให้วัสดุพื้นหลัง หากจะต้องมีการเสริมด้วยแหล่งอื่น ๆ เพื่อให้ได้ภาพเต็ม) และที่น่าสนใจ (เพราะฉันไม่ชอบหนังสือที่น่าเบื่อ - แม้ว่าฉันยอมรับว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเขียน 'หน้าเทอร์เนอ' แรงจูงใจ ... ) และเรื่องที่เกี่ยวกับกลยุทธ์การสร้างแรงบันดาลใจที่นำเสนอมีทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้ก็คือพวกเขาได้พบในการทำงานกับครูจำนวนมากและกลุ่มผู้เรียนก่อนและจึงคุณค่าของการพิจารณา ให้เสร็จโดยอ้างความเป็นไปได้ของวิธีการเรียนการสอนที่สร้างแรงจูงใจโดยสองนักวิจัยอเมริกัน McCombs และสมเด็จพระสันตะปาปาว่า "เราได้เห็นการทำงานของวิธีนี้และเรารู้สึกตื่นเต้นเกี่ยวกับความเป็นไปได้. เราขอเชิญคุณที่จะสำรวจมุมมองนี้กับเรา" โซลทัน Dornyei (กุมภาพันธ์ 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ครูภาษาไทยมักใช้คำว่า ' แรงจูงใจ ' เมื่อพวกเขาอธิบายได้สำเร็จ หรือ ไม่สำเร็จ ผู้เรียน นี้สะท้อนให้เห็นถึงความเชื่อของเราที่ใช้งานง่ายในกระบวนการมักจะยาวและน่าเบื่อของการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ / สองภาษา ( 2 ) , ความกระตือรือร้นของผู้เรียน ความมุ่งมั่น และเก็บรักษาเป็นปัจจัยสําคัญของความสำเร็จหรือความล้มเหลว แน่นอนในส่วนใหญ่ของกรณีผู้เรียนมีแรงจูงใจเพียงพอสามารถบรรลุความรู้การทำงานของ L2 ไม่ความถนัดทางภาษา ส่วนที่ปราศจากแรงจูงใจเพียงพอแม้ที่ผู้เรียนจะไม่คงอยู่นานพอที่จะบรรลุใด ๆที่เป็นประโยชน์จริง ๆ ภาษา นี้เป็นกรณี ครูผู้สอนทักษะในการจูงใจผู้เรียนควรจะเห็นเป็นส่วนกลางเพื่อประสิทธิภาพการสอนแน่นอน , การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่าหลายปัญหาเกี่ยวกับครูกระตุ้นนักเรียนเป็นแหล่งที่สองของปัญหาที่ร้ายแรงที่สุด ( หลังจากการรักษาวินัยในชั้นเรียน ) , อื่น ๆก่อนหน้านี้อย่างแน่นอนปัญหาเช่นการใช้ประสิทธิภาพของวิธีสอนที่แตกต่างกัน มีความรู้เรื่อง และความสามารถการใช้หนังสือเรียนและคู่มือหลักสูตรถ้าคุณได้เคยพยายามสอนภาษาเรียนกับนักเรียน เซื่องซึม หรือต่อต้าน ไม่ให้ความร่วมมือ คุณจะรู้จากประสบการณ์ส่วนตัวที่ขม นักวิจัยได้มันขวาเวลานี้ ( สำหรับการทบทวนการวิจัยแรงจูงใจ L2 ดู ZOLT . kgm N D ö rnyei : การสอนและการวิจัยแรงจูงใจ ; Longman , 2001 ) .

ในแสง ความสำคัญของแนบกับแรงจูงใจมันยากที่จะเชื่อว่า จนกว่าจะสิ้นสุดของปี 1980 มีแทบจะไม่ใด ๆความพยายามในวรรณคดีจิตวิทยาการออกแบบกลวิธีสร้างแรงจูงใจสำหรับการประยุกต์ใช้ในชั้นเรียนและวิธีการสอนภาษา มันไม่ได้จนกว่า mid-1990 เป็นคำอธิบายแรกของเทคนิคการปฏิบัติในชั้นเรียนเริ่มปรากฏในการพิมพ์ เห็นได้ชัดว่านักวิจัยได้สนใจที่จะหาแรงจูงใจที่มากกว่า ว่ามันอาจจะ ส่งเสริม ในช่วง 6-8 ปี อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยน บทความที่เพิ่มเติม และเพิ่มเติม และหนังสือที่ได้รับการตีพิมพ์คำ ' กระตุ้น ' ในชื่อของพวกเขา ถ้าเป็นวิญญาณใหม่ได้เข้าสู่อาชีพ เรียกร้องให้นักวิชาการ ' ติดคอของพวกเขาออกและดูสิ่งที่เราได้ " และโชคดีที่สิ่งที่เรามี ไม่ใช่เรื่องน่าอาย มีชุดการเติบโตขององค์ความรู้ในการวิจัยแรงจูงใจที่ได้ยืนการทดสอบของเวลาและที่จึงสามารถอย่างปลอดภัยแปลเป็นคำจริง กับนี้ในใจ สองปีที่ผ่านมาผมได้ตั้งค่าออกเพื่อสร้างบทสรุปของความรู้นี้และผลที่ได้รับหนังสือเรื่อง กลวิธีสร้างแรงจูงใจในชั้นเรียนภาษา . ในนี้ผมให้ตรวจสอบที่ครอบคลุมของวรรณกรรมและสรุปประสบการณ์ที่เกี่ยวข้องของตัวเอง ในฐานะครูผู้ฝึกสอน อาจารย์และนักวิจัย

หนังสือเล่มนี้เป็นครั้งแรกของชนิดในภาษาต่างประเทศที่สอง ( L2 ) ที่สนามมีทั้งหมดทุ่มเทให้กับการอภิปรายกลวิธีสร้างแรงจูงใจ ( เช่นวิธีการและเทคนิคในการสร้างและรักษาแรงจูงใจของผู้เรียน ) หนังสือเล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อจะปฏิบัติมากในธรรมชาติ บทเริ่มต้นบนทฤษฎีแรงจูงใจตามด้วยสี่บทเน้นด้านแตกต่างกันของแรงจูงใจการฝึกสอน , รายการที่หลากหลายของความคิดในชั้นเรียน :

สร้างเงื่อนไขจูงใจพื้นฐาน สร้างแรงจูงใจ

เริ่มต้นรักษาและปกป้องแรงจูงใจ .
ส่งเสริมการประเมินตนเองย้อนหลังบวก .
บทเหล่านี้เพิ่มเติมเสียส่วนที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น ตั้งแต่ " การสร้างสื่อการสอนที่เกี่ยวข้องกับผู้เรียน " ผ่าน " การตั้งเป้าหมาย " โดยเฉพาะ " ความพึงพอใจที่เพิ่มขึ้น " เรียน

รอบสุดท้ายปัจฉิมบทของหนังสือเล่มนี้ที่ดึงกระทู้ทั้งหมดเข้าด้วยกัน และที่อยู่ที่คำถามที่สำคัญของสิ่งที่อาจเป็นวิธีที่ดีที่สุดของการสร้างแรงจูงใจ มีการปฏิบัติการสอน . มีมากสำหรับครู L2 สนใจในชั้นเรียนภาษา เนื้อหา และวิธีการสอน เวลา , การบริหาร , วินัย ฯลฯกล่าวว่าสำหรับพวกเราหลายคนรับภาระภาระอีก ' ' ( ) เป็นแรงจูงใจคงที่ ' เตือน ' ) อาจจะขอมากเกินไป แล้วเราจะทำยังไง ? ผมเชื่อว่าสิ่งที่เราควรจะมีจุดมุ่งหมายคือการเป็น ' ดี motivator ' แทนที่จะกระเสือกกระสนไม่มีเหตุผลที่จะบรรลุ ' supermotivator ' สถานะ แม้ว่ากลวิธีสร้างแรงจูงใจในชั้นเรียนภาษาประกอบด้วยมากกว่า 100 ในทางปฏิบัติ ข้อเสนอแนะฉันคิดว่าเราไม่ต้องใช้ทั้งหมดของพวกเขาทำและงานที่ดีฉันมีอย่างต่อเนื่องใช้เพียงเศษเสี้ยวของกลยุทธ์ที่กล่าวถึง สิ่งที่เราต้องการคือคุณภาพมากกว่าปริมาณ : ไม่กี่ดีเลือกกลยุทธ์ที่เหมาะกับทั้งเราและผู้เรียนจะใช้เวลาเกินกว่าเกณฑ์ของ ' ดี motivator ' , การสร้างแรงจูงใจโดยรวมบวก บรรยากาศในชั้นเรียนแน่นอนที่สุดบางกระตุ้นครูมักจะพึ่งพาเทคนิคพื้นฐานบางอย่าง ! ดังนั้น หนังสือเล่มนี้จบลงด้วยการกำหนดวิธีการสัมภาษณ์เพื่อเลือกชุดของแรงจูงใจส่วนบุคคลเทคนิคที่เหมาะกับสไตล์การสอนของเรา และกลุ่มผู้เรียนดีของเราเอง

แน่นอน ในฐานะผู้เขียน มันเป็นเรื่องยากสำหรับผมที่จะตัดสินว่ามีหนังสืออะไรที่มันสัญญาฉันได้พยายามที่จะให้ข้อความสามที่ผมรู้สึกมีความสําคัญ คือว่ามันควรจะค่อนข้างสั้น ( เพราะเราไม่มีเวลามากที่จะอ่าน นอกเหนือจากงานหลักของเรา )ระบบ ( เพราะไม่มีจุดมากในการให้วัสดุพื้นหลังถ้าจะต้องเสริมด้วยแหล่งข้อมูลอื่น ๆเพื่อให้ได้ภาพเต็ม ) และที่น่าสนใจ ( เพราะผมชอบ–หนังสือน่าเบื่อ ผมยอมรับว่ามันไม่ง่ายที่จะเขียน ' หน้า Turner ' แรงจูงใจ . . . . . . . ) และที่เกี่ยวข้องกับกลวิธีสร้างแรงจูงใจที่นำเสนอทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้ว่าพวกเขาได้พบเพื่อทำงานกับหลายกลุ่มครูและผู้เรียนก่อนและจึงคุ้มค่าของการพิจารณา จบคำพูดเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของการสร้างแรงบันดาลใจวิธีการสอนโดยนักวิจัยชาวอเมริกันสองเมิกคอมบ์ส และสมเด็จพระสันตะปาปา " เราได้เห็นวิธีการทำงาน และเรารู้สึกตื่นเต้นเกี่ยวกับความเป็นไปได้ของ เราขอเชิญคุณไปสำรวจมุมมองนี้กับเรา

"โซล dornyei ( กุมภาพันธ์ 2545 )