The book is narrated in the first p

The book is narrated in the first person by the author, who is refered to as 'J' by his friends. It begins with J, and his friends harris and George, deciding to take a boat trip up the Thames from Kingston to oxford,and then back again (the book was written in 1888, when boating on the Thames was enormously popular). They are unanimous in agreeing that this is a good idea (except for J's dog, Montmorency, who doesn't care for boating).

They have trouble getting packed, and in the morning Harris and J take a train to Kingston, where the boat is waiting for them. George is joining them later when he has finished his work at the bank. they row up passt Hampton Court, where Harris describes an incident when he got lost in Hampton Court maze with some friends (this is one of the funniest parts of the book).

George joines the party, and they have trouble towing the boat, and later they have even more trouble trying to put the cover over the boat for the night. they all get fed up with each other, but cheer up when they have a good tea. There is a long passage about the signing of Magna Carta (there are several passages like this in the book, where the author gets serious for a bit).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนังสือเล่มนี้จะเล่าเรื่องคนแรก โดยผู้เขียน ที่เป็นโรงแรม 'เจ' โดยเพื่อนของเขา มันขึ้นต้น ด้วย J และเพื่อนของเขาแฮริสและจอร์จ ตัดสินใจที่จะนั่งเรือขึ้นเทมส์จากคิงส์ตันออกซ์ฟอร์ด และจากนั้นกลับมาอีกครั้ง (หนังสือเล่มนี้ถูกเขียนใน 1888 เมื่อเรือบนเทมส์นิยมไป) จะเป็นเอกฉันท์ในเงื่อนไขนี้ว่าความคิดที่ดี (ยกเว้นของเจสุนัข Montmorency ที่ไม่ดูแลเรือ)มีปัญหาในการเรียกบรรจุ และใน ห้องและเจขึ้นรถไฟกับคิงส์ตัน ที่เรือกำลังรอพวกเขา จอร์จเป็นเข้าร่วมพวกเขาในภายหลังเมื่อเขาเสร็จเขาทำงานที่ธนาคาร พวกเขาแถวค่า passt แฮมป์ตันคอร์ท ที่ห้องอธิบายเหตุการณ์เมื่อเขาได้หายไปในเขาวงกตแฮมป์ตันคอร์ทกับเพื่อน (เป็นส่วนตอนของหนังสือ)จอร์จ joines ฝ่าย และพวกเขามีปัญหาในการลากจูงเรือ และภายหลังมีปัญหายิ่งพยายามใส่ครอบคลุมมากกว่าเรือสำหรับกลางคืน พวกเขาทั้งหมดได้รับเบื่อกับแต่ละอื่น ๆ แต่เชียร์ค่าเมื่อได้ชาที่ดี มีความยาว ๆ เกี่ยวกับรับรองของ Magna Carta (มีหลายทางเดินเช่นนี้ในหนังสือ ซึ่งผู้เขียนได้รับร้ายแรงสำหรับบิต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังสือเล่มนี้เล่าในคนแรกโดยผู้เขียนซึ่งเป็นที่อ้างว่า 'J' โดยเพื่อนของเขา มันเริ่มต้นด้วยเจและเพื่อนของเขาจอร์จแฮร์ริสและการตัดสินใจที่จะใช้เวลาเดินทางเรือขึ้นจากแม่น้ำเทมส์ฟอร์ดคิงส์ตันไปแล้วกลับมาอีกครั้ง (หนังสือเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นในปี 1888 เมื่อพายเรือในแม่น้ำเทมส์ได้รับความนิยมอย่างมาก) พวกเขาเป็นเอกฉันท์ในการยอมรับว่านี่เป็นความคิดที่ดี (ยกเว้นสุนัขของเจ, Montmorency ที่ไม่ดูแลพายเรือ). พวกเขามีปัญหาในการบรรจุและในตอนเช้าแฮร์ริสและเจนั่งรถไฟคิงส์ตันที่เรือ กำลังรอสำหรับพวกเขา จอร์จจะเข้าร่วมพวกเขาต่อมาเมื่อเขาได้เสร็จสิ้นการทำงานของเขาที่ธนาคาร พวกเขาแถวขึ้น passt แฮมป์ตันคอร์ตที่แฮร์ริสอธิบายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเขาได้หายไปในเขาวงกตที่แฮมป์ตันคอร์ตกับเพื่อนบางคน (นี่คือหนึ่งในส่วนที่สนุกที่สุดของหนังสือเล่มนี้). จอร์จ joines พรรคและพวกเขามีปัญหาในการลากจูงเรือและ ต่อมาพวกเขามีปัญหามากขึ้นพยายามที่จะนำฝาครอบมากกว่าเรือสำหรับคืน พวกเขาทั้งหมดได้รับการเลี้ยงดูด้วยกัน แต่เชียร์ขึ้นเมื่อพวกเขามีชาที่ดี มีทางเดินยาวเกี่ยวกับการลงนามในรัฐธรรมนูญเป็น (มีหลายทางเช่นนี้ในหนังสือที่ผู้เขียนได้รับร้ายแรงสำหรับบิต)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่เล่าเรื่องในบุคคลแรกเขียนโดย คนที่เรียกว่า ' J ' เพื่อนเขา มันเริ่มจาก เจ และเพื่อนๆ ของเขา แฮริส และจอร์จ ตัดสินใจนั่งเรือเที่ยวขึ้นแม่น้ำเทมส์จาก Kingston Oxford และจากนั้นกลับมาอีกครั้ง ( หนังสือเล่มนี้ถูกเขียนขึ้นในระดับนานาชาติ เมื่อพายเรือในแม่น้ำเทมส์ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก ) พวกเขาเป็นเอกฉันท์ในเห็นด้วยว่า นี่เป็นความคิดที่ดี ( ยกเว้น เจ ของสุนัขmontmorency ใครไม่สนเรือ )

มีปัญหาในการรับบริการ และในตอนเช้า แฮร์ริส และ เจ ขึ้นรถไฟไปคิงสตัน เรือที่รอคอยพวกเขา จอร์จ ร่วมงานกับพวกเขา ต่อมาเมื่อเขาได้เสร็จสิ้นการทำงานที่ธนาคาร พวกเขาแถวขึ้น passt แฮมตัน คอร์ทที่แฮร์ริสอธิบายเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเขาหลงอยู่ในเขาวงกตที่ศาล Hampton เพื่อนๆ ( นี้เป็นหนึ่งในส่วนที่สนุกที่สุดของหนังสือ ) .

จอร์จ joines พรรคและพวกเขามีปัญหาเรือลากจูง และต่อมาก็มีปัญหามากขึ้นพยายามที่จะใส่ครอบเรือคืน พวกเขาได้รับเบื่อกับแต่ละอื่น ๆ ได้แต่ให้กำลังใจ เมื่อพวกเขามีชาดีๆมีทางเดินยาว เกี่ยวกับการลงนามในมหากฎบัตร ( มีหลายหัวข้อแบบนี้ในหนังสือ ซึ่งผู้เขียนรู้สึกจริงจังหน่อย )