The introduction of African grasses

The introduction of African grasses in Neotropical savannas has been a key factor to improve pasture productivity.
We compared the response of five Brachiaria species to controlled drought (DT) in terms of biomass yield
and allocation, pattern of root distribution, plant water use, leaf growth, nutrient concentration and dry matter
digestibility. The perennial C4 forage grasses studied were B. brizantha (CIAT 6780), B. decumbens (CIAT 606),
B. dictyoneura (CIAT 6133), B. humidicola (CIAT 679) and B. mutica. Two DT periods, which mimic short dry
spells frequent in the rainy season, were imposed by suspending irrigation until wilting symptoms appeared. They
appeared after 14 days in B. brizantha, B. decumbens and B. mutica, and after 28 days in B. humidicola and
B. dictyoneura. The impossed drought stress was mild and only the largest grass, B. brizantha, showed reduced
(23%) plant yield. The other grasses were able to adjust growth and biomass allocation in response to DT leaving
total plant yield relatively unaffected. Brachiaria mutica, had a homogeneous root distribution throughout the soil
profile. In the other species more than 80% of root biomass was allocated within the first 30 cm of the soil profile.
Brachiaria brizantha and B. decumbens had the lowest proportion of roots below 50 cm. Drought caused a general
reduction in root biomass. The shoot:root ratio in B. mutica and B. humidicola increased in response to DT at the
expense of a reduction in root yield down to 50 cm depth. Although the total water volume utilized under DT
was similar among grasses, the rate of water use was highest (0.25 l day−1) in B. brizantha, B. decumbens and B.
mutica and lowest (0.13 l day−1) in B. humidicola and B. dictyoneura. In all species leaf expansion was reduced by
DT but it was rapidly reassumed after rewatering. Drought increased specific leaf mass (SLM) only in B. brizantha
compensating for leaf area reduction, but leaf area ratio (LAR) was unaffected in all species. In almost all grasses
DT increased leaf N and K concentration and in vitro dry matter digestibility. The results indicate that B. brizantha,
B. decumbens and to a lesser extent, B. mutica are better adapted to short dry periods, whereas B. humidicola and
B. dictyoneura are better adapted to longer dry periods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การนำหญ้าแอฟริกันใน Neotropical savannas ได้รับเป็นปัจจัยสำคัญในการปรับปรุงผลผลิตทุ่งหญ้าเราเปรียบเทียบการตอบสนองของห้า Brachiaria ชนิดการควบคุมภัยแล้ง (DT) ในแง่ของผลผลิตชีวมวลและการจัด สรร รูปแบบของการกระจายราก ใช้น้ำของพืช การเจริญเติบโตใบ ความเข้มข้นของสารอาหาร และแห้งย่อย ไม้ยืนต้นพืชอาหารสัตว์ C4 หญ้าศึกษาถูก B. brizantha (CIAT 6780), B. decumbens (CIAT 606),B. dictyoneura (CIAT 6133), B. humidicola (CIAT 679) และ B. mutica ระยะเวลา DT สอง ซึ่งเลียนแบบสั้นแห้งพบบ่อยในฤดูฝน คาถาถูกเทศบาลระงับชลประทานจนเหี่ยวแห้งอาการปรากฏ พวกเขาปรากฏตัวหลัง จาก 14 วัน B. brizantha, B. decumbens และ B. mutica และหลัง จาก 28 วันใน B. humidicola และข. dictyoneura ความเครียดภัยแล้ง impossed ก็ไม่รุนแรงเท่าหญ้าที่ใหญ่ที่สุด B. brizantha แสดงให้เห็นว่าลดลงผลผลิตพืช (23%) หญ้าอื่น ๆ ได้มีการปรับการเจริญเติบโตและการปันส่วนของชีวมวลในการตอบสนองออกจาก DTโรงงานรวมผลตอบแทนที่ได้รับผลกระทบค่อนข้าง Brachiaria mutica มีการกระจายรากเนื้อเดียวกันตลอดทั้งดินรายละเอียด ในสายพันธุ์อื่นๆ มากกว่า 80% ของชีวมวลรากถูกปันส่วนภายใน 30 ซม.แรกของโพรไฟล์ดินBrachiaria brizantha และ B. decumbens มีสัดส่วนต่ำสุดของรากด้านล่าง 50 cm. ภัยแล้งที่เกิดขึ้นทั่วไปลดในชีวมวลราก อัตรายิง: ราก B. mutica และ B. humidicola เพิ่ม DT ที่การค่าใช้จ่ายในการลดผลผลิตรากลงไปลึก 50 ซม. แม้ว่าปริมาณน้ำทั้งหมดที่นำมาใช้ภายใต้ DTก็คล้ายคลึงกันระหว่างหญ้า อัตราการใช้น้ำ สูงสุด (0.25 l day−1) B. brizantha, B. decumbens และ bmutica และต่ำสุด (0.13 l day−1) B. humidicola และ B. dictyoneura ทุกสายพันธุ์ใบ ขยายตัวลดลงโดยDT แต่มันได้อย่างรวดเร็ว reassumed หลัง rewatering ภัยแล้งเพิ่มขึ้นโดยรวมเฉพาะใบ (SLM) เฉพาะใน B. brizanthaชดเชยการลดพื้นที่ใบ ใบอัตรา (ลาร์) แต่ได้รับผลกระทบในทุกสายพันธุ์ ในหญ้าเกือบทั้งหมดDT เพิ่มใบ N และ K ความเข้มข้น และการย่อยเรื่องแห้งในหลอดทดลอง ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า B. brizanthaB. decumbens และขอบเขตที่น้อย B. mutica มีดีกว่าสั้น ๆ แห้ง ในขณะที่ B. humidicola และB. dictyoneura ดีเหมาะสมกับระยะเวลาแห้งอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแนะนำของหญ้าในแอฟริกา savannas Neotropical ได้รับปัจจัยสำคัญในการปรับปรุงประสิทธิภาพการผลิตทุ่งหญ้า.
เราเมื่อเทียบกับการตอบสนองของห้าชนิด Brachiaria การควบคุมภัยแล้ง (DT) ในแง่ของผลผลิตมวลชีวภาพ
และการจัดสรรรูปแบบของการกระจายรากใช้น้ำของพืชใบ การเจริญเติบโตของความเข้มข้นของสารอาหารและน้ำหนักแห้ง
ย่อย ไม้ยืนต้น C4 หญ้าอาหารสัตว์ศึกษาคือบี Brizantha (CIAT 6780) บีล่า (CIAT 606)
บี dictyoneura (CIAT 6133) บี humidicola (CIAT 679) และ B ขน สองช่วง DT ซึ่งเลียนแบบแห้งสั้น
คาถาที่พบบ่อยในช่วงฤดูฝนที่ถูกกำหนดโดยการระงับการชลประทานจนกว่าอาการเหี่ยวแห้งปรากฏ พวกเขา
ปรากฏขึ้นหลังจาก 14 วันบี Brizantha, ล่าบีบีและขนและหลังจาก 28 วันในบี humidicola และ
บี dictyoneura ความเครียดภัยแล้ง impossed เป็นอ่อนและเฉพาะที่ใหญ่ที่สุดหญ้าบี Brizantha แสดงให้เห็นว่าลดลง
(23%) อัตราผลตอบแทนของพืช หญ้าอื่น ๆ ก็สามารถที่จะปรับการเจริญเติบโตและการจัดสรรชีวมวลในการตอบสนองต่อ DT ออก
ผลผลิตพืชรวมค่อนข้างได้รับผลกระทบ Brachiaria mutica มีการกระจายรากเป็นเนื้อเดียวกันตลอดทั้งดิน
รายละเอียด ในสายพันธุ์อื่น ๆ มากกว่า 80% ของสารชีวมวลรากถูกจัดสรรภายใน 30 ซม. รายละเอียดแรกของดิน.
Brachiaria Brizantha และบีล่ามีสัดส่วนต่ำสุดของรากต่ำกว่า 50 ซม. ภัยแล้งที่เกิดทั่วไป
ลดลงในชีวมวลราก ยิงอัตราส่วนรากขนและบีบี humidicola ที่เพิ่มขึ้นในการตอบสนองต่อ DT ที่
ค่าใช้จ่ายของการลดลงของอัตราผลตอบแทนรากลงไปที่ความลึก 50 ซม. แม้ว่าปริมาณน้ำทั้งหมดที่นำมาใช้ภายใต้ DT
เป็นที่คล้ายกันในหมู่หญ้าอัตราการใช้น้ำสูงสุด (0.25 ลิตรวัน-1) ในบี Brizantha บีบีล่าและ
ขนและต่ำสุด (0.13 ลิตรวัน-1) ใน B . humidicola และ B dictyoneura ในการขยายตัวใบทุกชนิดลดลง
DT แต่มันก็ reassumed อย่างรวดเร็วหลังจาก rewatering ภัยแล้งเพิ่มขึ้นมวลใบเฉพาะ (SLM) เท่านั้นในบี Brizantha
ชดเชยการลดลงของพื้นที่ใบ แต่อัตราส่วนพื้นที่ใบ (LAR) คือได้รับผลกระทบในทุกสายพันธุ์ ในเกือบทุกหญ้า
DT เพิ่มขึ้นใบ N และ K ความเข้มข้นและในหลอดทดลองย่อยแห้ง ผลการวิจัยพบว่าบี Brizantha,
B. ล่าและในระดับน้อยบีขนจะสามารถปรับตัวดีกว่าที่จะระยะเวลาแห้งสั้นในขณะที่บี humidicola และ
บี dictyoneura จะดีกว่าการปรับให้เข้ากับระยะเวลาแห้งอีกต่อไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เบื้องต้นของหญ้าในแอฟริกาซึ่งอยู่ในเขตร้อนของทวีปอเมริกา savannas ได้รับปัจจัยสําคัญที่จะปรับปรุงอาหารที่ผลิตเปรียบเทียบการตอบสนองของห้าชนิด Brachiaria ควบคุมความแห้งแล้ง ( DT ) ในแง่ของปริมาณผลผลิตและการจัดสรร , รูปแบบการกระจายของรากพืช การใช้น้ำและธาตุอาหาร , การเจริญเติบโตของใบแห้งการย่อยได้ . ตลอดกาล C4 หญ้าเรียนพ. brizantha ( เกี๊ยต 6780 ) , B . decumbens ( เกี๊ยตแล้ว )B . dictyoneura ( เกี๊ยต 6133 ) , วท. humidicola ( เกี๊ยตแล้ว ) และ พ. หลัง . สอง DT ช่วงเวลาสั้นที่เลียนแบบการแห้งคาถาที่ใช้บ่อยในฤดูฝน ถูกบังคับโดยระงับชลประทานจนเหี่ยวอาการปรากฏ พวกเขาปรากฏหลังจาก 14 วัน พ. brizantha พ. decumbens และ หญ้าขน และหลังจาก 28 วัน พ. humidicola และB . dictyoneura . การ impossed แล้ง คืออ่อนและหญ้าที่ใหญ่ที่สุด , พ. brizantha ให้ลดลง( 23% ) ผลผลิตพืช หญ้าอื่น ๆสามารถปรับการตอบสนองต่อการเจริญเติบโตและมวลชีวภาพ DT ออกจากรวมพืชผลผลิตค่อนข้างได้รับผลกระทบ หญ้าขน Brachiaria มีรากเป็นเนื้อเดียวกันตลอดทั้งดินรายละเอียด ในสายพันธุ์อื่น ๆ มากกว่า 80% ของชีวมวลรากได้รับภายในก่อน 30 ซม. ของดิน .และ บี มี brizantha Brachiaria decumbens สัดส่วนต่ำสุดของรากด้านล่าง 50 ภัยแล้งที่เกิดขึ้นทั่วไปการลดปริมาณราก ยิง : รากอัตราส่วนใน B และ B . humidicola เพิ่มขึ้นหลังการเปลี่ยนที่ค่าใช้จ่ายของการลดลงของผลผลิตรากลงถึง 50 เซนติเมตรลึก แม้ว่าทั้งหมดภายใต้ ปริมาตรน้ำใช้แฟรชคล้ายคลึงกันระหว่างหญ้า , อัตราการใช้น้ำสูงสุด ( 0.25 ลิตรวัน− 1 ) ในปีพ. brizantha decumbens และ บี บีหญ้าขนและต่ำสุด ( 0.13 ล. วัน− 1 ) พ. humidicola และ B dictyoneura . ทั้งชนิดใบการขยายตัวลดลงDT แต่มันอย่างรวดเร็ว reassumed หลังจากที่ถั่วเหลืองพันธุ์ ภัยแล้งเพิ่มมวลใบเฉพาะ ( SLM ) เท่านั้น brizantha ในพ.ชดเชยการลดพื้นที่ใบ แต่ใบอัตราส่วนพื้นที่ ( LAR ) ถูกผลกระทบในทุกชนิด ในหญ้าเกือบทั้งหมดDT เพิ่มความเข้มข้นของ N และ K ในใบและน้ำหนักแห้งต่อการย่อยได้ของ . ผลการศึกษาพบว่า brizantha B ,ข. decumbens และขอบเขตน้อยกว่า พ. หลังดีกว่าดัดแปลงให้สั้นและระยะเวลาแห้ง ส่วน humidicola BB . dictyoneura ดีกว่าปรับให้ยาวแห้งงวด