this case involved the application

this case involved the application of the Endangered Species act of 1973 to a nearly completed $100 million dam on the Little Tennessee River. the dam would have endangered the survival of the snail darter,a previously unknow species of perch which was discovered after litigation over the dam had already begun. there are approximately 130 known species of darters.
the district court declined to enjoin construction of the dam, largely because Congress had continued to appropriate money for the dam despite the snail darter problem, and also because the dam was so near completion. the court of appeals reversed, and the Supreme court granted the goverment's petition for certiorari.

Chief Justice Burger:
it may seem curious to some that the survival of a relatively small number of threeinch fish among all the countless million of species extant would require the permanent halting of a virtually completed dam for which congress has expended more than $100 million. The paradox is not minimized by the fact that congress continued to appropriate committees were apprised of its apparent impact upon the survival of the snail darter. we conclude, however, that the explicit provision of Endangered Species Act require precisely that result.
One would be hard pressed to find a statutory provision whose terms were any plainer than those in $ 7 of the Endangered Species Act. It's very words affirmatively command all federal agencies "to insure that actions authorized, funded, or carried out by them do not jeopardize the continued existence" of an endangered species or "result in the destruction or modification of habitat of such species" 16 U.S.C.A. $ 1536 (Emphasis added) This language b
Concededly, this view of the act will produce results requiring the sacrifice of the anticipated benefits of the project and of many millions of dollars in public funds. But examination of the language, history and structure of the legislation under review here indicate beyond doubt that congress intended endangered species to be afforded the highest of priorities.
It is TVA’s claim that the Act was not intended to stop operation of a project which, like Tellico Dam, was near completion when an endangered species was discovered in its path. While there is no discussion in the legislative history of precisely this problem, the total of congressional action makes it abundantly clear the result we reach today is wholly in accord with both the words of the statute and the intent of Congress. The plain intent of Congress in enacting this statute was to halt and reverse the trend toward species extinction, whatever the cost. This is reflected not only in the stated policies of the Act, but in literally every section of the statute. All persons, including federal agencies, are specifically instructed not to “take” endangered species, meaning that no one is “to harass, harm, pursue, hunt, shoot, wound, kill, trap, capture, or collect” such life forms. Agencies in particular are direct by the Act to “use all methods and procedures which are necessary” to preserve endangered species.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กรณีนี้เกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้การกระทำที่สูญพันธุ์ 1973 ที่จะเสร็จสมบูรณ์เกือบ $ 100,000,000 เขื่อนเล็ก ๆ ริมแม่น้ำเทนเนสซี เขื่อนจะมีอันตรายอยู่รอดของอ้ายงั่วหอยทากชนิดไม่ทราบก่อนหน้านี้ของเกาะซึ่งถูกค้นพบหลังจากการดำเนินคดีเหนือเขื่อนได้เริ่มแล้ว มีประมาณ 130 ชนิดที่รู้จักกันของ darters.
ศาลปฏิเสธที่จะสั่งการก่อสร้างเขื่อนส่วนใหญ่เพราะการมีเพศสัมพันธ์ก็ยังคงเงินที่เหมาะสมสำหรับการสร้างเขื่อนแม้จะมีปัญหาอ้ายงั่วหอยทากและยังเป็นเพราะเขื่อนใกล้เสร็จดังนั้น ศาลอุทธรณ์กลับและศาลฎีกาได้รับคำร้องรัฐบาลสำหรับศาลชั้นต้น. หัวหน้าผู้พิพากษาเบอร์เกอร์: มันอาจจะดูเหมือนอยากรู้อยากเห็นบางอย่างที่อยู่รอดของจำนวนที่ค่อนข้างเล็กของปลา threeinch ในทุกที่นับไม่ถ้วนล้านที่ยังหลงเหลืออยู่สายพันธุ์จะต้องมีถาวร ลังเลของเสร็จแทบเขื่อนที่รัฐสภาได้ใช้จ่ายมากกว่า $ 100,000,000 ความขัดแย้งไม่ได้ลดลงโดยความจริงที่ว่าสภาคองเกรสยังคงคณะกรรมการที่เหมาะสมได้รับทราบถึงผลกระทบที่เห็นได้ชัดที่มีต่อความอยู่รอดของหอยทากอ้ายงั่ว เราสามารถสรุปได้อย่างไรว่าบทบัญญัติที่ชัดเจนของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์พระราชบัญญัติต้องแม่นยำผลที่. หนึ่งจะกดยากที่จะหาการตั้งสำรองตามกฎหมายดังกล่าวมีเงื่อนไขใด ๆ ได้ชัดกว่า $ 7 ของพระราชบัญญัติสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ มันเป็นคำพูดมากยืนยันคำสั่งหน่วยงานรัฐบาลกลางทุกคน "เพื่อให้แน่ใจว่าการกระทำของผู้มีอำนาจได้รับการสนับสนุนหรือดำเนินการโดยพวกเขาไม่ได้เป็นอันตรายต่อการดำรงอยู่อย่างต่อเนื่อง" ของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์หรือ "ผลในการทำลายหรือเปลี่ยนแปลงที่อยู่อาศัยของสิ่งมีชีวิตเช่น" 16 USCA $ 1536 (เน้นเพิ่ม) ภาษานี้ขconcededly มุมมองของการกระทำนี้จะให้ผลลัพธ์ที่ต้องเสียสละของที่คาดว่าจะได้รับประโยชน์โครงการและหลายล้านดอลลาร์ในกองทุนสาธารณะ แต่การตรวจสอบของภาษาประวัติศาสตร์และโครงสร้างของกฎหมายภายใต้การทบทวนที่นี่แสดงให้เห็นโดยปราศจากข้อสงสัยว่าสภาคองเกรสตั้งใจสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่จะอึดที่สูงที่สุดในความสำคัญ. มันเป็นข้อเรียกร้องที่ TVA ว่าพระราชบัญญัติไม่ได้มีเจตนาที่จะหยุดการดำเนินงานของโครงการที่เช่น Tellico เขื่อนอยู่ใกล้แล้วเสร็จเมื่อสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ที่ถูกค้นพบในเส้นทางของมัน ในขณะที่มีการอภิปรายในประวัติศาสตร์กฎหมายของปัญหานี้ได้อย่างแม่นยำไม่รวมการกระทำของรัฐสภาทำให้มันชัดเจนอย่างล้นเหลือผลที่เราไปถึงในวันนี้คือทั้งหมดสอดคล้องกับทั้งคำพูดของกฎหมายและความตั้งใจของรัฐสภา เจตนาธรรมดาของรัฐสภาในการชิงตัวประกันพระราชบัญญัตินี้คือการหยุดและย้อนกลับไปสู่การสูญเสียแนวโน้มสายพันธุ์สิ่งที่ค่าใช้จ่าย นี่คือภาพสะท้อนที่ไม่เพียง แต่ในนโยบายที่กำหนดไว้ในพระราชบัญญัติ แต่ในส่วนของตัวอักษรทุกมาตรา ทุกคนรวมทั้งหน่วยงานของรัฐบาลกลางจะได้รับคำแนะนำโดยเฉพาะไม่ได้ที่จะ "ใช้" สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ซึ่งหมายความว่าไม่มีใคร "เพื่อก่อกวนอันตรายไล่ล่ายิงแผลฆ่าดักจับหรือเก็บ" รูปแบบของชีวิตดังกล่าว หน่วยงานโดยเฉพาะมีโดยตรงโดยพระราชบัญญัติที่จะ "ใช้ทุกวิธีการและขั้นตอนที่จำเป็น" เพื่อรักษาสัตว์ใกล้สูญพันธุ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กรณีนี้เกี่ยวข้องกับการประยุกต์ใช้ในการตัดสินใจที่จะแล้วเสร็จเกือบ $ 100 ล้านสร้างเขื่อนบนแม่น้ำเทนเนสซี่ เล็ก ๆน้อย ๆ เขื่อนจะอยู่รอดของหอยทากอ้ายงั่วที่ใกล้สูญพันธุ์เป็น Unknow ก่อนหน้านี้ชนิดของเกาะซึ่งถูกค้นพบหลังจากคดีเหนือเขื่อนได้เริ่มขึ้นแล้ว มีประมาณ 130 ชนิดที่รู้จักของตัว .
ศาลปฏิเสธที่จะกำหนดเขตการก่อสร้างเขื่อนส่วนใหญ่เพราะสภามีต่อเงินที่เหมาะสมสำหรับเขื่อนแม้จะมีหอยทากอ้ายงั่ว ปัญหา และยัง เพราะเขื่อนก็ใกล้เสร็จสมบูรณ์แล้ว ศาลอุทธรณ์ และศาลฎีกา กลับได้เป็นรัฐบาลยื่นฎีกาที่ศาลชั้นต้นผู้พิพากษาหัวหน้า

:
เบอร์เกอร์มันอาจดูเหมือนแปลกที่การอยู่รอดของจำนวนที่ค่อนข้างเล็กของปลา threeinch ในบรรดานับไม่ถ้วนล้านสปีชีส์ที่ยังต้องหยุดถาวรของจวนเสร็จ เขื่อน ที่รัฐสภามีการใช้จ่ายมากกว่า $ 100 ล้านความขัดแย้งไม่ลดลง โดยข้อเท็จจริงที่ว่า รัฐสภาอย่างต่อเนื่องเพื่อคณะกรรมการที่เหมาะสมถูก apprised ของการปรากฏผลกระทบต่อความอยู่รอดของหอยทากอ้ายงั่ว . เราสรุปได้ อย่างไรก็ตาม บทบัญญัติที่ชัดเจนของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์พระราชบัญญัติต้องแม่นยำผลที่
จะกดยากที่จะหาการให้ตามกฎหมายที่มีเงื่อนไขใด ๆที่เรียบง่ายกว่า $ 7 ของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์พระราชบัญญัติ . มันเป็นคำที่ affirmatively สั่งทุกหน่วยงานของรัฐบาลกลางเพื่อประกันว่า " การกระทำได้รับอนุญาต , มูลนิธิหรือดำเนินการโดยพวกเขาไม่ได้เป็นอันตรายต่อต่อการดำรงอยู่ของสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ หรือ " ผลในการทำลายหรือการปรับเปลี่ยนของสิ่งแวดล้อม เช่น ชนิด " 16 u.s.c.a. $ 1536 ( เน้นเพิ่ม ) ภาษานี้ B
concededly นี้มุมมองของกฎหมายจะให้ผลลัพธ์ที่ต้องการการเสียสละของคาดการณ์ผลประโยชน์ของโครงการ และ หลายล้านดอลลาร์ในกองทุนสาธารณะแต่การสอบของ ภาษา ประวัติศาสตร์ และโครงสร้างของกฎหมายภายใต้การตรวจทานที่นี่ระบุว่า ไม่ต้องสงสัยว่า รัฐสภาไว้ใกล้สูญพันธุ์เป็น afforded สูงสุดของลำดับความสำคัญ .
มัน TVA เป็นอ้างว่าทำไม่ตั้งใจที่จะหยุดการดำเนินงานของโครงการ ซึ่งเป็น tellico เขื่อนก็ใกล้เสร็จสมบูรณ์เมื่อมีสัตว์ใกล้สูญพันธุ์ถูกค้นพบ ในเส้นทางของมันในขณะที่มีการอภิปรายในสภานิติบัญญัติประวัติศาสตร์แน่นอนปัญหานี้ ทั้งหมดของรัฐสภาการกระทำที่ทำให้มันชัดเจนถึงวันนี้ผลทั้งหมดสอดคล้องกับถ้อยคำในตัวบทกฎหมายและเจตนารมณ์ของรัฐสภา ราบเจตนาของรัฐสภาในการตรากฎหมายพระราชบัญญัตินี้เพื่อหยุดและกลับแนวโน้มสู่การสูญพันธุ์ ไม่ว่าค่าใช้จ่ายนี้สะท้อนไม่เพียง แต่ใน กล่าวว่า นโยบายของกฎหมาย แต่ในหมายทุกส่วนของกฎ ทุกคนรวมทั้งหน่วยงานของรัฐบาลกลาง โดยเฉพาะจะสั่งไม่ต้อง " ใช้ " สัตว์ใกล้สูญพันธุ์ ซึ่งหมายความ ว่า ไม่มีใคร " ข่มขู่ ทำร้าย ไล่ ล่า ยิง แผล ฆ่า ดัก จับ หรือ เก็บ " รูปแบบของชีวิตเช่นหน่วยงานโดยตรง โดยต้องใช้วิธีการและขั้นตอนที่จำเป็นเพื่อรักษาสายพันธุ์ที่ใกล้สูญพันธุ์