Wetland creation has become a commo

Wetland creation has become a commonplace method for mitigating the loss of natural wetlands. Often mitigation projects fail to restore ecosystem services of the impacted natural wetlands. One of the key ecosystem services of newly created wetlands is carbon accumulation/sequestration, but little is known about how planting diversity (PD) affects the ability of herbaceous wetland plants to store carbon in newly created wetlands. Most mitigation projects involve a planting regime, but PD, which may be critical in establishing biologically diverse and ecologically functioning wetlands, is seldom required. Using a set of 34 mesocosms (∼1 m2 each), we investigated the effects of planting diversity on carbon storage potential of four native wetland plant species that are commonly planted in created mitigation wetlands in Virginia – Carex vulpinoidea, Eleocharis obtusa, Juncus effusus, and Mimulus ringens. The plants were grown under the four distinctive PD treatments [i.e., monoculture (PD 1) through four different species mixture (PD 4)]. Plant biomass was harvested after two growing seasons and analyzed for tissue carbon content. Competition values (CV) were calculated to understand how the PD treatment affected the competitive ability of plants relative to their biomass production and thus carbon storage potentials. Aboveground biomass ranged from 988 g/m2 – 1515 g/m2, being greatest in monocultures, but only when compared to the most diverse mixture (p = 0.021). However, carbon storage potential estimates per mesocosm ranged between 344 g C/m2 in the most diverse mesocosms (PD 4) to 610 g C/m2 in monoculture ones with no significant difference (p = 0.089). CV of E. obtusa and C. vulpinoidea showed a declining trend when grown in the most diverse mixtures but J. effusus and M. ringens displayed no difference across the PD gradient (p = 0.910). In monocultures, both M. ringens, and J. effusus appeared to store carbon as biomass more effectively than the other species, suggesting that the choice of plant species may play an important role in facilitating the development of carbon accumulation/storage in created wetlands. Plant community diversity provides many ecosystem services (e.g., habitat and floristic quality) other than carbon storage function. Thus, a further study is needed that will focus on investigating how other design elements such as microtopography and hydrologic connectivity may interact with PD in terms of enhancing the carbon storage potential of newly created wetlands.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างพื้นที่ชุ่มน้ำได้กลายเป็น วิธีการบรรเทาการสูญเสียของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติเป็นธรรมดา โครงการบรรเทาสาธารณภัยมักจะไม่คืนค่าบริการในระบบนิเวศพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติคุด บริการระบบนิเวศที่สำคัญของพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นใหม่คือคาร์บอน สะสม/sequestration แต่น้อยเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับวิธีปลูกความหลากหลาย (PD) ส่งผลกระทบต่อความสามารถของพืชในพื้นที่ชุ่มน้ำ herbaceous เก็บคาร์บอนในพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นใหม่ โครงการบรรเทาสาธารณภัยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับระบอบปลูก แต่ PD ซึ่งอาจจะสำคัญในการสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำหลากหลายชิ้น และทำงานอย่าง ไม่ต้อง เราใช้ชุดของ mesocosms 34 (∼1 m2 แต่ละ), ตรวจสอบผลกระทบของการปลูกความหลากหลายศักยภาพเก็บคาร์บอนพันธุ์ 4 พื้นที่ชุ่มน้ำเป็นพืชที่จะปลูกทั่วไปในการลดปัญหาสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำเนีย – Carex vulpinoidea, Eleocharis obtusa, Juncus effusus และ Mimulus ringens มีปลูกพืชภายใต้สี่โดดเด่น PD รักษาที่ [เช่น เรื่อง (PD 1) ผ่านผสมสี่สายพันธุ์ต่าง ๆ (PD 4)] ชีวมวลพืชเก็บเกี่ยวหลังจากซีซั่นสองที่เติบโต และวิเคราะห์สำหรับเนื้อเยื่อคาร์บอน มีคำนวณค่าแข่งขัน (CV) เพื่อให้เข้าใจวิธีการรักษา PD ได้รับผลกระทบความสามารถในการแข่งขันของพืชที่สัมพันธ์กับการผลิตชีวมวล และศักยภาพเก็บคาร์บอน ชีวมวล aboveground อยู่ในช่วงจาก 988 ที่ g/m2 – 1515 g/m2 ถูกสุดใน monocultures แต่เท่านั้นเมื่อเทียบกับส่วนผสมมีความหลากหลายมากที่สุด (p = 0.021) อย่างไรก็ตาม ประเมินศักยภาพเก็บคาร์บอนต่อ mesocosm อยู่ในช่วงระหว่าง C/m2 g 344 ใน mesocosms มีความหลากหลายมากที่สุด (PD 4) กับ g 610 C/m2 ในเรื่องคนกับไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.089) CV ของ E. obtusa และ C. vulpinoidea แสดงให้เห็นว่า การคำนวณแนวโน้มเมื่อปลูกในน้ำยาผสมหลากหลายสุดแต่เจ effusus และ ringens เมตรแสดงไม่แตกต่างทั้งการไล่ระดับสี PD (p = 0.910) ใน monocultures, ringens เมตร และ J. effusus ปรากฏเก็บคาร์บอนเป็นชีวมวลมากกว่าอื่น ๆ สายพันธุ์ การแนะนำการเลือกชนิดพืชอาจเล่นมีบทบาทสำคัญในการอำนวยความสะดวกการพัฒนาคาร์บอนสะสม/เก็บข้อมูลในพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้น หลายระบบนิเวศบริการ (เช่น อยู่อาศัยและคุณภาพ floristic) นอกเหนือจากฟังก์ชั่นคาร์บอนพืชชุมชนความหลากหลายทาง ดังนั้น การศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะเน้นการตรวจสอบว่าองค์ประกอบการออกแบบอื่น ๆ เช่น microtopography และเชื่อมอุทกวิทยาอาจโต้ตอบกับ PD ในแง่ของการเพิ่มศักยภาพการเก็บคาร์บอนของใหม่สร้างพื้นที่ชุ่มน้ำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำได้กลายเป็นวิธีการธรรมดาสำหรับการลดการสูญเสียของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ โครงการบรรเทาผลกระทบมักจะล้มเหลวในการคืนค่าบริการของระบบนิเวศของพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติที่ส่งผลกระทบต่อ หนึ่งในบริการของระบบนิเวศที่สำคัญของพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นใหม่คือการสะสมคาร์บอน / อายัด แต่ไม่ค่อยมีใครรู้เกี่ยวกับวิธีการหลากหลายเพาะปลูก (PD) มีผลกระทบต่อความสามารถในพื้นที่ชุ่มน้ำของพืชสมุนไพรในการจัดเก็บคาร์บอนในพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นใหม่ โครงการบรรเทาผลกระทบส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับระบอบการปกครองปลูก แต่ PD ซึ่งอาจจะเป็นสิ่งสำคัญในการสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความหลากหลายทางชีวภาพและการทำงานทางด้านนิเวศวิทยาเป็นสิ่งจำเป็นไม่ค่อย โดยใช้ชุด 34 mesocosms (~1 แต่ละ m2) เราตรวจสอบผลกระทบของการปลูกความหลากหลายที่มีศักยภาพในการจัดเก็บคาร์บอนของพันธุ์พืชพื้นเมืองสี่พื้นที่ชุ่มน้ำที่มีการปลูกกันอย่างแพร่หลายในการบรรเทาผลกระทบพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นในเวอร์จิเนีย - Carex vulpinoidea, Eleocharis obtusa, Juncus effusus, และ Mimulus ringens พืชที่ปลูกภายใต้การรักษา PD สี่ที่โดดเด่น [คือเชิงเดี่ยว (PD 1) ผ่านสี่สายพันธุ์ที่แตกต่างกันผสม (PD 4)] ชีวมวลพืชเก็บเกี่ยวหลังจากที่สองฤดูกาลที่กำลังเติบโตและวิเคราะห์เนื้อเยื่อปริมาณคาร์บอน ค่าการแข่งขัน (CV) ได้รับการคำนวณที่จะเข้าใจวิธีการรักษาที่ได้รับผลกระทบ PD สามารถในการแข่งขันของพืชเมื่อเทียบกับการผลิตชีวมวลของพวกเขาและทำให้ศักยภาพการจัดเก็บคาร์บอน ชีวมวลเหนือพื้นดินตั้งแต่ 988 g / m2 - 1515 g / m2 เป็นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดใน monocultures แต่เมื่อเทียบกับส่วนผสมที่หลากหลายมากที่สุด (p = 0.021) อย่างไรก็ตามประมาณการที่อาจเกิดขึ้นการจัดเก็บคาร์บอนไดออกไซด์ต่อ mesocosm อยู่ระหว่าง 344 กรัม C / m2 ใน mesocosms ความหลากหลายมากที่สุด (PD 4) 610 กรัม C / m2 ในเชิงเดี่ยวกับคนที่ไม่แตกต่างกัน (p = 0.089) ประวัติย่อของอี obtusa และ C vulpinoidea พบว่ามีแนวโน้มลดลงเมื่อปลูกในผสมความหลากหลายมากที่สุด แต่เจ effusus และเอ็ม ringens แสดงไม่แตกต่างกันทั่วลาด PD (p = 0.910) ใน monocultures ทั้งเอ็ม ringens และเจ effusus ปรากฏในการจัดเก็บคาร์บอนชีวมวลประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ บอกว่าทางเลือกของสายพันธุ์พืชที่อาจมีบทบาทสำคัญในการอำนวยความสะดวกในการพัฒนาของการสะสมคาร์บอน / การจัดเก็บข้อมูลในพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้น ความหลากหลายของพืชชุมชนให้บริการของระบบนิเวศหลาย (เช่นที่อยู่อาศัยและคุณภาพ floristic) ที่นอกเหนือจากฟังก์ชั่นการจัดเก็บคาร์บอน ดังนั้นการศึกษาเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นที่จะมุ่งเน้นไปที่การตรวจสอบองค์ประกอบของการออกแบบวิธีการอื่น ๆ เช่นการเชื่อมต่อ microtopography และอุทกวิทยาอาจโต้ตอบกับพีดีในแง่ของการเสริมสร้างศักยภาพการจัดเก็บคาร์บอนของพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำได้กลายเป็นวิธีการทั่วไปสำหรับการบรรเทาการสูญเสียพื้นที่ชุ่มน้ำธรรมชาติ มักจะล้มเหลวที่จะฟื้นฟูโครงการบรรเทาผลกระทบบริการของระบบนิเวศของธรรมชาติชายเลน . หนึ่งในบริการของระบบนิเวศของพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นใหม่ที่สำคัญคือการสะสมการสะสมคาร์บอน / ,แต่เป็นที่รู้จักกันเพียงเล็กน้อยเกี่ยวกับวิธีการปลูกความหลากหลาย ( PD ) ที่มีผลต่อความสามารถของพืชในพื้นที่ชุ่มน้ำไม้ล้มลุกเก็บคาร์บอนสร้างใหม่ พื้นที่ชุ่มน้ํา โครงการบรรเทามากที่สุดเกี่ยวข้องกับการปลูก ระบอบการปกครอง แต่ผู้กำกับ ซึ่งอาจจะสำคัญในการสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำทางชีววิทยาความหลากหลายและนิเวศวิทยาการทํางาน คือ แทบจะไม่ต้อง การใช้ชุดของ 34 mesocosms ( ∼ 1 M2 แต่ละ )เราได้ตรวจสอบผลของการสะสมคาร์บอนของศักยภาพของพืชพื้นเมือง 4 ชนิดคือพื้นที่ชุ่มน้ำปลูกกันทั่วไปในการสร้างพื้นที่ชุ่มน้ำในเวอร์จิเนีย– vulpinoidea carex , เต็ง juncus แห้วทรงกระเทียม , effusus และ mimulus ringens . พืชที่ปลูกภายใต้สี่รักษา PD ที่โดดเด่น [ เช่น การปลูกพืชเชิงเดี่ยว ( PD 1 ) ผ่านที่แตกต่างกัน 4 ชนิดผสม ( PD 4 ) ]ชีวมวลพืชเก็บเกี่ยวหลังจาก 2 ฤดูปลูก และวิเคราะห์ปริมาณคาร์บอนที่เนื้อเยื่อ คุณค่าการแข่งขัน ( CV ) ได้เข้าใจว่าการรักษาความสามารถในการแข่งขันของ PD มีผลต่อพืชที่สัมพันธ์กับการผลิตชีวมวลของพวกเขาจึงเก็บคาร์บอนศักยภาพ ผลผลิตมวลชีวภาพเหนือพื้นดิน ระหว่าง 988 g / m2 ) 1 g / m2 เป็นทรีตเมนต์มากที่สุด ,แต่เมื่อเทียบกับส่วนผสมที่หลากหลายมากที่สุด ( p = 0.021 ) อย่างไรก็ตาม เก็บคาร์บอนที่มีศักยภาพประมาณต่อ mesocosm อยู่ระหว่าง 344 g c / M2 ใน mesocosms หลากหลายมากที่สุด ( PD 4 ) 610 กรัม C / m2 เชิงเดี่ยวที่ไม่มีความแตกต่างกันทางสถิติ ( P = 0.089 ) CV . เต็ง . vulpinoidea แสดงแนวโน้มลดลงเมื่อปลูกในความหลากหลายมากที่สุด ) แต่เจ effusus และringens แสดงความแตกต่างใน PD ไล่ระดับ ( P = 0.960 ) ในทรีตเมนต์ ทั้ง ม. ringens และ J . effusus ปรากฏว่าเก็บคาร์บอนเป็นชีวมวลมีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าชนิดอื่น ๆ แนะนำว่า การเลือกชนิดของพืชอาจมีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการพัฒนาของการสะสมคาร์บอน / กระเป๋าในสร้างชายเลน .ความหลากหลายของสังคมพืช ให้บริการมากมาย เช่น สิ่งแวดล้อมและคุณภาพโครงสร้าง ) ฟังก์ชันกระเป๋านอกจากคาร์บอน ดังนั้น จึงต้องมีการศึกษาเพิ่มเติมอีก ซึ่งจะเน้นไปที่การตรวจสอบวิธีการองค์ประกอบของการออกแบบอื่น ๆเช่น microtopography และการเชื่อมต่อทางอาจโต้ตอบกับ PD ในแง่ของการเสริมสร้างศักยภาพของพื้นที่ชุ่มน้ำที่สร้างขึ้นใหม่เก็บคาร์บอน .