ตัวเอกของ 1984 เป็นชายวัยกลางคนนาม

ตัวเอกของ 1984 เป็นชายวัยกลางคนนาม “วินสตัน สมิธ” เขาทำงานให้กับ “กระทรวงแห่งความจริง” ในรัฐที่ชื่อ “โอชันเนีย” (Oceania) ซึ่งเป็นรัฐแบบเผด็จการที่รวบอำนาจเบ็ดเสร็จ ผ่านการปกครองโดยพรรคๆเดียวคือ “อิงซ็อค” (Ingsoc) ผู้นำสูงสุดคือ “พี่เบิ้ม” หรือ “big brother” ซึ่งรูปภาพใบหน้าของเขาปรากฏอยู่ทั่วทุกหัวระแหงในโอชันเนีย ประหนึ่งการจ้องมองดูทุกผู้คนอยู่ทุกขณะจิต การใช้ชีวิตในโอชันเนียล้วนเต็มไปด้วยพิธีกรรมมากมาย พิธีสำคัญอย่างหนึ่งก็คือ “รายการความเกลียดสองนาที” ซึ่งประชาชนต้องมารวมตัวกันเพื่อดูเรื่องราวต่างๆที่พรรคอยากให้ดู สิ่งที่ทุกคนต้องดูเป็นประจำคือใบหน้าและเรื่องราวของ “เอ็มมานูเอล โกลด์สไตน์” บุคคลที่พรรคชูขึ้นศัตรูหมายเลขหนึ่งของโอชันเนีย เมื่อใดที่พิธีถูกจัดขึ้นผู้คนก็ต้องมาร่วมกันก่นด่าสาปแช่งโกลด์สไตน์ และตบท้ายด้วยสรรเสริญเยินยอพี่เบิ้ม ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าโกลด์สไตน์มีตัวตนอยู่จริงๆหรือไม่ แต่นั่นไม่สำคัญ สิ่งสำคัญก็คือมี “ศัตรูร่วม” ดำรงอยู่ในใจของประชาชนหรือไม่ การดำรงอยู่ของสิ่งนี้เป็นหลักประกันความมั่นคงในอำนาจของโอชันเนียนั่นเอง

การดำรงชีวิตในโอชันเนียไม่ยากหากท่านไม่ใช่คนชอบคิด อยู่ในรัฐนี้อย่าตั้งคำถามอย่าสงสัย พรรคว่าอย่างไรก็ตามนั้น การคิดสงสัยเป็นสิ่งไม่ดี ความรัก การวิจารณ์ การมีเพศสัมพันธ์นอกสมรส การสังวาสโดยมิได้เป็นไปเพื่อการมีบุตร และอะไรอย่างอื่นอีกมากมายอันแสดงลักษณะของตัวตนหรือความเป็นปัจเจกที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของพรรคเป็นสิ่งไม่ดี พรรคเรียกพฤติการณ์เหล่านี้ว่าเป็น “อาชญากรรมความคิด” (thoughtcrime) ทั่วทั้งโอชันเนียจะมี “ตำรวจความคิด” (Thought Police) ออกไล่ล่าบรรดาขบถนอกคอกทั้งหลายเพื่อนำตัวมาฟอกความคิดให้สะอาด ในการที่จะธำรงรักษาระเบียบเหล่านี้ไว้ให้ได้พรรคจำเป็นต้องคิดรูปแบบของภาษาขึ้นมาใหม่ เรียกว่า “นิวสปีค” (Newspeak) โดยการตัดและลดทอนคำศัพท์ต่างๆให้น้อยลง คำใดที่ทำให้คนสามารถคิดถึงสิ่งที่ทำให้ขบถหรือแหกคอกได้ก็ให้ตัดทิ้งไป วิธีการนี้เป็นผลเชิงปฏิบัติที่พรรคนำมาจากหลักการที่ว่าภาษาเป็นตัวกำหนดความคิดคน เพราะฉะนั้น หากไม่มีคำศัพท์คำนั้นๆให้ใช้คนก็ไม่อาจมีความคิดถึงสิ่งนั้นได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวเอกของ 1984 เป็นชายวัยกลางคนนาม "วินสตันสมิธ" เขาทำงานให้กับ "กระทรวงแห่งความจริง" ในรัฐที่ชื่อ "โอชันเนีย" (โอเชียเนีย) ซึ่งเป็นรัฐแบบเผด็จการที่รวบอำนาจเบ็ดเสร็จผ่านการปกครองโดยพรรคๆเดียวคือผู้นำสูงสุดคือ "อิงซ็อค" (Ingsoc) "พี่เบิ้ม" หรือ "พี่ใหญ่" ซึ่งรูปภาพใบหน้าของเขาปรากฏอยู่ทั่วทุกหัวระแหงในโอชันเนียประหนึ่งการจ้องมองดูทุกผู้คนอยู่ทุกขณะจิตการใช้ชีวิตในโอชันเนียล้วนเต็มไปด้วยพิธีกรรมมากมายพิธีสำคัญอย่างหนึ่งก็คือ "รายการความเกลียดสองนาที" ซึ่งประชาชนต้องมารวมตัวกันเพื่อดูเรื่องราวต่างๆที่พรรคอยากให้ดูสิ่งที่ทุกคนต้องดูเป็นประจำคือใบหน้าและเรื่องราวของ "เอ็มมานูเอลโกลด์สไตน์" บุคคลที่พรรคชูขึ้นศัตรูหมายเลขหนึ่งของโอชันเนียเมื่อใดที่พิธีถูกจัดขึ้นผู้คนก็ต้องมาร่วมกันก่นด่าสาปแช่งโกลด์สไตน์และตบท้ายด้วยสรรเสริญเยินยอพี่เบิ้มไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าโกลด์สไตน์มีตัวตนอยู่จริงๆหรือไม่แต่นั่นไม่สำคัญสิ่งสำคัญก็คือมี "ศัตรูร่วม" ดำรงอยู่ในใจของประชาชนหรือไม่การดำรงอยู่ของสิ่งนี้เป็นหลักประกันความมั่นคงในอำนาจของโอชันเนียนั่นเองการดำรงชีวิตในโอชันเนียไม่ยากหากท่านไม่ใช่คนชอบคิด อยู่ในรัฐนี้อย่าตั้งคำถามอย่าสงสัย พรรคว่าอย่างไรก็ตามนั้น การคิดสงสัยเป็นสิ่งไม่ดี ความรัก การวิจารณ์ การมีเพศสัมพันธ์นอกสมรส การสังวาสโดยมิได้เป็นไปเพื่อการมีบุตร และอะไรอย่างอื่นอีกมากมายอันแสดงลักษณะของตัวตนหรือความเป็นปัจเจกที่อยู่นอกเหนือการควบคุมของพรรคเป็นสิ่งไม่ดี พรรคเรียกพฤติการณ์เหล่านี้ว่าเป็น “อาชญากรรมความคิด” (thoughtcrime) ทั่วทั้งโอชันเนียจะมี “ตำรวจความคิด” (Thought Police) ออกไล่ล่าบรรดาขบถนอกคอกทั้งหลายเพื่อนำตัวมาฟอกความคิดให้สะอาด ในการที่จะธำรงรักษาระเบียบเหล่านี้ไว้ให้ได้พรรคจำเป็นต้องคิดรูปแบบของภาษาขึ้นมาใหม่ เรียกว่า “นิวสปีค” (Newspeak) โดยการตัดและลดทอนคำศัพท์ต่างๆให้น้อยลง คำใดที่ทำให้คนสามารถคิดถึงสิ่งที่ทำให้ขบถหรือแหกคอกได้ก็ให้ตัดทิ้งไป วิธีการนี้เป็นผลเชิงปฏิบัติที่พรรคนำมาจากหลักการที่ว่าภาษาเป็นตัวกำหนดความคิดคน เพราะฉะนั้น หากไม่มีคำศัพท์คำนั้นๆให้ใช้คนก็ไม่อาจมีความคิดถึงสิ่งนั้นได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวเอกของ 1984 เป็นชายวัยกลางคนนาม "วินสตันสมิ ธ " เขาทำงานให้กับ "กระทรวงแห่งความจริง" ในรัฐที่ชื่อ "โอชันเนีย" (โอเชียเนีย) ผ่านการปกครองโดยพรรค ๆ เดียวคือ "อิงซ็อค" (Ingsoc) ผู้นำสูงสุดคือ "พี่เบิ้ม" หรือ "พี่ใหญ่" พิธีสำคัญอย่างหนึ่งก็คือ "รายการความเกลียดสองนาที" "เอ็มมานูเอลโกลด์สไตน์" แต่นั่นไม่สำคัญสิ่งสำคัญก็คือมี "ศัตรูร่วม" ดำรงอยู่ในใจของประชาชนหรือไม่ พรรคว่าอย่างไรก็ตามนั้นการคิดสงสัยเป็นสิ่งไม่ดีความรักการวิจารณ์การมีเพศสัมพันธ์นอกสมรส พรรคเรียกพฤติการณ์เหล่านี้ว่าเป็น "อาชญากรรมความคิด" (thoughtcrime) ทั่วทั้งโอชันเนียจะมี "ตำรวจความคิด" (คิดตำรวจ) เรียกว่า "นิวสปีค" (Newspeak) เพราะฉะนั้น