Formation[edit]In warmer clouds an

Formation[edit]
In warmer clouds an aerosol particle or "ice nucleus" must be present in (or in contact with) the droplet to act as a nucleus. The particles that make ice nuclei are very rare compared to nuclei upon which liquid cloud droplets form; however, it is not understood what makes them efficient. Clays, desert dust and biological particles may be effective,[3] although to what extent is unclear. Artificial nuclei include particles of silver iodide and dry ice, and these are used to stimulate precipitation in cloud seeding.[4]

Once a droplet has frozen, it grows in the supersaturated environment, which is one where air is saturated with respect to ice when the temperature is below the freezing point. The droplet then grows by deposition of water molecules in the air (vapor) onto the ice crystal surface where they are collected. Because water droplets are so much more numerous than the ice crystals due to their sheer abundance, the crystals are able to grow to hundreds of micrometers or millimeters in size at the expense of the water droplets. This process is known as the Wegener–Bergeron–Findeisen process. The corresponding depletion of water vapor causes the droplets to evaporate, meaning that the ice crystals grow at the droplets' expense. These large crystals are an efficient source of precipitation, since they fall through the atmosphere due to their mass, and may collide and stick together in clusters, or aggregates. These aggregates are usually the type of ice particle that falls to the ground.[5] Guinness World Records list the world's largest (aggregate) snowflakes as those of January 1887 at Fort Keogh, Montana; allegedly one measured 15 inches (38 cm) wide. Although this report by a farmer is doubtful, aggregates of three or four inches width have been observed. Single crystals the size of a dime (17.91 mm in diameter) have been observed.[1]

The exact details of the sticking mechanism remain controversial. Possibilities include mechanical interlocking, sintering, electrostatic attraction as well as the existence of a "sticky" liquid-like layer on the crystal surface. The individual ice crystals often have hexagonal symmetry. Although the ice is clear, scattering of light by the crystal facets and hollows/imperfections mean that the crystals often appear white in color due to diffuse reflection of the whole spectrum of light by the small ice particles.[2] The shape of the snowflake is determined broadly by the temperature and humidity at which it is formed.[5] Rarely, at a temperature of around −2 °C (28 °F), snowflakes can form in threefold symmetry — triangular snowflakes.[6] The most common snow particles are visibly irregular, although near-perfect snowflakes may be more common in pictures because they are more visually appealing. It is unlikely that any two snowflakes are alike due to the estimated 1019 (10 quintillion) water molecules which make up a typical snowflake,[7] which grow at different rates and in different patterns depending on the changing temperature and humidity within the atmosphere that the snowflake falls throu

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[แก้] การก่อในเมฆอุ่น อนุภาคละอองลอยหรือ "นิวเคลียสน้ำแข็ง" ต้องมีอยู่ใน (หรือติดต่อด้วย) หยดเพื่อทำหน้าที่เป็นนิวเคลียส อนุภาคที่ทำให้นิวเคลียสน้ำแข็งมีน้อยมากเมื่อเทียบกับนิวเคลียสตามแบบฟอร์มที่หยดของเหลวเมฆ อย่างไรก็ตาม มันไม่เป็นที่เข้าใจสิ่งที่ทำให้พวกเขามีประสิทธิภาพ ดินเหนียว ทะเลทรายฝุ่น และอนุภาคชีวภาพอาจมีประสิทธิภาพ, [3] แม้ว่าการขอบเขตไม่ชัดเจน เทียมนิวเคลียสประกอบด้วยอนุภาคของซิลเวอร์ไอโอไดด์และน้ำแข็งแห้ง และเหล่านี้จะใช้เพื่อกระตุ้นปริมาณน้ำฝนในการทำฝน [4]เมื่อมีการแช่แข็งแบบหยด จะเติบโตในสภาพแวดล้อม supersaturated ซึ่งเป็นหนึ่งในที่อากาศอิ่มตัว ด้วยความเคารพเพื่อน้ำแข็งเมื่ออุณหภูมิต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง กับหยดแล้วขยาย โดยสะสมของโมเลกุลของน้ำในอากาศ (ไอ) บนพื้นผิวของผลึกน้ำแข็งที่จะรวบรวม เนื่องจากหยดน้ำเป็นจำนวนมากมากขึ้นกว่าผลึกน้ำแข็งเนื่องจากความอุดมสมบูรณ์โปร่ง ผลึกจะสามารถเติบโตไปหลายร้อยของไมโครเมตรหรือมิลลิเมตรขนาดค่าใช้จ่ายของหยดน้ำ กระบวนการนี้เรียกว่ากระบวนการ Wegener – Bergeron – Findeisen การสูญเสียที่สอดคล้องกันของไอน้ำทำให้เกิดหยดระเหย หมายถึง การที่ ผลึกน้ำแข็งเติบโตค่าใช้จ่ายของหยด ผลึกขนาดใหญ่เหล่านี้เป็นแหล่งมีประสิทธิภาพของฝน เนื่องจากพวกเขาตกผ่านชั้นบรรยากาศเนื่องจากมวลของพวกเขา และอาจชนกัน และติดกันในคลัสเตอร์ หรือผลรวม ผลเหล่านี้มักชนิดของอนุภาคน้ำแข็งที่อยู่กับพื้นดิน [5] ในโลกที่ใหญ่ที่สุด (รวม) เกล็ดหิมะที่ 1887 มกราคมที่ป้อม Keogh มอนตานา รายการกินเนสบุ๊ค ถูกกล่าวหาว่าหนึ่งวัดกว้าง 15 นิ้ว (38 เซนติเมตร) แม้ว่ารายงานนี้ โดยเกษตรกรเป็นหนี้สงสัยสูญ ได้รับการปฏิบัติผลรวมของสามหรือสี่นิ้ว ผลึกเดี่ยวขนาดของขนาด (17.91 mm เส้นผ่านศูนย์กลาง) ได้รับการปฏิบัติ [1]รายละเอียดของกลไก sticking ยังคงถกเถียงกันอยู่ มีกลไกประสาน เผา ไฟฟ้าสถิตสถาน ตลอดจนการดำรงอยู่ของชั้นของเหลวเหมือน "เหนียว" บนพื้นผิวคริสตัล ผลึกน้ำแข็งแต่ละตัวมักจะมีหกเหลี่ยมสมมาตร แม้ว่าน้ำแข็งใส กระเจิงของแสงโดยแง่มุมคริสตัลและโพรง/ความไม่สมบูรณ์หมายถึง การที่ ผลึกมักจะปรากฏสีเนื่องจากสะท้อนกระจายทั้งสเปกตรัมของแสงขาวจากอนุภาคน้ำแข็งขนาดเล็ก [2] รูปร่างของเกล็ดหิมะจะถูกกำหนด โดยอุณหภูมิและความชื้นซึ่งมันจะเกิดขึ้นอย่างกว้างขวาง [5] ไม่ค่อย ที่อุณหภูมิประมาณ −2 ° C (28 ° F), เกล็ดหิมะสามารถฟอร์มในสามด้านสมมาตร — เกล็ดรูปสามเหลี่ยม [6] หิมะอนุภาคทั่วไปจะมองเห็นผิดปกติ แม้ว่าอาจจะพบมากในรูปเกล็ดหิมะใกล้สมบูรณ์แบบ เพราะพวกเขาจะน่าดึงดูดใจ ไม่น่าว่า เกล็ดหิมะสองใด ๆ ที่เหมือนกันเนื่องจากประมาณ 1019 (10 quintillion) โมเลกุลของน้ำซึ่งเป็นเกล็ดหิมะทั่วไป, [7] ซึ่งเติบโต ที่อัตราต่าง ๆ และ ในรูปแบบที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิและความชื้นภายในบรรยากาศที่ว่า เกล็ดหิมะตกผ่านโลกมายา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การก่อตัว [แก้ไข]
อยู่ในก้อนเมฆที่อบอุ่นอนุภาคละอองลอยหรือ "นิวเคลียสน้ำแข็ง" ต้องนำเสนอใน (หรือในการติดต่อกับ) หยดเพื่อทำหน้าที่เป็นนิวเคลียส อนุภาคที่ทำให้นิวเคลียสน้ำแข็งเป็นของหายากมากเมื่อเทียบกับนิวเคลียสซึ่งหยดของเหลวเมฆรูปแบบ; แต่ก็จะไม่เข้าใจสิ่งที่ทำให้พวกเขามีประสิทธิภาพ Clays ฝุ่นทะเลทรายและอนุภาคทางชีวภาพอาจจะมีประสิทธิภาพ [3] ถึงแม้ว่าสิ่งที่ขอบเขตก็ไม่มีความชัดเจน นิวเคลียสประดิษฐ์ ได้แก่ อนุภาคของไอโอไดด์สีเงินและน้ำแข็งแห้งและเหล่านี้จะใช้ในการกระตุ้นในการเร่งรัดก่อตัวเป็นเมฆ. [4]

เมื่อหยดมีการแช่แข็งมันจะเติบโตในสภาพแวดล้อมอิ่มตัวซึ่งเป็นหนึ่งในที่อากาศจะอิ่มตัวด้วยความเคารพน้ำแข็งเมื่อ อุณหภูมิต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง หยดแล้วเติบโตขึ้นจากการทับถมของโมเลกุลของน้ำในอากาศ (ไอ) ลงบนพื้นผิวผลึกน้ำแข็งที่พวกเขาจะถูกเก็บรวบรวม เพราะหยดน้ำมีมากขึ้นมากมายกว่าผลึกน้ำแข็งเนื่องจากความอุดมสมบูรณ์ที่แท้จริงของพวกเขา, คริสตัลจะสามารถเติบโตได้ถึงร้อยไมโครเมตรหรือมิลลิเมตรในขนาดที่ค่าใช้จ่ายของหยดน้ำ กระบวนการนี้เป็นที่รู้จักกันเป็นกระบวนการ Wegener-รอน-Findeisen การลดลงที่สอดคล้องกันของไอน้ำที่ทำให้เกิดหยดน้ำจะระเหยซึ่งหมายความว่าผลึกน้ำแข็งเติบโตที่ค่าใช้จ่ายของแต่ละหยด เหล่านี้ผลึกขนาดใหญ่เป็นแหล่งที่มีประสิทธิภาพในการเร่งรัดเนื่องจากพวกเขาตกผ่านชั้นบรรยากาศเนื่องจากมวลของพวกเขาและอาจเกิดการชนกันและติดกันในกลุ่มหรือมวลรวม มวลเหล่านี้มักจะชนิดของอนุภาคน้ำแข็งที่ตกอยู่กับพื้นดิน. [5] Guinness World Records รายการใหญ่ที่สุดในโลก (รวม) เกล็ดหิมะเป็นที่ของมกราคม 1887 ที่ฟอร์ค็อฟ, มอนแทนา; ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นหนึ่งในวัด 15 นิ้ว (38 ซม.) กว้าง แม้ว่ารายงานนี้โดยชาวนาเป็นหนี้สงสัยจะสูญมวลรวมของสามหรือสี่นิ้วได้รับการปฏิบัติ ผลึกเดี่ยวขนาดของค่าเล็กน้อย (17.91 มม) ได้รับการปฏิบัติ. [1]

รายละเอียดที่แน่นอนของกลไกติดยังคงขัดแย้ง ความเป็นไปได้รวมถึงการประสานกลการเผาสถานที่น่าสนใจไฟฟ้าสถิตเช่นเดียวกับการดำรงอยู่ของ "เหนียว" ชั้นของเหลวเช่นบนพื้นผิวผลึก ผลึกน้ำแข็งบุคคลมักจะมีความสมมาตรหกเหลี่ยม แม้ว่าน้ำแข็งที่มีความชัดเจนกระเจิงของแสงจากแง่มุมคริสตัลและโพรง / ไม่สมบูรณ์หมายความว่าผลึกมักจะปรากฏสีขาวเนื่องจากการแพร่ภาพสะท้อนของทั้งสเปกตรัมของแสงโดยอนุภาคน้ำแข็งขนาดเล็ก. [2] รูปร่างของเกล็ดหิมะถูกกำหนดในวงกว้างโดยอุณหภูมิและความชื้นที่มันจะเกิดขึ้น. [5] ไม่ค่อยที่อุณหภูมิประมาณ -2 ° C (28 ° F) เกล็ดหิมะสามารถในรูปแบบสมมาตรทบ. - เกล็ดหิมะสามเหลี่ยม [6] อนุภาคหิมะที่พบมากที่สุดที่ผิดปกติอย่างเห็นได้ชัดแม้เกล็ดหิมะใกล้ที่สมบูรณ์แบบอาจจะพบมากในภาพเพราะพวกเขามีมากขึ้นดึงดูดสายตา มันไม่น่าที่สองเกล็ดหิมะเหมือนกันเนื่องจากประมาณ 1019 (10 Quintillion) โมเลกุลของน้ำที่ทำขึ้นเกล็ดหิมะทั่วไป [7] ซึ่งเติบโตในอัตราที่แตกต่างกันและในรูปแบบที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับอุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลงและความชื้นภายในบรรยากาศที่ เกล็ดหิมะตก throu

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแก้ไข ]ในเมฆอุ่นเป็นละอองอนุภาคหรือน้ำแข็ง " นิวเคลียส " ต้องอยู่ใน ( หรือติดต่อกับ ) แตกตัวเป็นนิวเคลียส อนุภาคที่ทำให้นิวเคลียสน้ำแข็งจะน้อยมากเมื่อเทียบกับนิวเคลียสซึ่งเมื่อเมฆรูปแบบของเหลวหยด แต่มันไม่เข้าใจ อะไรที่ทำให้พวกเขามีประสิทธิภาพ ดิน , ฝุ่นทะเลทรายและอนุภาคชีวภาพอาจจะมีประสิทธิภาพ , [ 3 ] แม้ว่าสิ่งที่ขอบเขตไม่ชัดเจน นิวเคลียสประกอบด้วยอนุภาคของซิลเวอร์ไอโอไดด์ ประดิษฐ์ และ น้ำแข็งแห้ง และเหล่านี้จะถูกใช้เพื่อกระตุ้นการตกตะกอนในการทำฝนเทียม [ 5 ]เมื่อหยดได้แช่แข็ง มันเติบโตใน supersaturated สิ่งแวดล้อมซึ่งเป็นหนึ่งที่อากาศอิ่มตัวกับการแข็งเมื่ออุณหภูมิต่ำกว่าจุดเยือกแข็ง แสงแล้วเติบโตโดยการเกาะของโมเลกุลของน้ำในอากาศ ( ไอ ) ลงบนพื้นผิวของผลึกน้ำแข็งที่พวกเขาจะถูกเก็บรวบรวม เพราะน้ำหยดมีเยอะมากมายกว่าน้ำแข็งผลึก เนื่องจากพวกมันอุดมสมบูรณ์ ผลึกจะสามารถเติบโตไปหลายร้อยไมโครเมตร หรือ มิลลิเมตรในขนาดที่ค่าใช้จ่ายของหยดน้ํา กระบวนการนี้เรียกว่า เวเกเนอร์– Bergeron –ไฟน์ไดเซิ่นกระบวนการ การสอดคล้องของไอน้ำทำให้เกิดหยดระเหยหมายความว่าน้ำแข็งผลึกเติบโตค่าใช้จ่ายหยด " ผลึกขนาดใหญ่เหล่านี้เป็นแหล่งที่มีประสิทธิภาพของการตกตะกอนเนื่องจากพวกเขาตกผ่านชั้นบรรยากาศ เนื่องจากมวลของพวกเขาและอาจจะชนกัน และติดเข้าด้วยกันในกลุ่ม หรือกลุ่ม . กลุ่มเหล่านี้มักจะมีชนิดของอนุภาคน้ำแข็งที่ตกพื้น [ 5 ] รายการใหญ่ที่สุดของโลกกินเนสส์บันทึกโลก ( รวม ) เกล็ดหิมะเป็นมกราคม 1629 ป้อมคีโอ มอนแทนา ; กล่าวหาหนึ่งวัด 15 นิ้ว ( 38 เซนติเมตร ) กว้าง ถึงแม้ว่ารายงานนี้โดยชาวนาที่เป็นหนี้สงสัยจะสูญ กลุ่มสามหรือสี่นิ้วจะถูกสังเกตเห็น ผลึกขนาดของเหรียญเดียว ( 17.91 มม. ) ได้พบ [ 1 ]รายละเอียดที่แน่นอนของการผสานกลไกที่ยังคงแย้ง ความเป็นไปได้รวมถึงกลประสาน , เผา , ไฟฟ้าสถิต สถานที่ ตลอดจนการดำรงอยู่ของ " เหนียว " เหมือนชั้นของเหลวบนพื้นผิวผลึก ผลึกน้ำแข็งส่วนบุคคลมักจะมีความสมมาตรหกเหลี่ยม ถึงแม้ว่าน้ำแข็งใส การกระเจิงของแสงจากคริสตัล facets และโพรง / imperfections แปลว่าผลึกมักจะปรากฏเป็นสีขาวเนื่องจากการสะท้อนแสงแบบกระจายของทั้งสเปกตรัมของแสง โดยอนุภาคน้ำแข็งขนาดเล็ก [ 2 ] รูปร่างของเกล็ดหิมะจะพิจารณาอย่างกว้างขวาง โดยอุณหภูมิและความชื้นที่เป็นรูปแบบ [ 5 ] ไม่ค่อยที่อุณหภูมิประมาณ− 2 องศา C ( 28 ° F ) , เกล็ดหิมะ - เกล็ดหิมะสามารถฟอร์มในปฏิสมมาตรสามเหลี่ยม [ 6 ] อนุภาคหิมะส่วนใหญ่มองเห็นผิดปกติ แม้ว่าใกล้สมบูรณ์ เกล็ดหิมะอาจจะพบมากในรูปเพราะพวกเขาดึงดูดสายตามากขึ้น . มันไม่น่าที่สองเกล็ดหิมะเหมือนกันเนื่องจากประมาณ 1019 ( 10 จำนวน quintillion ) โมเลกุลของน้ำซึ่งทำให้เกล็ดหิมะทั่วไป [ 7 ] ซึ่งเติบโตในอัตราที่แตกต่างกัน และในรูปแบบที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลงอุณหภูมิและความชื้นในบรรยากาศที่ throu เกล็ดหิมะตก