Alzheimer's disease pathology most

Alzheimer's disease pathology most likely precedes symptoms.
Biomarkers can serve as early diagnostic indicators or as markers of preclinical pathologic change. Candidate biomarkers derived from structural and functional neuroimaging and those measured in cerebrospinal fluid (CSF) and plasma show the greatest promise. Unbiased exploratory approaches, eg, proteomics or cortical thickness analysis, could yield novel biomarkers. The objective of this article was to review recent progress in selected imaging and neurochemical biomarkers for early diagnosis, classification, progression, and prediction of AD.
A number of neuroimaging candidate markers are promising, such as hippocampus and entorhinal cortex volumes, basal forebrain nuclei, cortical thickness, deformation-based and voxel-based morphometry, structural and effective connectivity by using diffusion tensor imaging, tractography, and functional magnetic resonance imaging. CSF Aβ42, BACE1, total tau, and p-tau are substantially altered in MCI and clinical AD. Other interesting novel marker candidates derived from blood are being currently proposed (phase I). Biomarker discovery through proteomic approaches requires further research. Large-scale international controlled multicenter trials (such as the U.S., European, Australian, and Japanese Alzheimer’s Disease Neuroimaging Initiative and the German Dementia Network) are engaged in phase III development of the core feasible imaging and CSF biomarker candidates in AD. Biomarkers are in the process of implementation as primary outcome variables into regulatory guideline documents regarding study design and approval for compounds claiming disease modification.

We designed this questionnaire-based study to determine the risk of auto crashes among Alzhe- imer’s disease (AD) patients who continued to drive after the onset of AD, compared with normal age-matched control subjects and other drivers’ statistical records. While ultimately all AD pa- tients will become incapable of driving, it is not known whether, under current licensing regula- tions and self-imposed limitations, patients with AD present a definably increased risk of being involved in crashes, and if so, the relative magni- tude of the risk and at what point in the course of the disease the risk may become significantly in- creased. We administered a brief questionnaire to the caregivers of 130 AD patients and to 112 age-matched, nondemented control subjects and their spouses. Annual rates of occurrence and se- verity of all crashes, and of crashes reported to the authorities, were determined from spousal or other caregiver responses. For all years of driving fol- lowing the onset of dementia, AD patients had a mean of 0.91 reported crashes per year compared with matched controls, who had an average of 0.040 reported crashes per year in the same period of time. The average number of crashes per year changed with each year of driving following the onset of AD, with considerably lower reported crash rates during the initial years of dementia: in year 1, the crash rate was 0.068; in year 2,0.097; in year 3, 0.093; in year 4, 0.159; in year 5 and beyond, 0.129. For comparison, registered drivers of all ages have an average of 0.067 reported crashes per year, registered drivers 65 years and older have an average of 0.037 reported crashes per year, while registered 16- to 24-year-old males have an average of 0.148 reported crashes per year. We conclude that (1) the existing evidence suggests that AD patients who drive present a slightly increased risk for crashes compared with drivers of all ages but a lower risk than young unimpaired drivers, especially males. (2) During the first 2 to 3 years after the onset of AD, the magnitude of risk of crashes is well within the accepted risk for other registered drivers. (3) There is marked variability in the degree of dis- ability due to AD and its rate of progression. Because of this, direct tests of driving compe- tence-rather than the diagnosis of AD per se- should be considered as the criterion for continued licensure to drive, with sufficiently frequent retest- ing to anticipate the expected decline over years.


Alzheimers's disease is associated with a systemic oxidative stress situation which can be followed in vivo by determining biomarkers such as plasma lipoperoxides and TBARS levels and the oxidation degree of glutathione in red blood cells. It has been observed that Alzheimer's patients show an increased level of plasma TBARS, which indicates a higher free radical oxidation of plasma unsaturated phospholipids, and an increased oxidation of red blood cells glutathione, which indicates oxidative stress in peripheral cells. This latter, glutathione oxidation, was found to correlate statistically with the cognitive status of the patients. Treatment with vitamin E resulted in an improved cognitive performance only of those patients in which the tocopherol acted as an antioxidant, according to blood indicative markers of oxidative stress. Indeed, the effect of vitamin E on Alzheimer's disease patients showed considerable variations both in its antioxidant function and in its capacity to improve cognitive functions. An important conclusion from the reported results is that epidemiological or clinical studies that aim to test the effect of antioxidant supplementation on given functions should include the determination of the antioxidant status of the patients by the measurement of blood markers of oxidative stress.

Steroid hormones (e.g. estrogens, androgens, progestagens) which are synthesized de novo or metabolized within the CNS are called neurosteroids. There is substantial evidence from animal studies suggesting that these steroids can affect brain function by modulating neurotransmission, and influence neuronal survival, neuronal and glial differentiation and myelination in the CNS by regulating gene expression of neurotrophic factors and anti-inflammatory molecules. Indeed, evidence is emerging that expression of the enzymes responsible for the synthesis of neurosteroids changes in neurodegenerative diseases. Some of these changes may contribute to the pathology, while others, conversely, may represent an attempted rescue program in the diseased brain. Here we review the data on changes in neurosteroid levels and neurosteroid synthesis pathways in the human brain in three neurodegenerative conditions, Alzheimers's (AD) and Parkinson's (PD) diseases and Multiple Sclerosis (MS) and the extent to which these findings may implicate protective or pathological roles for neurosteroids in the course of these diseases.Some neurosteroids can modulate neurotransmitter activity, for example, the pregnane steroids allopregnanolone and 3α5α-tetrahydro-deoxycorticosterone which are potent positive allosteric modulators of ionotropic GABA-A receptors. Therefore, neurosteroid-modulated GABA-A receptor subunit alterations found in AD and PD will also be discussed. These data imply an involvement of neurosteroid changes in the neurodegenerative and neuroinflammatory processes and suggest that they may deserve further investigation as potential therapeutic agents in AD, PD and MS. Finally, suggestions for therapeutic strategies will be included.

Background: Dementia has already been established a one of the major challenges of this century. Alzheimer’s disease is a significant problem not only for the health system but for society in all. Eldery drivers can present inadequate assessment of speed, have problem during night driving, bed weather or unfamiliar road. There are no any studies assessing prevalence, incidence and consequence demented driver in Poland. Methods: We examined eldery people from 55 to 80 age. Alzheimer disease was diagnosed according to ICD-10 criteria. The intensity of cognitive decline was assessed by: MMSE, Clock test, GDS by Reisberg. Psychiatric and somatic examination, CT or NMR, laboratory exam were preformed. All patient fulfilled the questionnaire according to use car, accidents and problems during the driving. Results: Demented drivers drive less than age-matched control. About 60% of demented drivers stop driving in 4 years. 20% of demented drivers have any crash or accident. Only2%ofdemented drivers still drive. Conclusions: There are not studies in rural regions in Poland.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พยาธิโรคอัลไซเมอร์มักกล่าวอาการ Biomarkers สามารถทำหน้าที่ เป็นตัวบ่งชี้วิเคราะห์ช่วง หรือ เป็นเครื่องหมายของการเปลี่ยนแปลง pathologic preclinical Biomarkers ผู้มา neuroimaging โครงสร้าง และการทำงาน และที่วัดในไขสันหลัง (CSF) และพลาสม่าแสดงสัญญามากที่สุด คนวิธีเชิงบุกเบิก โปรตีโอมิกส์หรือวิเคราะห์ความหนาเนื้อแน่น เช่น สามารถผลผลิต biomarkers นวนิยาย วัตถุประสงค์ของบทความนี้เพื่อ ตรวจสอบความคืบหน้าล่าสุดในการเลือกภาพและ neurochemical biomarkers สำหรับต้นวินิจฉัย ประเภท ก้าวหน้า และการทำนายของโฆษณาได้จำนวนเครื่องหมาย neuroimaging ผู้มีสัญญา ฮิพโพแคมปัสและ entorhinal วอลุ่มคอร์เทกซ์ แอลฟา forebrain โรค ความหนาเนื้อแน่น ตามว็อกเซล และ ตามแมพ morphometry เชื่อมต่อโครงสร้าง และมีประสิทธิภาพ โดยใช้แพร่ภาพ tensor, tractography และภาพการสั่นพ้องแม่เหล็กทำงาน CSF Aβ42, BACE1 เต่ารวม และ p-เต่ามีมากเปลี่ยนแปลง MCI และโฆษณาทางคลินิก ผู้สมัครเครื่องหมายนวนิยายอื่น ๆ ที่น่าสนใจมาจากเลือดมีการเสนออยู่ในขณะนี้ (ระยะฉัน) ค้นพบไบโอมาร์คเกอร์ โดยวิธี proteomic ต้องวิจัยเพิ่มเติม ขนาดใหญ่ต่างชาติควบคุม multicenter ทดลอง (เช่นสหรัฐอเมริกา ยุโรป ออสเตรเลีย และญี่ปุ่นเสื่อมโรค Neuroimaging ริและเครือข่ายสมองเสื่อมเยอรมัน) เข้าร่วมอยู่ในระยะ III พัฒนาแกนภาพเป็นไปได้และผู้สมัครไบโอมาร์คเกอร์ CSF ในโฆษณา Biomarkers ที่กำลังใช้งานเป็นตัวแปรหลักผลลัพธ์ลงในเอกสารหลักเกณฑ์กำกับดูแลเกี่ยวกับการศึกษาออกแบบและอนุมัติสำหรับสารที่ว่า แก้ไขโรคเราออกแบบนี้ใช้แบบสอบถามเพื่อศึกษาว่า ความเสี่ยงของรถยนต์เกิดปัญหาในโรค Alzhe imer (AD) ผู้ ป่วยต่อไปหลังจากเริ่มมีอาการของโฆษณา การเปรียบเทียบกับเรื่องควบคุมตรงอายุปกติและระเบียนสถิติของไดรเวอร์อื่น ๆ ในขณะที่สุด โฆษณาทั้งหมดป่า-tients จะเป็นหมันขับ ไม่ทราบว่า ปัจจุบันใช้ regula-tions และข้อจำกัดที่กำหนดด้วยตนเอง ผู้ป่วยที่ มีโฆษณาแสดงเสี่ยง definably น่าจะเกี่ยวข้องกับการเกิดปัญหา ถ้าดังนั้น ญาติ magni-tude ความเสี่ยง และสิ่งชี้ในหลักสูตรของโรคความเสี่ยงอาจเป็นอย่างมากใน - ผ้าเป็นรอยย่น เราจัดการแบบสอบถามสั้น ๆ เรื้อรังของผู้ป่วย 130 AD และ 112 ตรงกับอายุ วิชาควบคุม nondemented และคู่สมรส ราคาประจำปีของเหตุการณ์และ se-verity ล้มเหลวทั้งหมด และรายงานหน่วย เกิดปัญหาถูกกำหนดจากการทึกทักเอาเองหรือการตอบสนองอื่น ๆ ภูมิปัญญา ปีทั้งหมดของการขับรถ fol-lowing เริ่มมีอาการโรคสมองเสื่อม ผู้ป่วย AD มีค่าเฉลี่ยของการเกิดปัญหารายงาน 0.91 ต่อปีเปรียบเทียบกับตัวควบคุมที่ตรงกัน ที่มีค่าเฉลี่ยของการเกิดปัญหารายงาน 0.040 ต่อปีในรอบระยะเวลาเดียวกัน จำนวนเฉลี่ยของการเกิดปัญหาต่อปีการเปลี่ยนแปลง โดยแต่ละปีของการขับรถดังต่อไปนี้ของโฆษณา ราคารายงานความผิดพลาดต่ำมากในช่วงปีเริ่มต้นของสมองเสื่อม: ในปีที่ 1 อัตราความผิดพลาดคือ 0.068 ในปี 2,0.097 ในปี 3, 0.093 ในปี 4, 0.159 ในปีที่ 5 และ เกิน 0.129 สำหรับการเปรียบเทียบ โปรแกรมควบคุมที่ลงทะเบียนทุกเพศทุกวัยมีค่าเฉลี่ยของการเกิดปัญหารายงาน 0.067 ต่อปี โปรแกรมควบคุมที่ลงทะเบียน 65 ปี และมากกว่ามีค่าเฉลี่ยของการเกิดปัญหารายงาน 0.037 ต่อปี ในขณะที่ลงทะเบียน 16 กับ 24-ปีชายมีค่าเฉลี่ยของการเกิดปัญหารายงาน 0.148 ต่อปี เราสรุปว่า (1) หลักฐานที่มีอยู่แนะนำว่า ผู้ป่วย AD ที่ไดรฟ์ปัจจุบันเกิดปัญหาเสี่ยงเป็นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับไดรเวอร์ของทุกเพศทุกวัยแต่มีความเสี่ยงต่ำกว่าหนุ่ม unimpaired ไดรเวอร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งชาย (2) ในช่วงปี 2-3 ครั้งแรกหลังจากเริ่มมีอาการของโฆษณา ขนาดของความเสี่ยงของการเกิดปัญหาเป็นอย่างดีในความเสี่ยงที่ยอมรับสำหรับไดรเวอร์อื่น ๆ ลงทะเบียน (3) ไว้มีความแปรผันในระดับของความสามารถหรือไม่??เนื่องจากโฆษณาและอัตราความก้าวหน้า ด้วยเหตุนี้ ตรงทดสอบขับ compe-tence-ค่อนข้างมากกว่าการวินิจฉัยของโฆษณาต่อ se - ควรเป็นเกณฑ์สำหรับ licensure ต่อไป กับ retest กำลังบ่อยพอตัดปฏิเสธคาดปีโรคของ Alzheimers ได้สัมพันธ์กับสถานการณ์เครียดระบบ oxidative ซึ่งสามารถปฏิบัติตามในสัตว์ทดลองด้วย biomarkers เช่นพลา lipoperoxides และ TBARS ระดับปริญญาออกซิเดชันของกลูตาไธโอนในเซลล์เม็ดเลือดแดง จะมีการสังเกตว่า ผู้ป่วยเป็นอัลไซแสดงระดับการเพิ่มขึ้นของพลาสม่า TBARS ซึ่งบ่งชี้การเกิดออกซิเดชันอนุมูลอิสระสูงของพลาสม่า phospholipids ในระดับที่สม และการเกิดออกซิเดชันเพิ่มขึ้นของเซลล์เม็ดเลือดแดงกลูตาไธโอน ซึ่งบ่งชี้ความเครียด oxidative ในเซลล์อุปกรณ์ต่อพ่วง หลังนี้ กลูตาไธโอนออกซิเดชัน พบเพื่อสร้างความสัมพันธ์ทางสถิติกับสถานะการรับรู้ของผู้ป่วย รักษา ด้วยวิตามินอีผลในการปรับปรุงประสิทธิภาพที่รับรู้เฉพาะของผู้ป่วยเหล่านั้น tocopherol ได้ปฏิบัติเป็นตัวสารต้านอนุมูลอิสระ ตามเครื่องหมายตัวชี้ให้เห็นเลือดความเครียด oxidative แน่นอน ผลของวิตามินอีในผู้ป่วยโรคอัลไซเมอร์พบรูปแบบจำนวนมาก ในการทำงานของสารต้านอนุมูลอิสระ ทั้ง ในการผลิตของการปรับปรุงฟังก์ชันการรับรู้ บทสรุปที่สำคัญจากผลการรายงานจะว่า ความ หรือคลินิกศึกษาจุดมุ่งหมายเพื่อทดสอบผลของการแห้งเสริมสารต้านอนุมูลอิสระในฟังก์ชันที่กำหนดควรมีกำหนดสถานะสารต้านอนุมูลอิสระของผู้ป่วย โดยการวัดเลือดเครื่องหมายของความเครียด oxidativeSteroid hormones (e.g. estrogens, androgens, progestagens) which are synthesized de novo or metabolized within the CNS are called neurosteroids. There is substantial evidence from animal studies suggesting that these steroids can affect brain function by modulating neurotransmission, and influence neuronal survival, neuronal and glial differentiation and myelination in the CNS by regulating gene expression of neurotrophic factors and anti-inflammatory molecules. Indeed, evidence is emerging that expression of the enzymes responsible for the synthesis of neurosteroids changes in neurodegenerative diseases. Some of these changes may contribute to the pathology, while others, conversely, may represent an attempted rescue program in the diseased brain. Here we review the data on changes in neurosteroid levels and neurosteroid synthesis pathways in the human brain in three neurodegenerative conditions, Alzheimers's (AD) and Parkinson's (PD) diseases and Multiple Sclerosis (MS) and the extent to which these findings may implicate protective or pathological roles for neurosteroids in the course of these diseases.Some neurosteroids can modulate neurotransmitter activity, for example, the pregnane steroids allopregnanolone and 3α5α-tetrahydro-deoxycorticosterone which are potent positive allosteric modulators of ionotropic GABA-A receptors. Therefore, neurosteroid-modulated GABA-A receptor subunit alterations found in AD and PD will also be discussed. These data imply an involvement of neurosteroid changes in the neurodegenerative and neuroinflammatory processes and suggest that they may deserve further investigation as potential therapeutic agents in AD, PD and MS. Finally, suggestions for therapeutic strategies will be included.พื้นหลัง: สมองเสื่อมแล้วสร้างหนึ่งของความท้าทายสำคัญของศตวรรษนี้ โรคอัลไซเมอร์เป็นปัญหา significant ไม่เพียงแต่ สำหรับระบบสุขภาพ แต่ สำหรับสังคมในทุก ไดรเวอร์ eldery สามารถนำเสนอประเมินไม่เพียงพอความเร็ว มีปัญหาในระหว่างการขับรถกลางคืน นอนอากาศ หรือถนนที่ไม่คุ้นเคยได้ มีไม่มีการศึกษาประเมินชุก อุบัติการณ์ และควบคุม demented สัจจะในโปแลนด์ วิธีการ: เราตรวจสอบคน eldery 55 อายุ 80 หลับมีการวินิจฉัยตามเกณฑ์ ICD-10 มีประเมินความรุนแรงของการปฏิเสธการรับรู้โดย: MMSE นาฬิกาทดสอบ GDS โดย Reisberg ทางจิตเวช และ somatic ตรวจ CT หรือ NMR สอบปฏิบัติถูก preformed ผู้ป่วยทั้งหมด fulfilled แบบสอบถามตามการใช้รถ อุบัติเหตุ และปัญหาในระหว่างการขับขี่ ผลลัพธ์: โปรแกรมควบคุม Demented ไดรฟ์น้อยกว่าอายุตรงควบคุม ประมาณ 60% ของไดรเวอร์ demented หยุดขับรถในปีที่ 4 20% ของไดรเวอร์ demented มีความผิดพลาดหรืออุบัติเหตุใด ๆ โปรแกรมควบคุม ofdemented % Only2 ยังไดรฟ์ บทสรุป: ได้ไม่ศึกษาในพื้นที่ชนบทในประเทศโปแลนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคพยาธิเสื่อมส่วนใหญ่จะนำไปสู่อาการ.
Biomarkers สามารถใช้เป็นตัวชี้วัดการวินิจฉัยในช่วงต้นหรือเป็นเครื่องหมายของการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยาพรีคลินิก biomarkers ผู้สมัครที่ได้รับจาก neuroimaging โครงสร้างและการทำงานและผู้ที่วัดในน้ำไขสันหลัง (CSF) และพลาสม่าแสดงสัญญาที่ยิ่งใหญ่ที่สุด วิธีการสอบสวนที่เป็นกลางเช่นโปรตีนหรือการวิเคราะห์ความหนาของเยื่อหุ้มสมอง, ได้ผล biomarkers นวนิยาย วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือการทบทวนความคืบหน้าล่าสุดในการถ่ายภาพที่เลือกและ biomarkers neurochemical สำหรับการวินิจฉัยการจำแนกความก้าวหน้าและการคาดการณ์ของ AD.
จำนวน neuroimaging เครื่องหมายผู้สมัครที่มีแนวโน้มเช่นฮิบโปและปริมาณเยื่อหุ้มสมอง entorhinal นิวเคลียส forebrain ฐาน ความหนาของเยื่อหุ้มสมองผิดปกติที่ใช้และ voxel-based morphometry การเชื่อมต่อโครงสร้างและมีประสิทธิภาพโดยใช้การแพร่ภาพเมตริกซ์, tractography และการทำงานถ่ายภาพด้วยคลื่นแม่เหล็ก CSF Aβ42, BACE1 รวมเอกภาพและพีเอกภาพมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากใน MCI และโฆษณาทางคลินิก ผู้สมัครเครื่องหมายอื่น ๆ ที่น่าสนใจนวนิยายที่ได้มาจากเลือดที่ถูกนำเสนอในขณะนี้ (เฟส I) การค้นพบวิธีการ biomarker ผ่านโปรตีโอมิต้องมีการวิจัยต่อไป ขนาดใหญ่ multicenter ทดลองควบคุมระหว่างประเทศ (เช่นสหรัฐอเมริกายุโรปออสเตรเลียและญี่ปุ่นเสื่อมโรค Neuroimaging ริเริ่มและเยอรมันภาวะสมองเสื่อมเครือข่าย) มีส่วนร่วมในขั้นตอนที่สามการพัฒนาของแกนการถ่ายภาพที่เป็นไปได้และผู้สมัคร biomarker น้ำไขสันหลังในการโฆษณา Biomarkers อยู่ในขั้นตอนของการดำเนินงานเป็นตัวแปรผลหลักลงในเอกสารแนวทางการกำกับดูแลเกี่ยวกับการออกแบบการศึกษาและได้รับการอนุมัติสำหรับสารที่อ้างว่าการปรับเปลี่ยนโรค. เราได้ออกแบบการศึกษานี้แบบสอบถามที่ใช้ในการประเมินความเสี่ยงของการเกิดปัญหารถยนต์ในหมู่ของโรค imer Alzhe- (AD) ผู้ป่วยที่ ยังคงขับรถหลังจากที่การโจมตีของโฆษณาเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุมอายุที่จับคู่ปกติและไดรเวอร์อื่น ๆ 'บันทึกสถิติ ในขณะที่ในท้ายที่สุดทุก PA- tients โฆษณาจะกลายเป็นความสามารถในการขับรถก็ไม่มีใครรู้ว่าภายใต้ใบอนุญาตในปัจจุบันทั้งนี้กฎระเบียบและข้อ จำกัด ของตัวเองเรียกเก็บผู้ป่วยที่มีโฆษณาในปัจจุบันมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้น definably ของการมีส่วนร่วมในการเกิดปัญหาและถ้าเป็นเช่นนั้น tude magni- ญาติของความเสี่ยงและสิ่งที่จุดในหลักสูตรของโรคที่มีความเสี่ยงอย่างมีนัยสำคัญอาจจะกลายเป็น in-จีบ เราบริหารแบบสอบถามสั้น ๆ กับผู้ดูแลผู้ป่วย AD 130 และ 112 อายุจับคู่กลุ่มควบคุม nondemented และคู่สมรสของพวกเขา อัตราประจำปีของการเกิดขึ้นและสิ่งที่เป็นจริงของทุก se- เกิดปัญหาของการเกิดปัญหาและรายงานไปยังหน่วยงานที่ได้รับการพิจารณาจากพิธีวิวาห์หรือการตอบสนองของผู้ดูแลอื่น ๆ ปีที่ผ่านมาทั้งหมดของการขับรถไปนี้ควายเหล็กที่เริ่มมีอาการของภาวะสมองเสื่อมผู้ป่วยที่มีโฆษณาเฉลี่ย 0.91 รายงานการเกิดปัญหาต่อปีเมื่อเทียบกับการควบคุมการจับคู่ที่มีค่าเฉลี่ยของการรายงานการเกิดปัญหา 0.040 ต่อปีในช่วงเวลาเดียวกันของเวลา จำนวนเฉลี่ยของการเกิดปัญหาต่อปีการเปลี่ยนแปลงกับแต่ละปีของการขับรถต่อไปนี้การโจมตีของโฆษณาที่มีอัตราที่ลดลงมากผิดพลาดรายงานในช่วงปีแรกของภาวะสมองเสื่อม: ในปีที่ 1 อัตราความผิดพลาดเป็น 0.068; ในปีที่ 2,0.097; ในปีที่ 3, 0.093; ในปีที่ 4, 0.159; ในปีที่ 5 และเกิน 0.129 สำหรับการเปรียบเทียบไดรเวอร์จดทะเบียนของทุกเพศทุกวัยมีค่าเฉลี่ยของการเกิดปัญหารายงาน 0.067 ต่อปีคนขับรถจดทะเบียน 65 ปีและผู้สูงอายุมีค่าเฉลี่ยของการเกิดปัญหารายงาน 0.037 ต่อปีในขณะที่ลงทะเบียน 16 กับเพศชาย 24 ปีมีค่าเฉลี่ยของ 0.148 รายงานการเกิดปัญหาต่อปี เราสรุปได้ว่า (1) หลักฐานที่มีอยู่แสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยโฆษณาที่ขับรถในปัจจุบันมีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเมื่อเทียบกับการเกิดปัญหาไดรเวอร์ทุกเพศทุกวัย แต่มีความเสี่ยงที่ต่ำกว่าคนขับรถไม่เสียหายหนุ่มสาวโดยเฉพาะเพศชาย (2) ในช่วงแรก 2-3 ปีหลังจากที่เริ่มมีอาการของโฆษณาขนาดของความเสี่ยงของการเกิดปัญหาเป็นอย่างดีในความเสี่ยงที่ยอมรับสำหรับคนขับรถที่จดทะเบียนอื่น ๆ (3) มีความแปรปรวนของการทำเครื่องหมายในระดับของความสามารถในการปรากฏเนื่องจากการโฆษณาและอัตราของความก้าวหน้า ด้วยเหตุนี้การทดสอบโดยตรงของการขับรถ Tence ค่อนข้าง compe- กว่าการวินิจฉัยของโฆษณาต่อ se- ควรได้รับการพิจารณาเป็นเกณฑ์สำหรับการอนุญาตอย่างต่อเนื่องเพื่อผลักดันให้กับไอเอ็นจี retest- บ่อยพอที่จะคาดว่าจะลดลงคาดว่าในช่วงหลายปี. โรคเสื่อมคือ ที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์ความเครียดออกซิเดชันระบบที่สามารถนำมาใช้ในร่างกายโดยการกำหนด biomarkers เช่น lipoperoxides พลาสม่าและระดับ TBARS และระดับการเกิดออกซิเดชันของกลูตาไธโอนในเซลล์เม็ดเลือดแดง มันได้รับการตั้งข้อสังเกตว่าผู้ป่วยอัลไซเมแสดงระดับที่เพิ่มขึ้นของ TBARS พลาสม่าซึ่งบ่งชี้การเกิดออกซิเดชันที่สูงขึ้นฟรีรุนแรงของ phospholipids ไม่อิ่มตัวพลาสม่าและการเกิดออกซิเดชันที่เพิ่มขึ้นของเซลล์เม็ดเลือดแดงกลูตาไธโอนซึ่งบ่งชี้ความเครียดออกซิเดชันในเซลล์ต่อพ่วง นี้หลังการเกิดออกซิเดชันกลูตาไธโอนก็จะพบว่ามีความสัมพันธ์ทางสถิติที่มีฐานะความรู้ความเข้าใจของผู้ป่วย การรักษาด้วยวิตามินอีส่งผลให้ประสิทธิภาพการทำงานที่ดีขึ้นเพียงความรู้ความเข้าใจของผู้ป่วยเหล่านั้นซึ่งในโทโคฟีรอทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระตามเครื่องหมายที่บ่งบอกถึงโลหิตของความเครียดออกซิเดชัน อันที่จริงผลของวิตามินอีในผู้ป่วยโรคอัลไซเมแสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างมากทั้งในการทำงานของสารต้านอนุมูลอิสระและความสามารถในการปรับปรุงการทำงานขององค์ความรู้ ข้อสรุปที่สำคัญจากผลการรายงานที่เป็นที่ศึกษาทางระบาดวิทยาหรือคลินิกที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อทดสอบผลของการเสริมสารต้านอนุมูลอิสระในการทำงานที่ได้รับควรจะรวมถึงการกำหนดสถานะการต้านอนุมูลอิสระของผู้ป่วยโดยการวัดของเครื่องหมายโลหิตของความเครียดออกซิเดชัน. เตียรอยด์ฮอร์โมน (เช่น estrogens, แอนโดรเจน progestagens) ซึ่งมีการสังเคราะห์โนโวหรือเผาผลาญภายในระบบประสาทส่วนกลางจะเรียกว่า neurosteroids มีหลักฐานที่สำคัญจากการศึกษาในสัตว์บอกว่าเตียรอยด์เหล่านี้สามารถส่งผลกระทบต่อการทำงานของสมองโดยเลต neurotransmission และมีผลต่อความอยู่รอดของเส้นประสาทเส้นประสาทและความแตกต่างและ glial myelination ในระบบประสาทส่วนกลางโดยการควบคุมการแสดงออกของยีนของปัจจัย neurotrophic และโมเลกุลต้านการอักเสบ อันที่จริงหลักฐานที่เกิดขึ้นว่าการแสดงออกของเอนไซม์ที่รับผิดชอบในการสังเคราะห์ของการเปลี่ยนแปลง neurosteroids ในโรคที่เกี่ยวกับระบบประสาท บางส่วนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจนำไปสู่ทางพยาธิวิทยาในขณะที่คนอื่น ๆ ตรงกันข้ามอาจเป็นตัวแทนของโปรแกรมช่วยเหลือพยายามในสมองของโรค ที่นี่เราตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในระดับ neurosteroid และวิถีการสังเคราะห์ neurosteroid ในสมองของมนุษย์ในสามเงื่อนไขเกี่ยวกับระบบประสาทเสื่อมของ (AD) และพาร์กินสัน (PD) โรคและหลายเส้นโลหิตตีบ (MS) และขอบเขตที่ค้นพบเหล่านี้อาจมีส่วนร่วมในการป้องกันหรือ บทบาททางพยาธิวิทยาสำหรับ neurosteroids ในหลักสูตรเหล่านี้ neurosteroids diseases.Some สามารถปรับกิจกรรม neurotransmitter ตัวอย่างเช่น allopregnanolone pregnane เตียรอยด์และ3α5α-tetrahydro-deoxycorticosterone ที่มีศักยภาพ allosteric modulators ในเชิงบวกของ ionotropic ผู้รับ GABA- ดังนั้น neurosteroid-ปรับ GABA-รับการปรับเปลี่ยนหน่วยย่อยที่พบในโฆษณาและ PD ยังจะมีการหารือ ข้อมูลเหล่านี้บ่งบอกถึงการมีส่วนร่วมของการเปลี่ยนแปลงในกระบวนการ neurosteroid เกี่ยวกับระบบประสาทและ neuroinflammatory และชี้ให้เห็นว่าพวกเขาอาจจะได้รับการตรวจสอบต่อไปเป็นตัวแทนในการรักษาที่มีศักยภาพในการโฆษณา, PD และ MS ในที่สุดข้อเสนอแนะสำหรับกลยุทธ์การรักษาจะถูกรวม. พื้นหลัง: ภาวะสมองเสื่อมได้รับการจัดตั้งขึ้นเป็นหนึ่งในความท้าทายที่สำคัญของศตวรรษนี้ โรคอัลไซเมคือมีนัยสำคัญปัญหาลาดเทไม่เพียง แต่สำหรับระบบสุขภาพ แต่สำหรับสังคมในทุก ไดรเวอร์สูงอายุสามารถนำเสนอการประเมินไม่เพียงพอของความเร็วมีปัญหาในระหว่างการขับรถกลางคืนอากาศเตียงหรือถนนที่ไม่คุ้นเคย ไม่มีการศึกษาใด ๆ การประเมินความชุกอุบัติการณ์และผลที่ตามมาขับบ้าในโปแลนด์ วิธีการ: เราตรวจสอบคนสูงอายุ 55-80 อายุ โรคอัลไซเมได้รับการวินิจฉัยตามเกณฑ์ ICD-10 ความรุนแรงของการลดลงขององค์ได้รับการประเมินโดย: MMSE ทดสอบนาฬิกา GDS โดย Reisberg ตรวจสอบจิตเวชและร่างกาย, CT หรือ NMR, การสอบทางห้องปฏิบัติการที่ได้รับการ preformed ไฟครบทั้งหมดของผู้ป่วย lled แบบสอบถามตามที่จะใช้รถอุบัติเหตุและปัญหาในระหว่างการขับรถ ผลการศึกษา: ไดรเวอร์บ้าขับรถน้อยกว่าการควบคุมอายุที่จับคู่ ประมาณ 60% ของผู้ขับขี่หยุดบ้าขับรถใน 4 ปี 20% ของผู้ขับขี่บ้ามีความผิดพลาดหรืออุบัติเหตุใด ๆ Only2% ไดรเวอร์ ofdemented ยังคงขับรถ สรุป: ไม่มีการศึกษาในภูมิภาคชนบทในโปแลนด์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โรคพยาธิส่วนใหญ่จะนำหน้าอาการ ซึ่งสามารถใช้เป็นตัวบ่งชี้
วินิจฉัยก่อน หรือเป็นเครื่องหมายของการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิวิทยาสาขา . ผู้สมัครใหม่ที่ได้มาจากโครงสร้างและหน้าที่ของระบบประสาทและวัดในน้ำเลี้ยงสมองและไขสันหลัง ( CSF ) และพลาสมาแสดงสัญญามากที่สุด สำรวจวิธีการที่เป็นกลาง เช่นโปรตีโอมิกส์หรือวิเคราะห์ความหนาของเปลือก สามารถให้ผลผลิตทางชีวภาพใหม่ วัตถุประสงค์ของบทความนี้คือเพื่อตรวจสอบความคืบหน้าล่าสุดในการถ่ายภาพและการป้องกันไว้ก่อนซึ่งวินิจฉัย การจำแนก ความก้าวหน้า และการคาดการณ์ของโฆษณา
หมายเลขของระบบประสาทเครื่องหมายผู้สมัครมีสัญญา เช่น ส่วนปริมาณเปลือกสมองส่วนหน้า ( entorhinal , นิวเคลียส ,ความหนาเปลือกเสียรูปตามและว็อกเซล morphometry ตามโครงสร้างและมีประสิทธิภาพการเชื่อมต่อโดยใช้การแพร่กระจายภาพและการทำงาน tractography เมตริกซ์ , แม่เหล็ก , ถ่ายภาพ น้ำไขสันหลังบีตา 42 , bace1 เทา , ทั้งหมด และ p-tau เป็นอย่างมากที่เปลี่ยนแปลงใน MCI และคลินิกโฆษณาที่น่าสนใจอื่น ๆเครื่องหมายผู้สมัครใหม่ที่ได้มาจากเลือดจะถูกนำเสนอในขณะนี้ ( ระยะที่ 1 )การค้นพบไบโอมาร์คเกอร์โปรตีนโดยวิธีต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม ขนาดใหญ่ระดับนานาชาติควบคุมสหการทดลอง ( เช่น สหรัฐอเมริกา ยุโรป ออสเตรเลีย และญี่ปุ่น โรคระบบประสาทความคิดริเริ่มและเครือข่ายภาวะสมองเสื่อมเยอรมัน ) เป็นธุระในการพัฒนา 3 ขั้นตอนหลักไปได้ภาพและ CSF ไบโอมาร์คเกอร์ผู้สมัครในโฆษณาซึ่งอยู่ในกระบวนการของการดำเนินงานเป็นตัวแปรผลการศึกษาในแนวทางกำกับดูแล เอกสารเกี่ยวกับการอนุมัติการออกแบบการศึกษาและเพื่อเรียกร้องการปรับเปลี่ยนสารโรค

เราออกแบบแบบสอบถามนี้จากการศึกษาเพื่อกำหนดความเสี่ยงของการเกิดปัญหา alzhe - ตั้งเวลาปิดเครื่องอัตโนมัติของโรค ( AD ) ผู้ป่วยที่ยังคงขับรถหลังจากการโจมตีของโฆษณาเมื่อเทียบกับปกติ age-matched ควบคุมวิชาและไดรเวอร์อื่น ๆบันทึกสถิติ ในขณะที่ในที่สุดทุกโฆษณา ปา - tients จะกลายเป็นความสามารถในการขับขี่ มันไม่เป็นที่รู้จักไม่ว่าจะภายใต้ใบอนุญาตใช้งานและตนเอง REGULA - ปัจจุบันกำหนดข้อจำกัด ผู้ป่วยปัจจุบันโฆษณา definably ความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการเกี่ยวข้องกับการเกิดปัญหา และถ้าเป็นเช่นนั้นเทียบกับแมคนิ - tude ของความเสี่ยงและในสิ่งที่จุดในหลักสูตรของโรคมีความเสี่ยงที่อาจจะกลายเป็นอย่างมากในรอยพับ . เราให้ทำแบบสอบถามสั้น ๆ เพื่อให้ผู้ดูแลผู้ป่วยและ age-matched 130 โฆษณา 112 , การควบคุมเรื่อง nondemented และคู่สมรสของพวกเขา อัตราประจำปีของเหตุการณ์และ SE - verity ของทั้งหมดเกิดปัญหาและเกิดปัญหาแจ้งกับเจ้าหน้าที่โดยพิจารณาจากการตอบสนองของคู่สมรสหรือญาติอื่น ๆ สำหรับปีของการขับรถสีขาว - lowing onset ของภาวะสมองเสื่อมในผู้ป่วย AD มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 0.91 รายงานปัญหาต่อปีเมื่อเทียบกับการจับคู่การควบคุมที่ได้เฉลี่ย 0.040 รายงานปัญหาต่อปีในช่วงระยะเวลาเดียวกันของเวลา จำนวนความผิดพลาดต่อปีมีการเปลี่ยนแปลงในแต่ละปีของการขับรถต่อไปนี้การโจมตีของโฆษณากับรายงานความผิดพลาดมากต่ำกว่าราคาในช่วงปีแรกของสมองเสื่อม : ใน 1 ปี , อัตราความผิดพลาด 0.068 ; ในปี 2 0.097 , ปี 3 , ปี 4 , 0.093 ; 0.159 ; ในปีที่ 5 และนอกเหนือจาก 0.129 . สำหรับการเปรียบเทียบ , การลงทะเบียนผู้ขับขี่ทุกเพศทุกวัยได้เฉลี่ย 0.074 รายงานปัญหาต่อปี จดทะเบียนไดรเวอร์ 65 ปีและเก่าได้เฉลี่ย 0.027 รายงานปัญหาต่อปีในขณะที่จดทะเบียน 16 - 24 ปี เพศชายมีเฉลี่ย 0.148 รายงานปัญหาต่อปี เราสรุปได้ว่า ( 1 ) หลักฐานที่มีอยู่แสดงให้เห็นว่าโฆษณาผู้ป่วยที่ไดรฟ์ปัจจุบันความเสี่ยงเพิ่มขึ้นเล็กน้อยสำหรับปัญหาเมื่อเทียบกับไดรเวอร์ของทุกเพศทุกวัย แต่ลดความเสี่ยงมากกว่า ยังไม่ไดรเวอร์ โดยเฉพาะผู้ชาย ( 2 ) ในช่วง 2 ถึง 3 ปี หลังจากเริ่มโฆษณาขนาดของความเสี่ยงของการเกิดปัญหาเป็นอย่างดี ในการยอมรับความเสี่ยงที่ลงทะเบียนอื่น ๆไดรเวอร์ ( 3 ) มีเครื่องหมายเตือนในระดับของความสามารถเนื่องจากพวกเขาโฆษณาและอัตราความก้าวหน้าของ เพราะเรื่องนี้ ทดสอบโดยการขับ compe - tence มากกว่าการวินิจฉัยของโฆษณาต่อ se - ควรจะถือว่าเป็นเกณฑ์สำหรับยังคงทำงานเพื่อขับกับเพียงพอบ่อยสอบซ่อม - ไอเอ็นจีคาดการณ์คาดว่าจะลดลงกว่าปี


อัลไซเมอร์เป็นโรคที่เกี่ยวข้องกับระบบ oxidative ความเครียดสถานการณ์ซึ่งสามารถติดตามได้ในสิ่งมีชีวิต โดยกำหนดใหม่ เช่น พลาสมาและระดับการศึกษา lipoperoxides ปกติและระดับกลูตาไธโอนในสีแดงเลือดเซลล์มันได้รับการตรวจสอบว่าผู้ป่วยอัลไซเมอร์แสดงระดับที่เพิ่มขึ้นของพลาสมาสูงกว่าปกติ ซึ่งบ่งชี้ว่า อนุมูลอิสระเกิดออกซิเดชันของกรดไขมันไม่อิ่มตัวและ phospholipids และเพิ่มออกซิเดชันของเม็ดเลือดแดง กลูต้าไธโอน ซึ่งบ่งชี้ว่า ภาวะเครียดออกซิเดชันในเซลล์ที่ต่อพ่วง นี้หลัง , กลูต้าไธโอน ออกซิเดชันพบว่ามีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับภาวะการรับรู้ของผู้ป่วย การรักษาด้วยวิตามิน E มีผลในการปรับปรุงการรับรู้ประสิทธิภาพเฉพาะของผู้ป่วยเหล่านั้น ซึ่งวิตามินอีทำหน้าที่เป็นสารต้านอนุมูลอิสระ ซึ่งเลือดแสดงเครื่องหมายของความเครียดออกซิเดชัน แน่นอนผลของวิตามินอีต่อโรคผู้ป่วยพบมากทั้งในรูปแบบและฟังก์ชั่นสารต้านอนุมูลอิสระของมันในความสามารถของตนเพื่อเพิ่มฟังก์ชันการรับรู้บทสรุปที่สำคัญจากรายงานผลที่แตกต่างกันหรือการศึกษาทางคลินิกที่มีจุดมุ่งหมายเพื่อทดสอบผลของการเสริมสารต้านอนุมูลอิสระที่ได้รับฟังก์ชันควรมีการกำหนดสถานะของสารต้านอนุมูลอิสระของผู้ป่วยโดยการวัดเลือดเครื่องหมายของความเครียด oxidative .

สเตอรอยด์ฮอร์โมนแอนโดรเจน ( เช่น เอสโตรเจนprogestagens ) ซึ่งได้อีกครั้งหรือเผาผลาญภายในระบบประสาทส่วนกลางเรียกว่า neurosteroids . มีหลักฐานจากการศึกษาสัตว์จำนวนมากชี้ให้เห็นว่าโคเหล่านี้สามารถส่งผลกระทบต่อการทำงานของสมอง โดยของนิวโรทราน ิสชั่น และอิทธิพลและการอยู่รอดโดยระบบประสาทและ glial การหาอนุพันธ์และไมอิลีนเนชั่นในส่วนกลาง โดยการควบคุมการแสดงออกของยีนปัจจัย neurotrophic และโมเลกุลต้านการอักเสบ แน่นอน หลักฐานคือการแสดงออกของเอนไซม์ที่รับผิดชอบในการสังเคราะห์ neurosteroids เปลี่ยนแปลง Neurodegenerative โรคที่เกิดขึ้นใหม่ บางส่วนของการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้อาจนำไปสู่โรค ในขณะที่คนอื่น ในทางกลับกันอาจเป็นตัวแทนของการพยายามช่วยเหลือโปรแกรมในสมองอักเสบ ที่นี่เราตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงในระดับ neurosteroid neurosteroid การสังเคราะห์และเซลล์สมองในมนุษย์ในเงื่อนไข Neurodegenerative สาม ,อัลไซเมอร์ ( โฆษณา ) และพาร์กินสัน ( PD ) และโรคปลอกประสาทอักเสบ ( MS ) และขอบเขตที่พบเหล่านี้อาจกลายเป็นป้องกันหรือบทบาททางพยาธิวิทยา neurosteroids ในหลักสูตรของโรคเหล่านี้ บาง neurosteroids สามารถปรับกิจกรรมการตรวจสอบตัวอย่าง