The publication of guidelines calli

The publication of guidelines calling for less aggressive treatment of jaundice in newborns has been followed by a reappearance of case reports of kernicterus.


These case reports illustrate important issues for writers and consumers of practice guidelines. One issue is the particular salience of identified patients with bad outcomes, and their potentially disproportionate influence on decision-makers.

A second issue is whether, when good evidence of treatment benefit is lacking, policymakers should recommend what has traditionally been done, recommend less treatment, or not make recommendations at all. Finally, the cases raise the question of whether treatment guidelines should be more conservative than their authors actually believe is necessary, to take into account the likelihood that they will not be closely followed. We believe that case reports can serve as an important early warning system, but policymakers should be aware of their potentially disproportionate influence. In the long run, patients and clinicians will be best served by guidelines that summarize and acknowledge the limitations of existing evidence, that allow a wide range of treatment options when evidence is weak, and that recommend what the guideline authors actually believe should be done. In the short run a period of readjustment may be required, however, as clinicians become accustomed to guidelines written to be followed, rather than bent.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งพิมพ์ของแนวทางการเรียกร้องให้มีการรักษาเชิงรุกน้อยของอาการตัวเหลืองในทารกแรกเกิดที่ได้รับตามมาด้วยการปรากฏตัวของรายงานกรณีของ kernicterus. รายงานกรณีเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงประเด็นที่สำคัญสำหรับนักเขียนและผู้บริโภคของแนวทางการปฏิบัติ ปัญหาหนึ่งที่เป็นนูนโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ป่วยที่ยึดติดกับผลที่ไม่ดีและมีอิทธิพลต่อสัดส่วนที่อาจเกิดขึ้นของพวกเขาในการตัดสินใจ. ปัญหาที่สองคือว่าเมื่อหลักฐานที่ดีของผลประโยชน์การรักษาขาดผู้กำหนดนโยบายควรจะแนะนำสิ่งที่ได้รับการทำแบบดั้งเดิม, แนะนำการรักษาน้อย หรือไม่ได้ให้คำแนะนำที่ทุกคน ในที่สุดกรณีก่อให้เกิดคำถามที่ว่าแนวทางการรักษาควรจะระมัดระวังมากขึ้นกว่าที่เขียนของพวกเขาจริงเชื่อว่าเป็นสิ่งที่จำเป็นจะต้องคำนึงถึงความเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับการติดตามอย่างใกล้ชิด เราเชื่อว่าการรายงานกรณีที่สามารถทำหน้าที่เป็นระบบเตือนภัยที่สำคัญ แต่ผู้กำหนดนโยบายควรจะตระหนักถึงอิทธิพลของพวกเขาอาจไม่ได้สัดส่วน ในระยะยาวผู้ป่วยและแพทย์จะได้รับการบริการที่ดีที่สุดตามแนวทางที่สรุปและรับทราบข้อ จำกัด ของหลักฐานที่มีอยู่ที่ช่วยให้ความหลากหลายของตัวเลือกการรักษาเมื่อหลักฐานที่อ่อนแอและแนะนำสิ่งที่ผู้เขียนแนวทางจริงเชื่อว่าควรจะทำ ในระยะสั้นระยะเวลาของการจัดรูปอาจจะจำเป็น แต่เป็นแพทย์กลายเป็นที่คุ้นเคยกับแนวทางการเขียนที่จะตามมามากกว่างอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งพิมพ์ของแนวทางเรียกรักษาน้อยก้าวร้าวของโรคดีซ่านในเด็กแรกเกิดได้ ตามด้วยการปรากฏตัวของกรณีรายงานของเคอร์นิกเทอรัส .


รายงานคดีเหล่านี้แสดงให้เห็นถึงปัญหาที่สำคัญสำหรับนักเขียนและผู้บริโภคของแนวทางการปฏิบัติ ปัญหาหนึ่งคือ ความเด่นเฉพาะระบุผู้ป่วยที่มีผลไม่ดีและอิทธิพลที่อาจไม่สมส่วนของตนมากกว่า

อีก 2 เรื่องคือว่า เมื่อดีหลักฐานของผลประโยชน์การขาดนโยบายควรแนะนำว่าตามเนื้อผ้าเสร็จ , แนะนำการรักษาน้อยลง หรือไม่ให้คำแนะนำทั้งหมด ในที่สุดกรณีเพิ่มคําถามว่า แนวทางการรักษาควรอนุลักษณ์มากกว่าผู้เขียนเชื่อว่าเป็นสิ่งจำเป็นที่จะพิจารณาโอกาสที่พวกเขาจะไม่ได้รับอย่างใกล้ชิดตาม เราเชื่อว่ารายงานคดีสามารถใช้เป็นระบบเตือนภัยที่สำคัญ , แต่นอกจากนี้ ควรตระหนักถึงอิทธิพลอาจไม่สมส่วนของตนเอง ในระยะยาวผู้ป่วยและแพทย์จะต้องได้รับสิ่งที่ดีที่สุด โดยแนวทางที่สรุปและรับทราบข้อจำกัดของหลักฐานที่มีอยู่ ที่ช่วยให้ช่วงกว้างของตัวเลือกการรักษาเมื่อหลักฐานอ่อน และแนะนำว่าผู้เขียนเชื่อว่าแนวทางที่ควรกระทำ ในระยะสั้น ระยะเวลาของการ อาจใช้ อย่างไรก็ตามเป็นแพทย์คุ้นเคยกับแนวทางการเขียนจะตามมามากกว่า
.