In 1990s sociologyIn contemporary s

In 1990s sociology

In contemporary social science, strong accounts of positivism have long since fallen out of favour. Practitioners of positivism today acknowledge in far greater detail observer bias and structural limitations. Modern positivists generally eschew metaphysical concerns in favor of methodological debates concerning clarity, replicability, reliability and validity.[22] This positivism is generally equated with "quantitative research" and thus carries no explicit theoretical or philosophical commitments. The institutionalization of this kind of sociology is often credited to Paul Lazarsfeld,[23] who pioneered large-scale survey studies and developed statistical techniques for analyzing them. This approach lends itself to what Robert K. Merton called middle-range theory: abstract statements that generalize from segregated hypotheses and empirical regularities rather than starting with an abstract idea of a social whole.[24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสังคมวิทยาปี 1990ในสังคมร่วมสมัย บัญชี positivism แข็งแกร่งมียาวตั้งแต่ fallen ของโปรดปราน ผู้ positivism วันนี้ยอมรับไกลมากขึ้นรายละเอียดแหล่งความโน้มเอียงและข้อจำกัดของโครงสร้าง สมัย positivists eschew กังวลขัดแย้งสามารถดำเนิน methodological เกี่ยวกับความคมชัด replicability ความน่าเชื่อถือ และมีผลบังคับใช้โดยทั่วไป [22] positivism นี้โดยทั่วไปคือ equated กับ "การวิจัยเชิงปริมาณ" และดำเนินการไม่ผูกพันทฤษฎี หรือปรัชญาที่ชัดเจนดังนั้น Institutionalization ชนิดนี้ของสังคมวิทยามักจะเครดิต Paul Lazarsfeld, [23] ซึ่งเป็นผู้บุกเบิกการศึกษาสำรวจขนาดใหญ่ และพัฒนาเทคนิคทางสถิติสำหรับการวิเคราะห์นั้น วิธีการนี้ยืดตัวเองเพื่ออะไรโรเบิร์ตเคเมอร์เรียกว่าทฤษฎีช่วงกลาง: บทคัดย่อเมจากสมมุติฐานจำแนก และ regularities ประจักษ์ มากกว่าเริ่มต้น ด้วยความคิดนามธรรมของสังคมทั้งหมด [24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในสังคมวิทยาปี 1990 ในทางสังคมศาสตร์ร่วมสมัยบัญชีที่แข็งแกร่งของ positivism ได้ลดลงตั้งแต่ยาวออกจากความโปรดปราน ผู้ประกอบการของ positivism วันนี้รับทราบในรายละเอียดมากขึ้นอคติสังเกตการณ์และข้อ จำกัด ของโครงสร้าง Positivists โมเดิร์นโดยทั่วไปหลีกเลี่ยงความกังวลเลื่อนลอยในความโปรดปรานของการอภิปรายเกี่ยวกับวิธีการความคมชัด, replicability ความน่าเชื่อถือและความถูกต้อง. [22] positivism นี้บรรจุโดยทั่วไปกับ "การวิจัยเชิงปริมาณ" และทำให้การดำเนินการอย่างชัดเจนไม่มีภาระผูกพันในทางทฤษฎีหรือปรัชญา สถาบันของชนิดของสังคมวิทยานี้มักจะให้เครดิตกับพอล Lazarsfeld, [23] ซึ่งเป็นหัวหอกการศึกษาสำรวจขนาดใหญ่และการพัฒนาเทคนิคทางสถิติสำหรับการวิเคราะห์พวกเขา วิธีการนี้ยืมตัวเองกับสิ่งที่โรเบิร์ตเคเมอร์ตันที่เรียกว่าทฤษฎีระยะกลาง:. งบนามธรรมที่คุยจากสมมติฐานแยกและแบบแผนเชิงประจักษ์มากกว่าที่เริ่มต้นด้วยความคิดนามธรรมของทั้งสังคม [24]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในสาขาสังคมวิทยา

ในทางสังคมศาสตร์ร่วมสมัย แข็งแรง บัญชีปฏิฐานนิยมมีความยาวตั้งแต่ได้ลดลงจากความโปรดปราน ผู้ปฏิบัติงานของปฏิฐานนิยมรับทราบวันนี้ในที่ไกลมากขึ้นรายละเอียดโครงสร้างผู้สังเกตการณ์อคติและข้อจำกัด positivists สมัยใหม่มักจะหลบเลี่ยงเลื่อนลอยความกังวลในความโปรดปรานของระเบียบวิธีการอภิปรายเกี่ยวกับความชัดเจน replicability ความน่าเชื่อถือ และความถูกต้อง[ 22 ] ปฏิฐานนิยมโดยทั่วไปนี้เป็น equated กับการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงทฤษฎีหรือปรัชญาที่ชัดเจนจึงมีภาระ ที่สถาบันนี้ชนิดของสังคมวิทยาเป็นเครดิตมักจะพอลลาซาร์สเฟลด์ , [ 23 ] ใครเป็นผู้บุกเบิกการสำรวจการศึกษาขนาดใหญ่และพัฒนาเทคนิคทางสถิติเพื่อวิเคราะห์พวกเขา วิธีการนี้ยืมตัวเองไปว่า โรเบิร์ต เคเมอร์ตันเรียกว่าทฤษฎีสนามกลาง : บทคัดย่อ งบที่อนุมานจากสมมติฐานแยก และเกี่ยวกับเชิงประจักษ์ แทนที่จะเริ่มต้นด้วยแนวคิดนามธรรมของสังคม ทั้งหมด [ 24 ]