ในปี 1990 ด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโ

ในปี 1990 ด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีจึงมีการพัฒนาอากาศยานไร้คนขับให้มีขนาดเล็กลง ทำให้อากาศยานไร้คนขับเป็นที่น่าสนใจของกองทัพอากาศเพิ่มมากขึ้น อากาศยานไร้คนขับหรือยูเอวีนั้นเป็นอาวุธที่สามารถใช้ต่อสู้ได้ ทั้งยังช่วยลดความเสี่ยงและการสูญเสียนักบิน ประหยัดงบประมาณในการผลิต เป็นระบบที่ไม่ซับซ้อนมากนัก มีขนาดเล็ก ทำการตรวจจับได้ยาก มีความคล่องตัวสูง ระยะเวลาบินไม่ขึ้นอยู่กับความเมื่อยล้าของนักบิน เพราะใช้นักบินภายนอก (External Pilot) ดังนั้นอากาศยานไร้คนขับจึงได้ถูกพัฒนาให้มีความทันสมัยมากขึ้น และใช้ในภารกิจหลากหลายมากขึ้น

In 1990, with the advancement of technology it is developing unmanned aircraft to a smaller size. It is interesting that the unmanned aircraft of the Air Force is increasing. UAVs, or unmanned aircraft that can be used as a weapon to fight. It also helps to reduce the risk and the loss of the pilot. Production budget The system is not very sophisticated, smaller detection difficult. High flexibility during the flight not depending on the pilot's fatigue. Because the external pilot (External Pilot), so the unmanned aircraft has been developed to be more modern. And more variety in missions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี 1990 ในปีด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีจึงมีการพัฒนาอากาศยานไร้คนขับให้มีขนาดเล็กลงทำให้อากาศยานไร้คนขับเป็นที่น่าสนใจของกองทัพอากาศเพิ่มมากขึ้นอากาศยานไร้คนขับหรือยูเอวีนั้นเป็นอาวุธที่สามารถใช้ต่อสู้ได้ทั้งยังช่วยลดความเสี่ยงและการสูญเสียนักบินประหยัดงบประมาณในการผลิตเป็นระบบที่ไม่ซับซ้อนมากนักมีขนาดเล็กทำการตรวจจับได้ยากมีความคล่องตัวสูงระยะเวลาบินไม่ขึ้นอยู่กับความเมื่อยล้าของนักบินเพราะใช้นักบินภายนอก (นักบินภายนอก) ดังนั้นอากาศยานไร้คนขับจึงได้ถูกพัฒนาให้มีความทันสมัยมากขึ้นและใช้ในภารกิจหลากหลายมากขึ้นในปี 1990 กับความก้าวหน้าของเทคโนโลยี ก็จะพัฒนาหอเตือนภัยอากาศยานขนาดเล็ก เป็นที่น่าสนใจว่า เครื่องบินของกองทัพอากาศไม่เพิ่ม UAVs หรือเครื่องบินหอเตือนภัยที่สามารถใช้เป็นอาวุธในการต่อสู้ นอกจากนี้ยังช่วยลดความเสี่ยงและต้องสูญเสียนักบิน งบประมาณการผลิตระบบไม่ซับซ้อนมาก มีขนาดเล็กตรวจสอบยาก มีความยืดหยุ่นสูงในระหว่างเที่ยวบินไม่ขึ้นอยู่กับความเมื่อยล้าของนักบิน เนื่องจากนักบินภายนอก (ภายนอกนำร่อง), เพื่อให้เครื่องบินไม่ได้รับการพัฒนาให้ทันสมัยมากขึ้น และหลากหลายมากในภารกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในปี 1990 ประหยัดงบประมาณในการผลิตเป็นระบบที่ไม่ซับซ้อนมากนักมีขนาดเล็กทำการตรวจจับได้ยากมีความคล่องตัวสูง เพราะใช้นักบินภายนอก (External นักบิน) และใช้ในภารกิจหลากหลายมากขึ้นในปี 1990 ด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีที่มีการพัฒนาอากาศยานไร้คนขับให้มีขนาดเล็ก เป็นที่น่าสนใจว่าอากาศยานไร้คนขับของกองทัพอากาศจะเพิ่มขึ้น UAVs หรืออากาศยานไร้คนขับที่สามารถใช้เป็นอาวุธในการต่อสู้ นอกจากนี้ยังช่วยในการลดความเสี่ยงและการสูญเสียของนักบิน งบประมาณในการผลิตระบบที่ไม่ซับซ้อนมากการตรวจจับที่มีขนาดเล็กที่ยากลำบาก มีความยืดหยุ่นสูงในระหว่างการบินไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเมื่อยล้าของนักบิน เพราะนักบินภายนอก (External นักบิน) ดังนั้นอากาศยานไร้คนขับได้รับการพัฒนาให้มีความทันสมัยมากขึ้น และหลากหลายมากขึ้นในการปฏิบัติภารกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สามารถด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีจึงมีการพัฒนาอากาศยานไร้คนขับให้มีขนาดเล็กลงทำให้อากาศยานไร้คนขับเป็นที่น่าสนใจของกองทัพอากาศเพิ่มมากขึ้น 2533ทั้งยังช่วยลดความเสี่ยงและการสูญเสียนักบินประหยัดงบประมาณในการผลิตเป็นระบบที่ไม่ซับซ้อนมากนักมีขนาดเล็กทำการตรวจจับได้ยากมีความคล่องตัวสูงระยะเวลาบินไม่ขึ้นอยู่กับความเมื่อยล้าของนักบินร่อง ( ภายนอก ) ดังนั้นอากาศยานไร้คนขับจึงได้ถูกพัฒนาให้มีความทันสมัยมากขึ้นและใช้ในภารกิจหลากหลายมากขึ้น

ในปี 1990 กับความก้าวหน้าของเทคโนโลยีมีการพัฒนาอากาศยานให้มีขนาดที่เล็กลง เป็นที่น่าสนใจว่า เครื่องบินไร้คนขับของกองทัพอากาศที่กำลังเพิ่มขึ้น uavs หรืออากาศยานไร้คนขับที่สามารถใช้เป็นอาวุธในการต่อสู้ นอกจากนี้ยังช่วยลดความเสี่ยงและการสูญเสียของนักบิน งบประมาณการผลิต ระบบไม่ซับซ้อนมาก , ตรวจจับขนาดเล็กยากมีความยืดหยุ่นสูงในการบินไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเหนื่อยล้าของนักบิน เพราะนักบินภายนอก ( นักบินภายนอก ) ดังนั้นอากาศยานที่ได้รับการพัฒนาให้ทันสมัยมากขึ้น และหลากหลายมากขึ้นในการทำภารกิจ