In this paper we have argued that d

In this paper we have argued that despite the burgeoning supply chain management
literature, comparatively few studies have developed performance measurement
systems, delineated metrics, or benchmarked supply chain practices. Moreover, we
propose there has been limited reflection on important insights from the wider
contemporary literature on performance measurement (e.g. Bourne et al., 2000, 2002;
Kennerley and Neely, 2002, 2003; Neely et al., 2000; Waggoner et al., 1999). This article
has attempted to address these issues by providing a taxonomy of measures, a critical
review of metrics and measurement systems used to evaluate supply chain
performance, and possible avenues for future research. Nevertheless, despite these
contributions, it is important to reflect upon possible limitations of the study. Perhaps
the main risk is that the literature review is not exhaustive, since only three online
repositories were interrogated (ISI Web of Science; Google ScholarTM and PsychINFO).
Whilst they are widely regarded as an excellent data sources, other databases could
have been reviewed for completeness. Furthermore, it is important to acknowledge that
our introduction to performance measurement systems focuses mainly on the
operations management literature. There is a significant literature on performance
measurement systems in other areas such as strategic management (e.g. Lowe and
Jones, 2004), human resource management (e.g. Soltani et al., 2005) and management
control systems (e.g. Van Veen-Dirks, 2005).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเอกสารนี้ เรามีโต้เถียงที่แม้ มีการบริหารห่วงโซ่อุปทานลัทธิวรรณคดี ศึกษาน้อยดีอย่างหนึ่งได้พัฒนาวัดประสิทธิภาพระบบ delineated วัด หรือ benchmarked ปฏิบัติการห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้ เราเสนอได้สะท้อนความเข้าใจที่สำคัญจากกว้างจำกัดวรรณกรรมร่วมสมัยในการวัดประสิทธิภาพการทำงาน (เช่นบอร์นและ al., 2000, 2002Kennerley และ Neely, 2002, 2003 Neely et al., 2000 Waggoner et al., 1999) บทความนี้ได้พยายามแก้ไขปัญหาเหล่านี้ โดยการให้ระบบการวัด ความสำคัญของระบบการวัดและประเมินใช้ประเมินห่วงโซ่อุปทานประสิทธิภาพ และ avenues สามารถวิจัยในอนาคต อย่างไรก็ตาม แม้เหล่านี้ผลงาน จึงควรใคร่ครวญได้ข้อจำกัดของการศึกษา บางทีความเสี่ยงหลักคือการทบทวนวรรณกรรมไม่หมดแรง ตั้งแต่สามเฉพาะออนไลน์repositories ถูกซักฟอก (ISI Web วิทยาศาสตร์ Google ScholarTM และ PsychINFO)ในขณะที่พวกเขาอย่างกว้างขวางถือเป็นแหล่งข้อมูลแห่งการ ฐานข้อมูลอื่นได้มีการตรวจทานความสมบูรณ์ นอกจากนี้ จะต้องยอมรับที่แนะนำระบบการวัดประสิทธิภาพการทำงานของเราเน้นหลักในการเอกสารประกอบการดำเนินการจัดการ มีวรรณคดีที่สำคัญเกี่ยวกับประสิทธิภาพระบบการวัดในพื้นที่อื่น ๆ เช่นการจัดการเชิงกลยุทธ์ (Lowe เช่น และโจนส์ 2004) บริหารทรัพยากรมนุษย์ (เช่น Soltani et al., 2005) และการจัดการระบบควบคุม (เช่น Van Veen-Dirks, 2005)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบทความนี้เราได้มีการถกเถียงกันอยู่ว่าแม้จะมีการจัดการห่วงโซ่อุปทานที่กำลังขยายตัว
วรรณกรรมการศึกษาน้อยเปรียบเทียบได้มีการพัฒนาวัดประสิทธิภาพ
ระบบตัวชี้วัดทางเบี่ยงหรือ benchmarked การปฏิบัติห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้เรายัง
นำเสนอมีการ จำกัด ในการสะท้อนข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญจากที่กว้างขึ้น
วรรณกรรมร่วมสมัยในการวัดประสิทธิภาพ (เช่นบอร์นและคณะ, 2000, 2002;.
Kennerley และนีลี, 2002, 2003; นีลีและคณะ, 2000;. Waggoner และคณะ , 1999) บทความนี้
ได้พยายามที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านี้โดยการให้อนุกรมวิธานของมาตรการที่สำคัญ
การตรวจสอบของตัวชี้วัดและระบบการวัดที่ใช้ในการประเมินห่วงโซ่อุปทาน
ประสิทธิภาพและลู่ทางเป็นไปได้สำหรับการวิจัยในอนาคต อย่างไรก็ตามแม้จะมีเหล่านี้
มีส่วนร่วมเป็นสิ่งสำคัญที่จะสะท้อนให้เห็นถึงข้อ จำกัด ที่เป็นไปได้ของการศึกษา บางทีอาจจะเป็น
ความเสี่ยงหลักคือการทบทวนวรรณกรรมไม่ครบถ้วนสมบูรณ์ตั้งแต่เพียงสามออนไลน์
เก็บถูกสอบปากคำ (ISI เว็บของวิทยาศาสตร์; Google ScholarTM และ PsychINFO).
ขณะที่พวกเขาได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางว่าเป็นแหล่งข้อมูลที่ดีเยี่ยมฐานข้อมูลอื่น ๆ จะ
ได้รับการตรวจสอบ ความสมบูรณ์ นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะยอมรับว่า
การเปิดตัวของเราเพื่อประสิทธิภาพการทำงานของระบบการวัดส่วนใหญ่เน้นการ
จัดการการดำเนินงานวรรณกรรม มีวรรณกรรมอย่างมีนัยสำคัญต่อการดำเนินงานเป็น
ระบบการวัดในพื้นที่อื่น ๆ เช่นการจัดการเชิงกลยุทธ์ (เช่นโลว์และ
โจนส์, 2004) การบริหารทรัพยากรมนุษย์ (เช่น Soltani et al., 2005) และการจัดการ
ระบบการควบคุม (เช่น Van Veen-Dirks, 2005) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทความนี้เราได้ถกเถียงกันว่าแม้จะมีความการจัดการโซ่อุปทาน
วรรณกรรมเปรียบเทียบการศึกษาน้อยได้พัฒนาระบบการวัดสมรรถนะ
ประวัดหรือตรวจสอบห่วงโซ่อุปทานปฏิบัติ นอกจากนี้เรา
เสนอมีเงาสะท้อน จำกัด ในข้อมูลเชิงลึกที่สำคัญจากกว้าง
ร่วมสมัยวรรณกรรมในการวัดประสิทธิภาพ ( เช่น Bourne et al . , 2000และ 2002 ;
kennerley Neely , 2002 , 2003 ; Neely et al . , 2000 ; Waggoner et al . , 1999 )
บทความนี้ได้พยายามที่จะแก้ไขปัญหาเหล่านี้โดยการให้อนุกรมวิธานของมาตรการนี้ การทบทวน
ของตัวชี้วัดและการวัดที่ใช้ประเมินประสิทธิภาพของระบบโซ่
จัดหา และลู่ทางที่เป็นไปได้สำหรับการวิจัยในอนาคต อย่างไรก็ตาม แม้ผลงานเหล่านี้
,มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะสะท้อนให้เห็นถึงข้อจำกัดที่เป็นไปได้ของการศึกษา บางที
ความเสี่ยงหลักคือ วรรณกรรม ไม่ใช่เพราะเพียงสามออนไลน์
ที่เก็บถูกสอบสวน ( เว็บ ISI ของวิทยาศาสตร์ และ Google scholartm psychinfo ) .
ในขณะที่พวกเขาจะยอมรับอย่างกว้างขวางเป็นเลิศแหล่งข้อมูลฐานข้อมูลอื่น ๆสามารถ
ได้รับการตรวจทานเพื่อความสมบูรณ์ . นอกจากนี้มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่า
ของเราแนะนำระบบการวัดผลการปฏิบัติงานมุ่งเน้นส่วนใหญ่บน
การจัดการดำเนินงาน วรรณกรรม มีวรรณกรรมสำคัญในระบบการวัดสมรรถนะ
ในพื้นที่อื่นๆ เช่น การจัดการเชิงกลยุทธ์ ( เช่น Lowe และ
โจนส์ , 2004 ) , การจัดการทรัพยากรมนุษย์ ( เช่น Soltani et al . , 2005 ) และระบบการควบคุมการจัดการ
( เช่น dirks วินรถตู้ ,2005 )