Many years ago there lived on the t

Many years ago there lived on the then barren plain of Suruga a woodsman by the name of Visu. He was a giant in stature, and lived in a hut with his wife and children.
One day Visu received a visit from an old priest, who said to him: "Honorable woodsman, I am afraid you never pray."
Visu replied: "If you had a wife and a large family to keep, you would never have time to pray."
This remark made the priest angry, and the old man gave the woodcutter a vivid description of the horror of being reborn as a toad, or a mouse, or an insect for millions of years. Such lurid details were not to Visu's liking, and he accordingly promised the priest that in future he would pray.
"Work and pray," said the priest as he took his departure.
Unfortunately Visu did nothing but pray. He prayed all day long and refused to do any work, so that his rice crops withered and his wife and family starved. Visu's wife, who had hitherto never said a harsh or bitter word to her husband, now became extremely angry, and, pointing to the poor thin bodies of her children, she exclaimed: "Rise, Visu, take up your ax and do something more helpful to us all than the mere mumbling of prayers!"
Visu was so utterly amazed at what his wife had said that it was some time before he could think of a fitting reply. When he did so his words came hot and strong to the ears of his poor, much-wronged wife.
"Woman," said he, "the Gods come first. You are an impertinent creature to speak to me so, and I will have nothing more to do with you!" Visu snatched up his ax and, without looking round to say farewell, he left the hut, strode out of the wood, and climbed up Fujiyama, where a mist hid him from sight.
When Visu had seated himself upon the mountain he heard a soft rustling sound, and immediately afterward saw a fox dart into a thicket. Now Visu deemed it extremely lucky to see a fox, and, forgetting his prayers, he sprang up, and ran hither and thither in the hope of again finding this sharp-nosed little creature.
He was about to give up the chase when, coming to an open space in a wood, he saw two ladies sitting down by a brook playing go. The woodsman was so completely fascinated that he could do nothing but sit down and watch them. There was no sound except the soft click of pieces on the board and the song of the running brook. The ladies took no notice of Visu, for they seemed to be playing a strange game that had no end, a game that entirely absorbed their attention. Visu could not keep his eyes off these fair women. He watched their long black hair and the little quick hands that shot out now and again from their big silk sleeves in order to move the pieces.
After he had been sitting there for three hundred years, though to him it was but a summer's afternoon, he saw that one of the players had made a false move. "Wrong, most lovely lady!" he exclaimed excitedly. In a moment these women turned into foxes and ran away.
When Visu attempted to pursue them he found to his horror that his limbs were terribly stiff, that his hair was very long, and that his beard touched the ground. He discovered, moreover, that the handle of his ax, though made of the hardest wood, had crumbled away into a little heap of dust.
After many painful efforts Visu was able to stand on his feet and proceed very slowly toward his little home. When he reached the spot he was surprised to see no hut, and, perceiving a very old woman, he said: "Good lady, I am amazed to find that my little home has disappeared. I went away this afternoon, and now in the evening it has vanished!"
The old woman, who believed that a madman was addressing her, inquired his name. When she was told, she exclaimed: "Bah! You must indeed be mad! Visu lived three hundred years ago! He went away one day, and he never came back again."
"Three hundred years!" murmured Visu. "It cannot be possible. Where are my dear wife and children?"
"Buried!" hissed the old woman, "and, if what you say is true, you children's children too. The Gods have prolonged your miserable life in punishment for having neglected your wife and little children."
Big tears ran down Visu's withered cheeks as he said in a husky voice: "I have lost my manhood. I have prayed when my dear ones starved and needed the labor of my once strong hands. Old woman, remember my last words: "If you pray, work too!"
We do not know how long the poor but repentant Visu lived after he returned from his strange adventures. His white spirit is still said to haunt Fujiyama when the moon shines brightly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หลายปีที่ผ่านมามีอาศัยอยู่ล้วนแล้วเป็นหมัน Suruga ชาวป่าได้เป็นชื่อของ Visu เขาคือ ยักษ์ใน และอาศัยอยู่ในกระท่อมกับภรรยาและบุตรของเขาวันหนึ่งไปจากตัวเก่าพระสงฆ์ ผู้กล่าวว่า เขาได้รับ Visu: "ชาวป่าได้เผยโฉม ฉันกลัวคุณเคยอธิษฐาน"Visu ตอบ: "ถ้าคุณมีภรรยาและครอบครัวขนาดใหญ่ให้ คุณจะไม่เคยมีเวลาการละหมาด"เหตุนี้ทำปุโรหิตโกรธ และคน woodcutter ให้คำอธิบายที่สดใสของสยองขวัญที่รีบอร์นเป็น คางคก หรือใช้เมาส์ หรือมีแมลงนับล้านปี รายละเอียดเช่น lurid ไม่ชื่นชอบของ Visu และเขาตามสัญญาปุโรหิตว่า ในอนาคตเขาจะอธิษฐาน"การทำงาน และ อธิษฐาน กล่าวว่า ปุโรหิต ตามที่เขาเอาของเขาออกแต่ Visu ก็ ได้อธิษฐาน เขาอธิษฐานตลอดวัน และปฏิเสธที่จะทำงานใด ๆ ให้ withered ข้าวของเขา และภรรยาของเขาและครอบครัว starved ภรรยาของ Visu ที่ได้มาจนบัดไม่เคยกล่าวคำรุนแรง หรือขมสามี ตอนนี้กลายเป็นโกรธมาก และ ชี้ไปที่ร่างบางไม่ดีของเด็กของเธอ เธอทางหลุดรอด: "เพิ่มขึ้น Visu ใช้ ax ของคุณ และทำอะไรเพิ่มเติมช่วยให้เราทั้งหมดกว่าเพียง mumbling ของคำอธิษฐาน"Visu ถูกมากโคตรประหลาดใจว่าภรรยาได้กล่าวว่า ก่อนเขาอาจคิดว่า คำตอบเหมาะสม เมื่อเขาไม่ให้ คำพูดของเขามาร้อน และแข็งแรงหูของภรรยาไม่ดี มากน้อย", " พ่อเขา "เทพเจ้ามาแรกกัน คุณมีสิ่งมีชีวิตทะลึ่งพูดฉันนั้น และจะไม่มีอะไรเพิ่มเติมกับคุณ" Visu กระชาก ค่า ax ของเขา และ ไม่มองรอบกล่าวอำลา เขาซ้ายฮัท strode จากไม้ การปีนขึ้นฟูจิยามา ที่หมอกซ่อนเขาจากสายตาเมื่อ Visu ได้นั่งเองตามภูเขาเขาได้ยิน rustling นุ่มเสียง และทันทีหลังจากนั้นเห็นจิ้งจอกโผเข้าพง ตอนนี้ Visu ว่ามันโชคดีมากดูจิ้งจอก และ ลืมสวด เขา sprang ขึ้น วิ่ง hither และ thither ในหวังของการค้นหาสิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ นี้ sharp-nosed อีกครั้งจะให้การไล่ล่าเมื่อ มา พื้นที่ว่างในไม้เขาเห็นสองฝ่ายนั่งลง โดยบรู๊คเล่นไป ชาวป่าได้ถูกทั้งหมดหลงว่าเขาสามารถทำอะไรแต่นั่งลง และดูพวกเขา ไม่มีเสียงยกเว้นคลินุ่มหมากบนกระดานและเพลงของลำธารทำได้ สาว ๆ เอาไม่แจ้ง Visu สำหรับพวกเขาดูเหมือนจะเล่นเกมที่ทั้งดูดความสนใจ เกมแปลกที่มีไม่สิ้นสุด Visu สามารถเก็บตาออกจากผู้หญิงเหล่านี้เป็นธรรม เขาเห็นผมดำยาวของพวกเขาและมือด่วนน้อยที่ยิงออกทันทีและอีกครั้งจากแขนผ้าไหมขนาดใหญ่ของพวกเขาเพื่อให้ชิ้นหลังจากที่เขามีการนั่งมีสามร้อยปี แต่เขาก็ ได้ตอนบ่ายของฤดูร้อน เขาเห็นว่า หนึ่งในผู้เล่นที่ได้ทำการย้ายที่เป็น false "ดีที่สุด ผิดผู้หญิง" ทางหลุดรอดขึ้ง ในขณะผู้หญิงเหล่านี้เป็นละมั่งสุนัขจิ้งจอก และวิ่งหนีไปเมื่อ Visu พยายามที่จะทำให้เขาพบเขาสยองขวัญที่แขนขาของเขาถูกชะมัดแข็ง ว่า เขาผมไม่ยาวมาก และว่า เคราของเขาสัมผัสพื้นดิน เขาค้นพบ นอก ที่จับของ ax ของเขา แต่ ทำไม้ที่ยากที่สุด ก็ได้ขยี้เก็บเป็นกองเล็ก ๆ ฝุ่นหลังจากความเจ็บปวดมาก Visu ก็สามารถยืนบนเท้าของเขา และดำเนินการช้ามากไปทางบ้านเขาน้อย เมื่อเขาถึงจุดเขาแปลกใจที่เห็นฮัทไม่ และ perceiving ผู้หญิงอายุมาก เขากล่าวว่า: "เลดี้ดี ฉันประหลาดใจที่พบที่บ้านเล็กน้อยของฉันหายไป ยิ้มไปบ่ายนี้ และตอนนี้ ในช่วงเย็น จะมีศาสดา"หญิงชรา ซึ่งเชื่อกันว่า คนบ้าถูกกำหนดเธอ ทูลถามชื่อของเขา เมื่อเธอได้บอก เธอทางหลุดรอด: "บาท แน่นอนจะบ้า Visu อยู่สามร้อยปี เขาออกไปหนึ่งวัน และเขาไม่เคยกลับมาอีกครั้ง""สามร้อยปี" murmured Visu "มันไม่สามารถทำ รักภรรยาและลูกของฉัน""ฝัง" hissed หญิงชรา, "ก สิ่งที่คุณพูดว่า จริง คุณเด็กเด็กเกินไป พระเจ้าได้ขยายชีวิตของคุณเองในการลงโทษมีที่ไม่มีกิจกรรมของคุณภรรยาและลูกเล็กเด็กแดง"น้ำตาใหญ่วิ่งไปตามแก้มเหี่ยวของ Visu เขากล่าวในเสียง husky: "ฉันได้สูญเสียของฉันกล้าหาญ ได้อธิษฐานเมื่อคนรักของฉัน starved และต้องการแรงงานจากมือของฉันแข็งแรงครั้งเดียว หญิง จำคำสุดท้ายของฉัน: "ถ้าคุณอธิษฐาน ทำงานเกินไป"เราไม่รู้ว่านาน Visu ไม่ดี แต่กลับใจอาศัยอยู่หลังจากที่เขากลับจากการผจญภัยของเขาแปลก ยังว่า วิญญาณของเขาขาวหลอกหลอนฟูจิยามาเมื่อดวงจันทร์ระยิบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลายปีที่ผ่านมามีชีวิตอยู่บนที่ราบแห้งแล้งแล้ว Suruga พรานโดยใช้ชื่อของ Visu เขาเป็นยักษ์ใหญ่ในสัดส่วนและอาศัยอยู่ในกระท่อมกับภรรยาและลูก ๆ ของเขา.
วันหนึ่ง Visu รับการมาเยือนจากพระเก่าที่พูดกับเขาว่า "เกียรติพรานผมกลัวคุณไม่เคยอธิษฐาน."
Visu ตอบ: " หากคุณมีภรรยาและครอบครัวขนาดใหญ่เพื่อให้คุณจะไม่เคยมีเวลาที่จะอธิษฐาน. "
คำพูดนี้ทำให้พระสงฆ์โกรธและคนตัดไม้เก่าให้คำอธิบายที่ชัดเจนของความน่ากลัวของการเกิดใหม่เป็นคางคกหรือ เมาส์หรือแมลงล้านปี รายละเอียดน่ากลัวดังกล่าวไม่ได้ให้ความชื่นชอบ Visu และเขาตามพระสัญญาว่าในอนาคตเขาจะอธิษฐาน.
"การทำงานและอธิษฐาน" ปุโรหิตกล่าวว่าในขณะที่เขาเอาเขาออกเดินทาง.
แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้ทำอะไร Visu แต่อธิษฐาน เขาอธิษฐานตลอดทั้งวันและปฏิเสธที่จะทำผลงานใด ๆ เพื่อให้ข้าวเหี่ยวของเขาและภรรยาและครอบครัวของเขาหิวโหย ภรรยาของ Visu ที่มีมาจนบัดนี้ไม่เคยพูดคำว่ารุนแรงหรือขมกับสามีของเธอตอนนี้ก็โกรธมากและชี้ไปที่ร่างบางที่ดีของลูก ๆ ของเธอเธออุทาน "ลุกขึ้น Visu ใช้เวลาขวานของคุณและทำบางสิ่งบางอย่างมากขึ้น ที่เป็นประโยชน์ต่อเราทุกคนกว่าเพียงพึมพำของการสวดมนต์ "
Visu จึงประหลาดใจอย่างเต็มที่ในสิ่งที่ภรรยาของเขาบอกว่ามันเป็นบางครั้งก่อนที่เขาจะคิดว่าคำตอบที่เหมาะสม เมื่อเขาทำเช่นนั้นคำพูดของเขามาร้อนและแข็งแรงที่หูของเขาน่าสงสารภรรยามากทำผิด.
"ผู้หญิง" กล่าวว่าเขา "พระเจ้ามาก่อน. คุณเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่ตรงประเด็นที่จะพูดกับผมมากและผมจะมี ไม่มีอะไรมากจะทำอย่างไรกับคุณ! " Visu คว้าขวานของเขาและโดยไม่ได้มองไปรอบ ๆ ที่จะกล่าวอำลาเขาออกจากกระท่อมที่ก้าวออกมาจากไม้และปีนขึ้น Fujiyama ที่หมอกซ่อนเธอให้พ้นสายตา.
เมื่อนั่งเองได้เมื่อ Visu ภูเขาเขาได้ยินเสียงนุ่ม ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบเสียงและทันทีหลังจากเห็นสุนัขจิ้งจอกโผเข้าไปในพุ่มไม้ ตอนนี้ Visu เห็นว่าโชคดีมากที่จะเห็นสุนัขจิ้งจอกและลืมคำอธิษฐานของเขาเขาลุกขึ้นและวิ่งมาที่นี่และที่นั่นในความหวังของการหาอีกครั้งนี้สิ่งมีชีวิตเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่คมชัดจมูก.
เขาเกี่ยวกับการที่จะให้ขึ้นเมื่อการไล่ล่ามา ที่จะเปิดพื้นที่ในป่าเขาเห็นผู้หญิงสองคนนั่งลงโดยลำธารเล่นไป พรานจึงสมบูรณ์หลงใหลที่เขาจะได้ทำอะไร แต่นั่งลงและดูพวกเขา ไม่มีเสียงเป็นยกเว้นคลิกอ่อนของชิ้นบนกระดานและเพลงของลำธารทำงาน ผู้หญิงสังเกตเห็น Visu ไม่มีสำหรับพวกเขาดูเหมือนจะเล่นเกมแปลกที่มีไม่สิ้นสุดเกมที่ดูดซึมได้อย่างสิ้นเชิงสนใจของพวกเขา Visu ไม่สามารถให้ดวงตาของเขาออกจากผู้หญิงเหล่านี้เป็นธรรม เขาเฝ้ามองผมสีดำยาวและมืออย่างรวดเร็วน้อยที่ยิงออกมาในขณะนี้และอีกครั้งจากแขนผ้าไหมของพวกเขาขนาดใหญ่เพื่อที่จะย้ายชิ้น.
หลังจากที่เขาได้รับการนั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลาสามร้อยปีแม้ว่าเขาว่ามันเป็น แต่ช่วงบ่ายของฤดูร้อน, เขาเห็นว่าหนึ่งในผู้เล่นได้ทำย้ายเท็จ "ผิดผู้หญิงที่น่ารักมากที่สุด!" เขาอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น ในช่วงเวลาที่ผู้หญิงเหล่านี้กลายเป็นสุนัขจิ้งจอกและวิ่งหนีไป.
เมื่อ Visu พยายามที่จะไล่ตามพวกเขาเขาก็พบว่าที่น่ากลัวของเขาว่าแขนขาของเขาแข็งชะมัดที่ผมของเขาเป็นเวลานานมากและที่เคราของเขาแตะพื้น เขาค้นพบยิ่งกว่านั้นที่จับขวานของเขา แต่ที่ทำจากไม้ที่ยากที่สุดได้ร่วงไปในกองเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฝุ่นละออง.
หลังจากความพยายามที่เจ็บปวดหลาย Visu ก็สามารถที่จะยืนอยู่บนเท้าของเขาและดำเนินการช้ามากไปยังบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเขา เมื่อเขาไปถึงจุดที่เขารู้สึกประหลาดใจที่จะเห็นกระท่อมไม่มีและเข้าใจหญิงชรามากเขากล่าวว่า. "ผู้หญิงที่ดีฉันประหลาดใจที่จะพบว่าบ้านเล็ก ๆ น้อย ๆ ของฉันได้หายไปผมก็ไปช่วงบ่ายวันนี้และในขณะนี้ ตอนเย็นจะได้หายไป! "
หญิงชราที่เชื่อว่าคนบ้าที่อยู่ของเธอได้รับการสอบถามชื่อของเขา เมื่อเธอบอกว่าเธออุทาน "Bah แน่นอนคุณจะต้องบ้า Visu อาศัยอยู่สามร้อยปีที่ผ่านมาเขาก็ไปวันหนึ่งและเขาไม่เคยกลับมาอีกครั้ง!!!."
"สามร้อยปี"! Visu บ่น "มันไม่สามารถเป็นไปได้. ในกรณีที่ภรรยาและลูกที่รักของฉัน"
"ฝัง" hissed หญิงชรา "และถ้าสิ่งที่คุณพูดเป็นจริงคุณเด็กเด็กเกินไป. เทพได้เป็นเวลานานชีวิตมีความสุขของคุณในการลงโทษสำหรับการถูกทอดทิ้งภรรยาและลูกน้อยของคุณ."
น้ำตาบิ๊กวิ่งลงแก้ม Visu ของเหี่ยวในขณะที่เขากล่าวในการ เสียงแหบแห้ง ". ฉันได้สูญเสียความเป็นลูกผู้ชายของฉันฉันได้อธิษฐานเมื่อคนรักของฉันหิวและต้องการแรงงานของมือที่แข็งแกร่งครั้งเดียวของฉันเป็นผู้หญิงคนเก่าจำคำพูดสุดท้ายของฉัน:." ถ้าคุณอธิษฐานทำงานมากเกินไป "
เราไม่ทราบว่า นานแค่ไหนที่ไม่ดี แต่กลับใจ Visu อาศัยอยู่หลังจากที่เขากลับมาจากการผจญภัยที่แปลกประหลาดของเขา. จิตวิญญาณสีขาวของเขาจะกล่าวว่ายังคงหลอกหลอน Fujiyama เมื่อดวงจันทร์ส่องสว่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อหลายปีก่อน มี อยู่ บน แล้วเป็นหมัน ธรรมดาของซุรุกะเป็นคนตัดไม้ โดยใช้ชื่อของ visu . เขาเป็นยักษ์ในความสูง และอาศัยอยู่ในกระท่อมกับภรรยาและลูก visu
วันเดียวได้รับการมาเยี่ยมจากพระเก่า ที่ตรัสกับเขาว่า : " เป็นคนตัดไม้ ผมกลัวคุณไม่อธิษฐาน "
visu ตอบว่า : " ถ้าคุณมีภรรยาและครอบครัวขนาดใหญ่ไว้ คุณไม่เคยมีเวลาที่จะอธิษฐาน "
.คำพูดนี้ทำให้พระโกรธ ชายชราให้คนตัดไม้รายละเอียดที่สดใสของความน่ากลัวของการเกิดเป็นคางคก หรือหนู หรือ แมลงนับล้านปี รายละเอียดน่าตกใจดังกล่าวไม่ visu คือความชอบ และจึงสัญญากับพระว่าในอนาคตเขาจะอธิษฐาน .
" งานและอธิษฐาน " นักบวชกล่าวขณะที่เขาเอาเดินทางของเขา .
ขออภัย visu ไม่ได้ แต่สวดมนต์เขาอธิษฐานตลอดวัน และปฏิเสธที่จะทำงานใด ๆ เพื่อให้เขาพืชข้าวลีบและภรรยาของเขาและครอบครัวจะอดตาย ภรรยาของ visu ที่แต่ก่อนไม่เคยพูดรุนแรงหรือขมคำกับสามีของเธอ ตอนนี้กลายเป็นโกรธมากและชี้ไปที่ร่างบางจนเด็กของเธอ เธอร้องอุทาน : " ขึ้น visu รับขวานของคุณ และทำสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อเราทั้งหมดกว่าเพียงพึมพำอธิษฐาน !"
visu ประหลาดใจสุดๆในสิ่งที่ภรรยาของเขาได้กล่าวว่ามันเป็นบางเวลาก่อนที่เขาจะคิดตอบกระชับ เมื่อเขาทำดังนั้นคำพูดของเขาก็ร้อนและแรงหูของเขายากจนมาก ทำผิดต่อภรรยา .
" ผู้หญิง " เขากล่าว " พระเจ้ามาก่อน คุณเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทะลึ่ง พูดกับผม และผมก็ไม่มีอะไรจะพูดกับคุณ ! " visu การกระชากขึ้นขวานของเขาและโดยไม่ต้องมองรอบเพื่อบอกลา เขาออกจากกระท่อม สโทร์ดี้ออกจากไม้แล้วปีนขึ้นฟูจิยาม่า ที่หมอกซ่อนเขาจากสายตา
เมื่อ visu ได้นั่งด้วยตัวเองบนภูเขา เขาได้ยินเสียงนุ่มพลิ้ว และทันทีหลังจากนั้นเห็นจิ้งจอกโผเข้าไปในพุ่มไม้ . ตอนนี้ visu ถือว่าโชคดีอย่างมากที่เห็นสุนัขจิ้งจอก และลืมคำอธิษฐานของเขา เขากระโดดขึ้นและวิ่ง " อยู่ในความหวังของการค้นพบนี้คม จมูกเล็กอีกสิ่งมีชีวิต
เขาจะเลิกไล่ตาม เมื่อมาถึงที่โล่งในป่า เขาก็เห็นสองสาวนั่งโดยบรูค เล่นไป ตัดไม้เป็นก็หลงว่า เขาก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นั่งดูพวกเขาไม่มีเสียงคลิกเบาๆ ยกเว้นของชิ้นบนกระดาน และเพลงของหนีน้ำ ผู้หญิงก็ไม่แจ้ง visu พวกเขาดูเหมือนจะเล่นเกมแปลก ๆที่ไม่มีสิ้นสุด เกมที่ทั้งหมดดูดความสนใจของพวกเขา visu ไม่สามารถให้ดวงตาของเขาปิดเหล่านี้ผู้หญิงยุติธรรมเขาเฝ้าดูผมยาวสีดำและเร็ว มือยิงออกไปในขณะนี้และอีกครั้งจากแขนผ้าไหมใหญ่เพื่อย้ายชิ้น .
หลังจากได้นั่งสามร้อยปี แต่เขาก็ถูกแต่บ่ายของฤดูร้อน เขาเห็นหนึ่งในผู้เล่นได้ย้ายเท็จ " . ผิด สุดน่ารัก คุณหนู ! เขาอุทานด้วยความตื่นเต้นในช่วงเวลาที่ผู้หญิงเหล่านี้กลายเป็นสุนัขจิ้งจอก และหนีไป visu
เมื่อพยายามที่จะไล่ตามมัน เขาพบความน่ากลัวของเขาที่แขนขาของเขาแข็งมาก ผมของเขายาวมาก และเคราของเขาแตะพื้น เขาค้นพบ และที่ด้ามขวานของเขา แม้ทำของยาก ไม้ ได้พังทลายลงไปในกองเล็ก ๆน้อย ๆของฝุ่น
หลังจากความพยายามหลายที่เจ็บปวด visu ก็สามารถที่จะยืนบนเท้าของเขาและดำเนินการช้ามาก ไปที่บ้านของเขา เมื่อเขาไปถึงจุดที่เขารู้สึกประหลาดใจที่เห็นไม่มีกระท่อม และรับรู้ว่าผู้หญิงที่เก่ามากแล้ว เขาบอกว่า " เป็นผู้หญิงที่ดี ฉันประหลาดใจที่พบว่าบ้านน้อยของฉันหายไป ฉันออกไปเมื่อตอนบ่าย แล้วตอนเย็นก็หายตัวไป ! "
ผู้หญิงเก่าที่เชื่อว่าคนบ้ากำลังเรียกเธอ ถามชื่อของเขา เมื่อเธอได้บอก เธอร้องอุทาน : " ฮึ่ม ! แน่นอนคุณต้องบ้าไปแล้ว ! visu อยู่สามร้อยปีมาแล้ว ! เขาไปวันนึง แล้วเขาก็ไม่ได้กลับมาอีก "
" สามร้อยปี ! " บ่น visu ” มันไม่สามารถเป็นไปได้ ซึ่งเป็นภรรยาที่รักและลูก ? "
" ฝัง " hissed ผู้หญิงเก่า " และถ้าสิ่งที่คุณพูดเป็นจริงคุณลูกหลานด้วย พระเจ้าในชีวิตของคุณทุกข์ทรมานจากการลงโทษที่ถูกทอดทิ้งภรรยาและลูกเล็ก ๆ " น้ำตาของ visu
ใหญ่วิ่งลงแก้มเหี่ยว เขาพูดด้วยเสียงหนักแน่นว่า " ผมได้สูญเสียความเป็นชายของผม ผมได้อธิษฐานเมื่อที่รักคนที่หิว และต้องการแรงงานจากมือของฉันที่แข็งแกร่งอีกครั้ง หญิงชราจำคำพูดสุดท้ายของฉัน : " ถ้าคุณอธิษฐานในการทำงานด้วย !
เราไม่รู้ว่ามันจะนานจนแต่กลับใจ visu อาศัยอยู่หลังจากที่เขากลับมาจากการผจญภัยที่แปลกประหลาดของเขา วิญญาณสีขาวของเขายังกล่าวหลอกหลอน Fujiyama เมื่อพระจันทร์ส่องแสงสว่าง