Buck had never seen dogs fight like

Buck had never seen dogs fight like these dogs; they were like wolves. In a few minutes he learnt this from watching Curly. She tried to make friends with a dog, a big one, although not as big as she was. There was no warning. The dog jumped on Curly, his teeth closed together, then he jumped away, and Curly's face was torn open from eye to mouth.

Wolves fight like this, biting and jumping away, but the fight did not finish then. Thirtyor forty more dogs ran up and made a circle around the fight, watching silently. Curly tried to attack the dog who had bitten her; he bit her a second time, and jumped away. When she attacked him again, he knocked her backwards, and she fell on the ground. She never stood up again, because this was what the other dogs were waiting for. They moved in, and in a moment she was under a crowd of dogs.


It was all very sudden. Buck saw Spitz run out from the crowd with his tongue out of his mouth, laughing. Then he saw Francois with an axe, and two or three other men with clubs jump in among the dogs. Two minutes later the last of the dogs was chased away. But Curly lay dead in the snow, her body torn almost to pieces. Curly's death often came back to Buck in his dreams. He understood that once a dog was down on the ground, he was dead. He also remembered Spitz laughing, and from that moment he hated him.


Then Buck had another surprise. Francois put a harness on him. Buck had seen harnesses on horses, and now he was made to work like a horse, pulling Francois on a sledge into the forest and returning with wood for the fire. Buck worked with Spitz and Dave. The two other dogs had worked in a harness before, and Buck learnt by watching them. He also learnt to stop and turn when Francois shouted.


'Those three are very good dogs,' Francois told Perrault. 'That Buck pulls very well, and he's learning quickly.'


Perrault had important letters and official papers to take to Dawson City, so that afternoon he bought two more dogs, two brothers called Billee and Joe. Billee was very friendly, but Joe was the opposite. In the evening Perrault bought one more dog, an old dog with one eye. His name was Sol-leks, which means The Angry One. Like Dave, he made no friends; all he wanted was to be alone.


That night Buck discovered another problem. Where was he going to sleep? Francois andPerrault were in their tent, but when he went in, they shouted angrily and threw things at him. Outside it was very cold and windy. He lay down in the snow, but he was too cold to sleep.


He walked around the tents trying to find the other dogs. But, to his surprise, they had disappeared. He walked around Perrault's tent, very, very cold, wondering what to do. Suddenly, the snow under his feet fell in, and he felt something move. He jumped back, waiting for the attack, but heard only a friendly bark. There, in a warm hole under the snow, was Billee.


So that was what you had to do. Buck chose a place, dug himself a hole and in a minutehe was warm and asleep. He slept well, although his dreams were bad.


When he woke up, at first he did not know where he was. It had snowed in the night and the snow now lay thick and heavy above him. Suddenly he was afraid - the fear of a wild animal when it is caught and cannot escape. Growling, he threw himself at the snow, and a moment later, he had jumped upwards into the daylight. He saw the tents and remembered
everything, from the time he had gone for a walk with Manuel to the moment he had dug the hole the night before.


'What did I say?' shouted Francois to Perrault, when he saw Buck come up out of thesnow. 'That Buck learns quickly.'


Perrault smiled slowly. He was carrying important papers, and he needed good dogs. He was very pleased to have Buck.


They bought three more dogs that morning, and a quarter of an hour later all nine dogs were in harness and on their way up the Dyea Canyon. Buck was not sorry to be moving, and although it was hard work, he almost enjoyed it. He was also surprised to see that Dave and Sol-leks no longer looked bored and miserable. Pulling in a harness was their job, and they were happy to do it.


Dave was sledge-dog, the dog nearest to the sledge. In front of him was Buck, then came Sol-leks. In front of them were the six other dogs, with Spitz as leader at the front. Francois had put Buck between Dave and Sol-leks because they could teach him the work. Buck learnt well, and they were good teachers. When Buck pulled the wrong way, Dave always bit his leg, but only lightly. Once, when they stopped, Buck got tied up in his harness, and it took ten minutes to get started again. Both Dave and Sol-leks gave him a good beating for that mistake. Buck understood, and was more careful after that.


It was a hard day's journey, up the Dyea Canyon and into the mountains. They campedthat night at Lake Bennett. Here there were thousands of gold miners. They were building boats to sail up the lake when the ice melted in the spring. Buck made his hole in the snow and slept well, but was woken up very early and harnessed to the sledge. The first day they had travelled on snow that had been hardened by many sledges and they covered sixty kilometres. But the next day, and for days afterwards, they were on new snow. The work was harder and they went slowly. Usually, Perrault went in front, on snowshoes, flattening the snow a little for the dogs. Francois stayed by the sledge. Sometimes the two men changed places, but there were many small lakes and rivers, and Perrault understood ice better. He always knew when the ice across a river was very thin.



Day after day Buck pulled in his harness. They started in the morning before it was light,and they stopped in the evening after dark, ate a piece of fish, and went to sleep in their holes under the snow. Buck was always hungry. Francois gave him 750 grams of dried fish a day, and it was never enough. The other dogs were given only 500 grams; they were smaller and could stay alive on less food.


Buck learnt to eat quickly; if he was too slow, the other dogs stole his food. He saw Pike, one of the new dogs, steal some meat from the sledge when Perrault wasn't looking. The next day Buck stole some and got away unseen. Perrault was very angry, but he thought another dog, Dub, had taken it and so punished him instead of Buck.


Buck was learning how to live in the north. In the south he had never stolen, but there he had never been so hungry. He stole cleverly and secretly, remembering the beatings from the man with the club. Buck was learning the law of club and tooth.


He learnt to eat any food - anything that he could get his teeth into. He learnt to break theice on water holes with his feet when he wanted to drink. He was stronger, harder, and could see and smell better than ever before. In a way, he was remembering back to the days when wild dogs travelled in packs through the forest, killing for meat as they went. It was easy for him to learn to fight like a wolf, because it was in his blood. In the evenings, when he pointed his nose at the moon and howled long and loud, he was remembering the dogs and wolves that had come before him.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัค ไม่เคยเห็นสุนัขที่สู้สุนัขเหล่านี้ พวกเช่นหมาป่า ในไม่กี่นาที เขาเรียนนี้ชม Curly เธอพยายามให้เพื่อนกับสุนัข ยิ่งใหญ่ แต่ไม่ได้ใหญ่เพราะ คำเตือนไม่ได้ สุนัขไปบน Curly ฟันของเขาปิดกัน แล้วเขาไปเก็บ และหน้าของ Curly ฉีกเปิดตาปาก

หมาป่าต่อสู้เช่นนี้ เสียดสี และกระโดด แต่การต่อสู้ไม่ได้เสร็จแล้ว Thirtyor สุนัขสี่สิบขึ้นไปวิ่งขึ้น และทำเป็นวงกลมรอบต่อสู้ ดูเงียบ ๆ หยักพยายามโจมตีหมาที่มากัดเธอ เขามากเธอเป็นครั้งที่สอง และเพิ่มขึ้นไป เมื่อเธอโจมตีเขา อีกครั้ง เขาโบว์ลิ่งเธอย้อนหลัง และเธอล้มลงบนพื้นดิน เธอไม่เคยลุกขึ้นยืนอีก เพราะคำว่าสุนัขอื่น ๆ ก็รอ พวกเขาย้าย และ ในขณะที่เธออยู่ใต้ฝูงของสุนัข


ถูกมากทันที บัค เห็นชปิทซ์รันออกจากฝูงชนกับลิ้นของเขาออกจากปาก หัวเราะ จากนั้น เขาเห็นรีสฟรนคอยส์ขวานผ่าซาก และกระโดดในสอง หรือสามอื่น ๆ ผู้ชายกับสโมสรระหว่างสุนัข สองนาทีต่อมาสุดท้ายของสุนัขถูกตามล่าไป แต่ Curly วางในหิมะ ร่างกายของเธอขาดเป็นชิ้นเกือบตาย หยักของตายมักจะกลับมาบัคในฝันของเขา เขาเข้าใจว่า เมื่อสุนัขถูกลงบนพื้นดิน เขาตาย เขายังจำชปิทซ์หัวเราะ และจากช่วงเวลาที่ เขาเกลียดชังท่าน


แล้วบัคได้ประหลาดใจอีกด้วย รีสฟรนคอยส์ใส่บังเหียนที่บนเขา บัค เห็น harnesses ในม้า และตอนนี้ เขาจะทำงานเหมือนม้า ดึงรีสฟรนคอยส์บนสเลดจ์เข้าป่า และพบกับไม้ไฟ ทำบัคชปิทซ์และเดฟ สองอื่น ๆ สุนัขได้ทำงานในเทียมก่อน และบัคเรียนรู้ โดยการเฝ้าดูพวกเขา เขายังเรียนรู้ที่จะหยุด และเปิดเมื่อรีสฟรนคอยส์ตะโกน


'สามเหล่านั้นเป็นสุนัขที่ดี รีสฟรนคอยส์บอก Perrault 'บัค ที่ดึงดี แล้วเขาจะเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว'


Perrault มีจดหมายสำคัญและเอกสารอย่างเป็นทางการเพื่อนำไปที่เมืองดอว์สัน เพื่อยามบ่ายที่เขาซื้อสุนัขเพิ่มเติมสอง สองพี่น้องที่เรียกว่า Billee และโจ Billee ดีมาก แต่โจถูกตรงข้าม ในช่วงเย็น Perrault ซื้อหนึ่ง มากกว่าสุนัข สุนัขตัวเก่ากับตา ชื่อของเขาถูก leks โซล ความ โกรธหนึ่ง เช่น Dave เขาทำไม่เพื่อน ทั้งหมดที่เขาต้องที่จะเป็นคนเดียวกัน


คืนนั้นบัคพบปัญหาอื่น เขาจะไปนอนที่ถูก AndPerrault รีสฟรนคอยส์อยู่ในเต็นท์ของพวกเขา แต่เมื่อเขาอยู่ใน พวกเขาตะโกน angrily และโยนสิ่งที่เขา ภายนอกมันเป็นเย็นมาก และที่สำคัญ เขาวางในหิมะ แต่เขาก็เย็นเกินไปจะนอนหลับ


เขาเดินรอบ ๆ เต็นท์พยายามที่จะหาสุนัขอื่น แต่ เพื่อประหลาดใจของเขา พวกเขาได้หายไป เขาเดินรอบ ๆ เต็นท์ของ Perrault มาก มากเย็น สงสัยว่า จะทำอย่างไร ทันใดนั้น ตกหิมะภายใต้เท้าของเขา และเขารู้สึกว่าสิ่งที่ย้าย เขาไปกลับมา รอโจมตี แต่ได้ยินเฉพาะเปลือกเป็นมิตร อุดอบอุ่นภายใต้หิมะ มี Billee.


ดังนั้นที่ถูกสิ่งที่คุณได้ทำการ บัค เลือกตัวเองขุดหลุม และใน minutehe มีความอบอุ่น และหลับ เขาไปไหนดี แม้ว่าความฝันของเขาได้เสีย


เมื่อเขาตื่นขึ้น ในตอนแรก เขาไม่รู้ที่เขา มันมี snowed ในเวลากลางคืน และหิมะตอนนี้วางหนาและหนักเหนือเขา ก็เขากลัว - กลัวสัตว์ป่าเมื่อถูกจับ และไม่สามารถหนี Growling เขาโยนตัวเองในหิมะ และครู่ต่อมา เขาก็ไปขึ้นลงตามฤดูกาล เขาเห็นเต็นท์ และจำ
ทุกอย่าง จากเวลาเขามีไปเดินเล่นกับมานูเอลที่ เขาได้ขุดหลุมคืนก่อน


'สิ่งได้ที่ฉันพูดหรือไม่' ตะโกนรีสฟรนคอยส์จะ Perrault เมื่อเขาเห็นบัคมาจาก thesnow 'บัค ที่เรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว'


Perrault ยิ้มช้า เขาถูกถือครองเอกสารสำคัญ และเขาต้องการสุนัขที่ดี เขายินดีที่จะมีบัค


เขาซื้อสุนัขสามเพิ่มเติมเช้าวัน และสี่ชั่วโมงต่อมาสุนัขเก้าถูกเทียม และแบบค่าแคนยอน Dyea บัค ไม่ขอเคลื่อนไหว และแม้ว่าจะทำงานหนัก เขาเกือบชอบมัน เขายังแปลกใจที่เห็นว่า เดฟและโซล-leks ไม่ดูเบื่อ และต้องกลับ ดึงในเทียมเป็นงานของพวกเขา และพวกเขายินดีที่จะทำมัน


Dave สเลดจ์สุนัข สุนัขสะดวกสเลดจ์ หน้าเขาเป็นบัค แล้วมาโซล-leks หน้านั้นมีหกอื่น ๆ สุนัข ชปิทซ์เป็นผู้นำด้านหน้า รีสฟรนคอยส์ได้ใส่บัคระหว่างเดฟและโซล-leks เนื่องจากพวกเขาสามารถสอนให้เขาทำงาน บัค เรียนดี และเป็นครูที่ดี เมื่อบัคดึงผิดวิธี เดฟเสมอบิตขาของเขา แต่เพียงเบา ๆ ครั้งเดียว เมื่อพวกเขาหยุด บัคได้ติดในบังเหียนของเขา และใช้เวลา 10 นาทีเริ่มต้นอีกครั้ง เดฟและโซล-leks ให้เขาจังหวะสำหรับความผิดที่ บัค เข้าใจ และก็ระวังมากขึ้นหลังจากที่


ก็เดินทางของวัน แคน ยอน Dyea และเข้าไป ในภูเขา พวกเขา campedthat คืนที่เลเบนเนต ที่นี่มีเหมืองทองพัน พวกเขาได้สร้างเรือใบขึ้นทะเลสาบเมื่อน้ำแข็งหลอมเหลวในฤดูใบไม้ผลิ บัค ทำหลุมของเขาในหิมะ และนอนหลับดี แต่ตื่นเช้ามาก และควบคุมการสเลดจ์ วันแรกที่พวกเขาได้เดินทางไปบนหิมะที่เคยแข็ง 60 กิโลเมตรครอบคลุมหลาย sledges และพวกเขา แต่ในวันถัดไป และวันหลัง พวกเขาบนหิมะใหม่ งานหนัก และเดินช้า โดยปกติ Perrault ไปหน้า snowshoes แบนหิมะเล็กน้อยสำหรับสุนัข รีสฟรนคอยส์อยู่ โดยสเลดจ์ บางครั้งสองคนเปลี่ยนสถาน แต่มีแม่น้ำและทะเลสาบขนาดเล็กมาก และ Perrault เข้าใจน้ำแข็งดีกว่า เขามักจะรู้ว่าเมื่อน้ำแข็งข้ามแม่น้ำได้มากขึ้น


วันหลังจากวันบัคดึงในบังเหียนของเขา พวกเขาเริ่มต้นในช่วงเช้าก่อนมีแสง และจะหยุดในช่วงเย็นหลังจากมืด กินชิ้นส่วนของปลา และไปนอนในหลุมของพวกเขาภายใต้หิมะ บัค หิวได้เสมอ รีสฟรนคอยส์ให้เขา 750 กรัมปลาแห้งวัน และมันก็ไม่เคยพอ สุนัขได้รับเพียง 500 กรัม พวกเขามีขนาดเล็ก และสามารถมีชีวิตอยู่ในอาหารน้อย


เรียนบัคกินรวดเร็ว ถ้าเขาไม่ช้าเกินไป สุนัขขโมยอาหารของเขา เขาเห็นจน สุนัขใหม่ อย่างใดอย่างหนึ่ง ขโมยเนื้อบางจากสเลดจ์ Perrault ไม่สะดวก ในวันถัดไปบัคขโมยบางอย่าง และได้ไป unseen Perrault โกรธมาก แต่เขาคิดอีกมา และให้ โทษเขาแทนบัคสุนัข Dub


บัคได้เรียนรู้ที่จะอยู่ในภาคเหนือ ในภาคใต้ เขาก็ไม่เคยขโมย แต่มีไม่เคยหิวดังนั้น เขาขโมยคำนึง และ แอบ จดจำการตีระจากคนที่มีสโมสร บัค เรียนรู้กฎหมายของคลับและฟัน


เขาเรียนรู้การกินอาหาร - สิ่งที่เขาได้รับฟันของเขาไป เขาเรียนรู้จะแบ่ง theice ในหลุมน้ำด้วยเท้าของเขาเมื่อเขาต้องการเครื่องดื่ม เขาแข็งแกร่ง ยาก สามารถดู และกลิ่นดีกว่าเดิม วิธี เขาถูกจำกลับไปวันเมื่อสุนัขป่าเดินทางไปในชุดผ่านป่า ฆ่าเนื้อเป็นพวกเขาไป มันง่ายสำหรับเขาที่จะเรียนรู้สู้หมาป่า เนื่องจากมันเป็นเลือดของเขา ใน เมื่อเขาชี้จมูกของเขาที่ดวงจันทร์ และเห่าหอนเสียงดัง และยาวนาน เขาถูกจดจำสุนัขและหมาป่าที่มีมาก่อนเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เจ้าชู้ ไม่เคยเห็นการต่อสู้สุนัขชอบสุนัขเหล่านี้ พวกเขาเป็นเหมือนหมาป่า ในไม่กี่นาที เขาเรียนรู้จากการดูหยิก เธอพยายามจะเป็นเพื่อนกับสุนัขตัวใหญ่ แต่ไม่ใหญ่เหมือนที่เธอเคยเป็น ไม่มีการเตือน สุนัขกระโดดบนผมหยิก ฟันเค้าปิดกัน แล้วเขาก็กระโดดออกไป หน้าหยิกก็เปิดออกจากตาปาก

หมาป่าต่อสู้แบบนี้ เสียดสี และกระโดดไปแต่การต่อสู้ยังไม่จบแล้ว thirtyor สี่สิบกว่าสุนัขวิ่งขึ้นและทำให้วงรอบการต่อสู้ ดูเงียบๆ หยิก พยายามทำร้ายหมาที่กัดเธอ เขากัดเธออีกเป็นครั้งที่สอง และกระโดดไป เมื่อถูกเธอทำร้ายเขาอีกครั้ง เขาทำให้เธอถอยหลัง เธอล้มลงกับพื้น เธอไม่ลุกขึ้นอีก เพราะนี้คือสิ่งที่สุนัขอื่น ๆกำลังรอ พวกเขาย้ายในและในช่วงเวลาที่เธอถูกฝูงสุนัข


มันกระทันหันมาก บัคเห็นสเปชวิ่งออกมาจากฝูงชนด้วยลิ้นของเขาออกไปจากปากของเขาหัวเราะ แล้วเขาก็เห็นเขาด้วยขวาน และ สอง หรือ สามคน กับคลับกระโดดในสุนัข สองนาทีต่อมา สุดท้ายหมาก็ไล่ไปเลย แต่ตายวางหยิกในหิมะ ร่างกายของเธอขาดเกือบทุกชิ้นความตายหยิกมักจะกลับมาบัคในความฝันของเขา เขาเข้าใจแล้วว่า เมื่อสุนัขถูกวางลงบนพื้น เขาตายแล้ว เขายังนึกถึงสเปช หัวเราะ และจากช่วงเวลาที่เขาเกลียดเขา


แล้วบัคมีเซอร์ไพรส์ ฟร ซัวส์ ใส่เทียมเขา บัคเห็นบังเหียนม้า และตอนนี้เขาถูกบังคับให้ทำงาน เหมือนม้าดึง Francois บนเลื่อนเข้าไปในป่าและกลับมาพร้อมไม้สำหรับจุดไฟ บัคทำงานกับสเปชและเดฟ สองสุนัขอื่น ๆทำงานในเครื่องเทียมลากมาก่อน และบัคเรียนรู้โดยการเฝ้าดูพวกเขา เขายังได้เรียนรู้ที่จะหยุดและปิดเมื่อเขาตะโกน


'those สามจะดีมากสุนัข ' Francois บอก แปร์โรลต์’ ที่บัคดึงได้เป็นอย่างดี และเขาเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว '


แปร์โรลต์มีตัวอักษรและเอกสารสำคัญทางราชการให้ เมือง ดอว์สัน ดังนั้นในช่วงบ่ายว่า เขาซื้อสองหมาสองพี่น้องเรียก billee กับโจ billee เป็นกันเองมาก แต่โจก็ตรงกันข้าม ในตอนเย็น แปร์โรลต์ซื้ออีกหนึ่งหมา หมาแก่กับหนึ่งตา ชื่อของเขาคือ โซล leks ซึ่งหมายถึงโกรธ . เหมือนเดฟ เขาไม่มีเพื่อน เขาต้องการที่จะอยู่คนเดียว


ที่บัคคืนพบปัญหาอื่น แล้วเขาจะนอนที่ไหน ฟร ซัวส์ andperrault อยู่ในเต็นท์ของตน แต่เมื่อเขาเข้าไป เขาตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว และขว้างของใส่เขา ข้างนอกมันหนาวมากและลมแรง เขานอนบนหิมะ แต่เขาก็หนาว นอน


เขาเดินรอบเต็นท์พยายามหาอื่น ๆสุนัข แต่ เขาต้องประหลาดใจที่พวกเขาได้หายไปเขาเดินไปรอบๆ แปร์โรลต์เต็นท์ มาก หนาวมาก สงสัยว่าต้องทำอะไร จู่ๆหิมะภายใต้เท้าของเขาอยู่ และเขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างขยับ เขากระโดดกลับ รอการโจมตี แต่ได้ยินเพียงเป็นกันเอง เปลือก อยู่ในหลุมอบอุ่นภายใต้หิมะ คือ billee


นั่นคือสิ่งที่คุณต้องทำ เลยเลือกสถานที่ ขุดตัวเอง หลุม และใน minutehe ที่อบอุ่นและหลับไป เขาหลับดีถึงแม้ว่าความฝันของเขาไม่ดี


เมื่อเขาตื่นขึ้นมา ตอนแรกเขาไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน มันมีหิมะตกในคืนหิมะ ตอนนี้วางหนาและหนัก เหนือเขา ทันใดนั้นเขาก็กลัว - กลัวสัตว์ป่าเมื่อมันถูกจับและหนีไม่ได้ เสียงคำราม เขาโยนตัวเองที่หิมะ และครู่ต่อมาเขาก็กระโดดขึ้นลงตามฤดูกาล เขาเห็นเต็นท์และจำ
ทุกอย่างจากเวลาที่เขาได้ไปเดินเล่นกับมานูเอลกับช่วงเวลาที่เขาได้ขุดหลุมฝังไว้เมื่อคืนก่อน


'what ฉันพูดอะไร ? ตะโกน เขาจะ แปร์โรลต์ เมื่อเขาเห็นบัคขึ้นมาจาก thesnow ’ ที่บัคเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว '


แปร์โรยิ้มอย่างช้าๆ เขาอุ้ม เอกสารสำคัญ และเขาเป็นสุนัขที่ดี เขายินดีมากที่จะมีบัค


ซื้ออีกสามตัวในตอนเช้าและไตรมาสชั่วโมงต่อมาทั้งหมดเก้าถูกสุนัขในเทียมและในทางของพวกเขาขึ้น dyea แคนยอน เจ้าชู้ไม่ขอโทษที่ต้องถูกย้าย และถึงแม้ว่าจะเป็นงานหนัก เขาจะสนุกกับมัน เขายังแปลกใจ ที่เห็นว่า เดฟ และ โซล leks ไม่ได้ดูเบื่อและเป็นทุกข์ ดึงในเทียม คืองานของพวกเขา และพวกเขายินดีที่จะทำมัน


เดฟเลื่อนสุนัข สุนัขที่ใกล้ที่สุดเพื่อเลื่อนมาตรงหน้าเขาคือ บัค แล้ว มา โซล leks . ในด้านหน้าของพวกเขาเป็นหกสุนัขอื่น ๆ , กับสเปชในฐานะผู้นำที่ด้านหน้า ฟร ซัวส์ ใส่เดฟ และ โซลบัคระหว่าง leks เพราะพวกเขาจะสอนให้เขาทำ เหรียญเรียนดี และเป็นครูที่ดี เมื่อบั๊กดึงผิดวิธี เดฟก็กัดขาของเขา แต่เพียงเบา ๆ ครั้งหนึ่ง เมื่อพวกเขาหยุดเจ้าชู้ได้ผูกขึ้นในเครื่องของเขาและมันใช้เวลา 10 นาทีเพื่อเริ่มต้นอีกครั้ง ทั้งเดฟและโซล leks ให้เขาเต้นดีสําหรับความผิดนั้น บัคครับ และก็ระวังมากขึ้นหลังจากที่


มันหนักมาทั้งวัน เดินทางขึ้น dyea หุบเขาและภูเขา พวกเขา campedthat คืนที่ เลค เบนเน็ต ที่นี่มีหลายพันคนงานเหมืองทอง พวกเขาถูกสร้างขึ้นเมื่อเรือล่องทะเลสาบน้ำแข็งละลายในฤดูใบไม้ผลิบัคทำให้รูของเขาในหิมะ และหลับสบาย แต่ตื่นเช้ามาก และควบคุมการเลื่อนมา วันแรกที่พวกเขาได้เดินทางบนหิมะที่ถูกชุบแข็งโดยมากเลื่อนและพวกเขาครอบคลุมหกสิบกิโลเมตร แต่ในวันถัดไป และวันต่อมา พวกเขาบนหิมะใหม่ งานก็หนัก และพวกเขาไปอย่างช้าๆ โดยปกติ แปโรไปด้านหน้าบนรองเท้าลุยหิมะออกมา , ,แบนหิมะนิดหน่อย สำหรับสุนัข ฟร ซัวส์ อยู่เลื่อนมา บางครั้งผู้ชายสองคนเปลี่ยนที่ได้ แต่ก็มีทะเลสาบขนาดเล็กมากและแม่น้ำ และ แปร์โรลต์เข้าใจน้ำแข็งดีกว่า เขารู้เสมอว่าเมื่อน้ำแข็งในแม่น้ำคือบางมาก



วันแล้ววันเล่า บัคดึงในเทียม พวกเขาเริ่มต้นในตอนเช้าก่อนที่จะถูกแสง และพวกเขาหยุดในตอนเย็นหลังจากที่มืดกินชิ้นส่วนของปลา และไปนอนในหลุมใต้หิมะ บัคหิวมาตลอด ฟร ซัวส์ ให้ 750 กรัม ปลาแห้ง วัน และมันไม่เคยเพียงพอ สุนัขอื่น ๆ ได้รับเพียง 500 กรัม ; พวกเขามีขนาดเล็กและสามารถมีชีวิตอยู่ในอาหารน้อย


เหรียญเรียนรู้ที่จะกินโดยเร็ว หากเขาช้าตัวอื่นแย่งอาหารของเขา เขาเห็นหอก , หนึ่งของสุนัขใหม่ขโมยเนื้อจากเลื่อนเมื่อ แปร์โรลต์ไม่ได้มอง วันต่อมา บัคขโมยบางอย่าง และได้ท่องเที่ยวไป แปร์โรโกรธมาก แต่เขาคิดว่าอีกหมา พากย์ได้ยึดมันและเพื่อลงโทษแทนบัค


เจ้าชู้คือการเรียนรู้วิธีที่จะอยู่ในเกาหลีเหนือ ในภาคใต้ เขาไม่เคยมีขโมย แต่เขาไม่เคยหิว เขาขโมยอย่างชาญฉลาดและอย่างลับๆการจดการทุบตีจากผู้ชายกับสโมสร บัคคือการเรียนรู้กฎหมายของคลับและฟัน


เขาเรียนรู้ที่จะกินอาหารใด ๆสิ่งที่เขาจะได้รับฟันของเขาเป็น เขาเรียนรู้ที่จะแบ่ง theice ในหลุมน้ำกับเท้าของเขาเมื่อเขาต้องการที่จะดื่ม เขาแข็งแกร่งมากขึ้น และสามารถเห็นและกลิ่นที่ดีกว่าเดิม ในทางเขาจำได้ว่ากลับไปวันเมื่อหมาป่าเดินทางในแพ็คผ่านป่าฆ่าเนื้อเป็นพวกเขาไป มันง่ายสำหรับเขาที่จะเรียนรู้ที่จะต่อสู้เหมือนหมาป่า เพราะมันอยู่ในสายเลือดของเขา ในตอนเย็น เมื่อเขาชี้ที่จมูกที่ดวงจันทร์และหอนยาวและดัง เขาก็นึกถึงสุนัขและหมาป่าที่ได้มาก่อนที่เขา