An interesting thing to note from t

An interesting thing to note from the results in Table 6 is the significant increase in viscosity of the coating solution of more than ten times from experiment γ5C to γ5F and similar from γ5B to γ5E as only the amount of Na2SO4 in the coating solution was changed. It seems that the increased Na2SO4 concentration has a salting-out effect on the CMC causing the significant increase in viscosity [16]. Visually there was a difference in solution appearance as well, as the 10 wt./wt.% solutions were slightly dim whereas the 30 wt./wt.% solutions were completely opaque.
From microscopy analysis of the coated granules in Fig. 12 it was seen that the coating surface morphology changes significantly with droplet viscosity. Whereas the coating layer is smooth and homogenous in batch γ5B with a low droplet viscosity, the surface layer becomes increasingly rough and raspberry-like when the droplet viscosity increases from batch γ5B to γ5C and further from batch γ5C to γ5F. These results are in full accordance with experiments by Link and Schlünder [9] indicating that the viscosity-affecting dry matter contents of the coating solution have a primary importance for the resulting roughness of the coating layer, independently of the porosity of the core material. This was investigated further by SEM analysis.
Fig. 13 shows SEM pictures of granules and cut-through edge profiles of coated granules from batch γ5B and γ5F. It can be seen by comparing Fig. 13A with Fig. 13B that although both coating layers are fluffy and covered with small dried droplets, the increase in coating liquid viscosity from Fig. 13A to B makes the coating layer flaky, stratified and inhomogeneous. There is a significant shrinkage in the coating layer in Fig. 13B as the coating liquid layer has dried first on the outer surface leaving the inner layer still wet. As the inner wet layer afterwards dries by the evaporation of remaining coating liquid solvent, the inner coating layer is left as a highly porous cave-like structure, which eventually shrinks and cracks. This is further verified in Fig. 13D where a cut-through edge profile of the coating layer of a granule from batch γ5F is seen to be highly porous with a cave-like structure. These observations agree with experiments by Link and Schlünder [9] and results by Keningley et al. [17]. The sharp distinction between core and coating material complies fully with the results in Table 6 stating that for experiment γ5F, the time of droplet penetration is somewhat larger than the droplet drying time. Hence as expected, the majority of the coating material remains at the core surface in Fig. 13D.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ่งที่น่าสนใจเพื่อทราบจากผลในตาราง 6 จะเพิ่มความหนืดของเคลือบโซลูชันของ มากกว่าสิบครั้ง จากการทดลอง γ5C กับ γ5F อย่างมีนัยสำคัญ และคล้ายคลึงกันจาก γ5B เพื่อ γ5E เป็นเพียงจำนวน Na2SO4 ในโซลูชันเคลือบมีการเปลี่ยนแปลง ดูเหมือนว่า เข้มข้น Na2SO4 เพิ่มขึ้นมีผลกระทบต่อการออกมารีซอลทิง CMC ที่ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความหนืด [16] เห็นมีความแตกต่างในลักษณะโซลูชั่นเช่น เป็น 10 wt./wt.% โซลูชั่นมีมิติเล็กน้อยในขณะที่โซลูชั่น wt./wt.% 30 ทึบแสงทั้งหมดจากการวิเคราะห์ microscopy ของเม็ดเคลือบใน Fig. 12 มันไม่เห็นว่า สัณฐานวิทยาผิวของเคลือบเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญกับความหนืดหยด ในขณะที่ชั้นเคลือบได้เรียบ และให้ในชุด γ5B มีความหนืดต่ำหยด ชั้นผิวจะหยาบขึ้น และราสเบอร์รี่เหมือนเมื่อหยดความหนืดเพิ่มขึ้นจากชุด γ5B γ5C และ หว γ5C ชุด γ5F ผลลัพธ์เหล่านี้มีในเต็มด้วยการทดลองโดยการเชื่อมโยง และ Schlünder [9] แสดงว่า แห้งมีผลต่อความหนืดว่าเนื้อหาของเคลือบมีความสำคัญหลักสำหรับความหยาบผลลัพธ์ของชั้นเคลือบ อิสระ porosity วัสดุหลัก นี้ถูกตรวจสอบโดยการวิเคราะห์ SEMFig. 13 แสดงภาพใน SEM ของเม็ดและโพรไฟล์ตัดผ่านขอบของเม็ดเคลือบจากชุด γ5B และ γ5F สามารถเห็นได้ โดยการเปรียบเทียบ Fig. 13A กับ Fig. 13B ที่ stratified แม้ชั้นเคลือบทั้งนุ่ม และครอบคลุมกับเล็กแห้งหยด การเคลือบชั้นเคลือบไม่สม่ำเสมอ ความหนืดของเหลวจาก Fig. 13A ให้ B เพิ่มขึ้น และใช้งาน มีการหดตัวที่สำคัญในชั้นเคลือบใน Fig. 13B เป็นชั้นของเหลวที่เคลือบมีแห้งครั้งแรกบนพื้นผิวภายนอกออกจากชั้นในที่เปียกยัง เป็นชั้นเปียกในภายหลังแห้ง โดยการระเหยของตัวทำละลายการเคลือบของเหลวที่เหลืออยู่ ชั้นเคลือบภายในที่เหลือเป็น porous สูงโครงสร้างเหมือนถ้ำ ลดขนาด และรอยแตกในที่สุด นี้เพิ่มเติมได้รับการตรวจสอบในที่เห็นโปรไฟล์ขอบตัดของชั้นเคลือบของเม็ดจากชุด γ5F ให้ porous สูง มีโครงสร้างเหมือนถ้ำ 13D Fig. ข้อสังเกตเหล่านี้เห็นด้วยกับการทดลองโดยการเชื่อมโยงและ Schlünder [9] และผลลัพธ์โดย Keningley et al. [17] แตกคมระหว่างหลักและวัสดุเคลือบผิวสอดคล้องอย่างสมบูรณ์กับผลในตาราง 6 ระบุว่า สำหรับทดลอง γ5F เวลาเจาะหยดเป็นใหญ่กว่าหยดแห้งเวลา ดังนั้นตามที่คาดไว้ ส่วนใหญ่ของวัสดุเคลือบผิวยังคงอยู่ที่พื้นผิวหลักใน Fig. 13D

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งที่น่าสนใจที่จะทราบจากผลในตารางที่ 6 คือการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความหนืดของการแก้ปัญหาการเคลือบมากกว่าสิบครั้งจากการทดลองที่จะγ5Fγ5Cและที่คล้ายกันจากγ5Bเพื่อγ5Eเป็นเพียงปริมาณของ Na2SO4 ในการแก้ปัญหาการเคลือบที่มีการเปลี่ยนแปลง มันดูเหมือนว่าจะมีความเข้มข้น Na2SO4 เพิ่มขึ้นมีผลเกลือออกใน CMC ก่อให้เกิดการเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในความหนืด [16] สายตามีความแตกต่างในลักษณะการแก้ปัญหาเช่นกัน 10 น้ำหนัก. / น้ำหนัก.% การแก้ปัญหาที่ถูกหรี่ลงเล็กน้อยในขณะที่ 30 น้ำหนัก. / น้ำหนัก.% การแก้ปัญหาเป็นทึบแสงสมบูรณ์.
จากการวิเคราะห์กล้องจุลทรรศน์ของเม็ดเคลือบในรูป 12 มันก็เห็นได้ว่าการเปลี่ยนแปลงลักษณะพื้นผิวเคลือบอย่างมีนัยสำคัญที่มีความหนืดหยด ในขณะที่ชั้นเคลือบเรียบและเป็นเนื้อเดียวกันในชุดγ5Bที่มีความหนืดต่ำหยดที่ชั้นผิวจะกลายเป็นมากขึ้นและราสเบอร์รี่หยาบเหมือนเมื่อเพิ่มความหนืดหยดจากชุดγ5Bเพื่อγ5Cและต่อจากγ5Cชุดเพื่อγ5F ผลลัพธ์เหล่านี้เป็นไปตามที่เต็มไปด้วยการทดลองโดยการเชื่อมโยงและSchlünder [9] แสดงให้เห็นว่ามีผลกระทบต่อความหนืดเนื้อหาแห้งของการแก้ปัญหาการเคลือบที่มีความสำคัญหลักสำหรับความหยาบกร้านที่เกิดจากชั้นเคลือบที่เป็นอิสระจากความพรุนของวัสดุหลัก นี้ได้รับการตรวจสอบต่อไปโดยการวิเคราะห์ SEM.
รูป 13 แสดงให้เห็นภาพ SEM ของเม็ดและรูปขอบตัดผ่านของเม็ดเคลือบจากชุดγ5Bและγ5F มันสามารถเห็นได้โดยการเปรียบเทียบรูป 13A ที่มีรูป 13B ที่แม้ว่าทั้งสองชั้นเคลือบมีความหนานุ่มและปกคลุมด้วยหยดแห้งขนาดเล็กเพิ่มขึ้นในของเหลวหนืดเคลือบจากรูป 13A ไป B ทำให้ชั้นเคลือบขุยแซดและ inhomogeneous มีการหดตัวที่สำคัญในชั้นเคลือบในรูปที่เป็น 13B เป็นชั้นของเหลวเคลือบแห้งครั้งแรกบนพื้นผิวด้านนอกออกจากชั้นในยังเปียก เป็นชั้นเปียกภายในหลังจากนั้นแห้งโดยการระเหยของสารเคลือบผิวตัวทำละลายเป็นของเหลวที่เหลือชั้นเคลือบด้านที่เหลือเป็นโครงสร้างเหมือนถ้ำที่มีรูพรุนสูงซึ่งในที่สุดก็จะหดตัวและรอยแตก นี้มีการยืนยันต่อไปในรูป 13 วันที่รายละเอียดขอบตัดผ่านชั้นเคลือบของเม็ดจากชุดγ5Fเห็นจะมีรูพรุนสูงที่มีโครงสร้างเหมือนถ้ำ ข้อสังเกตเหล่านี้เห็นด้วยกับการทดลองโดยการเชื่อมโยงและSchlünder [9] และผลโดย Keningley et al, [17] ความแตกต่างระหว่างความคมชัดหลักและวัสดุเคลือบสอดคล้องอย่างเต็มที่กับผลในตารางที่ 6 ระบุว่าสำหรับการทดสอบγ5Fเวลาของการเจาะหยดจะค่อนข้างมีขนาดใหญ่กว่าเวลาอบแห้งหยด ดังนั้นคาดว่าจะเป็นส่วนใหญ่ของวัสดุเคลือบผิวที่ยังคงอยู่ที่พื้นผิวหลักในรูป 13 วัน