No one in Holy Snow City understood

No one in Holy Snow City understood what Meng Hao was talking about. They could tell that he must have some sort of history with the Black Lands Palace Dao Child, but they didn’t understand any of the details.

However, as soon as the words entered Luo Chong’s ears, his mind instantly began to reel. Beneath his mask, his face filled with a look of complete disbelief. There were two people he feared most in life, one was Fang Mu of the Southern Domain, the other was the Demon Lord of the Black Lands.

When he heard Meng Hao’s words, he instantly understood their meaning. His pupils constricted immediately.

“It’s him! It’s definitely him! He’s the only one who knows about that incident. Dammit, how could it be him!?” Luo Chong began to pant, and his eyes grew wide as he recalled the scene from that day. His heart trembled as he remembered the nightmare his life had become after he went back to the Black Lands Palace to try to dispel the poison.

Every month, there was a period of a few days in which his entire body felt like it was being stabbed all over. The pain was difficult to bear, and the only thing he could do was wail constantly in terror. Even his Master was powerless to help him, and all the Eastern Lands alchemist could do was sigh. All of that exploded out in Luo Chong’s mind, overwhelming him.

His mind buzzed, and went blank. Fear filled his eyes. Never could he possibly have imagined that after all his efforts to avoid the Demon Lord, the first time he went out to some remote location, he would run into that very nightmarish figure.

He stood there blankly, his heart filling with indescribable remorse. He wanted to roar out that he was innocent, he really didn’t know that the Demon Lord was here. Had he known, he wouldn’t have come even under the threat of being beaten to death.

Then he thought about all the things he had just said, as well as the instructions not to come within three hundred kilometers of the Demon Lord, and his entire body began to shake. An unspeakable dread rose up from his heart like a tempest.

He thought about the fearsomeness of the Demon Lord, the feeling the man gave off like that of the underworld, and how he could kill him with a thought. All of these things smashed down onto Luo Chong like endless gigantic mountains.

Black Lands Palace Dao Child? Honor and glory? Face? All of these things vanished from Luo Chong. The most important thing was his life. Because of that, Luo Chong felt the ultimate level of fear.

“Dammit, how could he be here?!”

As Luo Chong’s mind spun, and the fear submerged him, he stood there with a blank look on his face.

The Cultivators next to him were astonished. Meng Hao’s words were filled with an overbearing tone which caused some of the surrounding Cultivators to feel somewhat anxious. Suddenly, someone strode forward and said, “What gall! This is a Dao Child of the Black Lands Palace! The only people to flee three hundred kilometers are the people running away from him, you paltry alchemist! Do you truly dare to rave in such a manner?!”

The words hit Luo Chong like a lightning bolt. His body trembled, and he suddenly recovered his senses. His heart was still filled with terror, as well as an unspeakable fury. However, before he could give vent to his fury….

Another Cultivator hurried forward, exuding a loyal and devoted aura. Angrily, he said, “Just who the hell do you think you are? Dao Children occupy positions of incredible respect. Your words just now earn you the right to die!”

Their statements entered Luo Chong’s ears, causing him to tremble even more violently. His fury was now billowing to the heavens, and a feeling of infinite fear had completely overwhelmed him. That was because he could see the cold gleam in Meng Hao’s eyes.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่มีใครในเมืองหิมะบริสุทธิ์เข้าใจเฮาเมงพูดถึงอะไร พวกเขาสามารถบอกได้ว่า เขาต้องมีการเรียงลำดับบางอย่างของประวัติศาสตร์กับเด็กดำดินแดนวัง Dao แต่พวกเขาไม่เข้าใจละเอียดอย่างไรก็ตาม เป็นคำพูดใส่หู Luo Chong จิตใจของเขาทันทีเริ่มม้วน ภายใต้หน้ากากของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไป ด้วยลักษณะของศรัทธาสมบูรณ์ มีคนสองคนที่เขากลัวมากที่สุดในชีวิต คือฝางหมู่ของโดเมนใต้ อื่น ๆ ได้พระเจ้าปีศาจของดินแดนสีดำเมื่อเขาได้ยินคำเมงเฮา เขาทันทีเข้าใจความหมายของพวกเขา นักเรียนของเขาไปทันที"มันเป็นเขา ก็แน่นอนเขา เขาเป็นคนเดียวที่รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่ Dammit ว่ามันจะเขา?" Luo Chong เริ่มหอบ และตาของเขาเติบโตกว้าง ตามที่เขาเรียกฉากวันนั้น หัวใจของเขา trembled เป็นเขาจำฝันร้ายที่กลายเป็นชีวิตของเขาหลังจากเขากลับไปวังดินดำเพื่อพยายามกำจัดความยาพิษทุกเดือน ได้เป็นระยะเวลากี่วันซึ่ง ร่างกายของเขาทั้งรู้สึกเหมือนถูกถูกแทงทั้งหมด ความเจ็บปวดยากหมี และสิ่งเดียวที่เขาสามารถทำ wail อย่างต่อเนื่องในความหวาดกลัว นายของเขาไม่มีอำนาจจะช่วยให้เขา และกลดินแดนตะวันออกอาจทำถอนหายใจ ทั้งหมดที่ระเบิดออกใน Luo Chong ใจ ครอบงำเขาจิตใจของเขา buzzed และก็ว่างเปล่า กลัวเต็มตา ไม่สามารถเขาอาจจะมีจินตนาการว่า หลังจากความพยายามทั้งหมดเพื่อหลีกเลี่ยงเจ้าปีศาจ ครั้งแรกที่เขาไปออกบางสถานที่ระยะไกล จะวิ่งเป็นรูปที่น่าหวาดเสียวมากจนยืนมี blankly หัวใจของเขาเต็มไป ด้วยความสำนึกผิดที่พรรณนา เขาต้องร้องออกมาว่า เขาเป็นผู้บริสุทธิ์ เขาจริง ๆ ไม่รู้ว่า เจ้าปีศาจนี่ เขาได้รู้จักกัน เขาจะไม่ได้มาภายใต้ภัยคุกคามจากการถูกตีตายแล้ว เขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาได้กล่าว เป็นคำแนะนำไม่ให้มาภายในสามร้อยกิโลเมตรเจ้าปีศาจ และทั้งร่างกายของเขาเริ่มสั่น ความกลัวที่ไม่สามารถบรรยายได้ลุกขึ้นจากหัวใจของเขาเช่นครั้นเขาคิดเกี่ยวกับ fearsomeness ของปีศาจพระเจ้า ความรู้สึกคนให้ปิดเหมือนของเขา และว่าเขาสามารถฆ่าเขา ด้วยความคิด ทุกสิ่งเหล่านี้ถูกทุบลงบน Luo Chong เช่นภูเขามหึมาที่สิ้นสุดดำดินแดนวังดาวเด็ก เกียรติยศและความรุ่งโรจน์ ใบหน้า ทุกสิ่งเหล่านี้หายไปจาก Luo Chong สิ่งสำคัญสุดเป็นชีวิตของเขา เพราะการที่ Luo Chong รู้สึกระดับสุดยอดของความกลัว"Dammit ว่าพระองค์อาจนี่!"เป็น Luo จงใจปั่น และความกลัวจมอยู่ใต้น้ำเขา ยืนมีแบบว่างเปล่าบนใบหน้าของเขาเครื่องพรวนดินกับเขาก็ประหลาดใจ เมงเฮาคำเต็มไป ด้วยเสียงการลงทะเบียนเสร็จสมบูรณ์ซึ่งเกิดจากบางส่วนของเครื่องพรวนดินรอบข้างจะรู้สึกกังวลบ้าง ทันใดนั้น คนก้าวไปข้างหน้า และกล่าว ว่า "สิ่งถุงน้ำดี นี่คือลูกดาวของพระราชวังที่ดินดำ คนหนีสามร้อยกิโลเมตรเท่านั้นเป็นคนที่ทำงานห่างจากเขา คุณกลเล็ก ๆ น้อย ๆ คุณอย่างแท้จริงกล้าที่จะคลั่งในลักษณะ!"คำว่าตี Luo Chong เหมือนสายฟ้าผ่า ร่างกายของเขา trembled และเขาก็หายไปความรู้สึกของเขา หัวใจของเขาก็ยังคงเต็มไป ด้วยความหวาดกลัว ความโกรธไม่สามารถบรรยายได้ อย่างไรก็ตาม ก่อนเขาอาจทำให้ระบายความโกรธของเขา...เกษตรกรอื่นเดินไปข้างหน้า แสดงถึงกลิ่นอายความซื่อสัตย์ และอุทิศ ด้วยความโกรธ เขากล่าว "เพียงที่นรกคุณคิดว่า คุณอยู่ เด็กดาวครองตำแหน่งความเคารพเชื่อ คำพูดของคุณตอนนี้รับสิทธิที่จะตาย"แจงป้อน Luo Chong หู ทำให้เขาสั่นเครือแม้ขึ้นอย่างรุนแรง ความโกรธของเขาตอนนี้คือคลื่นสวรรค์ และความรู้สึกกลัวไม่สิ้นสุดสมบูรณ์ก็จมเขา นั่นเป็น เพราะเขาสามารถเห็นคให้เย็นตาเมงเฮา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่มีใครในเมืองหิมะบริสุทธิ์เข้าใจสิ่งที่เม้งเฮาได้พูดคุยเกี่ยวกับ พวกเขาสามารถบอกได้ว่าเขาจะต้องมีการจัดเรียงของประวัติศาสตร์ที่มีดินแดนสีดำพาเลซดาวเด็กบางคน แต่พวกเขาไม่เข้าใจรายละเอียดใด ๆ ได้.

แต่ทันทีที่คำที่ป้อนหู Luo ปากช่อง, ใจของเขาทันทีเริ่มที่จะหมุน ภายใต้หน้ากากของเขาใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรูปลักษณ์ของการปฏิเสธศรัทธาสมบูรณ์ มีสองคนที่เขากลัวที่สุดในชีวิตของเขาเป็นหนึ่งฝางหมู่ของโดเมนภาคใต้อื่น ๆ ที่เป็นปีศาจลอร์ดแห่งดินแดนสีดำ.

เมื่อเขาได้ยินคำเม้งเฮาเขาทันทีที่เข้าใจความหมายของพวกเขา นักเรียนของเขาตีบทันที.

"มันเป็นเขา! มันแน่นอนเขา! เขาเป็นคนเดียวที่รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บ้าว่ามันอาจจะเป็นเขา !? "Luo ปากช่องเริ่มกางเกงและตาของเขาเติบโตกว้างที่สุดเท่าที่เขาจำได้ว่าฉากจากวันนั้น หัวใจของเขาสั่นสะท้านในขณะที่เขาจำได้ว่าฝันร้ายในชีวิตของเขาได้กลายเป็นหลังจากที่เขาเดินกลับไปดินแดนสีดำพระราชวังเพื่อพยายามที่จะขจัดพิษ.

ทุกเดือนมีระยะเวลาไม่กี่วันในการที่ร่างกายของเขาทั้งรู้สึกเหมือนมันถูกแทง ทั่วทุกมุม ความเจ็บปวดก็เป็นเรื่องยากที่จะทนและสิ่งเดียวที่เขาทำได้ก็คือโอดครวญอย่างต่อเนื่องในความหวาดกลัว แม้โทของเขาก็ไม่มีอำนาจที่จะช่วยให้เขาและทุกดินแดนตะวันออกเล่นแร่แปรธาตุทำได้คือถอนหายใจ จากข้อมูลทั้งหมดที่ระเบิดออกมาในใจ Luo ปากช่องครอบงำเขา.

ใจของเขา buzzed และก็ว่างเปล่า ความกลัวที่เต็มไปด้วยดวงตาของเขา ไม่สามารถที่เขาอาจจะได้คิดว่าหลังจากที่ความพยายามของเขาที่จะหลีกเลี่ยงปีศาจลอร์ดครั้งแรกที่เขาออกไปสถานที่ห่างไกลบางอย่างที่เขาจะวิ่งเข้ามาว่าตัวเลขที่น่าหวาดเสียวมาก.

เขายืนอยู่ที่นั่น blankly หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความสำนึกผิดสุดจะพรรณนา เขาต้องการที่จะแผดเสียงให้เห็นว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์เขาจริงๆไม่ทราบว่าพระเจ้าปีศาจอยู่ที่นี่ เขาเป็นที่รู้จักกันเขาจะไม่ได้มาแม้ภายใต้การคุกคามของการถูกทุบตีจนตาย.

แล้วเขาก็คิดว่าเกี่ยวกับทุกสิ่งที่เขาได้เพียงแค่กล่าวว่าเช่นเดียวกับคำแนะนำที่จะไม่มาภายในสามร้อยกิโลเมตรของพระปีศาจและ ทั้งร่างกายของเขาเริ่มสั่น กลัวพูดไม่ได้ลุกขึ้นมาจากหัวใจของเขาเหมือนพายุ.

เขาคิดเกี่ยวกับ fearsomeness ของปีศาจลอร์ดความรู้สึกที่คนให้ออกมาเหมือนว่าของนรกและวิธีการที่เขาจะฆ่าเขาด้วยความคิด ทุกสิ่งเหล่านี้ได้ถูกทุบลงบน Luo ปากช่องเหมือนภูเขาขนาดยักษ์ที่ไม่มีที่สิ้นสุด.

ที่ดินดำพาเลซดาวเด็ก? เกียรติและศักดิ์ศรี? หน้า? ทุกสิ่งเหล่านี้หายไปจาก Luo ปากช่อง สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือชีวิตของเขา เพราะการที่ Luo ปากช่องรู้สึกว่าอยู่ในระดับที่ดีที่สุดของความกลัว.

"หนอยว่าเขาจะอยู่ที่นี่ ?!"

ในฐานะที่เป็นใจ Luo ปากช่องปั่นและความกลัวจมอยู่ใต้น้ำเขายืนอยู่ที่นั่นด้วยรูปลักษณ์ที่ว่างเปล่าบนใบหน้าของเขา.

ผู้เพาะปลูกต่อไป ให้เขารู้สึกประหลาดใจ คำเม้ง Hao ของเขาเต็มไปด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจซึ่งเกิดจากบางส่วนของพรวนดินโดยรอบที่จะรู้สึกค่อนข้างกังวล ทันใดนั้นคนที่ก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า "สิ่งที่ถุงน้ำดี! นี้เป็นเด็กดาวดินแดนสีดำพระราชวัง! คนเท่านั้นที่จะหนีไปสามร้อยกิโลเมตรเป็นคนวิ่งหนีจากเขาคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ เล่นแร่แปรธาตุ! คุณอย่างแท้จริงกล้าที่จะออกอาละวาดในลักษณะดังกล่าว ?! "

คำพูดที่ตี Luo ปากช่องเหมือนสายฟ้าฟาด ร่างกายของเขาสั่นสะท้านและเขาก็ฟื้นความรู้สึกของเขา หัวใจของเขาก็ยังคงเต็มไปด้วยความหวาดกลัวเช่นเดียวกับความโกรธไม่สามารถบรรยายได้ แต่ก่อนที่เขาจะให้ระบายความโกรธของเขา ... .

เกษตรกรอีกรีบไปข้างหน้าลำต้นกลิ่นอายซื่อสัตย์และทุ่มเท โกรธเขากล่าวว่า "แค่ที่นรกคุณคิดว่าคุณเป็นใคร? ดาวเด็กครองตำแหน่งของการเคารพอย่างไม่น่าเชื่อ คำพูดของคุณเพียงแค่ตอนนี้คุณได้รับสิทธิที่จะตาย! "

งบของพวกเขาเข้าไปในหู Luo ปากช่องทำให้เขาสั่นสะเทือนรุนแรงมากยิ่งขึ้น ความโกรธของเขาได้ในขณะนี้มีคลื่นสวรรค์และความรู้สึกของความกลัวไม่มีที่สิ้นสุดได้จมเขาอย่างสมบูรณ์ นั่นเป็นเพราะเขาจะได้เห็นแสงเย็นในสายตาเม้งเฮาส์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่มีใครในเมืองหิมะบริสุทธิ์เข้าใจสิ่งที่เมิ่งฮ่าวถูกพูดถึง พวกเขาสามารถบอกได้ว่าเขาจะต้องมีการจัดเรียงบางส่วนของประวัติศาสตร์กับดำที่ดินวังเต้า เด็ก แต่พวกเขาไม่ได้เข้าใจใด ๆของรายละเอียดอย่างไรก็ตาม ทันทีที่คำพูดใส่หูของหลัว ปากช่อง จิตใจของเขาทันที เริ่ม รีล ใต้หน้ากากของเขา ใบหน้าของเขาเต็มไป ด้วยลักษณะของการปฏิเสธศรัทธาที่สมบูรณ์ มี 2 คน เค้ากลัวมากที่สุดในชีวิต คือ ฝาง หมู่ของโดเมนภาคใต้ , อื่น ๆคือปีศาจแห่งดินแดนสีดำเมื่อเขาได้ยินคำพูดของเมิงเฮา เขาได้เข้าใจความหมายของพวกเขา นักเรียนของเขาตีบตันทันที" นั่นมัน ! มันต้องเป็นเขาแน่ๆ ! เขาเป็นคนเดียวที่รู้เกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น บ้าจริง ทำไมเป็นเขา " หลัวชองเริ่มหอบ ตาของเขาเริ่มกว้าง เช่น เขานึกถึงฉากในวันนั้น หัวใจของเขาสั่น เขาจำได้ว่าฝันร้ายที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของเขา หลังจากที่เขากลับไปดินแดนสีดำวังพยายามขจัดพิษทุกเดือน มีระยะเวลาไม่กี่วัน ซึ่งร่างกายของเขาทั้งหมด รู้สึกเหมือนถูกแทงทั้งหมด ความเจ็บปวดที่ยากจะทำใจ และสิ่งเดียวที่เขาทำได้คือร้องไห้คร่ำครวญอยู่ในความหวาดกลัว แม้เจ้านายของเขาอ่อนแอ ช่วยเขาและทุกดินแดนตะวันออกนักเล่นแร่แปรธาตุทำได้แค่ถอนหายใจ ทั้งหมดที่ระเบิดออกใน Luo ชองจิตใจท่วมท้นเขาจิตใจของเขาพึมพำ และว่างเปล่า กลัวเต็มตา ไม่เขาอาจจะคิดว่าหลังจากที่ความพยายามของเขาที่จะหลีกเลี่ยงปีศาจ ครั้งแรกที่เขาไปบางสถานที่ห่างไกล เขาจะวิ่งไปที่น่าหวาดเสียวมากรูปเขายืนอยู่ตรงนั้นอย่างไร้จุดหมาย หัวใจของเขาเต็มไปด้วยสุดจะพรรณนาได้สำนึกผิด เขาอยากจะแผดเสียงออกมา ว่าเขาเป็นผู้บริสุทธิ์ เขาไม่ทราบจริงๆว่าปีศาจอยู่ที่นี่ ถ้าเขารู้ เขาคงไม่ต้องมาภายใต้การคุกคามของการเอาชนะความตายแล้วเขาคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเพิ่งพูด ตลอดจนคำแนะนำไม่ได้เข้ามาภายในสามร้อยกิโลเมตรของปีศาจ และทั้งร่างกายของเขาเริ่มสั่น มีความหวาดกลัวอันไม่อาจลุกขึ้นจาก หัวใจของเขาเหมือนพายุเขาคิดเกี่ยวกับความน่ากลัวของปีศาจ ความรู้สึกคน ให้ปิดเหมือนนรก , และวิธีการที่เขาสามารถฆ่าเขาด้วยความคิด สิ่งเหล่านี้ทั้งหมดทุบลงไปบนหลัวชองชอบภูเขามหึมาที่ไม่มีที่สิ้นสุดสีดำดาวที่ดินวังเด็กเหรอ ? เกียรติและศักดิ์ศรี ? หน้า ทุกสิ่งเหล่านี้หายไปจากหลัว ชอง สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตของเขา เพราะอย่างนั้น หลัว ชอง รู้สึกระดับสุดยอดของความกลัว" บ้าจริง ทำไมเขาถึงอยู่ที่นี่ ? ! "เป็นหลัวชองจิตใจปั่นและกลัวจมน้ำ เขายืนอยู่ที่นั่นด้วยสีหน้าว่างเปล่าบนใบหน้าของเขาการปลูกติดกับเขาอัศจรรย์ใจ คำเหม็ง เฮาอิ่มด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจ ทำให้บางส่วนของเกษตรกรโดยรอบจะรู้สึกค่อนข้างวิตก ทันใดนั้น มีคนสโทร์ดี้ ออกมา และพูดว่า " ความกล้าอะไร ! นี่คือดาวของเด็กวังที่ดินดำ คนเท่านั้นที่จะหนีสามร้อยกิโลเมตรเป็นคนหนีจากเขา เธอไม่สำคัญ ~ ! คุณอย่างแท้จริง กล้าทำแบบนี้เหรอ ! "คำตี หลัว ชอง เหมือนสายฟ้า ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน และจู่ๆ เขาก็หายเป็นปกติแล้ว หัวใจของเขาก็ยังเต็มไปด้วยความหวาดกลัว รวมทั้งความโกรธที่ไม่สามารถบรรยายได้ . อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะให้ระบายความโกรธของเขา . . . . . . .กสิกรอีกรีบไปข้างหน้ามั่นคงซื่อสัตย์และทุ่มเทมีออร่า ด้วยความโกรธ เขากล่าวว่า " คุณคิดว่าคุณเป็นใคร ? เด็กดาวครอบครองตำแหน่งของการเคารพอย่างไม่น่าเชื่อ คำพูดของคุณตอนนี้คุณได้รับสิทธิที่จะตาย "งบของพวกเขาเข้ามาในหูของหลัว ปากช่อง ทำให้เขาตัวสั่นมากขึ้นอย่างรุนแรง ความโกรธของเขาตอนนี้เป็นลูกคลื่นถึงฟ้าสวรรค์ และความรู้สึกกลัวอนันต์ได้สมบูรณ์อย่างแน่นอน เขา นั่นเป็นเพราะ เขาเห็นแววเย็นชาของเมิ่งฮ่าวตา