AbstractThe development of a bee sp

Abstract
The development of a bee species as a new crop pollinator starts with the identification of a pollination-limited crop production deficit and the selection of one or more candidate pollinator species. The process continues with a series of studies on the developmental biology, pollinating efficacy, nesting behaviour, preference for different nesting substrates, and population dynamics of the candidate pollinator. Parallel studies investigate the biology of parasites, predators and pathogens. The information gained in these studies is combined with information on the reproductive biology of the crop to design a management system. Complete management systems should provide guidelines on rearing and releasing methods, bee densities required for adequate pollination, nesting materials, and control against parasites, predators and pathogens. Management systems should also provide methods to ensure a reliable pollinator supply. Pilot tests on a commercial scale are then conducted to test and eventually refine the management system. The process culminates with the delivery of a viable system to manage and sustain the new pollinator on a commercial scale. The process is illustrated by the development of three mason bees, Osmia cornifrons (Radoszkowski), O. lignaria Say and O. cornuta (Latreille) as orchard pollinators in Japan, the USA and Europe, respectively.
than did bagged flowers. There was a significant difference in the number of seeds between treatments, with
significantly more seeds in the non-bagged fruit. Our results show that native bees buzz-pollinate tomato flowers,
increasing the pollen load on their stigma and consequently fruit production and quality.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การพัฒนาสายพันธุ์ผึ้งเป็น pollinator พืชใหม่เริ่มต้นด้วยบัตรประจำตัวของการขาดดุลการผลิตพืชผสมเกสร จำกัด และการเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งหรือผู้สมัครอื่น ๆ สายพันธุ์ pollinator ที่ กระบวนการยังคงมีชุดของการศึกษาเกี่ยวกับชีววิทยาพัฒนาการผสมพันธุ์ประสิทธิภาพพฤติกรรมการทำรัง, การตั้งค่าสำหรับพื้นผิวที่ทำรังที่แตกต่างกันและการเปลี่ยนแปลงของประชากร pollinator ผู้สมัคร การศึกษาคู่ขนานตรวจสอบชีววิทยาของปรสิตล่าและเชื้อโรค ข้อมูลที่ได้รับในการศึกษาเหล่านี้จะถูกรวมกับข้อมูลเกี่ยวกับชีววิทยาการสืบพันธุ์ของพืชในการออกแบบระบบการจัดการ ระบบการจัดการที่สมบูรณ์ควรให้คำแนะนำเกี่ยวกับการเลี้ยงและปล่อยวิธีการความหนาแน่นของผึ้งที่จำเป็นสำหรับการผสมเกสรเพียงพอวัสดุทำรังและการควบคุมกับปรสิตล่าและเชื้อโรค ระบบการจัดการนอกจากนี้ยังควรให้วิธีการเพื่อให้แน่ใจว่าอุปทาน pollinator น่าเชื่อถือ การทดสอบนำร่องในเชิงพาณิชย์จะดำเนินการแล้วในการทดสอบและในที่สุดก็ปรับแต่งระบบการบริหารจัดการ กระบวนการ culminates กับการส่งมอบระบบการทำงานในการจัดการและรักษา pollinator ใหม่ในเชิงพาณิชย์ กระบวนการนี้จะแสดงโดยการพัฒนาของสามผึ้งเมสัน cornifrons Osmia (Radoszkowski) ทุม lignaria พูดแล้วทุม cornuta (เทอรี่) เป็นแมลงผสมเกสรสวนผลไม้ในประเทศญี่ปุ่นสหรัฐอเมริกาและยุโรปตามลำดับ.
ดอกไม้กว่าไม่โดน มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในจำนวนเมล็ดระหว่างการรักษาด้วย
เมล็ดอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในผลไม้ที่ไม่ใช่ถุง ผลของเราแสดงให้เห็นว่าดอกไม้ผึ้งพื้นเมืองฉวัดเฉวียนผสมผเสมะเขือเทศ
ภาระที่เพิ่มขึ้นเกสรในความอัปยศของพวกเขาและทำให้การผลิตและผลไม้ที่มีคุณภาพ