Background: There is some evidence

Background: There is some evidence that teaching patients to recognise prodromes of
manic and depressive episodes improved time to recurrence and hospitalization, social
function, and performance in employment. Little information is available about which
prodromal symptom patients with bipolar disorder recognise as being the very first
symptom of recurrence.
Objectives: The aims of this study were to describe the very first symptoms in manic or
depressive recurrence reported by patients with bipolar disorder and to explore
associations between the ability to recognise these prodromal symptoms and the clinical
characteristics of these patients.
Design: A cross-sectional, descriptive design.
Settings: Five psychiatric outpatient clinics in the Netherlands.
Participants: 111 outpatients diagnosed with bipolar disorder, currently not in an episode.
Methods: Data were obtained through a face-to-face interview with open ended questions
and a questionnaire for demographic and clinical characteristics. Reported prodromes
were categorised in an instrument inductively constructed and based on literature review
and expert opinion. Associations were calculated with chi squares.
Results: The first recognised symptom of recurrence in mania was change in energy level
(21%), sleep (17%), and social functioning (16%). In depression it was change in thought (15%),
mood stability (12%), energy level (12%), social functioning (11%), and sleep (10%). Twentyeight
percent of the patients were not able to recognise prodromes of recurrence in mania.
Also 28% was not able to recognise prodromes of depression, and 12% was not able to
recognise either of them. A significant association (p = 0.033) was found between the ability
to recognise prodromes of depression and the lifetime number of depressive episodes.
Conclusions: The majority of euthymic patients with bipolar disorder are able to recognise
prodromes of recurrence. These warning signs often emerge early in the process of
recurrence. Our results suggest that patients learn to recognise prodromes of recurrence
rather by experience than from therapeutic interventions. Talking to patients and their
relatives closely after recovered from an episode to construct the early phase of recurrence
can be important to improve recognition and prevent future episodes ofmania or depression

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: มีหลักฐานว่ามีผู้ป่วยที่การเรียนการสอนที่จะรับรู้ prodromes คือตอนที่คลั่งไคล้และซึมเศร้าดีขึ้นเวลาที่จะกลับเป็นซ้ำและการรักษาในโรงพยาบาลสังคมการทำงานและประสิทธิภาพในการจ้างงาน ข้อมูลเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีอยู่เกี่ยวกับการที่ผู้ป่วยอาการprodromal กับโรคสองขั้วรับรู้ว่าเป็นครั้งแรกที่มีอาการของการเกิดซ้ำ. วัตถุประสงค์จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีการอธิบายอาการแรกในความคลั่งไคล้หรือเกิดซ้ำซึมเศร้าที่รายงานโดยผู้ป่วยที่มีโรคสองขั้วและการสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการรับรู้อาการ prodromal เหล่านี้และทางคลินิกลักษณะของผู้ป่วยเหล่านี้. การออกแบบ: การตัดการออกแบบบรรยาย. การตั้งค่า: ห้าคลินิกผู้ป่วยนอกจิตเวชในประเทศเนเธอร์แลนด์. ผู้เข้าร่วม: 111 ผู้ป่วยนอกกับการวินิจฉัยโรคสองขั้วในขณะนี้ไม่ได้อยู่ใน . ตอนวิธีการ: ข้อมูลที่ได้รับผ่านการสัมภาษณ์ใบหน้าเพื่อใบหน้าที่มีคำถามปลายเปิดและแบบสอบถามสำหรับลักษณะทางประชากรและทางคลินิก prodromes รายงานถูกแบ่งเป็นเครื่องมือสร้างinductively และขึ้นอยู่กับการทบทวนวรรณกรรมและความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญ สมาคมนี้จะถูกคำนวณที่มีสี่เหลี่ยมไค. ผลการศึกษา: อาการที่ได้รับการยอมรับเป็นครั้งแรกของการเกิดซ้ำในความบ้าคลั่งการเปลี่ยนแปลงในระดับพลังงาน(21%), การนอนหลับ (17%) และการทำงานทางสังคม (16%) ในภาวะซึมเศร้ามันคือการเปลี่ยนแปลงในความคิด (15%), ความมั่นคงทางอารมณ์ (12%) ระดับพลังงาน (12%), การทำงานทางสังคม (11%) และการนอนหลับ (10%) Twentyeight เปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่ไม่สามารถรับรู้ prodromes ของการเกิดซ้ำในความบ้าคลั่ง. นอกจากนี้ 28% ก็ไม่สามารถที่จะรับรู้ prodromes ของภาวะซึมเศร้าและ 12% ไม่สามารถที่จะรับรู้ทั้งของพวกเขา สมาคมอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.033) ถูกพบระหว่างความสามารถในการที่จะรับรู้prodromes ของภาวะซึมเศร้าและจำนวนอายุการใช้งานของโรคซึมเศร้า. สรุป: ผู้ป่วยส่วนใหญ่ euthymic กับโรคสองขั้วที่มีความสามารถที่จะรับรู้prodromes ของการเกิดซ้ำ สัญญาณเตือนเหล่านี้มักจะโผล่ออกมาในช่วงต้นกระบวนการของการเกิดซ้ำ ผลของเราแสดงให้เห็นว่าผู้ป่วยที่ได้เรียนรู้ที่จะยอมรับ prodromes ของการเกิดซ้ำค่อนข้างจากประสบการณ์กว่าจากการแทรกแซงการรักษา พูดคุยกับผู้ป่วยของพวกเขาและญาติอย่างใกล้ชิดหลังจากที่หายจากตอนที่จะสร้างระยะแรกของการเกิดซ้ำสามารถเป็นสิ่งสำคัญที่จะปรับปรุงการรับรู้และป้องกันไม่ให้อนาคตเอพofmania หรือภาวะซึมเศร้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติ : มีหลักฐานบางอย่างที่สอนผู้ป่วยจำ prodromes ของ
คลั่งไคล้และซึมเศร้าตอนปรับปรุงเวลาที่จะเกิดในโรงพยาบาลและบทบาททางสังคม
, และการปฏิบัติในการจ้างงาน ข้อมูลเล็ก ๆน้อย ๆสามารถใช้ได้ ซึ่ง prodromal
อาการผู้ป่วยไบโพลาร์ จำเป็น อาการแรกมาก

วัตถุประสงค์ของการเกิดขึ้นอีกการวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายอาการเริ่มแรกในการเกิดโรคซึมเศร้า manic หรือ
รายงานโดยผู้ป่วยที่มีโรคสองขั้วและเพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถในการรับรู้

prodromal เหล่านี้และอาการทางคลินิกของผู้ป่วยเหล่านี้ .
ออกแบบ : ภาคบรรยาย การออกแบบ การตั้งค่าผู้ป่วยนอกคลินิกจิตเวช
: ห้าใน
เนเธอร์แลนด์ผู้เข้าร่วม : 111 ที่มีการวินิจฉัยโรค แต่ขณะนี้ไม่ได้อยู่ในบท
วิธีการ : ข้อมูลผ่านการสัมภาษณ์แบบตัวต่อตัวกับคำถามปลายเปิด และแบบสอบถามสำหรับประชากร
และคลินิก . รายงาน prodromes
ถูกแบ่งในตราสารอุปนัยสร้างและตาม
ทบทวนวรรณกรรมและความเห็นของผู้เชี่ยวชาญสมาคมได้ทำการคำนวณด้วยสี่เหลี่ยมชิ .
ผลแรก อาการของการได้รับการยอมรับในความบ้าคลั่งคือเปลี่ยน
ระดับพลังงาน ( 21% ) , นอน ( 17 % ) และการทำหน้าที่ทางสังคม ( ร้อยละ 16 ) เศร้ามันเปลี่ยนความคิด ( 15% ) , เสถียรภาพ
อารมณ์ ( 12% ) , ระดับพลังงาน ( 12% ) , การทำงานทางสังคม ( ร้อยละ 11 ) และนอน ( 10 % ) twentyeight
ร้อยละของผู้ป่วยที่ไม่สามารถจำ prodromes ของกิจวัตรใน Mania
ยัง 28 % ไม่สามารถจำ prodromes หดหู่ใจ และ 12 % ไม่สามารถ
จำทั้งของพวกเขา มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญ ( p = 0.033 ) พบความสามารถ
จำ prodromes ของภาวะซึมเศร้าและอายุตอน depressive
สรุปส่วนใหญ่ของผู้ป่วยที่มีโรคสองขั้ว euthymic สามารถจำ
prodromes ของการเกิดขึ้นอีก ป้ายเตือนเหล่านี้มักจะโผล่ออกมาในช่วงต้นกระบวนการ
ซ้ำอีก ผลของเราแนะนำให้ผู้ป่วยเรียนรู้จักการ prodromes ของประสบการณ์จากการแทรกแซงโดย
ค่อนข้างมากกว่าการรักษา พูดคุยกับผู้ป่วยและครอบครัว
ญาติอย่างใกล้ชิด หลังจากหายจากตอนสร้างเฟสแรกของการกลับมา
สามารถที่สำคัญในการเพิ่มการรับรู้และป้องกันอนาคตเอพ ofmania หรือภาวะซึมเศร้า