boundaries. They were aware of pati

boundaries. They were aware of patient
vulnerability during times of stress and illness,
and fourth year students in particular were
sensitive to their personal agendas.
An area for development within the
curriculum will be assisting students to
determine appropriate opportunities for a
discussion of religious beliefs and values.
Walter (1997), in his exploration of spiritual
care within the hospice framework, describes
a similar dilemma. Hospice staff recognized
that some patients were uncomfortable
speaking of their religious beliefs and
identified the importance of discernment in
helping nurses identify when such a
discussion may be appropriate. Discernment
was seen as a gift possessed by some nurses.
There are, however, problems with viewing
discernment in this way, particularly if it is a
pre-condition to engaging in spiritual care.
`Can thousands of nurses all be expected to
have this gift? If not, can such a gift be taught?'
(Walter, p. 24). Students alluded to this
discernment when they stated that they would
engage in a discussion when `God would lead'.
Although the mysteriousness of the work in
the spiritual realm should not be denied,
students still must have practical guidelines
for engaging in spiritual discussions with
their patients

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขอบเขต พวกเขาก็ตระหนักถึงของผู้ป่วยช่องโหว่ในช่วงเวลาของความเครียดและความเจ็บป่วยและปีที่สี่นักเรียนโดยเฉพาะมีความสำคัญกับวาระส่วนตัวของพวกเขาพื้นที่สำหรับการพัฒนาภายในการหลักสูตรจะช่วยเหลือนักเรียนตรวจสอบโอกาสที่เหมาะสมสำหรับการการสนทนาของความเชื่อทางศาสนาและค่านิยมวอลเตอร์ (1997), สำรวจของจิตวิญญาณของเขาดูแลภายใต้กรอบป่วย อธิบายคายไม่ออกเหมือนกัน บ้านพักรับรองที่พนักงานรับรู้ผู้ป่วยบางรายที่นอนก็การพูดของตนความเชื่อทางศาสนา และระบุความสำคัญของในช่วยระบุเมื่อพยาบาลดังกล่าวเป็นอภิปรายอาจจะเหมาะสม ฉลาดก็เห็นเป็นของขวัญถูกครอบงำ โดยพยาบาลบางมี อย่างไรก็ตาม ปัญหาการดูฉลาดในวิธีนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าเป็นการล่วงหน้าเงื่อนไขการมีส่วนร่วมในการดูแลทางจิตวิญญาณ' พันพยาบาลทั้งหมดจะทำให้มีของขวัญชิ้นนี้ ถ้าไม่ได้ จะเป็นของขวัญมีสอนหรือไม่ '(Walter, p. 24) นักเรียนพูดพาดพิงถึงนี้เมื่อพวกเขากล่าวว่า พวกเขาจะฉลาดมีส่วนร่วมในการสนทนาเมื่อ 'พระเจ้าจะนำไปสู่'แม้ mysteriousness ของการทำงานในไม่ควรมีปฏิเสธวิญญาณนักเรียนยังคงต้องมีแนวทางปฏิบัติในการสนทนาทางจิตวิญญาณด้วยผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขอบเขต พวกเขามีความตระหนักของผู้ป่วย
ช่องโหว่ในช่วงเวลาของความเครียดและความเจ็บป่วย
และนักศึกษาปีที่สี่โดยเฉพาะอย่างยิ่งมี
ความไวต่อวาระส่วนตัวของพวกเขา.
พื้นที่สำหรับการพัฒนาใน
หลักสูตรจะให้ความช่วยเหลือนักเรียนที่จะ
ตรวจสอบโอกาสที่เหมาะสมสำหรับ
การอภิปรายของความเชื่อและค่านิยมทางศาสนา
วอลเตอร์ (1997) ในการตรวจสอบข้อเท็จจริงของจิตวิญญาณ
การดูแลที่บ้านพักรับรองภายในกรอบอธิบาย
ภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกที่คล้ายกัน พนักงานที่บ้านพักรับรองได้รับการยอมรับ
ว่าผู้ป่วยบางคนอึดอัด
พูดของความเชื่อทางศาสนาของพวกเขาและ
ระบุถึงความสำคัญของความฉลาดใน
การช่วยพยาบาลระบุเวลาดังกล่าวมี
การอภิปรายอาจจะเหมาะสม ฉลาด
ถูกมองว่าเป็นของขวัญครอบครองโดยพยาบาลบาง.
อย่างไรก็ตามยังมีปัญหาเกี่ยวกับการดู
ฉลาดในลักษณะนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันเป็น
สภาพก่อนที่จะมีส่วนร่วมในการดูแลทางจิตวิญญาณ.
`สามารถพันของพยาบาลทั้งหมดคาดว่าจะ
มีของขวัญนี้ ? ถ้าไม่สามารถดังกล่าวเป็นของขวัญได้รับการสอน? '
(วอลเตอร์พี. 24) นักเรียนพูดพาดพิงถึงนี้
ฉลาดเมื่อพวกเขาระบุว่าพวกเขาจะ
มีส่วนร่วมในการอภิปรายเมื่อ `พระเจ้าจะนำไปสู่ 'a.
แม้ว่าความลึกลับของการทำงานในที่
จิตวิญญาณไม่ควรปฏิเสธ
นักเรียนยังคงต้องมีแนวทางปฏิบัติ
สำหรับการมีส่วนร่วมในการอภิปรายทางจิตวิญญาณกับ
พวกเขา ผู้ป่วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบเขต พวก เขา รู้ ของคนไข้ช่องโหว่ในช่วงเวลาของความเครียดและการเจ็บป่วยและนักศึกษาชั้นปีที่ 4 โดยเฉพาะคือความไวต่อวาระส่วนตัวของพวกเขาพื้นที่สำหรับการพัฒนาภายในหลักสูตรจะช่วยนักเรียนหาโอกาสที่เหมาะสมสำหรับการอภิปรายของความเชื่อและค่านิยมวอลเตอร์ ( 1997 ) ในการสำรวจของเขามโนมัยการดูแลในโรงพยาบาลเพื่ออธิบายภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกเหมือนกัน บ้านพักเจ้าหน้าที่ ได้รับการยอมรับผู้ป่วยบางคนอึดอัดการพูดของศาสนาและความเชื่อของพวกเขาการระบุความสำคัญของการหยั่งรู้ในช่วยพยาบาลระบุเมื่อเช่นการสนทนาอาจจะเหมาะสม ความฉลาดที่เห็นเป็นของขวัญที่ครอบครอง โดยพยาบาลมี , อย่างไรก็ตาม , ปัญหาดูโดยวิธีนี้ , โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันเป็นก่อนการมีส่วนร่วมในการดูแลสภาพจิตใจ` สามารถพันพยาบาลคาดหวังได้ของขวัญ ถ้า ไม่ สามารถ ของขวัญแบบนี้จะสอน ?( วอลเตอร์ หน้า 24 ) นักเรียนพาดพิงถึงนี้ความฉลาดที่เมื่อพวกเขากล่าวว่าพวกเขาจะมีส่วนร่วมในการอภิปรายเมื่อ " พระเจ้าจะนำ "แม้ว่าน่าพิศวงของงานในอาณาจักรทางจิตวิญญาณไม่ควรปฏิเสธนักเรียนยังต้องมีแนวทางการปฏิบัติเพื่อมีส่วนร่วมในการสนทนาทางจิตกับของผู้ป่วย