Minimum wages exist in many economi

Minimum wages exist in many economies, notably in the so-called bastions of free market capitalism: the U.S., the UK and Hong Kong. Better paid workers will have more money to buy goods and assets and to invest in their families’ education and life quality. In this sense, the minimum wage could boost Thailand’s domestic demand and real estate sales.

The elasticities here are -0.32 and -0.96 respectively, with the second having an almost one-to-one relationship because the minimum wage reduces the proportions of those with less than one-half the poverty line.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ค่าจ้างขั้นต่ำมีอยู่ในหลายประเทศ โดยเฉพาะใน bastions เรียกว่าของทุนนิยมตลาดเสรี: สหรัฐอเมริกา สหราชอาณาจักร และ Hong Kong ดี ได้รับค่าจ้างแรงงานจะได้เงิน เพื่อซื้อสินค้าและสินทรัพย์ และ การลงทุนในคุณภาพการศึกษาและชีวิตของครอบครัว ในความรู้สึกนี้ ค่าจ้างขั้นต่ำไม่สามารถเพิ่มของประเทศไทยภายในประเทศความต้องการและอสังหาริมทรัพย์ขายได้

elasticities ที่นี่มี-0.32 และ - 096 ตามลำดับ กับที่สองมีความสัมพันธ์แบบหนึ่งต่อหนึ่งเกือบได้เนื่องจากค่าจ้างขั้นต่ำลดสัดส่วน ด้วยเส้นความยากจนน้อยกว่าครึ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าจ้างขั้นต่ำที่มีอยู่ในระบบเศรษฐกิจของหลายสะดุดตาในที่เรียกว่าปราการของระบบทุนนิยมตลาดเสรี: สหรัฐ, อังกฤษและฮ่องกง ดีกว่าคนจ่ายเงินจะมีเงินมากขึ้นเพื่อซื้อสินค้าและสินทรัพย์และการลงทุนในการศึกษาที่มีคุณภาพและชีวิตครอบครัวของพวกเขา ในแง่นี้ค่าจ้างขั้นต่ำจะช่วยเพิ่มยอดขายของอุปสงค์ในประเทศและธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ของไทยความยืดหยุ่นที่นี่เป็น -0.32 และ -0.96 ตามลำดับที่สองที่มีความสัมพันธ์เกือบหนึ่งต่อหนึ่งเพราะค่าจ้างขั้นต่ำจะช่วยลดสัดส่วนของผู้ที่มี น้อยกว่าครึ่งหนึ่งเส้นความยากจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ค่าจ้างขั้นต่ำในประเทศอยู่มาก โดยเฉพาะในช่วง bastions ที่เรียกว่าทุนนิยมตลาดเสรี : สหรัฐอเมริกา อังกฤษ และฮ่องกง เงินดีงานก็จะได้เงินมากขึ้นเพื่อซื้อสินค้าและสินทรัพย์ และการ ลงทุนในการศึกษา ครอบครัวของพวกเขาและคุณภาพชีวิต ในความรู้สึกนี้ , ค่าแรงขั้นต่ําสามารถกระตุ้นอุปสงค์ในประเทศ ไทย และการขายอสังหาริมทรัพย์

ความยืดหยุ่นที่นี่ -0.32 และ - 096 ตามลำดับกับที่สองมีความสัมพันธ์เกือบหนึ่งเพราะค่าแรงขั้นต่ำ ลดสัดส่วนของผู้ที่มีน้อยกว่าครึ่งหนึ่งเส้นความยากจน