During the Ming and Qing Dynasties,

During the Ming and Qing Dynasties, in response to the various
intensities of the disasters, different mitigation measures were
adopted, included relief in kind, production of money lending and
some donation relief provided by government. In addition, largescale
coastal engineering became the major disaster prevention
measure. The building and maintenance of the seawalls, between
1041 and 1883, the Fangong Dike (Fig. 2)were repaired for 55 times,
after it was built in the early 11th century, most of these being
carried out in the 16e19th centuries (Ling, 2002). As a result of
continuous coastal accretion, a large number of saltworks production
units were scattered in the tidal flats to the east of the Fangong
Dike, which became too far away from the low water shoreline and
is difficult to protect the salt making against the typhoon events. To
deal with this situation, the governments and salt workers created
a large of Tide-mounds (i.e., small elevated platforms or mounds in
the intertidal zone, to be used as a refuge place when an inundation
disaster occurred), and enact the regular maintenance system. It
was a cheap, unique engineering way of protecting the workers,
and was proved to be highly effective (Zhang, 1983).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงหมิงและชิง ในการตอบสนองต่าง ๆมีมาตรการต่าง ๆ เพื่อลดความเข้มของภัยนำ รวมบรรเทาชนิด ผลิตเงินยืม และบรรเทาบริจาคโดยรัฐบาล นอกจากนี้ largescaleวิศวกรรมชายฝั่งกลายเป็น ภัยพิบัติใหญ่วัด อาคารและการบำรุงรักษา seawalls ระหว่าง1041 และ 1883 ทำนบ Fangong (2 รูป) ได้รับการซ่อมแซมครั้ง 55หลังจากที่มันถูกสร้างขึ้นในช่วงศตวรรษที่ 11 ส่วนใหญ่เหล่านี้ได้ดำเนินการในหลายศตวรรษ 16e19th (หลิง 2002) เป็นผลต่อเนื่องชาย accretion ที่จดจำ saltworks ผลิตเป็นจำนวนมากหน่วยกระจัดกระจายอยู่ในแฟลตน้ำขึ้นน้ำลงไปทางตะวันออกของ Fangongเขื่อนหลี่ ซึ่งกลายเป็นไกลจากชายฝั่งน้ำต่ำ และได้ยากเพื่อป้องกันเกลือต่อเหตุการณ์พายุไต้ฝุ่น ถึงจัดการกับสถานการณ์นี้ รัฐบาล และเกลือคนสร้างขนาดใหญ่ของกองน้ำ (เช่น แพลตฟอร์มยกระดับขนาดเล็กหรือกองในโซน intertidal โกงกาง เพื่อใช้เป็นหลบภัยเมื่อมี inundationภัยพิบัติเกิดขึ้น), และประกาศใช้ระบบการบำรุงรักษา มันราคาถูก เฉพาะวิศวกรรมวิธีการปกป้องแรงงานและได้พิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพสูง (เตียว 1983)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงราชวงศ์หมิงและราชวงศ์ชิงในการตอบสนองต่างๆ
เข้มของภัยพิบัติที่มาตรการบรรเทาผลกระทบที่แตกต่างกันถูก
นำมาใช้รวมถึงการสงเคราะห์ในชนิดการผลิตของการให้กู้ยืมเงินและ
บางบรรเทาบริจาคให้โดยรัฐบาล นอกจากนี้ largescale
วิศวกรรมชายฝั่งกลายเป็นการป้องกันภัยพิบัติที่สำคัญ
วัด อาคารและการบำรุงรักษา seawalls ระหว่าง
1041 และ 1883 ที่ Fangong เขื่อน (รูปที่. 2) มีการซ่อมแซม 55 ครั้ง
หลังจากที่มันถูกสร้างขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 11 ส่วนใหญ่เหล่านี้ถูก
นำมาใช้ในศตวรรษ 16e19th นี้ (หลิง 2002) อันเป็นผลมาจาก
การเพิ่มชายฝั่งอย่างต่อเนื่องเป็นจำนวนมาก Saltworks ผลิต
หน่วยกระจัดกระจายอยู่ในแฟลตน้ำขึ้นน้ำลงไปทางทิศตะวันออกของ Fangong
เขื่อนซึ่งกลายเป็นที่ไกลจากชายฝั่งน้ำต่ำและ
เป็นเรื่องยากที่จะปกป้องเกลือทำให้กับพายุไต้ฝุ่น เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อ
จัดการกับสถานการณ์เช่นนี้รัฐบาลและแรงงานเกลือสร้าง
ที่มีขนาดใหญ่ของน้ำ-กอง (เช่นแพลตฟอร์มสูงขนาดเล็กหรือกองใน
intertidal เน็ตที่จะใช้เป็นสถานที่หลบภัยเมื่อเกิดน้ำท่วม
ภัยพิบัติที่เกิดขึ้น) และตราบำรุงรักษาปกติ ระบบ. มัน
เป็นราคาถูก, ทางวิศวกรรมที่ไม่ซ้ำกันในการปกป้องคนงาน
และได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีประสิทธิภาพสูง (Zhang, 1983)