She was nervous when her husband sa

She was nervous when her husband said they were to stay in the abandoned house, for it contained the corpse of the hermit who once lived there, enshrined in a coffin in the loft. It was an old custom and one no longer popular among the Iroquois people, but the hermit had insisted upon it before his death. There was good hunting in this place, her man had declared, and so they moved in and she unpacked their few belongings in the front room, refusing to go up into the loft where the hermit’s body lay.
When her husband left to hunt, she immediately put her daughter in the sling on her back and went to look for roots and berries, staying away until her husband returned with the meat. As she prepared the evening meal for them, her husband, tired from his hunting, climbed up into the loft to rest.
The hut soon filled with the delicious smell of roasting meat. She was sorting through the berries when she heard a muffled cry and the crunch of breaking bones. As she stared upward, frozen in horror, blood started to drip from the rafters.
She crept silently to the far corner of the room where she could see up into the loft. A skeleton with glowing red eye sockets was feasting on the body of her husband. Its teeth and chin covered with blood,.
Her daughter stirred restlessly at her back, and she knew that she had to get away immediately.
“I am going to run down to the stream to fetch water for the broth,” she called toward the loft. “I will be right back.” She took the pail and walked toward the stream, trying to appear normal. As soon as she was out of sight among the trees, she started to run as fast as she could. She heard a terrible howl from the direction of the house as the creature heard them escaping and started to pursue. The young mother stumbled desperately through the woods, the creature’s howls growing closer as it pursued them. Her little daughter wailed in fright at her back as she fled in terror, sobbing and was almost without hope The monster was gaining on her.
In a last act of despair, she shouted the Iroquois distress cry, hoping someone would be near enough to hear it. Her call was taken up and answered by the warriors from the village. She could hear the creature breathing behind her as she sprinted to the trees at the edge of the village. Here, her strength failed her, and she collapsed to the ground,
Just before the monster could pounce on them, a party of warriors burst through the gates of the village chasing the skeleton away. They swung their torches wide, and the skeleton retreated farther into the woods. The warriors chased the creature back to the hermit’s house, and set fire to the cabin. As the flames encompassed the house, a terrible howling and roaring came from the loft, and the vampire hermit fled into the woods in the form of a rabbit, never again to plague the young woman or her daughter.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอเป็นประสาทเมื่อสามีของเธอกล่าวว่า พวกเขาจะอยู่ในบ้านละทิ้ง สำหรับมันประกอบด้วยศพของฤาษีที่เมื่ออาศัยอยู่ที่นั่น ประดิษฐานในหีบศพในแบบลอฟท์ การกำหนดอายุและหนึ่งไม่นิยมในหมู่คน Iroquois แต่ฤาษีได้ยืนยันไว้ก่อนตาย มีดีล่าสัตว์ในสถานที่นี้ คนของเธอได้ประกาศ และเพื่อให้พวกเขาย้ายใน และเธอแยกสัมภาระน้อยในหน้าห้อง ปฏิเสธที่จะขึ้นไปเป็นลอฟท์ที่วางร่างกายของฤาษีเมื่อสามีล่า เธอทันทีใส่ลูกสาวของเธอสลิงบนหลังของเธอ และไปหารากและครบ อยู่ไปจนกว่าสามีของเธอกลับมาพร้อมกับเนื้อ ขณะที่เธอเตรียมอาหารเย็นไว้ สามี เหนื่อยจากการล่าสัตว์ของเขา ปีนขึ้นเป็นลอฟท์ที่เหลือฮัทเต็มไป ด้วยกลิ่นรสของเนื้อคั่วเร็ว ๆ นี้ เธอถูกเรียงลำดับ โดยครบเมื่อได้ยินเธอร้อง muffled และวิกฤติด้านของกระดูก ขณะที่เธอเริ่มขึ้น ในสยองขวัญ เลือดเริ่มหยดจาก raftersนาง crept เงียบ ๆ ไปมุมไกลของห้องพักที่เธอได้เห็นค่าเป็นลอฟท์ โครงกระดูกกับซ็อกเก็ตตาแดงเร่าร้อนถูกเน้นร่างกายของสามี ของฟันและชิ้นที่ปกคลุมไป ด้วยเลือดลูกสาวของเธอกวน restlessly ที่หลังของเธอ และเธอรู้ว่า เธอได้รับไปทันที"ฉันจะไปรันลงไปอบไอน้ำเพื่อนำน้ำซุป เธอเรียกไปลอฟท์ "ฉันจะไม่กลับมา" เธอเอาตัว/ถัง และเดินไปทางกระแส พยายามปรากฏปกติ ทันทีที่เธอลับตาระหว่างต้นไม้ เธอเริ่มเป็นอย่างที่เธอสามารถทำ เธอได้ยินแบบ howl แย่จากทิศทางของบ้านเป็นสิ่งมีชีวิตได้ยินพวกเขาหลบหนี และเริ่มดำเนินการ แม่สาว stumbled หมดผ่านป่า สิ่งมีชีวิตแล่นลอยเรื่อยไปเติบโตใกล้ชิดเป็นจะติดตามพวกเขา ลูกสาวน้อย wailed ในตกใจที่เธอกลับเป็นเธอหนีในความหวาดกลัว sobbing และถูกเกือบไม่ มีหวังที่มอนสเตอร์ถูกดึงดูดกับเธอในการกระทำสุดท้ายของความสิ้นหวัง เธอตะโกนร้องทุกข์ Iroquois หวังคนจะใกล้พอจะได้ยินก็ เธอโทรมาขึ้น และตอบ โดยนักรบจากหมู่บ้าน เธออาจได้ยินสิ่งมีชีวิตหายใจเธอเธอ sprinted กับต้นไม้ริมหมู่บ้าน ที่นี่ ความแรงของเธอล้มเหลวของเธอ และเธอยุบไปพื้นดินก่อนมอนสเตอร์สามารถข้ามได้ ฝ่ายของนักรบออกมาผ่านประตูหมู่บ้านไล่เก็บโครงกระดูก พวกเขา swung torches ความกว้าง และโครงกระดูกที่ถอยกรูดอย่างไกลออกไปในป่า นักรบคนนั้นได้ไล่สิ่งมีชีวิตกลับไปยังบ้านของฤาษี และเผากระท่อม เปลวไฟผ่านบ้าน กลัวเห่าหอนและคำรามมาจากลอฟท์ และฤาษีแวมไพร์หนีเข้าป่าในรูปแบบของกระต่าย พยัคฆ์กับหญิงสาวหรือลูกสาวของเธอทำให้เกิดภัยพิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอเป็นประสาทเมื่อสามีของเธอกล่าวว่าพวกเขาจะอยู่ในบ้านร้างเพราะมันมีศพของฤาษีที่เคยอาศัยอยู่ที่นั่นที่ประดิษฐานอยู่ในโลงศพในห้องใต้หลังคา มันเป็นที่กำหนดเองที่เก่าแก่และได้รับความนิยมไม่ได้ในหมู่คน Iroquois แต่ฤาษีได้ยืนยันกับมันก่อนที่ความตายของเขา มีการล่าสัตว์ที่ดีในสถานที่แห่งนี้เป็นคนของเธอได้ประกาศและเพื่อให้พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่และเธอห่อข้าวของไม่กี่ของพวกเขาในห้องด้านหน้าปฏิเสธที่จะขึ้นไปยังห้องใต้หลังคาที่ร่างกายฤาษีวาง.
เมื่อสามีของเธอออกไปล่าเธอ ใส่ทันทีลูกสาวของเธอในสลิงบนหลังของเธอและไปหารากและผลเบอร์รี่อยู่ห่างจนกระทั่งสามีของเธอกลับมาพร้อมกับเนื้อสัตว์ ขณะที่เธอเตรียมอาหารเย็นสำหรับพวกเขาสามีของเธอเหนื่อยจากการล่าของเขาปีนขึ้นไปบนห้องใต้หลังคาในส่วนที่เหลือ.
กระท่อมเต็มเร็ว ๆ นี้กับกลิ่นอร่อยของเนื้อย่าง เธอเป็นคนที่ผ่านการเรียงลำดับผลเบอร์รี่เมื่อเธอได้ยินเสียงร้องอู้อี้และวิกฤติของการทำลายกระดูก ขณะที่เธอจ้องมองขึ้นไปแช่แข็งในหนังสยองขวัญเลือดเริ่มที่จะหยดจากจันทัน.
พุ่งเธอเงียบไปที่มุมสุดของห้องพักที่เธอจะได้เห็นขึ้นไปในห้องใต้หลังคา โครงกระดูกกับซ็อกเก็ตตาสีแดงเรืองแสงถูกเลี้ยงในร่างกายของสามีของเธอ ฟันและคางของมันปกคลุมไปด้วยเลือด ,.
ลูกสาวของเธอขยับพล่านที่ด้านหลังของเธอและเธอรู้ว่าเธอต้องได้รับออกไปทันที.
"ฉันกำลังจะไปทำงานลงไปกระแสเพื่อดึงน้ำซุป" เธอเรียกไปยัง ห้องหอ "ผมจะกลับมาทางขวา." เธอเอาถังและเดินไปสู่กระแสพยายามที่จะปรากฏตามปกติ ทันทีที่เธอออกจากสายตาท่ามกลางต้นไม้ที่เธอเริ่มที่จะทำงานให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ เธอได้ยินเสียงเห่าหอนที่น่ากลัวจากทิศทางของบ้านเป็นสิ่งมีชีวิตที่ได้ยินพวกเขาหลบหนีและเริ่มที่จะไล่ตาม คุณแม่ยังสาวสะดุดหมดผ่านป่าที่ร้องโหยหวนของสิ่งมีชีวิตที่เติบโตใกล้ชิดในขณะที่มันไล่ตามพวกเขา ลูกสาวตัวน้อยของเธอคร่ำครวญในความน่ากลัวที่ด้านหลังของเธอขณะที่เธอหนีไปในความหวาดกลัวร้องไห้และก็เกือบจะไม่มีความหวังมอนสเตอร์ได้รับการดึงดูดเธอ.
ในฉากสุดท้ายของความสิ้นหวังเธอตะโกนร้องความทุกข์ Iroquois หวังว่าคนที่จะได้อยู่ใกล้พอที่จะได้ยิน มัน โทรของเธอถูกนำตัวขึ้นและตอบนักรบจากหมู่บ้าน เธอสามารถได้ยินเสียงหายใจของสิ่งมีชีวิตที่อยู่เบื้องหลังเธอขณะที่เธอวิ่งไปที่ต้นไม้ที่ขอบของหมู่บ้าน นี่คือความแข็งแรงของเธอล้มเหลวเธอและเธอก็ทรุดตัวลงกับพื้น
ก่อนที่มอนสเตอร์ที่จะโผเข้าหาพวกเขาบุคคลของนักรบออกมาผ่านประตูของหมู่บ้านไล่โครงกระดูกออกไป พวกเขาเหวี่ยงคบเพลิงของพวกเขากว้างและโครงกระดูกถอยไกลเข้าไปในป่า นักรบไล่สิ่งมีชีวิตกลับไปที่บ้านของฤาษีและจุดไฟเผาห้องโดยสาร ในฐานะที่เป็นเปลวไฟห้อมล้อมบ้านยิ่งใหญ่ที่น่ากลัวและคำรามมาจากลอฟท์และฤาษีแวมไพร์หนีเข้าไปในป่าในรูปแบบของกระต่ายที่ไม่เคยเกิดภัยพิบัติอีกครั้งเพื่อหญิงสาวหรือลูกสาวของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอประหม่าเมื่อสามีของเธอกล่าวว่าพวกเขาอยู่ในบ้านร้าง เพื่อบรรจุศพของนักบวชที่เคยอาศัยอยู่ที่นั่นประดิษฐานในหีบศพในห้องใต้หลังคา มันเป็นประเพณีเก่าแก่ และไม่เป็นที่นิยมในหมู่ Iroquois คน แต่ฤาษี ได้ยืนยันกับมันก่อนที่จะตายของเขา มีการล่าสัตว์ที่ดีในสถานที่นี้ พวกเธอได้ประกาศและเพื่อให้พวกเขาย้ายในและเธอเก็บกระเป๋าของพวกเขาเพียงไม่กี่ข้าวของในห้อง ไม่ยอมขึ้นไปที่ห้องใต้หลังคาที่กระกายวาง
เมื่อสามีของเธอไปเพื่อล่าเธอทันทีทำให้ลูกสาวของเธอในสายสะพายบนหลังของเธอ และไปดูที่รากและผลเบอร์รี่ , อยู่ห่างจนกระทั่งสามีของเธอกลับมากับเนื้อ ขณะที่เธอเตรียมอาหารเย็นให้สามีของเธอเหนื่อยจากการล่าของเขา ปีนขึ้นห้องเพื่อพักผ่อน
กระท่อมนี้เต็มไปด้วยกลิ่นอร่อยของปิ้งเนื้อ เธอคือการเรียงลำดับผ่านเบอร์รี่เมื่อเธอได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นร้องไห้และกระทืบทำลายกระดูก เธอมองขึ้นไปแช่แข็งในสยองขวัญเลือดเริ่มหยดจากหลังคา .
เธอคลานเงียบๆในมุมไกลจากห้องที่เธอได้เห็นขึ้นในห้องใต้หลังคาโครงกระดูกกับสีแดงเรืองแสงเบ้าตาเลี้ยงบนร่างกายของสามี ของฟันและคางที่เต็มไปด้วยเลือด .
ลูกสาวของเธอขยับหยุกหยิกที่ด้านหลังของเธอ และเธอก็รู้ว่าเธอต้องออกไปเดี๋ยวนี้ .
" ฉันกำลังจะวิ่งไปที่ลำธารตักน้ำซุป เธอโทรไปที่บ้าน " เดี๋ยวฉันมา " เธอเอาถัง และเดินตรงไปยังลำธารพยายามทำตัวเป็นปกติ ทันทีที่เธอออกจากสายตาท่ามกลางต้นไม้ เธอเริ่มวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้ เธอได้ยินเสียงหอนน่ากลัวจากทิศทางของบ้าน เป็นสิ่งมีชีวิตที่ได้ยินพวกเขาหลบหนีและเริ่มที่จะไล่ตาม แม่หนุ่มสะดุดหมดผ่านป่าของสิ่งมีชีวิตหอนใกล้ชิดกันมากขึ้น มันไล่ตามพวกเขาลูกสาวตัวน้อยของเธอร้องไห้ตกใจกลัวที่ด้านหลังของเธอขณะที่เธอหนีในความหวาดกลัว . และเกือบถูกโดยไม่หวังว่าสัตว์ประหลาดคือดึงดูดเธอ
ในการกระทำสุดท้ายของความสิ้นหวัง เธอตะโกน Iroquois ทุกข์ร้องไห้ หวังว่าใครซักคนจะอยู่ใกล้พอที่จะได้ยิน โทรหาเธอถูกนำขึ้นและตอบโดยนักรบจากหมู่บ้านเธอได้ยินเสียงสิ่งมีชีวิตหายใจด้านหลังเธอขณะที่เธอวิ่งหนีจุกตูดไปต้นไม้ที่ขอบของหมู่บ้าน นี่ แรงของเธอล้มเหลว เธอ และ เธอล้มลงกับพื้น ก่อนที่ปีศาจจะ
ตะปบพวกเขา งานเลี้ยงของนักรบออกมาผ่านประตูหมู่บ้านไล่โครงกระดูกไป เขาเหวี่ยงคบเพลิงของตนกว้าง และโครงกระดูก ถอยไกลออกไปในป่านักรบตามล่าสิ่งมีชีวิตกลับไปที่บ้านของฤาษีและจุดไฟเผากระท่อม เป็นเปลวไฟในบริเวณใกล้เคียงบ้าน น่ากลัวและเสียงคำรามออกมาจากห้องและฤาษีแวมไพร์หนีเข้าไปในป่าในรูปของกระต่ายอีกครั้งไม่เคยรังควานผู้หญิงหรือลูกสาวของเธอ