or nearly 150 years, lichens have b

or nearly 150 years, lichens have been the model organisms of symbiosis. Now researchers have uncovered an unexpected third partner embedded in the lichen cortex or "skin" -- yeast.

Since 1867, scientists have recognized the fundamental partnership that produces lichens: A fungus joins with an alga or cyanobacteria in a relationship that benefits both individuals. In a study led by the University of Montana and co-authored by Purdue mycologist M. Catherine Aime, researchers show that lichens across six continents also contain basidiomycete yeasts, single-celled fungi that likely produce chemicals that help lichens ward off predators and repel microbes.

The finding could explain why many genetically similar lichens present wildly different physical features and why scientists have been unable to synthesize lichens in the laboratory, even when combining species that partner successfully in nature.

"This discovery overturns our longstanding assumptions about the best-studied symbiotic relationship on the planet," said Aime, professor of botany and plant pathology. "These yeasts comprise a whole lineage that no one knew existed, and yet they are in a variety of lichens on every continent as a third symbiotic partner. This is an excellent example of how things can be hidden right under our eyes and why it is crucial that we keep studying the microbial world."

Based on his study of lichens, Swiss botanist Simon Schwendener was the first scientist to propose that some organisms are not autonomous individuals but combinations of unrelated species that work together. He observed that lichens are the result of collaboration between a single fungus and a photosynthetic partner -- either an alga or cyanobacterium. The alga or cyanobacterium produces food by converting energy from the sun and carbon dioxide into sugars. The fungus, in turn, forms the main structure of the lichen and offers its photosynthesizing partner protection from the environment.

This cross-kingdom combination of strengths and abilities has allowed lichens to thrive on a variety of surfaces and in almost every habitat on the planet, ranging from the Arctic to deserts. They come in myriad shapes, colors and forms and produce a rich variety of secondary metabolites. Lichens were also some of the first land-dwelling organisms, suggesting that a communal effort helped life make the ocean-to-land leap.

The discovery that specific yeasts act as third symbiotic partners in lichens began with an investigation into why two lichen species seemed genetically identical but had distinctive attributes. The lichen Bryoria tortuosa is yellow and produces a toxic substance known as vulpinic acid while B. fremontii -- made up of the same fungus and alga -- is dark brown and produces no such acid. An analysis of gene expression of the known fungal partner in the two species showed no differences.

But when the team broadened the data search to include all fungi, they found indications that genes were being expressed differently -- unexpectedly, by a fungus that appeared to belong to the Basidiomycota, a completely different phylum than the known fungal partner. These data suggested the presence of a second fungal partner, an undescribed species of yeast in a poorly studied class of early-evolving basidiomycetes.

Toby Spribille, first author of the study and postdoctoral researcher at Montana, said he was initially skeptical of the results.

"It took a long time to convince myself that I wasn't dealing with a contamination," he said.

But once the researchers began looking for traces of similar yeasts in other lichens, they found related lineages in 52 genera of lichens worldwide and molecular evidence that indicates a long, shared evolutionary history between the symbiotic partners.

"There is a long, venerable history of scientists and natural historians who have peered at lichens through microscopes since the 1800s," said Spribille, also a postdoctoral researcher at the University of Graz. "The yeasts were always there, and somehow we got to crack it open. It gives me goose bumps."

The high amounts of yeast in B. tortuosa enable the lichen to produce the acid that helps defend it against invasion from other microbes. Aime's work with related yeasts points to similar beneficial roles in plants, but basidiomycete yeasts are still understudied, she said.

"We have barely touched the tip of the iceberg in understanding the importance and ubiquity of microbes in a variety of biological systems," she said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หรือเกือบ 150 ปี lichens ได้สิ่งมีชีวิตรูปแบบของการประสมประสานกัน ตอนนี้นักวิจัยได้เปิดเผยการเป็นพันธมิตรสามไม่คาดคิดที่ฝังอยู่ในเยื่อหุ้มของไลเคนหรือ "ผิว" - ยีสต์ตั้งแต่ปี 1867 นักวิทยาศาสตร์ได้ยอมรับความสัมพันธ์พื้นฐานที่ผลิต lichens: เชื้อราเข้าร่วมการ alga หรือ cyanobacteria ในความสัมพันธ์ที่เป็นประโยชน์บุคคลทั้งสอง ในการศึกษานำ โดยมหาวิทยาลัยมอนตานา และร่วมประพันธ์ โดยแจ้งกระทรวง mycologist แคเธอรีนเอ็มเม่ นักวิจัยแสดงว่า lichens ทั่วทั้งหกทวีปประกอบด้วย basidiomycete ยีสต์ เชื้อราเซลล์เดียวที่มีแนวโน้มผลิตสารเคมีที่ช่วย lichens ปัดล่า และกำจัดจุลินทรีย์การค้นพบอาจอธิบายทำไม lichens คล้ายคลึงทางพันธุกรรมจำนวนมากนำเสนอคุณสมบัติทางกายภาพที่แตกต่างกันอย่างดุเดือดและทำไมนักวิทยาศาสตร์ไม่สามารถสังเคราะห์ lichens ในห้องปฏิบัติการ แม้เมื่อรวมพันธุ์พันธมิตรเรียบร้อยแล้วในธรรมชาติ"การค้นพบนี้ overturns คัดค้านสมมติฐานเกี่ยวกับการความสัมพันธ์ศึกษาดีที่สุดในโลก กล่าวว่า เม่ ศาสตราจารย์ของพยาธิวิทยาพฤกษศาสตร์และพืช "ยีสต์เหล่านี้ประกอบด้วยคนเชื้อสายทั้งที่ไม่มีใครรู้ว่ามีอยู่ และยัง มีหลากหลาย lichens บนทุกทวีปเป็นพันธมิตร symbiotic สาม นี่คือตัวอย่างของวิธีสามารถซ่อนสิ่งที่อยู่ภายใต้สายตาของเราและทำไมมันเป็นสิ่งสำคัญที่เราอุ้มโลกจุลินทรีย์"จากการศึกษาของ lichens เขา นักพฤกษศาสตร์ชาวสวิส Simon Schwendener เป็นนักวิทยาศาสตร์แรกเสนอว่า สิ่งมีชีวิตบางอย่างจะไม่อิสระบุคคลแต่ผสมพันธุ์ไม่เกี่ยวข้องที่ทำงานร่วมกัน เขาสังเกตเห็นว่า lichens เป็นความร่วมมือระหว่างเชื้อราเดี่ยวและคู่ดำรง - alga หรือ cyanobacterium Alga หรือ cyanobacterium ผลิตอาหาร โดยการแปลงพลังงานจากดวงอาทิตย์และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้เป็นน้ำตาล เชื้อรา ในทางกลับกัน แบบฟอร์มโครงสร้างหลักของไลเคน และมีการป้องกันของคู่ photosynthesizing จากสิ่งแวดล้อมชุดของจุดแข็งและความสามารถข้ามราชอาณาจักรนี้ได้ lichens การเจริญเติบโตบนความหลากหลาย ของพื้นผิว และ ในเกือบทุกถิ่นอาศัยอยู่บนดาวเคราะห์ จากอาร์กติกจนถึงทะเลทราย พวกเขามาในรูปร่างมากมาย สีและรูปแบบ และผลิตสารรองที่หลากหลาย Lichens ก็บางส่วนของแรกที่ดินที่อยู่อาศัย ชี้ให้เห็นว่า ความพยายามของชุมชนช่วยชีวิตให้กระโดดทะเลที่ดินการค้นพบที่เฉพาะยีสต์ที่ทำหน้าที่เป็นพันธมิตรสาม symbiotic lichens เริ่มต้น ด้วยการสืบสวนเหตุสองชนิดไลเคนดูเหมือนทางพันธุกรรมเหมือนกัน แต่มีคุณลักษณะโดดเด่น ไลเคน Bryoria tortuosa เป็นสีเหลือง และผลิตสารพิษที่เรียกว่ากรด vulpinic B. fremontii - ขึ้นของเชื้อราและ alga - เดียวกันคือ น้ำตาลเข้ม และกรดดังกล่าวไม่ก่อให้เกิด การวิเคราะห์ยีนของพันธมิตรเชื้อรารู้จักกันในสองสปีชีส์พบว่าไม่แตกต่างแต่เมื่อทีมงานขยายการค้นหาข้อมูลรวมทั้ง พวกเขาพบข้อบ่งชี้ว่า ยีนมีการแสดงแตกต่าง - โดยไม่คาดคิด เชื้อที่ดูเหมือนจะเป็นของ Basidiomycota ไฟลัมแตกต่างกันโดยสิ้นเชิงกว่าพันธมิตรเชื้อรารู้จักกัน ข้อมูลเหล่านี้เป็นการแนะนำของพันธมิตรเชื้อราสอง สายพันธุ์ยีสต์ในแบบศึกษาไม่ดีก่อนพัฒนา basidiomycetes มี undescribedโทบี้ Spribille ผู้เขียนครั้งแรกของการศึกษาและนักวิจัยหลังที่มอนแทนา กล่าวว่า เขาไม่เชื่อในตอนแรกผลลัพธ์เขากล่าวว่า "มันใช้เวลานานการโน้มน้าวใจตัวเองว่าฉันไม่ได้จัดการกับการป้องกันการปนเปื้อนแต่เมื่อนักวิจัยเริ่มมองหาร่องรอยของคล้ายยีสต์ใน lichens อื่น ๆ พวกเขาพบว่าเชื้อชาติที่เกี่ยวข้องในสกุล 52 ของ lichens หลักฐานทั่วโลก และโมเลกุลที่บ่งชี้ประวัติวิวัฒนาการยาวนาน ใช้ร่วมกันระหว่างหุ้นส่วน symbiotic"มีประวัติของนักวิทยาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์ธรรมชาติที่มี peered ที่ lichens ผ่านไมโครสโคตอนกลาง ยาว มินท์" กล่าวว่า Spribille นอกจากนี้นักวิจัยหลังที่มหาวิทยาลัยกราซ "ยีสต์มีการเสมอ และอย่างใด เราได้แตกมันเปิด มันทำให้ผมขนลุก"ปริมาณสูงของยีสต์ใน B. tortuosa เปิดใช้งานไลเคนในการผลิตกรดที่ช่วยป้องกันการรุกรานจากจุลินทรีย์อื่น ๆ งานของเม่กับยีสต์ที่เกี่ยวข้องไปจากบทบาทประโยชน์ที่คล้ายกันในพืช แต่ basidiomycete ยีสต์จะยังคง understudied เธอกล่าวเธอกล่าวว่า "เราได้แทบไม่สัมผัสแค่ส่วนเล็ก ๆ ในการเข้าใจถึงความสำคัญและการแพร่ของจุลินทรีย์ในระบบชีวภาพที่หลากหลาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หรือเกือบ 150 ปีได้รับไลเคนมีชีวิตรูปแบบของ symbiosis ตอนนี้นักวิจัยได้ค้นพบเป็นหุ้นส่วนที่สามที่ไม่คาดคิดที่ฝังอยู่ในเยื่อหุ้มสมองตะไคร่หรือ "ผิว" - ยีสต์.

ตั้งแต่ปี 1867 นักวิทยาศาสตร์ได้รับการยอมรับในการเป็นหุ้นส่วนพื้นฐานที่ก่อให้เกิดไลเคน: เชื้อราร่วมกับสาหร่ายหรือไซยาโนแบคทีเรียในความสัมพันธ์ที่เป็นประโยชน์ต่อบุคคลทั้งสอง ในการศึกษาที่นำโดยมหาวิทยาลัยมอนแทนาและร่วมประพันธ์โดยเพอร์แคทเธอรีนเอ็มพฤกษศาสตร์ Aime นักวิจัยแสดงให้เห็นว่าไลเคนทั่วหกทวีปยังมียีสต์ basidiomycete เชื้อราเซลล์เดียวที่มีแนวโน้มที่ผลิตสารเคมีที่ช่วยไลเคนปัดขับไล่ล่าและจุลินทรีย์ .

การค้นพบนี้สามารถอธิบายได้ว่าทำไมหลายไลเคนที่คล้ายกันพันธุกรรมนำเสนอลักษณะทางกายภาพที่แตกต่างกันอย่างดุเดือดและทำไมนักวิทยาศาสตร์ได้รับไม่สามารถสังเคราะห์ไลเคนในห้องปฏิบัติการแม้เมื่อรวมสายพันธุ์ที่เป็นพันธมิตรที่ประสบความสำเร็จในธรรมชาติ.

"การค้นพบนี้พลิกคว่ำสมมติฐานที่ยาวนานของเราเกี่ยวกับสิ่งที่ดีที่สุดการศึกษา ความสัมพันธ์ทางชีวภาพในโลก "Aime ศาสตราจารย์พฤกษศาสตร์และโรคพืชกล่าวว่า "ยีสต์เหล่านี้ประกอบด้วยเชื้อสายทั้งที่ไม่มีใครรู้ว่ามีอยู่และพวกเขาก็ยังอยู่ในความหลากหลายของไลเคนในทุกทวีปในฐานะหุ้นส่วนทางชีวภาพที่สาม. นี้เป็นตัวอย่างที่ดีของวิธีการสิ่งที่สามารถที่ซ่อนอยู่ภายใต้สายตาของเราและทำไมมันเป็น สิ่งสำคัญที่เราให้การศึกษาโลกจุลินทรีย์. "

ขึ้นอยู่กับการศึกษาของไลเคน, สวิสนักพฤกษศาสตร์ไซมอน Schwendener เป็นนักวิทยาศาสตร์คนแรกที่จะเสนอว่าสิ่งมีชีวิตบางอย่างไม่ได้บุคคลที่เป็นอิสระ แต่การรวมกันของสายพันธุ์ที่ไม่เกี่ยวข้องที่ทำงานร่วมกัน เขาตั้งข้อสังเกตว่าไลเคนเป็นผลมาจากการทำงานร่วมกันระหว่างเชื้อราเดี่ยวและคู่สังเคราะห์แสงได้ - ทั้งสาหร่ายหรือไซยาโนแบคทีเรีย สาหร่ายหรือไซยาโนแบคทีเรียผลิตอาหารโดยการแปลงพลังงานจากดวงอาทิตย์และก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ให้เป็นน้ำตาล เชื้อราในการเปิดรูปแบบโครงสร้างหลักของตะไคร่น้ำและมีการป้องกันพันธมิตร photosynthesizing จากสิ่งแวดล้อม.

นี้รวมกันข้ามอาณาจักรของจุดแข็งและความสามารถในการได้รับอนุญาตให้ไลเคนในการเจริญเติบโตบนความหลากหลายของพื้นผิวและในเกือบทุกที่อยู่อาศัยบนดาวเคราะห์ดวงนี้ ตั้งแต่อาร์กติกทะเลทราย พวกเขามาในรูปทรงมากมายสีและรูปแบบและการผลิตที่หลากหลายที่อุดมไปด้วยสารทุติยภูมิ ไลเคนก็มีบางส่วนของสิ่งมีชีวิตในดินแดนที่อยู่อาศัยครั้งแรกบอกว่าเป็นความพยายามที่ชุมชนช่วยชีวิตให้ก้าวกระโดดมหาสมุทรเพื่อแผ่นดิน.

ค้นพบว่ายีสต์เฉพาะทำหน้าที่เป็นพันธมิตรทางชีวภาพที่สามในไลเคนเริ่มต้นด้วยการสืบสวนว่าทำไมสองตะไคร่ชนิดลำบาก พันธุกรรมเหมือนกัน แต่มีคุณลักษณะที่โดดเด่น tortuosa ตะไคร่ Bryoria เป็นสีเหลืองและผลิตสารพิษที่รู้จักกันเป็นกรด vulpinic ขณะที่บี fremontii - สร้างขึ้นจากเชื้อราและสาหร่ายเดียวกัน - เป็นสีน้ำตาลเข้มและผลิตไม่มีกรดดังกล่าว การวิเคราะห์การแสดงออกของยีนของพันธมิตรเชื้อราที่รู้จักกันในทั้งสองชนิดพบว่าไม่มีความแตกต่าง.

แต่เมื่อทีมขยายการค้นหาข้อมูลที่จะรวมถึงเชื้อราทั้งหมดที่พวกเขาพบข้อบ่งชี้ว่ายีนที่ถูกแสดงความแตกต่างกัน - ไม่คาดคิดจากเชื้อราที่ปรากฏไป อยู่ในโคตาเป็นประเภทที่แตกต่างกันอย่างสมบูรณ์กว่าที่รู้จักกันเป็นพาร์ทเนอร์ของเชื้อรา ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นการปรากฏตัวของพันธมิตรเชื้อราสองสายพันธุ์ undescribed ของยีสต์ในระดับการศึกษาไม่ดีของ Basidiomycetes ต้นการพัฒนา.

โทบี้ Spribille เขียนแรกของการศึกษาและการวิจัยหลังปริญญาเอกที่มอนแทนากล่าวว่าเขาเป็นคนแรกที่สงสัยของผล

"มันต้องใช้เวลานานที่จะโน้มน้าวตัวเองว่าฉันไม่ได้จัดการกับการปนเปื้อน" เขากล่าว.

แต่เมื่อนักวิจัยได้เริ่มมองหาร่องรอยของยีสต์ที่คล้ายกันในไลเคนอื่น ๆ พวกเขาพบ lineages เกี่ยวข้องใน 52 จำพวกของไลเคนทั่วโลกและในระดับโมเลกุล หลักฐานที่บ่งชี้ว่ามีความยาวร่วมกันประวัติศาสตร์วิวัฒนาการระหว่างคู่ค้าทางชีวภาพ.

"มีความยาวประวัติศาสตร์ที่เคารพของนักวิทยาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์ธรรมชาติที่ได้ peered ที่ไลเคนผ่านกล้องจุลทรรศน์ตั้งแต่ปี 1800 คือ" Spribille ยังเป็นนักวิจัยหลังปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยกล่าวว่า กราซ "การยีสต์อยู่ตรงนั้นและอย่างใดที่เราได้แตกมันเปิด. มันทำให้ฉันขนลุก."

จำนวนเงินที่สูงของยีสต์ในบี tortuosa เปิดใช้ไลเคนในการผลิตกรดที่ช่วยปกป้องมันต่อต้านการรุกรานจากจุลินทรีย์อื่น ๆ ทำงาน Aime กับจุดยีสต์ที่เกี่ยวข้องกับบทบาทที่เป็นประโยชน์ที่คล้ายกันในพืช แต่ยีสต์ basidiomycete ยังคง understudied เธอกล่าว.

"เราได้สัมผัสแทบปลายของภูเขาน้ำแข็งในการทำความเข้าใจถึงความสำคัญและการแพร่หลายของจุลินทรีย์ในความหลากหลายของระบบชีวภาพ" เธอ กล่าว.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หรือเกือบ 150 ปี ไลเคนมีรูปแบบสิ่งมีชีวิตใน symbiosis . ตอนนี้นักวิจัยได้ค้นพบเป็นคู่ที่สามที่ไม่คาดคิดที่ฝังตัวในไลเคน เยื่อหุ้มสมอง หรือ " ผิว " - ยีสต์ตั้งแต่ 2410 , นักวิทยาศาสตร์ได้รับการยอมรับพื้นฐานความร่วมมือที่ผลิตพืช : เชื้อราร่วมด้วยสาหร่ายหรือไซยาโนแบคทีเรียในความสัมพันธ์ที่เป็นประโยชน์ทั้งบุคคล ในการศึกษาที่นำโดยมหาวิทยาลัยมอนแทนาและร่วมประพันธ์โดยในจำนวนผู้ศึกษาเกี่ยวกับเชื้อราและเห็ดม. แคทเธอรีน Aime , นักวิจัยพบว่าไลเคนทั่วหกทวีปยังประกอบด้วยแบสิดิโ ัยซีสยีสต์เดี่ยว celled เชื้อราที่อาจผลิตสารเคมีที่ช่วยให้พืชปัดล่าและขับไล่เชื้อจุลินทรีย์ซึ่งอาจอธิบายได้ว่า ทำไมลักษณะทางกายภาพแตกต่างกันเหยงไลเคนที่คล้ายกันทางพันธุกรรมหลายในปัจจุบันและทำไมนักวิทยาศาสตร์ยังไม่สามารถสังเคราะห์ไลเคนในห้องปฏิบัติการ แม้เมื่อรวมชนิดที่คู่ค้าประสบความสำเร็จในธรรมชาติ" การค้นพบนี้กลับด้านของเรายาวนานสมมติฐานเกี่ยวกับการศึกษาความสัมพันธ์ symbiotic ที่ดีที่สุดบนดาวเคราะห์ กล่าวว่า เอม ศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์และโรคพืช . ยีสต์เหล่านี้ประกอบด้วยสายเลือดทั้งหมดที่ไม่มีใครรู้มาก่อน และพวกเขาก็ยังอยู่ในความหลากหลายของไลเคนบนทุกทวีปเป็นสามชนิดคู่ นี้เป็นตัวอย่างที่ดีของสิ่งที่สามารถซ่อนอยู่ใต้ตาของเราและทำไมมันเป็นสิ่งสำคัญที่เราเก็บไว้ศึกษาโลกของจุลินทรีย์ .จากการศึกษาของไลเคน สวิส นักพฤกษศาสตร์ ไซมอน schwendener เป็นนักวิทยาศาสตร์คนแรกที่เสนอว่าสิ่งมีชีวิตไม่บุคคลอิสระ แต่การรวมกันของชนิดเกี่ยวข้องที่ได้ทำงานด้วยกัน เขาสังเกตว่าไลเคนเป็นผลของความร่วมมือระหว่างเชื้อราเดี่ยวและคู่ สังเคราะห์แสง -- ทั้งสาหร่ายหรือไซยาโนแบคทีเรีย . Alga หรือไซยาโนแบคทีเรียที่ผลิตอาหารโดยการแปลงพลังงานจากดวงอาทิตย์และคาร์บอนไดออกไซด์ให้เป็นน้ำตาลได้ เชื้อรา , ในการเปิด , รูปแบบโครงสร้างหลักของไลเคนและเสนอทำวิเคราะห์เรื่องรูปถ่ายคู่ป้องกันสิ่งแวดล้อมข้ามอาณาจักรรวมจุดแข็งและความสามารถ ทำให้พืชเจริญเติบโตในความหลากหลายของพื้นผิวและในเกือบทุกถิ่นที่อยู่บนโลกตั้งแต่อาร์กติกในทะเลทราย พวกเขามาในรูปทรงและรูปแบบมากมาย สี และผลิตที่หลากหลายของสารทุติยภูมิ ไลเคนยังบางส่วนของแรกที่ดินที่อยู่อาศัยในชุมชน กล่าวว่า พยายามช่วยชีวิตให้ทะเลกระโดดที่ดินการค้นพบที่เฉพาะเจาะจงเป็นหุ้นส่วน symbiotic ยีสต์ที่สามในไลเคนเริ่มสอบสวนว่าทำไมตะไคร่พันธุกรรมเหมือนกัน แต่ดูเหมือนสองชนิดมีคุณลักษณะที่โดดเด่น พวกไลเคน bryoria tortuosa เป็นสีเหลืองและสร้างสารพิษที่เรียกว่า กรด vulpinic ในขณะที่ B fremontii -- สร้างขึ้นจากเชื้อราเหมือนกัน และสาหร่าย เป็นสีน้ำตาลเข้มและคมชัด ไม่มีกรด การวิเคราะห์การแสดงออกของยีนที่รู้จักเชื้อราทั้งสองชนิดพบว่าไม่มีคู่ ในความแตกต่างแต่เมื่อทีมพัฒนาข้อมูลการรวมเชื้อรา พวกเขาพบว่า ยีนนั้นถูกแสดงออกแตกต่างกัน -- โดยไม่คาดคิด โดยเชื้อราที่ปรากฏเป็นของ Basidiomycota , ไฟลัมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงกว่าที่รู้จักกันของพันธมิตร ข้อมูลแนะนำการปรากฏตัวของสองพันธมิตรเป็น undescribed พันธุ์ของเชื้อรา , ยีสต์ในงานเรียนคลาสแรกพัฒนา Basidiomycetes .โทบี้ spribille , ผู้เขียนแรกของการศึกษาและปริญญาเอกนักวิจัยใน Montana , กล่าวว่าเขาเริ่มสงสัยของผลลัพธ์" มันใช้เวลานานที่จะโน้มน้าวตัวเองว่าผมไม่ได้จัดการกับการปนเปื้อน , " เขากล่าวว่าแต่เมื่อนักวิจัยเริ่มมองหาร่องรอยของยีสต์ที่คล้ายกันในพืชอื่น ๆที่เกี่ยวข้องเมื่อพวกเขาพบในพืชทั่วโลกและหลักฐานที่บ่งชี้ว่า โมเลกุลยาว 52 สกุลที่วิวัฒนาการประวัติศาสตร์ระหว่างหุ้นส่วน symbiotic ." มันเป็นเวลานาน , ประวัติศาสตร์ที่เคารพของนักวิทยาศาสตร์และนักประวัติศาสตร์ธรรมชาติที่ได้เพ่งดูไลเคนผ่านกล้องจุลทรรศน์ตั้งแต่ 1800s , " กล่าวว่า spribille ยังปริญญาเอกนักวิจัยที่มหาวิทยาลัยกราซ . ส่วนยีสต์อยู่ที่นั่นเสมอ บางทีเราต้องแตกมันเปิด มันทำให้ฉันขนลุก "ปริมาณสูงของยีสต์ในพ. tortuosa ใช้ไลเคนเพื่อผลิตกรดที่ช่วยปกป้องต่อต้านการรุกรานจากจุลินทรีย์อื่น ๆ ชอบงานที่เกี่ยวข้องกับยีสต์จุดที่คล้ายกันประโยชน์บทบาทในพืช แต่แบสิดิโ ัยซีสยีสต์ยังกรุงเทพมหานคร เธอกล่าวว่า" เราแทบไม่ได้แตะปลายของภูเขาน้ำแข็งในความเข้าใจความสำคัญและแพร่หลายของจุลินทรีย์ในความหลากหลายของระบบชีวภาพ " เธอกล่าว