A sample is partitioned so that ind

A sample is partitioned so that individual nucleic acid molecules within the sample are localized and concentrated within many separate regions. (The capture or isolation of individual nucleic acid molecules has been effected in micro well plates, capillaries, the dispersed phase of an emulsion, and arrays of miniaturized chambers, as well as on nucleic acid binding surfaces.) The partitioning of the sample allows one to estimate the number of different molecules by assuming that the molecule population follows the Poisson distribution. As a result, each part will contain "0" or "1" molecules, or a negative or positive reaction, respectively. After PCR amplification, nucleic acids may be quantified by counting the regions that contain PCR end-product, positive reactions. In conventional PCR, the number of PCR amplification cycles is proportional to the starting copy number. dPCR, however, is not dependent on the number of amplification cycles to determine the initial sample amount, eliminating the reliance on uncertain exponential data to quantify target nucleic acids and therefore provides absolute quantification.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอย่างที่มีการแบ่งพาร์ติชันเพื่อให้บุคคลโมเลกุลของกรดนิวคลีอิกในกลุ่มตัวอย่างที่มีการแปลเป็​​นภาษาท้องถิ่นและจดจ่ออยู่ภายในพื้นที่ที่แยกจากกันจำนวนมาก (จับภาพหรือแยกแต่ละโมเลกุลกรดนิวคลีอิกที่ได้รับผลกระทบในแผ่นไมโครดีเส้นเลือดฝอย, ขั้นตอนการกระจายของอิมัลชันและอาร์เรย์ของห้องขนาดเล็กเช่นเดียวกับกรดนิวคลีอิกที่มีผลผูกพันพื้นผิว) แบ่งตัวอย่างหนึ่งที่จะช่วยให้ประเมินจำนวนของโมเลกุลที่แตกต่างกันโดยสมมติว่าประชากรโมเลกุลดังต่อไปนี้การกระจาย Poisson เป็นผลให้แต่ละส่วนจะมี "0" หรือ "1" โมเลกุลหรือปฏิกิริยาทางลบหรือบวกตามลำดับ หลังจากขยาย pcr กรดนิวคลีอิกอาจจะวัดโดยการนับภูมิภาคท​​ี่มีปลาย pcr ผลิตภัณฑ์ปฏิกิริยาเชิงบวก ใน pcr ทั่วไปจำนวน pcr วงจรขยายเป็นสัดส่วนกับจำนวนสำเนาเริ่มต้น DPCR แต่ไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนของวงจรขยายเพื่อกำหนดจำนวนตัวอย่างเริ่มต้นที่การขจัดความเชื่อมั่นกับข้อมูลที่อธิบายไม่แน่ใจปริมาณกรดนิวคลีอิกเป้าหมายและดังนั้นจึงมีปริมาณที่แน่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอย่างคือแบ่งพาร์ติชันเพื่อให้โมเลกุลของกรดนิวคลีอิกละภายในตัวอย่างจะเป็นภาษาท้องถิ่น และเข้มข้นภายในภูมิภาคหลายแยก (จับภาพหรือแยกดีเอ็นเอแต่ละโมเลกุลได้รับผลในแผ่นไมโครดี เส้นเลือดฝอย ระยะกระจัดกระจายเป็นอิมัลชัน และอาร์เรย์ ของหอ miniaturized พร้อมกรดนิวคลีอิกรวมพื้นผิว) การแบ่งพาร์ทิชันของตัวอย่างช่วยให้การประเมินจำนวนโมเลกุลแตกต่างกันโดยสมมติว่าประชากรโมเลกุลตามการแจกแจงปัวซอง ดังนั้น แต่ละส่วนจะประกอบด้วย "0" หรือ "1" โมเลกุล หรือ ปฏิกิริยาที่เป็นลบ หรือบวก ตามลำดับ หลังจากขยาย PCR กรดนิวคลีอิกที่อาจสามารถ quantified โดยภูมิภาคที่ประกอบด้วยสิ้นสุดผลิตภัณฑ์ PCR การตรวจนับ ปฏิกิริยาบวก ใน PCR ธรรมดา จำนวน PCR ขยายวงจรเป็นสัดส่วนกับจำนวนสำเนาเริ่มต้น dPCR อย่างไรก็ตาม ไม่ขึ้นอยู่กับจำนวนของวงจรขยายค่าเริ่มต้นตัวอย่าง ตัดพึ่งแน่ใจข้อมูลเนนวัดปริมาณกรดนิวคลีอิกเป้าหมาย และให้นับแน่นอนดังนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตัวอย่างที่มีแบ่งพาร์ติชั่นให้โมเลกุลของกรดที่มีอยู่แบบเฉพาะรายในตัวอย่างที่ได้รับการแปลเป็น ภาษาต่างๆ รวมและกระจุกตัวอยู่ในเขตพื้นที่แบบแยกพื้นที่จำนวนมาก (ระบบขจัดเสียงรบกวนหรือถ่าย ภาพ ของโมเลกุลของกรดที่มีอยู่แต่ละคนได้รับการกระทำใน Micro รวมถึงแผ่นความร้อน capillaries ขั้นตอนของน้ำยากระจายตัวออกและอาเรย์ของ Lost Chambers อันเป็นอย่างดีในกรดที่มีอยู่มีผลผูกพันพื้นผิว)การแบ่งพาร์ติชั่นของตัวอย่างที่ทำให้หนึ่งในการประมาณการจำนวนที่แตกต่างกันของโมเลกุลของประชากรโดยการสันนิษฐานว่าโมเลกุลที่มีการกระจาย poisson ได้ เป็นผลให้แต่ละส่วนจะมี" 0 "หรือ" 1 "โมเลกุลของหรือปฏิกริยาเชิงลบหรือบวกตามลำดับ หลังจากการขยายสัญญาณเสียง pcr กรดอยู่อาจสามารถคำนวณออกมาเป็นรูปธรรมได้หรือโดยการนับเขตพื้นที่ที่มี pcr สิ้นสุด - ผลิตภัณฑ์ปฏิกิริยาในเชิงบวก. ใน pcr ทั่วไปจำนวนรอบของการขยายสัญญาณเสียง pcr มีสัดส่วนจำนวนสำเนาเริ่มต้น dpcr แต่ถึงอย่างไรก็ตามไม่ได้ขึ้นอยู่กับจำนวนของรอบการขยายสัญญาณเสียงเพื่อกำหนดจำนวนตัวอย่างครั้งแรกทำให้ไม่ต้องพึ่งพิงกับข้อมูลอย่างต่อเนื่องความไม่แน่นอนในการ volatility )กรดเป้าหมายอยู่และดังนั้นจึงให้จึงจำเป็นต้องมีอย่างเด็ดขาด