Every art and every inquiry, and si

Every art and every inquiry, and similarly every action and pursuit, is thought to aim at some good; and for this reason the good has rightly been declared to be that at which all things aim. But a certain difference is found among ends; some are activities, others are products apart from the activities which produce them. Where there are ends apart from the actions, it is the nature of the produce to be better than the activities. Now, as there are many actions, arts, and sciences, their ends also are many; the end of the medical art is health, that of shipbuilding a vessel, that of strategy victory, that of economics wealth. But where such arts fall under a single capacity – as bridle – making and the other arts concerned with the equipment of horses fall under the art of riding, and this and every military action under strategy, in the same way other arts fall under yet others – in all of these the ends of the master arts are to be preferred to all the subordinate ends; for it is the sake of the former that the latter are pursued. It makes no difference whether the activates themselves are the ends of the actions, or something else apart from the activities, as in the case of the sciences just mentioned.
R. McKeon, ed., The Basic Works of Aristotle (New York: Random House, 1941).

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปะทุกและทุกข้อความ และทุกการกระทำและแสวงหากัน คือคิดเพื่อจุดมุ่งหมายบางอย่างดี และด้วยเหตุผลนี้ดีได้อย่างถูกต้อง ถูกประกาศเป็น ที่ที่ทุกสิ่งที่มุ่งหวัง แต่ความแตกต่างบางอย่างที่พบในสิ้นสุด บางกิจกรรมอื่น ๆเป็นผลิตภัณฑ์ที่นอกเหนือจากกิจกรรมที่ผลิตพวกเขา ซึ่งมีปลายแยกจากการกระทำมันคือธรรมชาติของการผลิตให้ดีขึ้นกว่ากิจกรรม ตอนนี้ มีการกระทำหลายศิลปะ และวิทยาศาสตร์ ก็ยังมาก จบศิลปะทางการแพทย์ สุขภาพ ที่อู่ต่อเรือเรือว่า ชัยชนะของ กลยุทธ์ ที่ ทรัพย์สิน เศรษฐกิจแต่ที่ช่างศิลป ตกอยู่ภายใต้บังเหียน ––เดี่ยวในฐานะและศิลปะอื่นที่เกี่ยวข้องกับอุปกรณ์ของม้า ตกอยู่ภายใต้ศิลปะการขี่ม้า และนี้และทุกปฏิบัติการทางทหารภายใต้กลยุทธ์ ในแบบศิลปะอื่น ๆตกอยู่ภายใต้ยังคนอื่น ๆสำหรับทั้งหมดเหล่านี้สิ้นสุดของโทศิลปะจะต้องการทั้งหมด ย่อยสิ้นสุดมันเป็นประโยชน์ของอดีตที่หลังถูกไล่ตาม มันทำให้ความแตกต่างไม่ว่าจะใช้ตัวเองเป็นจุดสิ้นสุดของการกระทำ หรืออย่างอื่น นอกเหนือจากกิจกรรมต่างๆ เช่นในกรณีของวิทยาศาสตร์เพียงกล่าวถึง
R . แม็คเคียน เอ็ด งานพื้นฐานของอริสโตเติล ( นิวยอร์ก : สุ่มบ้าน
1941 )